EP 93 CEO คนใหม่

By loop

 

แม้ว่าเทคโนโลยีของการจำลองความเป็นจริงนั้นจะเป็นเรื่องที่ดีและมอบประสบการณ์ที่ยอดเยี่ยมมากมายให้กับผู้ใช้ แต่ก็ยังเป็นไปไม่ได้ที่จะนำมันกลับไปบนโลกเพื่อแปลงให้เป็นสินค้าจำหน่ายบนโลก เพราะในการสร้างสภาพแวดล้อมจำลองขนาดใหญ่จำเป็นต้องมีเครื่อคอมพิวเตอร์ขั้นสูงที่มีความสามารถในการปฏิบัติงานที่มีประสิทธิภาพสูงอีกและต้องมีความถี่การเคาะนาฬิกาของเครื่องคอมพิวเตอร์อยู่ที่ 100 ล้านล้านครั้งต่อวินาทีถึงจะประมวลสร้างภาพเหล่านั้นออกมาได้

 

การผลิตหมวกเสมือนจริงนั้นไม่ถือว่าเป็นเรื่องที่ยากมาก อีกทั้งต้องการความรู้ทางการแพทย์เกี่ยวกับสมองมนุษย์ ร่วมถึงความต้องการด้านความปลอดภัยระดับสูง! องค์กรที่ไม่ได้ทำการวิจัยอย่างเพียงพอที่เกี่ยวกับสมองของมนุษย์นั้นไม่มีสิทธิ์ที่จะพัฒนาอุปกรณ์สวมใส่นี้ได้จริง ด้วยการพัฒนาในปัจจุบันของโลก เฉินจินทำนายว่าแม้หลังจาก 30 ถึง 50 ปีหมวกสร้างภาพจำลองสมือนจริงเหล่านี้ก็อาจไม่ถูกสร้างขึ้นก็เป็นได้

 

แน่นอนว่าเฉินจินเพียงหวังว่าสิ่งมหัศจรรย์เช่นหมวกสร้างภาพจำลองเสมือนจริงนี้จะได้ออกมาสู้สาธารณะชนอย่างแน่นอน แต่คงต้องรออย่างน้อยห้าถึงสิบปี ดังนั้นเป็นเหตุผลที่เฉินจินไม่นำหมวกเหล่านี้ไปผลิตบนโลก

 

“ อัจฉริยะอยู่ห่างจากคนอื่นไปครึ่งก้าวคนบ้านั้นอยู่ห่างจากคนอื่นไปหนึ่งก้าว ถ้าข้างหน้ามบันไดสิบหรือยี่สิบก้าวเขาก็จะอาจจะถึงจุดดจบก่อนคนอื่น! ดังนั้นฉันควรก้าวไปที่ละก้าวน่าจะเหมาะสมกว่า”

 

นอกจากนี้เฉินได้มีโอกาสเข้าไปในโรงเรียนมัธยมจำลองที่อลิซสร้างขึ้น หลังจากนั่งเรียนสองครั้งเฉินจินก็นึกถึงความคิด นอกจากหุ่นยนต์ทำความสะอาดแล้วเขายังนึกถึงโครงการที่สองที่มีศักยภาพในการพัฒนาสูงมาก เมื่อโครงการประสบความสำเร็จมันก็จะสร้างตลาดที่ใหญ่กว่าตลาดของหุ่นยนต์ทำความสะอาดอย่างน้อยห้าเท่า!

 

