80 แนวร่วมคนที่สาม

ในช่วงหลายวันที่ผ่านมา เฉินจินและวังจวนลองเดินทางไปทั่วทั้งประเทศและเยี่ยมชมสถานที่ต่างๆ พวกเขาไปในจังหวัดฟูชิเมืองฝูโจวเป็นที่ตั้งของบริษัทผู้ผลิตมอเตอร์ไร้ตัวแปรงที่ใหญ่ที่สุดในประเทศจีน

เฉินจินได้ไปเยี่ยมและพบกับผู้จัดการของบริษัท ผู้จัดการเป็นคนแส “หู” ; เขาเป็นคนรูปร่างอ้วนและหน้ากลมน้ำหนักของเขาน่าจะราวๆอย่างน้อยสองร้อยปอนด์ได้

“ผมต้องขออภัย. ทางเราไม่สามารถยอมรับข้อเสนอที่คุณเสนอมาได้ ประสิทธิภาพของมอเตอร์แบบไร้แปรงของคุณนั้นค่อนข้างดี แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าคุณมีเทคโนโลยีที่เกี่ยวข้องเว้นแต่คุณจะให้เทคโนโลยีแก่เราในการทดสอบ แม้ว่าเทคโนโลยีจะเป็นของจริงเราเองก็สามารถขายหุ้นให้คุณได้แค่ 20% เท่านั้น แต่ 50% นั้นมันมากเกินไป! ตาของ เทียนหูเป๋ยเผยให้เห็นถึงความไม่สบายใจที่จะทำธุรกิจร่วมกับเขาทั้งสอง

เฉินจินและวังจวนลองมองหน้ากัน ในขณะเดียวกันพวกเขาก็ยืนขึ้นและเดินออกไป “ไปกันเถอะ!”

…

ในเมืองฟูจี ซึ่งเป็นเมืองที่อยู่ใกล้กับเซี่ยงไฮ้และห่างจากเมืองซูโฮ เพียงยี่สิบกิโลเมตรในเขตนิคมเฉินเป๋ย มีโรงงานชื่อ บริษัทยงหยิงมอเอตร์จำกัด ที่โรงงานแห่งนี้เป็นโรงงานหนึ่งที่ทั้งสองสนใจทำสัญญาทางการค้าด้วย

จางต้าเหว่ย เขาเป็นชายวัยสามสิบแปดปีและเป็นผู้ก่อตั้งและผู้อำนวยการของบริษัทยงหยิงมอเตอร์แห่งนี้ เขาแต่งตัวในชุดทำงานธรรมดาและกำลังเดินควบคุมงานในโรงงาน เขาเป็นคนดูเรียบง่ายและรูปร่างของเขาผอมเขาดูเหมือนเป็นคนงานธรรมดามากกว่าเจ้านายในการพบกันในครั้งแรก อย่างไรก็ตามประวัติการศึกษาของเขานั้นน่าประหลาดใจมาก เขาจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยชั้นนำปริญญาโทและเขาเป็นผู้เชี่ยวชาญในสาขามอเตอร์ เขาได้รับค่าจ้างมากกว่าหมื่นหยวนต่อเดือนมามากกว่าทศวรรษที่ผ่านมา แต่ในปีที่สิบเมื่อเขาอยู่ในวัยสามสิบและมีเงินอยู่ในมือเขาตัดสินใจที่จะลาออกจากงานและเริ่มต้นธุรกิจ เขาจึงสร้างบริษัทแห่งนี้ขึ้นมา

ในเวลาเก้าปีเขาทำให้โรงงานขนาดเล็กของเขาที่มีเพียงแปดคนงานและกำไรต่อปีได้เกือบล้านให้กลายเป็นโรงงานขนาดกลางที่มีคนงานมากกว่าร้อยคนและกำไรต้อปีประมาณยี่สิบล้าน ถึงแม้เขาจะเคยทำงานในบริษัทมาก่อนแต่หน้าที่ของเขานั้นเทียบไม่ได้กับการเป็นเจ้าของบริษัท แต่โชคดีหลังจากสร้างประสบการณ์ในช่วงหลายปีที่ผ่านมายงหยิงมอเตอร์มีรากฐานทางเทคโนโลยีที่แข็งแกร่งและคุณภาพของผลิตภัณฑ์ก็เป็นที่ยอมรับของผู้ใช้เช่นกัน ในที่สุดมันก็เข้ามามีชื่อเสียงบางในประเทศ

