เวลานั้นเลือดก็ไหลออกมาอย่างรวดเร็ว ไม่นานก็ค่อยๆไหลทีละหยดจากปลายนิ้วกลางของเฉินเสียน

ฉินหรูเหลียงขมวดคิ้วแล้วถามว่า “เจ้ากำลังทำอะไร? ปล่อยเลือดให้นางรึ?”

หญิงสาวกล่าว “จากอาการขององค์หญิง น่าจะเกิดการติดขัดที่ปอด ทำให้เส้นลมปราณเกิดการอุดตัน การไหลเวียนของเลือดและพลังงานไม่สะดวก ข้าจึงจะทำให้พระองค์มีการไหลเวียนที่ดีก่อน อาจจะทำให้บรรเทาอาการป่วยได้”

เมื่อก่อนที่มีหมอมารักษา ก็พูดถึงเกี่ยวกับอวัยวะภายใน แต่ว่าเมื่อพวกเขาออกยารักษาแล้ว หลังจากกินยาเข้าไปอาการกลับยิ่งหนักขึ้นกว่าเดิม แต่หญิงสาวคนนี้เป็นคนแรกที่ปล่อยเลือดให้กับเฉินเสียน

ถาดรองที่อยู่ด้านหน้าเตียงเต็มไปด้วยสีแดงคล้ำ

เมื่อหญิงสาวเห็นว่าถึงเวลาพอสมควรแล้ว จึงถอนเข็มเงินออก

แม้ว่าเฉินเสียนจะยังไม่ฟื้น แล้วก็ยังไม่มีปฏิกิริยาตอบรับ แต่ตอนที่หญิงสาวจับชีพจรนั้นนางก็พูดขึ้นว่า “ชีพจรนั้นดีขึ้นกว่าเมื่อครู่นี้อย่างชัดเจน มองดูแล้วการรักษาเช่นนี้นั้นเป็นผลที่ดี ”

ทันทีที่เสียงพูดนั้นหายไป เฉินเสียนก็ขมวดคิ้ว แสดงสีหน้าด้วยความเจ็บปวด ทันใดนั้นเธอก็ลุกขึ้นมาแล้วหันศรีษะนอนอยู่บนเตียง แล้วอาเจียนออกมาเป็นเลือด

“เฉินเสียน!” ฉินหรูเหลียงประคองเธอที่อยู่ด้านหน้าเอาไว้ แต่เมื่อเธออาเจียนเสร็จก็ล้มตัวลงไปนอนอย่างไม่รู้สึกตัวเหมือนเดิม

ไปที่ https://th.booktrk.com เพื่ออ่านเนื้อหาใหม่ล่าสุดทุกคน! วันนี้เจ้าอย่าหวังจะได้ออกไปจากประตูเลย”

หญิงสาวชี้ไปในที่ถาดรองแล้วพูดว่า “เมื่อครู่ที่พระองค์อาเจียนออกมามันไม่ใช่เลือดสด แต่เป็นเลือดคั่งที่เกิดจากพิษ ต้องอาเจียนออกมาอาการถึงจะดีขึ้น”

ฉินหรูเหลียงเมื่อมองดู ก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ เขาเลยปล่อยนางลง

หญิงสาวพูด “ให้พระองค์ได้พักผ่อนสักครู่ ข้าจะไปต้มยาให้พระองค์ แล้วข้าจะกลับมาดูอาการปฏิกิริยาตอบรับหลังจากที่กินยาไป”

หญิงสาวพูด “ตามหลักแล้ว หลังจากที่ให้เลือดไหลเวียนดีแล้วก็จะได้สติขึ้นมา นอนหลับไหลเป็นเวลานานเช่นนี้ ไม่ดีแน่ ให้พูดกับพระองค์เยอะๆ แล้วคอยดูว่าจะมีสติขึ้นมาบ้างหรือไม่”

ก็ไม่รู้ว่าเฉินเสียนนั้นจะได้ยินหรือไม่ ฉินหรูเหลียงก็พยายามจะพูดกับเธอตลอด

อวี้เยี่ยนออกมาอีกครั้ง แล้วพูดขึ้นอย่างรีบร้อนว่า “หมอ องค์หญิงยังไม่เห็นได้สติขึ้นมาเลย!”

