42 อลิซระบบ AI จากเมืองเทอรรี่

ในวันที่ 18 ตุลาคม ตอนนี้บนโลกอยู่ในยามค่ำคืน เฉินจินกำลังยุ่งอยู่กับเรื่องสำคัญมากที่แคมป์ในไฮเออร์แอลฟา

จริงๆแล้วเขายุ่งเพราะเรื่องนี้มานานกว่าหนึ่งสัปดาห์แล้ว เขาเสียสละเวลานอนสองถึงสามชั่วโมงทุกคืน เพราะอะไรทำให้เขาเกิดความทุ่มเทอันแรงกล้าเช่นนี้ จริงแล้วเขากำลังซ่อมสุดยอดซุปเปอร์คอมพิวเตอร์ที่หุ่นยนต์ของเขานำกลับจากเมืองเทอรรี่ ซุปเปอร์คอมพิวเตอร์เคยอยู่ในศาลากลางเมือง ครั้งหนึ่งมันเคยถูกใช้เป็นเครื่องสมองกลในการควบคุมและจัดการความเรียบร้อยของเมืองเทอรรี่

เขาได้รู้เรื่องราวนี้มาจากดาหลิน เฉินจินได้รู้ว่าซุปเปอร์คอมพิวเตอร์เช่นนี้ที่สามารถคำนวณได้มากถึง 100 ล้านล้านครั้งต่อวินาทีมันไม่สามารถอธิบายได้ว่ามัน “ยอดเยี่ยม” แค่ไหน แต่ตอนนี้มันเป็น”เครื่องจักรขนาดใหญ่” ที่ดีที่สุด แต่มันมีโครงสร้างและความสามารถในการทำงานที่ล้าสมัยและกินพลังงานมากเกิน มันเป็นผลิตภัณฑ์ที่ล้าสมัยมานานกว่า 100 ปี บนดาวเทอรรี่

แต่สำหรับเฉินจินแล้วซุปเปอร์คอมพิวเตอนนี้มีมันมีความสามารถในการคำนวณสูงถึง 100 ล้านล้านครั้งต่อวินาที อาจสามารถเรียกได้ว่าเป็น “ซุปเปอร์เครื่องคิดเลขระดับสูง” ได้เลย มันแตกต่างจากเครื่องคำนวนต่างๆที่มีอยู่บนโลก แน่นอนสำหรับเฉินจินเครื่องคิดเลขนี้ที่กินไฟถึง 100 กิโลวัตต์ด้วยขนาดตู้เย็นห้าตู้ที่รวมกันนั้นเป็นเทคโนโลยีที่ล้ำหน้าโลกไปแล้วอย่างน้อย 20 ปี

เฉินจินวางแผนที่จะซ่อมมันให้กลับมาใช้ได้อย่างสมบูรณ์ อย่างไรก็ตามถึงแม้ว่าเขาจะเข้าใจวิธีการในการทำงานของเครื่องคิดเลข แต่เฉินจินจะสามารถซ่อมมันให้กับมาใช้ได้เหมือนเดิมจริงๆหรอ พูดอย่างตรงไปตรงเฉินจินไม่รู้ว่ามันทำงานอย่างไร เขาเองก็แค่คนธรรมดาคนหนึ่งที่หลงมาดาวดวงนี้เท่านั้น

อย่างไรก็ดี เฉินจินนั้นค่อนข้างเชี่ยวชาญในการประกอบคอมตั้งโต๊ะ คอมที่บ้านของเขาเป็นผลมาจากความพยายามดัดแปลงด้วยตัวของเขาเองทั้งหมด เขาเข้าใจกระบวนการวางฮาร์ดแวร์ต่างๆ มันเป็นเรืองง่ายมากสำหรับเขา อีกทั้งคอมพิวเตอร์ในไฮเออร์แอลฟานั้นคล้ายคลึงกับคอมพิวเตอร์บนโลกเพราะมีฮาร์ดแวร์ที่สำคัญเช่นมาเธอร์บอร์ด ซีพียูที่เก็บหน่วยความจำภายในและฮาร์ดไดรฟ์ คอมพิวเตอร์ทั้งสองประเภทมีความคล้ายคลึงกันมาก

