ตอนที่เหล่าขุนนางเปลี่ยนฝ่าย ทุกคนรับรู้ได้ถึงอันตราย แต่ทว่าเขากลับไม่รู้สึกสิ่งใดเลยและไม่แยแส

ขุนนางเก่าแก่ราชวงศ์ก่อนหน้านั้นเป็นขุนนางฉู่เหมือนเดิม แซ่ขององค์จักรพรรดิต้าฉู่คือแซ่เฉินเหมือนเดิม พวกเขาบริหารราชสำนัก องค์จักรพรรดิใหม่ไม่สามารถกำจัดการบริหารราชสำนักไปได้ เป็นผลให้แต่งตั้งต่อไป

เวลานั้นองค์จักรพรรดิต้องการเก็บซูเจ๋อไว้ เพราะว่าเขาเป็นแบบฉบับที่ดีงามของเหล่าขุนนางเก่าแก่ของราชวงศ์ก่อนหน้า

แต่องค์จักรพรรดิไม่สามารถเหลืออำนาจที่แท้จริงไม่ว่าอย่างไรก็ตามให้กับซูเจ๋อได้ หากว่าซูเจ๋ออยากจะอยู่อย่างยาวนานต่อไป ทำได้เพียงเป็นบัณฑิตที่ประพฤติตนเหมาะสมเจียมตัว

ช่วงปีที่ผ่านๆมานี้ ซูเจ๋อเป็นหนามยอกอกแทงใจองค์จักรพรรดิ และวันนี้หนามนี้ไม่ได้บ่งออก ยังมีชีวิตที่ดีดังเดิม

ครั้งนี้หลังจากกลับจากเย่เหลียง เกรงว่าทุกอย่างจะไม่ราบรื่นอีกแล้ว

เรื่องราวในอดีตค่อยๆลอยเหนือผิวน้ำ และซูเจ๋อคนนี้ที่จมใต้น้ำ ในที่สุดก็ลอยเหนือผิวน้ำช้าๆแล้ว

สถานการณ์ของต้าฉู่ฉินหรูเหลียงไม่สามารถควบคุมได้แล้ว แต่ซูเจ๋อทำมันได้

เขาไม่เพียงทำได้ เขายังวางกลยุทธ์ได้ด้วย

ซูเจ๋อกล่าวกับฉินหรูเหลียงว่า “แม่ทัพฉินยื่นมือออกมาหน่อยสิ”

ฉินหรูเหลียงขมวดคิ้วแล้วกล่าวว่า“ทำสิ่งใดหรือ?”

ซูเจ๋อไม่เอ่ยปากว่าจะทำสิ่งใดยักคิ้วขึ้นแล้วกล่าวว่า“หรือว่าแม่ทัพฉินอยากจะพิการเช่นนี้ต่อไปเล่า?”

ฉินหรูเหลืองตื่นตระหนก

สีหน้าสุภาพอ่อนโยนของซูเจ๋อมีความเย็นชาอยู่ด้วย แต่ไม่มีอารมณ์แปรปรวนเลยแม้แต่น้อย

เขาบีบคลึงบริเวณข้อมือของฉินหรูเหลียง ตรวจชีพจรของเขา นิ้วมือนุ่มละมุนลูบคลำสัมผัสบริเวณรอยแผลเป็นและเส้นเอ็นที่ข้อมือของเขา กล่าวอย่างราบเรียบว่า“ก็ยังไม่มียาที่จะรักษาได้”

ซูเจ๋อกล่าวอย่างเอื่อยเฉื่อยแล้วหยิบเข็มหนึ่งด้ามออกมาจากถุงเสื้อ แทงเข้าไปในข้อมือของฉินหรูเหลียง

ถึงแม้ฉินหรูเหลียงไม่สามารถรับรู้ได้ถึงความเจ็บปวด แต่นิ้วมือรับรู้ได้ถึงการกระตุ้น เริ่มมีอาการกระตุกขึ้น

ซูเจ๋อกล่าวว่า “ดูอย่างนี้แล้ว อย่างน้อยยังสามารถฟื้นฟูได้”

ฉินหรูเหลียงตื่นตระหนกกล่าวขึ้นว่า“ท่านรู้วิชาแพทย์หรือ?”