หญิงสาวกล่าว “ พูดแต่เรื่องที่เจ้าอยากพูดจะมีประโยชน์อันใด เจ้าต้องพูดเกี่ยวกับอะไรบางอย่างที่องค์หญิงอยากจะฟังหรือไม่อยากได้ยิน เช่นนี้จะเป็นการไปกระตุ้นพระองค์ได้ ”

อวี้เยี่ยนจึงกลับเข้าไปในห้องแล้วบอกกับฉินหรูเหลียงอย่างครบถ้วน “หมอบอกว่าให้พูดในเรื่องที่องค์หญิงไม่อยากได้ยินมันจะทำให้ไปกระตุ้นพระองค์ได้!”

ฉินหรูเหลียงไม่ควรที่จะพูดเรื่องส่วนตัวของคนอื่น แต่เขาก็ได้พูดมันออกมาตรงๆว่า

“เฉินเสียน ท่านไม่อยากกลับมาช่วยชีวิตเจ้าน่องน้อยแล้วรึ ถ้าท่านนอนเช่นนี้ต่อไปเจ้าน่องน้อยก็คงไม่รอดแล้ว ท่านจะไปช่วยเขาได้อย่างไร? เกรงว่าถ้าท่านตายไป เขาก็จะตามท่านไปในไม่ช้า”

“เมื่อตายแล้วท่านก็ไม่สามารถจะเจอหน้าเขาได้อีก ท่านไม่รู้สึกเสียใจหรอ?” ฉินหรูเหลียงพูดขึ้นอย่างไม่รีบร้อน “ไม่ใช่แค่น่าเสียใจ องค์จักรพรรดิก็ไม่คงปล่อยคนที่มีความเกี่ยวข้องกับท่านเป็นแน่ ไม่ว่าจะเป็นเจ้าน่องน้อยก็ไม่สามารถรอดชีวิตได้ ซูเจ๋อก็จะไม่รอดชีวิตเช่นกัน และท่านก็จะไม่มีวันได้พบพวกเขาอีก”

เดิมทีสีหน้าของเฉินเสียนนั้นผ่อนคลาย แต่เมื่อได้ยินคำพูดของฉินหรูเหลียง ก็ดูตึงเครียดขึ้นมาอย่างไม่มีสาเหตุ

ฉินหรูเหลียงพูด “ต่อไปนี้ท่านอยากจะใช้ชีวิตร่วมกับเขา ก็ไม่มีวันเป็นไปได้อีกแล้ว แต่เรื่องที่น่าเสียใจมากที่สุดก็คือ สามคนพ่อแม่ลูกก็ไม่สามารถใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันได้ ท่านไม่มีทางที่ตัดขาดจากข้าได้ ถึงแม้ตายไปท่านก็ยังเป็นภรรยาของข้าฉินหรูเหลียง ในอนาคตท่านก็จะต้องถูกฝังในสุสานของตระกูลฉินของข้า ข้ารักท่านเช่นนี้ ก็ต้องนอนอยู่ในหลุมฝังศพเดียวกับท่านอย่างแน่นอนและไปจนถึงยมโลกท่านก็ยังเป็นผู้หญิงของข้าฉินหรูเหลียง”

เขาเห็นมือเฉินเสียนที่วางราบอยู่นั้นกระตุกขึ้นมาเล็กน้อย

ฉินหรูเหลียงจึงยิ้ม ยิ้มออกมาด้วยความขมขื่น แล้วพูดว่า “คิดคิดแล้วก็รู้สึกโกรธขึ้นมาใช่หรือไม่？เมื่อก่อนข้าจูบท่านนิดหน่อย ท่านก็จะโกรธข้าไปหลายวัน ตอนนี้ท่านนอนนิ่งไม่ขยับตัวเช่นนี้ ข้าก็สามารถจูบท่านได้อย่างตามใจ ข้าคิดว่าท่านคงจะโกรธแล้วลุกขึ้นมาใช้ชีวิตต่อไป？”

“ข้าไม่รู้ว่าเช่นนี้จะได้ผลหรือไม่ ตอนนี้ก็จะลองดู”

ได้ยินเสียงหัวเราะออกมาเบาๆ ฉินหรูเหลียงก็ก้มตัวลงขยับเข้าไปใกล้เฉินเสียน หางตาของเขาก็ไม่ได้เพิกเฉย มองเห็นเฉินเสียนกำลังขยับมือเบาๆ นางน่าจะกำลังพยายามที่จะทำให้ตัวเองฟื้นขึ้นมาอย่างเร็วไว