เครื่องคิดเลขระดับซุปเปอร์นั้นมาจากคอมพิวเตอร์ในบ้านที่คล้ายกัน แต่เต็มไปด้วยพลังงานนิวเคลียร์จำนวนมากหน่วยความจำภายในและฮาร์ดไดรฟ์ โดยธรรมชาติส่วนประกอบที่ประกอบเป็นคอมพิวเตอนขั้นสูงนั้นซับซ้อนกว่ามาก มีเพียงมืออาชีพน้อยคนเท่านั้นที่สามารถเข้าใจว่าส่วนประกอบเหล่านี้ว่ามันทำงานอย่างไร แต่เฉินจินสามารถทำงานที่คล้ายกันเช่นการเปลี่ยนซีพียูที่เก็บหน่วยความจำภายในและฮาร์ดไดรฟ์ เขาไม่ได้กังวลเกี่ยวกับการซ่อมแซมมัน

หลังจากชาร์จซูเปอร์คอมพิวเตอร์แล้ว พื้นที่ที่แสดงยังใช้การได้มันจะเปล่งแสงสีเขียวและส่วนประกอบที่มีข้อบกพร่องมันจะเปล่งแสงสีแดงพร้อมกับเสียงพึมพำเบาๆ คอมพิวเตอร์เครื่องนี่มันถูกออกแบบมาตรวจสอบความข้อผิดพลาดในตัวเอง ดังนั้นตามสีที่บ่งชี้ความผิดลาดแสงสีแดง เฉินจินพบว่า CPU 13 ตัวที่มีข้อบกพร่องหน่วยเก็บข้อมูลหน่วยความจำภายใน 35 หน่วยและฮาร์ดไดรฟ์หกตัว นอกจากนี้เขายังถอดมาเธอร์บอร์ดแบบแยกส่วน 2 ตัวออกก่อนที่จะการกับสัญญาณไฟสีแดงทั้งหมด

อย่างไรก็ตามซุปเปอร์คอมพิวเตอร์นี้ก็ยังคงเปิดไม่ได้เช่นเคย เพราะไฟที่จ่ายเข้ามาในเครื่องมีไม่เพียงพอ แม้แต่การจ่ายไฟที่มากที่สุดจากสายเคเบิลที่เชื่อมต่อมาจากบ้านของเขามันก็ก็ยังไม่พอที่จะเปิดใช้ซุปเปอร์คอมพิวเตอร์เครื่องนี้ได้ เฉินจินเลยถอดหน่วยความจำภายในออกบางตัว เพื่อลดการใช้พลังงานลง

หลังจากถอดหน่วยความจำออกไปเกือบครึ่งและอุปกรณ์บางชิ้นออก พัดลมระบายความร้อนของเครื่องคอมพิวเตอร์ก็เริ่มที่จะเคลื่อนไหวขึ้นมา

“ ยอดเยี่ยมมาก!” ในตอนนี้เฉินจินรู้สึกดีใจมาก เขากระโดดขึ้นไปบนฟ้าอย่างไม่รู้ตัว เพราะเขาซ่อมซุปเปอร์คอมพิวเตอร์ตัวนี้ด้วยตัวเองจริงๆ! หลังจากผ่านไปสองนาทีเครื่องคอมพิวเตอร์ก็เริ่มทำงาน เฉินจินนั่งอยู่หน้าจอโค้งขนาด 49 นิ้วเล็ก จับเมาส์ไว้ในมือเดียวเขาเตรียมที่จะใช้งานซุปเปอร์คอมพิวเตอร์เรื่องนี้อย่างใจจดใจจ่อ เนื่องจากเฉินจินไม่สามารถเข้าใจระบบของซุปเปอร์คอมพิวเตอร์นี้ได้ เฉินจินจึงตัดสินใจเรียนดานหลินให้มานั่งข้างๆเขา เมื่อใดก็ตามที่เขาไม่เข้าใจอะไรเขาก็จะถามดาหลินในทันที

“ เจ้านาย เห็นโลโก้ที่เป็นเด็กผู้หญิงเล็กๆกำลังนั่งอยู่บนโต๊ะไหม? เธอคนนั้นเป็นระบบการจัดการปัญญาประดิษฐ์ (AI) ของซุปเปอร์คอมพิวเตอร์นี้ เจ้านายสามารถใส่แว่นตาอัจฉริยะในการเชื่อมต่อและสื่อสารกับระบบการจัดการ AI ผ่านการแชทด้วยเสียง ไม่จำเป็นต้องใช้วิธีการดั้งเดิมในการโต้ตอบกับคอมพิวเตอร์ ถ้าเธอไม่เข้าใจภาษาที่คุณพูดฉันจะส่งแพ็คเกจภาษาจีนให้เธอ”

