องค์ชายหกกล่าวว่า “เมื่อก่อนตอนที่อยู่เย่เหลียง ข้าเคยได้ยินว่าเหล่าขุนนางบังคับเขาดื่มเหล้า ท่านเป็นผู้ที่ปกป้องเขา พอวันนี้พบเจอ องค์หญิงยกตนข่มท่านอย่างแท้จริง”

ใต้โต๊ะ เฉินเสียนใช้ขาข้างหนึ่งเหยียบที่เท้าขององค์ชายหก บดละเอียดอย่างโหดเหี้ยม

ที่งานเลี้ยงพระราชวังเขาจงใจกลั่นแกล้งเฉินเสียนกับซูเจ๋อ อีกทั้งตอนนี้เขาพยายามบังคับซูเจ๋อดื่มเหล้า ฝ่าเท้านี้อยากจะมอบให้เขาตั้งนานแล้วแหละ

เฉินเสียนใช้แรงระดับเจ็ดในสิบที่มี ถึงแม้ว่าจะเป็นผิวที่นุ่มละมุนขององค์ชายหก เธอก็ไม่ได้เกรงใจเลยสักนิดหนึ่ง ในเวลานั้นสีหน้าขององค์ชายหกที่สง่าได้เปลี่ยนเป็นปีศาจร้ายร้อยแปดพันเก้า

“ท่าน…….”องค์ชายหกเจ็บจนเกร็ง อยากจะด่าก็ด่าออกมาไม่ได้

เฉินเสียนเหยียบบดละเอียดอีก แล้วกล่าวขึ้นว่า “พูดไร้สาระให้น้อยหน่อย เจ้าลองกล้าบังคับเขาดื่มเหล้าดูสิ”

องค์ชายหกตบลงที่โต๊ะ เจ็บจนร้องเสียงดัง “มานี่หน่อย！เอาน้ำชามา！”

ทันทีหลังจากนั้นพวกเขาก็เริ่มลงมือกินอาหาร

เฉินเสียนมุ่งมั่นขลุกอยู่กับการกินของตัวเอง ได้ยินน้ำเสียงที่แผ่วเบาของซูเจ๋อกล่าวว่า “ท่านดื่มมากแค่ไหนแล้ว?”

เฉินเสียนไม่ได้มองเขา ตอบกลับว่า “ไม่เท่าไหร่” ไปที่ https://th.readeraz.com เพื่ออ่านเนื้อหาใหม่ล่าสุดทุกคน! เลยกล่าวว่า “ตอนที่ท่านยังไม่มา พวกเราก็ดื่มกับองค์หญิงจิ้งเสียนเล็กน้อย ไม่ได้ดื่มเท่าไหร่หรอก ก็ไหนั้นมากกว่าครึ่งไหได้นะ”

ซูเจ๋อมองไหเหล้าขนาดใหญ่โตที่อยู่ด้านนั้น เลยกระตุกคิ้วขึ้น

องค์ชายหกยันคางเอาไว้แล้วกล่าวหยอกล้ออีกว่า “องค์หญิงจิ้งเสียน ครั้งก่อนตอนที่เขาได้รับบาดเจ็บ ท่านตึงเครียดเป็นกังวลเขาอย่างไร ข้าเห็นด้วยตาตัวเองทั้งหมด ครั้งนี้เหตุใดถึงได้ปิดเป็นความลับเช่นนี้เล่า?”

เฉินเสียนที่ถือตะเกียบชะงักงัน กล่าวเสียงทุ้มต่ำว่า “องค์ชายหก ข้าแนะนำเจ้าพูดให้คิดด้วย”

ไปที่ https://th.readeraz.com เพื่ออ่านเนื้อหาใหม่ล่าสุดทุกคน! คนที่ท่านหมายปองก็คือใต้เท้าซูที่อยู่ด้านข้างผู้นี้ โดยพื้นฐานไม่ใช่แม่ทัพใหญ่อะไรเลย พวกเราล้วนรู้กัน พวกท่านไม่ต้องเสแสร้งแล้ว”

ท่านอ๋องของเป่ยเซี่ยกล่าวว่า “องค์ชายหก ท่านพูดน้อยลงหน่อยเพื่อความเหมาะสม ”

เฉินเสียนหายใจเข้า เห็นชัดเจนว่าเธอชอบที่เขาจูงมือชอบมากเหลือเกิน แต่เธอจะรับมันอย่างสบายใจไร้การกังวลได้อย่างไร

เกิดเหตุการณ์เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ค่ำคืนที่ยาวนานความฝันมากมาย เป็นตามความจริงไร้ความปลอม