“ ความรู้คือความมั่งคั่ง ด้วยความรู้เราสามารถเปลี่ยนชะตากรรมได้! การทานอาหารและแต่งตัวเหมือนคนจน แต่ไม่ว่าเขาจะยากจนเพียงใด อย่างไรพวกเขาเหล่านั้นก็ขาดความรู้ไม่ได้! ผู้ปกครองในประเทศซี มักจะเน้นว่าลูกของพวกเขาจะต้องอยู่ในอันดับต้นๆของชั้นเรียน หรือทำเกรดได้สูงๆ ดังนั้นสินค้าที่ฉันจะทำคือการสร้างเส้นทางการเรียนรู้ ที่ช่วยเพิ่มประสิทธิภาพการเรียนรู้ให้กับผู้ใช้อย่างรวดเร็วที่สุดและกำหนดทิศทางชีวิตของผู้ใช้ได้ตามต้อง! ฉันอยากจะถามบางอย่างว่า: พ่อแม่ของคุณจะต้องตายไหม?ใครจะช่วยคุณตัดสินใจ?  แล้วทุกวันนี้คุณจัดการการเงินได้หรือยัง?  สิ่งนี้จะช่วยให้คุณตัดสินใจสิ่งเหล่านี้ได้เร็วขึ้น ! สินค้านี้จะกำหนดให้คุณได้ทุกอย่าง 100 %!” เฉินจินตื่นเต้นมาก สำหรับโครงการที่สองนี้เขารู้สึกว่าตราบใดที่สามารถสร้างสินค้าตัวนี้ขึ้นมาได้มันจะประสบความสำเร็จได้ง่ายกว่าหุ่นยนต์วาวา

 

เขาพึมพำกับตัวเอง“ เมื่อฉันประกาศหุ่นยนตร์วาวารุ่น 1.0  ฉันจะรับสมัครพนักงานทันทีและตั้งทีมงานโครงการใหม่ โครงการที่สองจะเริ่มขึ้นแล้ว!”

 

…

 

ในช่วงบ่ายของวันที่ 1 พฤษภาคมมันจะเป็นวันหยุดสำหรับการพักผ่อน อย่างไรก็ตามชายแต่งตัวอย่างพิถีพิถันในชุดแบบตะวันตกและรองเท้าหนังมาถึงที่ชั้นล่างของเซี่ยงไฮ้เทคโนโลยี

 

ชื่อของเขาคือหลิงจูดง เขาอายุ 33 ปีและมีประสบการณ์ในการดำรงตำแหน่งประธานเจ้าหน้าที่บริหาร (CEO) มานานนับทศวรรษ เขาเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยเอนเซ่ ตอนอายุ 16 ปี เมื่อเขาอายุ 19 ปีเขาได้เข้าเรียนที่โรงเรียนธุรกิจฮาร์วาร์ดแห่งเมริก้า ที่ยี่สิบสองเขาสำเร็จปริญญาเอกด้านเศรษฐศาสตร์ หลังจากสำเร็จการศึกษาเขาเริ่มทำงาน เขาได้รับตำแหน่ง CEO ใน บริษัท มากถึงเก้าแห่งซึ่งสองแห่งเป็น บริษัท ต่างประเทศและเจ็ดแห่งเป็น บริษัท ในประเทศซี ประวัติชีวิตของเขานั้นจัดได้ว่าอยู่ในคนที่มีชีวิตสมบูรณ์แบบมากที่สุด

 

ปกติแล้วเขาไม่ใช้คนที่จะพูดเกี่ยวกับประสบการณ์การทำงานใน บริษัท ต่างประเทศ ไม่ว่าเขาจะทำได้ดีเพียงใดชาวต่างชาติที่ฝังรากลึกในต่างประเทศไม่เคยยอมรับเขา เขาไม่เคยได้รับรางวัล การเคารพและคำชื่นชมเลย พบแต่เพียงแค่ความอิจฉาและความแค้น อย่างไรก็ตามเขาได้สะสมประสบการณ์การทำงานที่มีค่าสองปีในต่างประเทศ มีงานมากขึ้นในประเทศของเขาเองสำหรับมีเส้นทางการพัฒนาอาชีพที่ดูรุ่งโรจน์กว่า เขาได้รับผลลัพธ์ที่ดีภายในองค์กรภายในประเทศไม่กี่แห่ง เขาช่วย บริษัท ถึงสามแห่งให้ได้รับการจดทะเบียนได้สำเร็จ เขาช่วยเพิ่มยอดขายเฉลี่ยของบริษัทสามมากถึง 150% เขาช่วย บริษัท ที่ติดหนี้ให้เพ้นจากการติดหนี้ได้และฟื้นฟูสภาพงบการเงิน อาจกล่าวได้ว่าประวัติย่อของหลิงจูดง เต็มไปด้วยความสำเร็จ