ดาหลินยังอธิบายว่าเครื่องซุปเปอร์คอมพิวเตอร์นี้ติดตั้งพร้อมกับสัญญาณไร้สายสำหรับการรับและส่ง

“ตกลง.” เฉินจินทำตามข้อแนะนำของดาหลินเนื่องมาจากเฉินจินคิดว่าในดาวดวงนี้การใช้เมาส์นั้นอาจกลายเป็นเทคโนโลยีที่ล้าหลังไปแล้ว เฉินจินเขาสวมแว่นตาอัจฉริยะและเปิดระบบการจัดการ AI ก่อนจะเปร่งเสียงออกมาเพื่อสั่งการระบบ ตอนที่เขาใส่แว่นนั้น หน้าจอขนาดมหึมาก็ปรากฏขึ้นมามันเป็นไอคอนสามมิติที่ดูล้ำสมัยและหาไม่ได้บนโลก

หนึ่งในไอคอนนั้นมีเป็นไอคอนดิจิตอลเด็กสาวอายุประมาน 12-13 ปีเด็กสาวคนนั้นมีผมสีบลอนด์ซึ่งดูเหมือนกำลังหลับสนิทอยู่ เด็กสาวคนนั้นสวมชุดสไตล์เจ้าหญิงมีถุงเท้าสีขาวเหนือเข่าและรองเท้าส้นสูงสีชมพู หน้าตาของเด็กสาวคนนั้นดูน่ารักเหมือนกับเทพธิดาตัวน้อยที่คอยนำทางนักเดินทางตอนที่พวกเขาหลงป่าในหนังแนวแฟนตาซี

เฉินจินพยายามมองไปที่ด้านหลังของเด็กสาวคนนั้น เขาเห็นกล่องข้อความอยู่ข้างๆเธอ “กล่องข้อความตรงนั้นมันหมายความว่าเธอตื่นแล้วใช่ไหม”

ดาหลินเอนกายเข้ามาและพูดว่า“ เจ้านาย เจ้านายต้องเลือก ‘ปลุกเธอ – ใช่ / ไม่ใช่’”

“ตื่น!”

เฉินจินเหยียดมือขวาออกและเลือกปุ่ม“ ใช่” ที่ขึ้นมาด้านซ้ายมือของเขา

เด็กหญิงตัวน้อยน่ารักและดูบอบบางมีอาการกระตุก ตาของเธอค่อยลืมขึ้นมาและเธอก็ค่อยหาวเหมือนอาการคนพึ่งตื่นนอนมีเสียงดังออกมาเล็กน้อย เธอลุกขึ้นยืนและเผชิญหน้ากับเฉินจิน ด้านข้างของเธอมีคำปรากฏขึ้นเป็นสัญญาณบ่งบอกว่าเธอพร้อมทำงานแล้ว

อย่างไรก็ตามเธอหันมามองที่เฉินจินที่กำลังยิ้มด้วยความเป็นมิตร และเด็กสาวเปลี่ยนท่าทีของเธอไปนำเสียงที่เย็นชาของเธอดังขึ้นมาและกล่าวว่า“ ตรวจสอบเป็นใบหน้าของคนสัญชาติจีน ผู้ใช้คนนี้ไม่มีสิทธิ์ใช้ระบบ AI นี้ ออกไปทันที! ระบบ AI จะส่งสัญญาณเตือนว่าคุณเป็นผู้บุกรุก!”

เฉินจินรู้สึกทึ่ง นี่คือ…นี้เธอกำลังเหยียดเชื้อชาติของฉันอยู่อย่างงั้นหรอ

ในขณะนั้นดาหลินปล่อยแสงสีเขียวส่องไปที่ดวงตาของเด็กสาวคนนั้น ดูเหมือนจะมีรหัสหลายบรรทัดอยู่ในแสงสีเขียวนั้น สัญญาณไฟที่หน้าอกก็กะพริบหนึ่งครั้ง

“ การเตือนผู้บุกรุกถูกลบไปแล้ว คุณได้รับสิทธิ์ในการติดต่อกับระบบ กรุณาใส่รหัสผ่านบัญชีของคุณเพื่อเข้าสู่ระบบและเข้าถึงระบบ” รอยยิ้มที่เป็นสัญลักษณ์ปรากฏบนใบหน้าของเด็กสาวตัวเล็ก ๆ อีกครั้ง