ซูเจ๋อชำเลืองมองเขา กล่าวอย่างเป็นกันเองว่า“ข้าเป็นอาจารย์ของอาเสียน นางทำได้มีเหตุผลใดที่ข้าจะทำไม่ได้ ”

ฉินหรูเหลียงผิดหวัง

ใช่ นี่คืออาจารย์ของเฉินเสียน เฉินเสียนเพียบพร้อมทุกอย่างเพราะเขาสั่งสอน

เขาอยู่ในเมืองหลวงที่แท้ปิดบังซ่อนไว้อย่างแน่นหนา！ กลัวว่าจะไม่มีผู้ใดพบเจอหน้ากากที่แท้จริงของเขา！

ฉินหรูเหลียงกล่าวว่า “ท่านรักษาข้าได้หรือไม่?”

“ด้วยวิชาทางการแพทย์ของอาเสียนในตอนนี้ เกรงว่าไม่สามารถเชื่อมเส้นเอ็นของท่านได้ เพราะฉะนั้นนางเลยหวังจะให้ข้ารักษาท่าน”

“แต่หากข้าไม่เอื้อผลต่อพวกท่าน ท่านยอมที่จะสังหารข้า ท่านไม่มีทางที่จะช่วยข้าอย่างไม่มีเหตุผลหรอก”

ซูเจ๋อกล่าวว่า“แม่ทัพฉินเป็นคนฉลาด ข้ามีเงื่อนไข”

ฉินหรูเหลียงกล่าวเสียงเข้มทีละคำทันทีว่า“ท่านอยากให้ข้าช่วยท่าน?”

ดวงตาเข้มของซูเจ๋อจ้องมองที่เขา กล่าวสบายๆว่า“หากข้ารักษาท่าน เป็นการตอบสนองคำร้องขอของอาเสียน กล่าวอย่างเป็นธรรมคือนางช่วยชีวิตท่าน ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปทั้งสองมือของท่านเป็นของนาง และต่อไปก็ฟังเพียงนาง หากท่านตกลง ข้าจะรักษา”

ฉินหรูเหลียงหัวเราะเยือกเย็น กล่าวขึ้นว่า“พูดง่าย นี่คือท่านต้องการให้ข้าละทิ้งจุดยืน ยอมรับนางเป็นเจ้านาย！”

ซูเจ๋อกล่าวขึ้นว่า“แน่นอน แม่ทัพฉินยังมีเวลาให้คิดทบทวน”

“หากข้าไม่ตอบตกลงล่ะ ท่านไม่กลัวหลังจากที่กลับเมืองหลวงแล้ว ข้าจะกราบทูลเรื่องราวของพวกท่านอย่างละเอียดยิบให้องค์จักรพรรดิทราบหรือ?”

“เช่นนั้นสามารถทำให้แม่ทัพฉินแลกผลงานตำแหน่งยศศักดิ์ หรือว่าสาวงามรถสวย?”ซูเจ๋อกล่าวอย่างราบเรียบ

“ไม่เพียงแต่แลกมาไม่ได้ แม่ทัพฉินจะเป็นคนพิการอย่างนี้ต่อไปหรือ จากท่านแม่ทัพใหญ่อันดับหนึ่งของต้าฉู่กลายเป็นคนที่ไม่เป็นที่รู้จักของผู้คนไร้ชื่อเสียง”

ฉินหรูเหลียงกล่าวอย่างเย็นชาว่า “ท่านคิดว่าข้าสนใจเรื่องเหล่านั้นหรือ?”

