My Iron Suit ตอนที่ 36: ครอบครัว 7

ในห้องประชุมผู้นำอำนาจทั้งใหญ่และเล็กของบรู๊คลินเกือบจะพร้อมกัน โต๊ะประชุมไม้เนื้อแข็งยาวขนาดใหญ่เต็มไปด้วยผู้คนทั้งสองด้าน แต่ห้องนั้นเงียบมากอากาศดูเหมือนจะนิ่งเล็กน้อยไม่มีใครพูด บรรยากาศหดหู่มาก

แฟรงค์และแอนเดอร์สันมองหน้ากันและหาตำแหน่งที่จะนั่งลงและมองไปที่เก้าอี้ว่าง ทั้งสองคนหดตัวและเงียบลง

นาฬิกาในห้องโถงดังขึ้นเจ็ดครั้งและชายสองคนที่อยู่ในการไตร่ตรองก็ถูกปลุกด้วยระฆัง เจ็ดโมงได้เวลา.

แฟรงค์เงยหน้าขึ้นมองผู้นำในห้องประชุม หลังจากพวกเขามาถึงมีคนหลายคนเข้ามาและหลังจากนั้นแฟรงก์ก็พบว่ากองกำลังชั้นนำทั้งหมดในบรู๊คลินอยู่แล้วไม่มีใครขาดเลยคืนหนึ่ง พลังยับยั้งของสองตระกูลใหญ่ไม่เข้มแข็ง

เสียงฝีเท้าที่มั่นคงดังขึ้นที่ทางเดินนอกห้องประชุมกำลังจะมา! ทุกคนในห้องอดไม่ได้ที่จะรู้สึกตกใจและหันกลับไปมองที่ประตูห้องประชุม

ไม่นานประตูไม้ทึบหนาสองบานก็ถูกผลักให้เปิดออก ชายหนุ่มสไตล์จีนในชุดสูทสีดำและร่างสูงเดินเข้ามาร่างกายของเขาอย่างรุนแรงราวกับว่าเขากำลังออกมาจากกองเลือดของศพ ใบหน้าเย็นชาเผยให้เห็นการสังหารที่ไร้ขอบเขต

ด้วยรูปลักษณ์ของเขาโมเมนตัมที่ทรงพลังและเยือกเย็นปกคลุมผู้คนในทันที ทุกคนในห้องรู้สึกเพียงลมหายใจหยุดนิ่ง ภายใต้แรงกดดันของโมเมนตัมที่ทรงพลังนี้แม้แต่การหายใจก็เป็นเรื่องยาก

ผู้นำของกองกำลังต่างๆอดไม่ได้ที่จะแอบตะลึง มันเป็นคนบ้าคลั่งที่ทำลายทั้งสองครอบครัวในชั่วข้ามคืน ความดุเดือดของร่างกายนั้นน่ากลัว

ใบหน้าของเฉินโม่เดินไปที่เก้าอี้ที่อยู่ในตำแหน่งแรกของโต๊ะประชุมและนั่งลงช้าๆ อัลเบิร์ตที่อยู่ข้างหลังเขาเดินไปข้างๆและยืนลง เขาอยู่ในชุดสูทสีเทาสุภาพบุรุษสุภาพบุรุษและผมของเขาถูกหวีอย่างเรียบร้อย เบื้องหลังดวงตาของเขาสงบ

ทุกคนพบการมีอยู่ของอัลเบิร์ต ตอนนี้หัวใจของพวกเขาถูกจับโดยแรงผลักดันของ เฉินโม่ ครู่หนึ่งเขาไม่พบอัลเบิร์ตอยู่ข้างหลังเขา

เฉินโม่นั่งอย่างภาคภูมิใจในตอนแรกและดวงตาคู่คมเหมือนมีดกวาดไปที่ด้านหน้าของทุกคน

คนในห้องต่างก็สบดวงตาคู่คมของเขา พวกเขารู้สึกว่าเย็นชาไปหมดและหัวใจก็เหมือนถูกผูกมัด พวกเขาไม่สามารถช่วยได้ แต่ก้มศีรษะและหลีกเลี่ยงสายตาของ เฉินโม่