สัญญาณไฟที่หน้าอกของดาหลินกระพริบขึ้นมาอีกครั้ง

“ เจ้านาย เจ้านายได้รับสิทธิ์สูงสุดในการใช้ระบบ ตอนนี้เจ้านายสามารถใช้งานระบบได้อย่างอิสระแล้ว” ท่าทางของเด็กสาวดูเปลี่ยนไปอีกครั้ง ในตอนนี้เธอเรียกเฉินจินว่า“เจ้านาย” เสียงของเธอดูอ่อนหวานและเหมือนเด็กซึ่งต่างจากก่อนหน้านี้ที่ดูเย็นชาราวกับว่าเฉินจินเป็นต่างด้าวที่ต้องถูกพาตัวกับประเทศ

เฉินจินหันไปหาดาหลินและถามด้วยความประหลาดใจ“ ดาหลินคุณทำอะไรลงไป”

ดาหลินกล่าวว่า“ ผมได้ทำเจาะระบบความปลอยภัยขั้นสูงของเธอ และแทนที่ด้วยโค๊ดบางอย่างเข้าไป”

“ เฮ้ย! นายทำอย่างงั้นได้ยังไงกัน นายมีฟังกชั่นการทำงานนี้ด้วยหรอ? นายคงไม่ใช่แฮกเกอร์ใช่ไหม ฉันคิดมาตลอดเลยว่านายเป็นแค่หุ่นยนต์ธรรมดา” เฉินจินตกใจมาก บางทีวิญญาณของแฮ็กเกอร์ระดับเทพอาจถูกผนึกไว้ในร่างกายของดาหลิน?

“ นี่คือฟังกชั่นที่ผมเอาไว้รีบูต ไว้รัสที่แอบเข้ามาในระบบของผม”

“ โอ้…” เฉินจินเข้าใจในทันที่ เขาไม่เคยคิดเลยว่าการรีบูตไวรัสจะสามารถใช้ประโยชน์แบบนี้ได้ จริง ๆ แล้วมันยังทำให้เด็กสาวตัวเล็กที่ดูเย่อหยิ่งเรียกเขาว่า “เจ้านาย” ด้วยนำเสียงที่น่ารักและสุภาพ

เฉินจินปล่อยให้ดาหลินลงแพ็คเกจภาษาจีนเข้าไปในระบบ AI หลังจากโอนท้ายข้อมูลทั้งหมดเขาก็อนุญาตให้เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ แปลงอินเทอร์เฟซการปฏิบัติงานทั้งหมดเป็นภาษาจีนซึ่งส่วนใหญ่ เฉินจินก็สามารถอ่านภาษาเหล่านั้น จากนั้นเขาขอให้เธอพูดกับเขาเป็นภาษาจีน เธอทำตามคำแนะนำทั้งหมดของเขา

เฉินจินกล่าวว่า“ช่วยแนะนำตัวเองให้ฉันดูหน่อย”

“รับทราบเจ้านาย ฉันชื่ออลิซ 1507 ฉันเป็นระบบการจัดการ AI สำหรับเมืองเทอรรี่ ฉันมีความรับผิดชอบอย่างเรื่องพลังน้ำประปา การจราจร การแพทย์ การศึกษา และระบบรักษาความปลอดภัยในเมืองนี้ ฉันเป็นผู้ช่วย AI ที่มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อผู้อยู่อาศัยในเมืองเทอรรี่ เนื่องจากการอยู่อาศัยของฉันทำให้ผู้อยู่อาศัยมีความสุขสะดวกสบายและปลอดภัย พวกเขาเรียกฉันว่า“ เอเลี่ยนางฟ้าตัวเล็ก” ฉันให้การสนับสนุนแก่ผู้อยู่อาศัยในระดับที่สูง แม้กระทั่งนายกเทศมนตรียังเลือกใช้เรา หัวหน้าคงไม่คิดว่าอลิซไร้ประโยชน์ใช่ไหม”

ลิมฝีปากขออลิซยื่นเหมือนปากออกมาเหมือนลูกเชอร์รี่ เพราะเธอเป็นคนที่ตัวเล็กและกำลังแสดงลักยิ้มที่น่ารักออกมา และอยู่ดีๆเธอก็เอาตุ๊กตาขึ้นมาเล่นรอหลังจากรอข้อคำถามจากเฉินจิน