นี่คือสิ่งที่ทำให้จางตาเหว่ยภูมิใจและพอใจมาก เขามีความมั่นใจในการเพิ่มคุณภาพผลิตภัณฑ์ของ บริษัท รวมถึงจำนวนการผลิต เขามองว่าบริษัทของเขาจะกลายเป็นโรงงานยักษ์ใหญ่อันดับต้น ๆ ของประเทศ ถึงแม้เส้นทางจะอีกยาวไกลและเต็มไปด้วยอุปสรรค…ในตอนนี้ประสิทธิภาพของโรงงานยังไม่ดีจากเดิมมากเท่าไรนัก และการวิจัยหนึ่งล้านครั้งต่อปีนั้นกลายเป็นมูลค่าที่สูงหลิว ผลที่ตามมาของการลงทุนไม่เพียงพอในการวิจัยและพัฒนาหมายความว่าความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีนั้นจะช้าลงมาก

แต่โอกาสที่ยิ่งใหญ่ได้ถูกวางไว้ต่อหน้าจางต้าเหว่ยแล้ว ตราบใดที่เขาพยักหน้าและตกลงที่จะขายหุ้นบางส่วนของ บริษัท เขาจะได้รับกระบวนการและข้อมูลการผลิตของมอเตอร์ไร้แปรงคุณภาพสูงที่สุดในโลก ตราบใดที่เฉินจินได้รับเทคโนโลยีการผลิต บริษัทยงหยิงมอเตอร์และสามารถผลิตมอเตอร์ที่มีประสิทธิภาพเทียบเท่ากับยากาวะอิเล็กทริกในญี่ปุ่นได้

นอกจากนี้ยังสามารถรับประกันการขายได้ ตราบใดที่ยงหยิงมอเตอร์ได้ครอบครองเทคโนโลยีจนสามารถผลิตจริงได้ผู้อำนวยการ บริษัทหลิงเฟิง ซึ่งเป็นสุภาพบุรุษที่มาพร้อมกับเจ้านายวันนหนุ่มจะเสนอสัญญาสั่งซื้อมอเตอร์ไร้แปรงหนึ่งล้านชุดทันที คำสั่งซื้อมีจำนวนมหาศาลนี้มากจนโรงงานอาจต้องทำงานแข่งกับเวลา

พวกเขาไม่เพียง แต่จัดหาเทคโนโลยี แต่ยังรับประกันการสั่งซื้อด้วย สำหรับยงหยิงมอเตอร์นี้เป็นโอกาสที่จะผงาดตัวเองให้ขึ้นไปอยู่ในบริษัทระดับต้นๆได้เลย แต่ถึงกระนั้นจางต้าเหว่ยก็ยังลังเลในการเผชิญกับโอกาสที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้แต่ต้องสูญเสียหุ้น 50% บริษัท นั้นมันมากเกินไป โรงงานแห่งนี้เขาสร้างขึ้นมาด้วยความยากลำบากและความพยายามมทั้งหมดของชีวิตและมองว่าหุ้นห้าสิบเปอร์เซ็นต์ดูเหมือนว่ามันจะมากเกินไป

จางต้าเหว่ยเริ่มต่อรองอีกครั้ง“ ผมจะขอเปลี่ยนเป็น 40% ล่ะ? ผมต้องการร่วมมือกับคุณจริงๆ แต่คุณขอหุ้นมาเกินไป! ผมจะขยับเป็น 45%! 49%! ผมต้องได้รับการจัดการและการตัดสินใจไม่เช่นนั้นผมไม่สามารถทำงานด้วยความอุ่นใจได้ “

เมื่อเผชิญหน้ากับสุภาพบุรุษสองคนที่ไม่แม้แต่จะรับคำต่อรอง จางต้สเหว่ยก็ยังไม่ยอมแพ้ เขาหวังที่จะคว้าโอกาสนี้ไว้อย่างหนักแน่น แต่ในขณะเดียวกันเขาก็กลัวว่าจะสูญเสียโอกาสนี้ไป