นั่งอยู่ที่โต๊ะประชุมเป็นผู้นำของกองกำลังมาเฟียต่างๆในบรูคลิน อย่าดูชุดและชุดของพวกเขา การปรากฏตัวของสุภาพบุรุษจริง ๆ ทีละคนเอาดาบมีดเหยียบกระดูก มือของทุกคนอาบไปด้วยเลือด

อย่างไรก็ตามเมื่อเทียบกับความหยิ่งผยองและดุร้ายของ เฉินโม่ แล้วโมเมนตัมของพวกเขาไม่คุ้มค่าที่จะกล่าวถึง

สายตาของเขากวาดไปทั่วผู้ชมและไม่มีใครกล้ามองเขา หัวใจของเขาพยักหน้าอย่างลับๆ เฉินโม่จ้องมองอีกครั้งและน้ำเสียงของเขาก็ค่อยๆพูดอย่างเย็นชา

“ทุกคนอยู่ที่นี่ดูเหมือนว่าไม่มีใครขาด”

เสียงของเฉินโม่ดังขึ้นทุกคนต่างปลุกพลังและตั้งใจฟัง พวกเขาต้องการที่จะรู้ว่าในท้ายที่สุด เฉินโม่ กำลังมองหาอะไรและตอนนี้คำตอบก็ถูกเปิดเผยในที่สุด

“ดีมาก แต่ช่วยให้ฉันประหยัดได้มาก” คำพูดที่เย็นชาและเรียบง่ายของ เฉินโม่ เต็มไปด้วยการฆาตกรรมในหูของทุกคน

ดาวสังหารนี้กำลังจะถูกยิงจริงๆสำหรับคนที่ไม่ได้มา คนที่เคยลังเลที่จะมาก่อนอดไม่ได้ที่จะแอบดีใจและเกือบจะฆ่าตัวตาย

“ เมื่อคืนฉันไม่ต้องพูดมากกว่านี้ยุคของทั้งสองตระกูลที่ปกครองบรู๊คลินสิ้นสุดลงจากนี้ไปกองกำลังใต้ดินของบรู๊คลินจะถูกควบคุมโดยศิลปะการต่อสู้” เฉินโม่พูดที่นี่พลางเงยหน้าขึ้นและนั่งทั้งสองข้างของโต๊ะประชุม ผู้นำอำนาจมากกว่าหนึ่งโหล

กองกำลังใต้ดินได้รับความเคารพมาโดยตลอด สองตระกูลใหญ่แข็งแกร่งที่สุดดังนั้นพวกเขาทั้งหมดจึงยึดติดกับทั้งสองและถูกปกครองโดยพวกเขา

เมื่อทั้งสองตระกูลถูกสังหารแล้วผู้ปกครองคนใหม่ก็จะเกิดขึ้นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ คนส่วนใหญ่เตรียมพร้อมทางจิตใจสำหรับเรื่องนี้ พวกเขาไม่มีอะไรจะตอบสนอง พวกเขามีความรู้เกี่ยวกับความแข็งแกร่งของตนเองและรู้ว่าพวกเขาไม่มีความเข้มแข็งที่จะนำกองกำลังใต้ดินทั้งหมดของบรู๊คลิน .

อย่างไรก็ตามมีคนสองคนที่เงยหน้าขึ้นมองกันและกันอย่างเงียบ ๆ ความหมายที่ซ่อนเร้นและเข้าใจยากบางอย่างมีอยู่และดูเหมือนว่าจะไม่มีอะไรเกิดขึ้น พวกเขาก้มศีรษะ

เฉินโม่หยิบฉากนี้เข้ามาในดวงตาของเขาและหัวเราะเยาะในใจ

“คุณมีข้อขัดข้องเกี่ยวกับเรื่องนี้หรือไม่”

เมื่อเผชิญหน้ากับการสอบถามความอยากรู้อยากเห็นของเฉินโม่หัวหน้ากลุ่มมาเฟียกลุ่มต่อไปนี้ส่ายหัวกลัวว่าเฉินโม่จะตอบช้าและจำได้และตัดสินหลังจากการล่มสลาย