 

สิ่งนี้ทำให้เฉินจินสนใจเขามาก ดังนั้นเขาจึงเดินทางไปที่ บริษัท เพื่อทำการสัมภาษณ์แบบตัวต่อตัว เฉินจินวางประวัติของเขาลง วางข้อศอกของเขาบนโต๊ะเขาสอดนิ้วมือของเขา เขามองเขาและถามว่า“ ในประวัติย่อของคุณผมสังเกตเห็นว่าคุณทำงานอยู่ใน บริษัท มากถึงเจ็ดแห่ง และบริษัท ในประเทศ ในแต่ละ บริษัท คุณทำงานอยู่อย่างน้อยโดยเฉลี่ยประมาณหนึ่งปี คุณเปลี่ยนงานบ่อยมากผมขอถามหน่อยว่าทำไมถึงเป็ฯเช่นนั้น? เซี่ยงไฮ้เทคโนโลยีต้องการซีอีโอที่อยู่ในตำแหน่งนี้ยาวนาน”

 

“ ตามจริงเวลาเฉลี่ยที่ผมระบุไว้ในเอกสารของผมสำหรับแต่ละ บริษัท ทั้งเจ็ดนั้นมีแค่เจ็ดเดือน ยาวที่สุดที่ผมเคยทำงานใน  นั้นแค่หนึ่งปีครึ่งเท่านั้น” หลิงจูดง กล่าวอย่างอ่อนโยนและดูเหมือไม่ได้สนใจ ท่าทางที่เฉินจินแสดงออกมา

 

“ แล้วคุณชอบงานที่ทำผ่านๆมาหรือเปล่า?”

 

หลิงจูดงส่ายหัวของเขา “ ผมไม่ชอบงานพวกนี้เลย อย่างไรก็ตามผมรู้สึกว่าเมื่อถึงเวลาที่ต้องไปผมควรจะออกไป ผมไม่ชอบที่จะถูกไล่ออกไป”

 

“ โอ้คุณหมายถึงอะไร คุณช่วยอธิบายให้ผมฟังได้ไหม” เฉินจินค่อนข้างสนใจเรื่องนี้มาก เขารู้สึกว่าต้องมีเหตุผลหลังคำพูดของหลิงจูดงอยู่แน่ๆ

 

หลิงจูดงถามด้วยรอยยิ้ม“ หัวหน้าเฉินคุณอยากรู้จริงๆหรอ”

 

เฉินจินพยักหน้า

 

หลิงจูดงเหยียดมือออกแล้วชูนิ้วเจ็ดนิ้ว เขาพูดว่า“ เจ็ดปี หลังจากผ่านไปไม่เกินเจ็ดปีองค์กรที่มีแรงผลักดันที่ดีสำหรับการพัฒนาจะถึงจุดสิ้นสุด อีกไม่นานมันจะได้พบกับการล้มสลาย มีหลายเหตุผล บาง บริษัท เริ่มล้มเหลวเนื่องจากไม่มีประสบการณ์บางส่วนเกิดจากข้อผิดพลาดในการตัดสินใจบางส่วนเกิดจากระบบที่เข้มงวดบางแห่งเนื่องจากการจัดการที่ไม่เป็นระเบียบ … แต่กว่า 90% ของสาเหตุของความล้มเหลวนั้นเชื่อมโยงกับผู้ก่อตั้ง บริษัท อาจกล่าวได้ว่าบทบาทของผู้ก่อตั้ง, ความสามารถ, IQ, EQ, แนวคิดส่วนตัวของเขาเกี่ยวกับโลกทัศน์ของเขาเกี่ยวกับชีวิตและคุณค่าส่วนบุคคล ฯลฯ เป็นตัวกำหนดความสำเร็จหรือความล้มเหลวของ บริษัท แต่น่าเสียดายที่ในเจ็ดเดือน บริษัท ที่ผมทำงานอยู่ด้วยนั้นพวกเขาไม่สามารถหนีพ้นจากกฏเหล่านี้ได้ จากนั้นก็ตกอยู่ในความสับสนวุ่นวายและในที่สุดก็ล้มละลาย ผมจึงกฏนี้ว่า ‘กฎ 7 ปี‘ แน่นอนว่าการมาถึงของผมจะทำให้ระดับของการปรับปรุงดีขึ้นถึงสถานะการทำงานของ บริษัท แต่สิ่งที่โชคร้ายคือการย้ายไปสู่ความโกลาหลยังคงเป็นกระบวนการที่ไม่สามารถกลับคืนมาได้เหมือนเอนโทรปีของจักรวาล ผมไม่สามารถเปลี่ยนแปลงสิ่งนั้นได้…ผมเป็นแค่ซีอีโอ”