เมื่อมองดูใบหน้าของจางต้าเหว่ยที่กำลังดิ้นรนต่อสู้ เฉินจินก็ส่ายหัวแล้วพูดว่า“ หัวหน้าจางจริง ๆ แล้วผมต้องการถือหุ้น บริษัท ของคุณมากกว่า 51% ในตอนแรก ท้ายที่สุดเทคโนโลยีเป็นหลักเป็นสินทรัพย์ที่มีค่าที่สุดในทุกวันนี้ มีโรงงานมอเตอร์หลายสิบแห่งในประเทศของคุณ ผมคิดว่าการอนุญาตให้ใช้สิทธิ์เทคโนโลยีให้กับโรงงานของผมเพราะผมคิดว่าระดับเทคนิคของคุณค่อนข้างดีอุปกรณ์ในโรงงานคุณภาพของคนงานและคุณภาพของผลิตภัณฑ์ก็เป็นที่ยอมรับและมีศักยภาพในการพัฒนา แต่คุณไม่คิดว่าเทคโนโลยีที่ผมจัดหามานั้นมีค่า 50% ของมูลค่าโรงงานของคุณหรือยังไง โรงงานของคุณมีมูลค่าสูงสุดเพียงร้อยล้านเท่านั้น! และเทคโนโลยีทีผมมีนั้นมีมูลค่าแสนล้าน! ตราบใดที่คุณเห็นด้วยสิ่งที่คุณได้รับคือ 50% ของแสนล้าน และสิ่งที่คุณสูญเสียคือ 50% ของหนึ่งร้อยล้าน…ตัวเลขพวกนี้มันชัดเจนมาก” เฉินจินพยายามปิดดีลครั้งนี้ให้ได้ “ ห้านาทีหัวหน้าจางผมจะให้คุณห้านาที หากคุณไม่เห็นด้วยกับเงื่อนไขผมจะมองหา บริษัท มอเตอร์อื่น ๆ ที่จะร่วมมือกับผม” เฉินจินขอคำตัอสินใจสุดท้ายจากเขาทำให้จางต้าเหว่ยมีเวลาคิดเพียง 5 นาทีเท่านั้น

เขายืนยันที่จะถือหุ้น 50% ของยงหยิงมอเตอร์เพราะเขาต้องการให้พวกเขาเห็นคุณค่าของบริษัทเซี่ยงไฮ้เทคโนโลยี ในฐานะหุ้นส่วนธุรกิจของพวกเขาและให้ความสำคัญกับสิ่งที่บริษัทของเฉินจินมอบให้และเฉินจินยินดีให้จางต้าเหว่ยเป็นผู้จัดการและการตัดสินใจ เฉินจินเองไม่ไดส้นใจเรื่องนี้อยู่ก่อนแล้วและเขาไม่มีเวลาดูแลเรื่องพวกนี้เช่นกัน สิ่งที่เขาต้องการคือส่วนแบ่งกำไร 50%! นอกจากนี้เพื่อปกป้องผลประโยชน์ของเขาความร่วมมือที่เฉินจินเสนอให้เป็นรูปแบบการออกใบอนุญาตเทคโนโลยีสิทธิบัตรซึ่งได้รับอนุญาตเฉพาะเทคโนโลยีให้กับยงหยิงกรรมสิทธิ์ในเทคโนโลยีซึ่งกรรมสิทธิ์นั้นก็ยังเป็นของเฉินจิน

เพราะถ้าทางบริษัทยงหยิงถอนตัวออกมันอาจเป็นอันตรายต่อผลประโยชน์ของเซี่ยงไฮ่เทคโนโลยี เฉินจินสามารถถอนการอนุญาตทางเทคนิคตามเงื่อนไขของสัญญาได้! จากนั้นเขาจะเลือกโรงงานผลิตมอเตอร์อีกแห่งเพื่อทำงานร่วมกันและช่วยให้ผู้ผลิตรายอื่น ๆ เพิ่มขึ้น เขายังสามารถสนับสนุนโรงงานมอเตอร์ไร้ตัวแปรงหลายแห่งเพื่อทดแทนและยงยิ่งมอเตอร์ไม่สามารถแทรกแซงเขาได้ … พันธมิตรการทำงานร่วมกันไม่ได้ จำกัด อยู่เพียงโรงงานเดียว การตัดสินใจที่ยิ่งใหญ่ที่สุดยังคงอยู่ในมือของเขา!

เห็นได้ชัดว่ารูปแบบการทำงานร่วมกันนั้นงานการผลิตอยู่ที่ยงหยิงมอเตอร์แต่พวกเขาไม่สามารถต่อรองได้มากนักเพราะเทคโนโลยีหลักอยู่ในมือของเซี่ยงไฮ้เทคโนโลยี แน่นอนว่าโรงงานผลิตมอเตอร์ที่ร่วมมือกันก็ไม่ได้เป็นสียเปรียบเช่นกันหากพวกเขาทำส่วนของพวกเขาและไม่เล่นเล่ห์เหลี่ยมใด ๆ พวกเขาสามารถสนุกไปกับชีวิตที่ฟุ่มเฟือยกับสิ่งที่บริษัทของเฉินจินมอบให้ พวกเขาจะได้กลิ้งบนก้อนเงินก้อนทอง

ทันทีที่เฉินจินกล่าวคำสุดท้ายวังจวนลองแนะนำอย่างเร่งด่วนว่า“ หัวหน้าจางอย่าลังเลเลยนี่เป็นโอกาสเพียงครั้งเดียว หากคุณพลาดเรือคุณอาจต้องพลาดอีกตลอดไป”

คนที่นั่งถัดจากจางต้าเหว่ย คือจางเสี่ยวหลงน้องชายที่รับผิดชอบงานขาย“ พี่ แม้ว่าเราจะทำงานมานานในอุตสาหกรรมนี้ แต่เราก็ไม่สามารถผลิตมอเตอร์ไร้ตัวแปรงที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้ได้เราอาจต้องใช้เวลาเป็นร้อยปีในการคิดค้นเทคโนโลยีนี้ขึ้นมา ช่องว่างเทคโนโลยีมันกว้างมากเกินไป! พี่ชายฉันคิดว่าเราควรเห็นด้วยกับข้อตกลงนี้ เวลาใกล้หมดแล้ว!”