“แน่นอนว่าท่านแม่ทัพฉินไม่สนใจ เช่นนั้นชีวิตของอาเสียนล่ะ ท่านก็ไม่สนใจหรือ?”ซูเจ๋อเปิดเปลือกตาเงยขึ้นมองฉินหรูเหลียง เขามองทะลุนานแล้ว“ฉินหรูเหลียงรักองค์หญิง ไม่สามารถสะเพร่าได้”

ฉินหรูเหลียงหายใจเข้าลึกๆ

วันนี้เขาจะสามารถมองเฉินเสียนตายต่อหน้าต่อตาได้อย่างไรกัน

เขารู้สึกว่าเขาราวกับว่าตกลงในหลุมพราง ตั้งแต่เริ่มแรกก็ตกลงไปในหลุมพรางนั้นแล้ว

ฉินหรูเหลียงเย็นวาบเล็กน้อยบริเวณหน้าอก กล่าวขึ้นว่า“เริ่มแรกที่ท่านนำเฉินเสียนมาแต่งงานกับข้า ไม่เพียงแต่หวังว่าข้าจะปกป้องนาง เริ่มแรกท่านยังหวังว่าข้าจะหลงรักนางใช่หรือไม่?”

ซูเจ๋อตอบกลับ “แน่นอนว่าข้าหวัง อีกทั้งยังหวังว่าสถานการณ์ที่ดีที่สุดจะเป็นเช่นนี้ด้วย ท่านหลงรักนาง แต่ทว่านางกลับไม่รักท่านแล้ว”

ต้องการยื่นมือช่วยเหลือเขา จำเป็นต้องทำลายเขาก่อน

มีเพียงเขาหลงรักเฉินเสียน ถึงจะทำให้เขายอมตายเสี่ยงอันตรายเพื่อนางได้

บ้านเมืองบนพื้นพิภพนี้นับว่าคือสิ่งใด เมื่อสมัยนั้นฉินหรูเหลียงกับองค์จักรพรรดิใหม่โค่นล้มต้าฉู่แล้วหนึ่งครั้ง และวันนี้อาจจะโค่นล้มเป็นครั้งที่สองได้

ฉินหรูเหลียงกล่าวอย่างเกี้ยวกราดและหัวเราะว่า“เป็นไปตามที่ท่านปรารถนาทุกสิ่งอย่าง！เฉินเสียน หลงรักคนน่ากลัวเยี่ยงท่านได้อย่างไรกันเล่า！”

ซูเจ๋อไม่ปรากฏให้เห็นว่าโกรธหรือดีใจ กล่าวขึ้นว่า“แม่ทัพฉินชมเกินไปแล้ว”

เพราะว่าฝนตก ทำให้การเดินทางล่าช้า รอจนถึงตอนบ่ายขบวนถึงได้เมืองเย่เฉิง

ทุกคนซื้อของใช้เสบียงอาหารอยู่ในเมืองเย่เฉิง หลังจากหยุดพักผ่อนสักพักแล้ว หลีกเลี่ยงการเกิดเรื่อง ขบวนเลยเร่งเวลาการเดินทางไปที่ชายแดนต้าฉู่

ข้อมูลได้รายงานมาทางต้าฉู่เรียบร้อยแล้ว

เมืองเสวียนอยู่ด้านนอกบริเวณชายแดน ลมฝนสลัวโปรยปรายไม่ชัดเจน ลมสารทฤดูหนาวยะเยือก เผชิญอยู่ด้านหน้านั้นคือกองกำลังทหารของต้าฉู่อยู่ในสายฝนโปรยปรายนั้น ยืนตั้งตระหง่านโดดเด่นไร้การเคลื่อนไหว บนตัวมีหมวกเหล็กและเสื้อเกราะที่มีน้ำพรมอยู่เป็นชั้นๆ

เป็นหัวหน้านำทัพคือแม่ทัพโฮ้ว