รวมถึงทั้งสองคนที่เพิ่งคิดถึงกันพวกเขากำลังติดตามคน

“ดีมากถ้าอย่างนั้นเรามาพูดถึงกฎใหม่จากอัลเบิร์ต” เฉินโม่บอกว่าเขาต้องพิงพนักเก้าอี้แล้วยื่นฉากให้พ่อบ้านชรา

หัวหน้าของมาเฟียที่อยู่ข้างใต้หันมาสนใจชายชราที่ยืนอยู่ห่างออกไปเมื่อครู่และดวงตาของเขาก็เต็มไปด้วยการตรวจสอบข้อเท็จจริง

อัลเบิร์ตผู้ชรายืนอยู่ด้านข้างของเฉินโม่ได้ยินข่าวจึงก้าวไปที่ มองไปรอบ ๆ อย่างใจเย็นและพูดช้าๆด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบาและสงบ

“เนื่องจากทุกคนยินดีที่จะยอมรับความเป็นผู้นำของศิลปะการต่อสู้ดังนั้นทุกอย่างจึงต้องเป็นไปตามกฎใหม่”

“ หลายสิ่งหลายอย่างในสองยุคครอบครัวต้องมีการเปลี่ยนแปลงและเราเริ่มต้นด้วยระเบียบวินัยขององค์กร”

“ในอดีตมาเฟียมีศีล 7 ข้อ แต่ในหลาย ๆ กรณีมันใช้ไม่ได้ผลและไม่ได้บังคับใช้อย่างเคร่งครัดตอนนี้เราได้ทำการเปลี่ยนแปลงบางอย่างกับมัน”

ต้องบอกว่าอัลเบิร์ตแก่หยิบกระดาษจากกระเป๋าด้านซ้ายแล้วค่อยๆเปิดมัน จากนั้นเขาก็หยิบกล่องจากด้านในของชุดสูทออกมาแล้วทุบแว่นช้าๆ กระดาษถูกยกขึ้นมาที่ตาของฉันและฉันอ่านมัน

“แฟมิลี่เซเว่นริงส์”

“บทความแรก: ใช้น้ำเสียงที่เข้มงวดและปิดปากของคุณ”

“ข้อ 2: ผลประโยชน์ขององค์กรสูงกว่าผลประโยชน์ส่วนตนและสถานการณ์โดยรวมเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด”

“ข้อ 3: ปฏิบัติตามคำสั่งอย่างเต็มที่คำสั่งภายใต้หัวหน้าจะต้องเชื่อฟังโดยไม่มีเงื่อนไขและจะไม่ฝ่าฝืน”

“ข้อ 4: จงรักภักดีอย่างแท้จริงไม่สามารถผันฝ่ายพันธุ์หรือยอมจำนนได้”

“มาตรา 5: กลไกการรักษาความลับที่เข้มงวดความลับใด ๆ ขององค์กรไม่สามารถบอกกับครอบครัวได้”

“มาตรา 6: ห้ามดำเนินการส่วนตัวไม่มีคดีอาญาเช่นการลักพาตัวโดยไม่ได้รับความยินยอมจากองค์กรและห้ามมิให้ฆ่าผู้บริสุทธิ์โดยเด็ดขาด”

“ข้อ 7 ความเป็นพี่น้องสูงกว่าเท่ากันพี่น้องจะฆ่ากันไม่ได้เด็ดขาด”

อัลเบิร์ตหยุดที่จะหยุดที่นี่และมองไปที่หัวหน้ามาเฟียที่แตกต่างกันภายใต้สายตาของเขาและพูดต่อ

“ทุกคนต้องปฏิบัติตามวินัยของครอบครัวทั้งเจ็ดประการข้างต้นอย่างเคร่งครัดในอดีตสภาพที่เละเทะและวุ่นวายหยิ่งยโสและงมงายได้สิ้นสุดลงอย่างสมบูรณ์ในวันนี้และผู้ที่ละเมิดระเบียบวินัยของครอบครัวทั้งหมดจะถูกลงโทษอย่างรุนแรง”

“หากสถานการณ์ร้ายแรงจะประหารชีวิตโดยตรง!”