 

เฉินจินก็ตระหนักถึงบางสิ่งบางอย่าง “ ดังนั้นคุณกำลังมองหาเจ้านายคนที่สามารถฝ่าฝืนกฎหมาย 7 ปีได้ใช่ไหม?”

 

“ใช่.” หลิงจูดงพยักหน้า “ ฉันกำลังมองหาเจ้านายที่มีเอนโทรปีภายในต่ำ หรือกล่าวอีกนัยหนึ่งเจ้านายที่สามารถฝ่าฝืนกฎหป็นนี้ได้” อย่างไรก็ตามหลิงจูดงก็ยังส่ายหัว “ พูดตามตรงเจ้านายประเภทนี้มีน้อยมาก!  ผมเคยเห็นผู้ประกอบการที่มีเอนโทรปีภายในต่ำและคิดว่าพวกเขาจะประสบความสำเร็จอย่างแน่นอน แต่เมื่อผ่านไปครึ่งทางพวกเขามีจำนวนเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในเอนโทรปีภายใน … การล่อลวงที่เงินนำมาทำให้ผู้คนสูญเสียตัวเองบ่อยครั้ง แม้แต่จักรพรรดิที่ฉลาดตั้งแต่สมัยโบราณที่มีชีวิตอยู่จนถึงวัยชราที่สุกงอมโดยไม่ทำผิดก็หายาก”

 

เฉินจินมองเขา เขากระพริบตาเขาถามว่า“ แล้วคุณคิดอย่างไรกับเอนโทรปีภายในของผม”

 

หลิงจูดง เงยหน้าขึ้นมองใบหน้าของเฉินจินสักพัก เขาส่ายหัวอย่างไร้ประโยชน์ “ผมบอกไม่ได้. ผมไม่ใช่นักฟิสิกส์และผมไม่สามารถตัดสินอย่างคลุมเครือและไม่น่าเชื่อถือได้ แต่…บริษัทเซี่ยงไฮ้เทคโนโลยี มีเอนโทรปีภายในที่ต่ำมาก! และตัดสินจากชื่อ บริษัท ดูเหมือนว่าจะมีความทะเยอทะยานเป็นอย่างมาก ดังนั้นผมมาเพื่อลองเสี่ยงโชค” อันที่จริงหลิงจูดงก็ว่างงานมาหกเดือนแล้ว เขาสัมภาษณ์ที่ บริษัท มากกว่า 10 แห่งและได้รับข้อเสนอมากมาย อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้พบกับ บริษัท ที่เหมาะสม เขาเริ่มเหนื่อยกับการทำงานจริงๆ! เขาต้องการที่จะหา บริษัท ที่เขาสามารถพัฒนาได้เรื่อยๆ เขาต้องการหา บริษัท ที่สามารถฝ่าฝืนกฎที่เรียกว่า “กฏ 7 ปีไปให้ได้”

 