จ่างต้าเหว่ยจ้องมองน้องชายของเขาพยายามปฏิเสธคำชักชวนของน้องชาย เขากล่าวว่า“ ใครบอกว่าเราต้องใช้เวลาร้อยปี ฉันสามารถผลิตมอเตอร์ตัวเดียวกันนี้ได้เร็วสุดก็ห้าสิบปี”

จางเสี่ยวหลงมองไปที่พี่ชายของเขาราวกับว่าเขาดูงี่เง่าและเขาพูดว่า“ ห้าสิบปีอย่างงั้นหรอ เราทั้งคู่ก็ตายแล้วเราจะผลิตมอเตอร์อย่างไร” เขาโต้เถียงพี่ชายของเขา“ เจ้านายเฉินหัวหน้าวังจวนลอง พี่ชายของผมเห็นด้วยเขาตกลงร่วมมือกัน! จากนี้ไปเราจะทำงานร่วมกันและผลิตมอเตอร์ไร้ตัวแปรงที่ดีที่สุดในโลก”

จางต้าเหว่ยมองไปที่น้องชายของเขาขยับริมฝีปากเล็กน้อย แต่ในที่สุดเขาก็ยอมแพ้และยอมรับผลที่เกิดขึ้นแทน ความร่วมมือของทั้งสามฝ่ายประสบความสำเร็จอย่างราบรื่นและมีการเซ็นสัญญากัน

ในงานเฉลิมฉลองช่วงเย็นจางต้าเหว่ยจัดงานในบริษัทของเขา“ เจ้านายเฉินผมได้อ่านเอกสารทางเทคนิคที่คุณส่งมาให้ผมและกระแสทางเทคนิคเป็นไปได้จริง ๆ แต่ผมก็ต้องการซื้ออุปกรณ์ที่มีความซับซ้อนจำนวนมากซึ่งมีราคาห้าสิบล้านหรือมากกว่านั้น เงินทุนในบัญชี บริษัท ของผมไม่เคยสูงถึงห้าล้านดังนั้น…” เขามองที่เฉินจินอย่างอ้อนวอนด้วยใบหน้าที่น่าอึดอัดใจมาก

ปัญหาการระดมทุนเป็นจุดอ่อนของคุณยิ่งยนต์ แม้ว่าจะมีการวางเทคโนโลยีสำเร็จรูปไว้ก่อนหน้าโรงงานก็ต้องใช้อุปกรณ์จัดซื้อมากกว่าห้าสิบล้านเครื่องเพื่อใช้เทคโนโลยีให้เป็นจริง การหาเงินกลายเป็นปัญหาที่น่ารำคาญ แม้ว่าเขาจะสามารถระดมเงินห้าสิบล้านหยวนได้ แต่เขาก็ต้องแบกรับภาระหนักมากโดยเฉพาะกระบวนการที่ต้องใช้เวลามาก

เฉินจินคิดอยู่พักหนึ่งแล้วพูดว่า“ ไม่ต้องกังวลเรื่องเงินห้าสิบล้าน ผมสามารถให้คุณยืมได้ก่อนโดยไม่มีเงื่อนไขอะไรเลย แต่หวังว่าคุณจะสามารถคืนเงินได้ภายในหนึ่งปี จะเป็นปัญหาไหม?”

“แน่นอนไม่มีปัญหา!” ด้วยความยินดีจางต้าเหว่ยรินเบียร์ให้เฉินจินครั้งแล้วครั้งเล่า เขาพูดว่า“ เจ้านายเฉินขอบคุณมาก! ขอบคุณ! ผมจะดื่มให้กับคุณ!” ในขณะนั้นปัญหาทั้งหมดในหัวใจของเขาได้หายไปและถูกแทนที่ด้วยความหวังและความมั่นใจมากมาย ด้วยความช่วยเหลือของผู้อุปถัมภ์มันถึงเวลาแล้วที่ยงหยิงมอเตอร์จะลุกขึ้นและก้าวเข้าสู่บริษัทชั้นนำของประเทศ!