วันที่ออกจากงานเลี้ยงพระราชวังตอนเย็นได้ใกล้ชิดสนิทสนมกันอยู่ในโรงเรียนไท่นั้น ก็เพิ่งจะผ่านไปได้ไม่กี่วัน

เธอต้องการเวลามาสงบจิตสงบใจ มาคิดให้กระจ่างว่าควรจะเข้าใจซูเจ๋ออย่างไร เธอไม่อยากจะตัดแล้วผลักเขาออกไปอย่างเหี้ยมโหด แต่เธอก็ไร้หนทางที่จะเข้าใกล้ชิดเหมือนอย่างก่อนหน้าแล้ว

เฉินเสียนกล่าวว่า “ท่านอย่ายุ่งกับข้าได้หรือไม่ ให้ข้าตีเขา”

ซูเจ๋อปล่อยมือ แล้วกล่าวว่า “เช่นนั้นท่านตีเถิดนะ”

องค์ชายหกยังลำพองใจเป็นอย่างมาก คิดไม่ถึงว่าเฉินเสียนจะมาคว้าที่ปกเสื้อของเขาแน่นแล้วก็ลากออกไป

องค์ชายหกทอดถอนหายใจออกมา กล่าวว่า “องค์หญิงจิ้งเสียน ใช้กำลังทุบตีไม่ดีเลย…….”

เฉินเสียนยกมือขึ้นแล้วนำเขาทิ้งออกนอกประตู เดินไปทีละก้าวๆ คว้าองค์ชายหกขึ้นตีจนได้รับบาดเจ็บภายนอก

องค์ชายหกเห็นเฉินเสียนเอาจริง ร้องเสียงดังโวยวาย ทั้งสองคนกลิ้งไปกลิ้งมาอยู่ในหิมะ ราวกับเด็กน้อย ต่างฝ่ายต่างไม่ยอมแพ้

เรี่ยวแรงกับการเคลื่อนไหวขององค์ชายหกเทียบกับเฉินเสียนไม่ได้เลย สุดท้ายถูกเฉินเสียนกดลงที่พื้น เฉินเสียนตบหน้าเขาฉาดหนึ่งเสียงดังก้องกังวาน ชั่วพริบตาเดียวก็ตีเขาย่อยยับแล้ว

องค์ชายหกจะเคยได้รับความอัปยศอย่างนี้ได้อย่างไร ไม่นึกเลยว่าเขาจะถูกผู้หญิงคนหนึ่งตบหน้า

แต่เขายังไม่ทันได้โมโหโวยวาย ก็ถูกเฉินเสียนคว้าปกเสื้อหิ้วเขาขึ้นมาแล้ว ทันใดนั้นเขาใกล้เขา แววตาเยือกเย็นเฉียบแหลมราวกับสิ่งที่เคลือบรอบตัวล้วนเป็นเกล็ดหิมะ ขับให้ทั้งตัวของเธอความสามารถแสดงความเยือกเย็นราวกับช่องแช่แข็งออกมาอย่างเด่นชัด

เฉินเสียนมององค์ชายหกอย่างดูถูกเหยียดหยาม กล่าวออกมาทีละคำว่า “ข้าจะเตือนสติเจ้า เจ้ากล้าวุ่นวายยั่วเขาอีก เอาเขามาล้อเล่น ข้าสามารถทำให้เจ้าร่ำไห้กลิ้งกลับไปเย่เหลียงได้เลยล่ะ”

องค์ชายหกเฉื่อยชาไร้จิตวิญญาณชั่วขณะ แล้วถูกเฉินเสียนทิ้งลงบนพื้น

องค์ชายหกได้สติกลับมา กลับนอนหัวเราะอย่างไม่สะทกสะท้านอยู่ในพื้นหิมะ แล้วกล่าวว่า “ท่าน หญิงผู้นี้ ที่อายุมากกว่าข้าเล็กน้อย หยาบคายดุดันกล้าหาญพอสมควร แต่ไม่สามารถปฏิเสธได้เลยคือสวยงามเป็นอย่างมาก ท่านกับเขาไม่สามารถคบหากันอย่างเปิดเผยต่อสาธารณะชนได้ ไม่ดีเท่ากับท่านมาคบหากับข้าหรอก ถึงอย่างไรตอนนี้ท่านก็โสดอยู่ ข้าไม่รังเกียจที่ท่านแต่งงานมาก่อนแล้ว เป็นอย่างไร”

ซูเจ๋อได้ยินแล้วมีสีหน้าเย็นชา ดื่มชาหนึ่งกลืนราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น สีหน้าที่ถอยห่างอ้างว้างนั่นราวกับว่าพูดไปเป็นอย่างๆ จะอย่างไรพระองค์ก็ไม่มีสิทธิ์นั้นหรอกนะ