แน่นอนบางคนสงสัยว่าทำไมหลิงจูดงไม่เริ่มก่อตั้ง บริษัท ของตัวเอง? ทำไมเขายังอยากเป็นพนักงานอยู่เสมอ ในความเป็นจริงเจ้าของบริษัทและซีอีโอเป็นอาชีพที่มีแนวคิดที่แตกต่างกันสองประการ เจ้าของบริษัทหรือเจ้าของธุรกิจมีงานให้ทำมากมาย พวกเขา จะต้องแยกตัวเองออกจากต้นทุนทางธุรกิจ และมีเครือข่ายความสัมพันธ์ที่มากมาย! ซีอีโอเพียงแค่จัดการ บริษัท พวกเขาเพียงแค่ต้องทำตามกลยุทธ์การพัฒนาที่กำหนดขึ้นและวิ่งไปในทิศทางเดียวเป็นเส้นตรง พวกเขาไม่จำเป็นจะต้องสัมพันธ์กับคนภายนอกใดๆ ดังนั้น CEO ที่ดีอาจไม่จำเป็นต้องเป็นเจ้านายที่ดี

 

หลิงจูงดงเข้าใจว่าข้อ จำกัด ของเขาคืออะไร เขารู้ว่าเขาไม่มีความสามารถที่จะเป็นเจ้านาย ยิ่งกว่านั้นเขาชอบที่จะเผชิญกับความท้าทายต่าง ๆ ทีเกิดขึ่นมาในบริษัท ต่าง ๆ นี่คือความหมายของซีอีโอและเป็นความสามารถของเขา

 

“ฮ่า ๆ ๆ ๆ!” เฉินจินรู้สึกสนุกกับคำตอบของเขา หัวเราะเขายืนขึ้นและยื่นมือออกมาหาเขา “ เข้าร่วมเซี่ยงไฮ้เทคโลยี ผมไม่สามารถรับประกันได้อย่างอื่นนอกจากคุณจะสามารถทำงานที่นี่ได้เจ็ดปีขึ้นไป คุณมีคำถามอื่น ๆ อีกหรือป่าว”

 

เนื่องจาก บริษัท มีขนาดใหญ่ขึ้นและมีจำนวนพนักงานเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ จึงกลายเป็นเรื่องเร่งด่วนอย่างยิ่งที่จะต้องจ้างซีอีโอเพื่อดูแลการบริหารงานประจำวันของบริษัท เฉินจินเองก็ยุ่งเกินกว่าที่จะอยู่กับ บริษัท ทุกวันเพื่อจัดการเรื่องทั้งหมด

 

หลิงจูดงค่อนข้างประหลาดใจ เขาไม่เคยคาดหวังว่าจะผ่านการสัมภาษณ์อย่างรวดเร็ว เขายืนขึ้นอย่างรวดเร็วและจับมือเฉินจิน “ ผมไม่มีคำถามอื่นแล้ว ยินดีมากที่ได้พบคุณ!”

 

อย่างที่ทราบกันดีบริษัทเซียงไฮ้เทคโนโลยีเคยผ่านเหตุการณ์วกฤตินั้นคือ“ เหตุการณ์การควบคุมคุณภาพ” เขาคิดว่าเซี่ยงไฮ้เทคโนโลยีมีศักยภาพที่ดีและดูไม่เหมือนใคร ดังนั้นเขาจึงส่งประวัติย่อของเขามาที่นี้และลองมาสัมภาษณ์ดู หลิงจูดงไม่คิดว่าเขาจะผ่านการสัมภาษณ์ได้รวดเร็วเช่นนี้ สิ่งนี้ทำให้เขารู้สึกประหลาดใจมากและเขารู้สึกถึงความสุข ในมุมที่ลึกที่สุดในหัวใจของเขา เขาคิดมานานแล้ว ฉันสงสัยว่าผลลัพธ์แบบใดที่ฉันจะประสบความสำเร็จใน บริษัทแห่งนี้กัน

 

****โครงการใหม่ที่เฉินจินจะทำน่าจะเกี่ยวกับการบริหารจัดการความรู้ แต่ตอนนี้เฉินจินยังไม่ได้เปิดเผยข้อมูลอะไรออกมามากมายนัก พูดอ่านอย่าพึง งง กันนะครับ****