เฉินเสียนมองเขาอย่างจริงจัง เวลานั้นเอง น้ำตาของเธอก็พรั่งพรูออกมา เธอเอื้อมมือไปสัมผัสใบหน้าของซูเจ๋อที่ค่อนข้างเย็นและซีดเผือด ขมวดคิ้วแน่น ใต้ดวงตาค่อนข้างเขี้ยวคล้ำ

เฉินเสียนลูบไล้ดวงตาของเขาเบาๆ พร้อมกับพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่สั่นเทาว่า : “ซูเจ๋อ ท่านไม่ได้นอนมากี่วันแล้ว?”

ซูเจ๋อยิ้มขึ้นเบาบาง : “ตอบข้าก่อน ว่าท่านยินดีหรือไม่?”

“ยินดี”

ซูเจ๋อจับมือของเธอ คำนับฟ้าดินพร้อมกัน ภายใต้แสงเทียนนี้

จากนั้นทั้งเขาและเฉินเสียนก็หันหน้าเข้าหากัน กล่าวคำมั่นสัญญา : “ท่านและข้าสามีภรรยาคำนับต่อกัน ฟ้าดินเป็นพยาน เราทั้งสองเป็นสามีภรรยากันตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป”

เฉินเสียนและซูเจ๋อต่างโค้งคำนับซึ่งกันและกัน คุกเข่าหน้าผากก้มต่ำเสมอพื้น เธอกล่าวขึ้นว่า : “ฟ้าดินเป็นพยาน รักกันชั่วชีวิตไม่แยกจากกัน”

เมื่อลุกขึ้นแล้ว ซูเจ๋อก็พูดขึ้นว่า : “ต้องดื่มสุราฝาน้ำเต้าคู่นี้ก่อน จึงจะถือว่าพิธีเสร็จโดยสมบูรณ์”

ไปที่ https://th.readeraz.com เพื่ออ่านเนื้อหาใหม่ล่าสุดทุกคน!

ทั้งคู่พากันเดินมายังหน้าโต๊ะบูชา เฉินเสียนมองดูเหล้าที่ซูเจ๋อถืออยู่ เธอเองไม่ได้มีปัญหากับเหล้าสุรา แต่เพราะเป็นห่วงซูเจ๋อ เธอจึงพูดขึ้นว่า : “ซูเจ๋อ ข้าจำได้ว่าท่านไม่ดื่มสุรา เราเปลี่ยนเป็นน้ำแทนไหม?”

ซูเจ๋อกะพริบตาบางเบา เขายิ้มพร้อมกับพูดขึ้นว่า : “นี่เป็นสุราแลกจอก หมายถึงภายภาคหน้า ท่านและข้าจะร่วมทุกข์ร่วมสุขด้วยกัน รักกันแน่นแฟ้นกลมเกลียว ท่านมั่นใจหรือว่าอยากจะเปลี่ยนไปเป็นน้ำ?”

เฉินเสียนเงียบไปครู่หนึ่ง แล้วจึงพูดขึ้นว่า : “งั้นก็ดื่มสุราเถอะ ไปที่ https://th.readeraz.com เพื่ออ่านเนื้อหาใหม่ล่าสุดทุกคน!

ซูเจ๋อเอนตัวเข้ามา ยกแขนขึ้นตั้งฉาก เพื่อจะให้เฉินเสียนเข้ามาคล้องแขนเกี่ยวกับเขาไว้ เขาได้พูดขึ้นว่า : “แม้ว่าข้าจะไม่ดื่มสุรา แต่แค่ไม่กี่ถ้วยก็ไม่ได้ถือว่าหนักหนาอะไร ขอบคุณฮูหยินที่เป็นห่วง”

ฮูหยิน……

แต่แค่เพียงนึกคิด ก็รู้ว่าเขานั้นคงไม่กล้าที่จะหลับตาพักผ่อนเลยแม้แต่นิดเดียว เขาจดจ่อและตั้งใจอยู่เสมอ ไม่เคยเลยที่จะหละหลวม เฝ้าระวังและเตรียมพร้อมรับมือกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นอยู่เสมอ

ตอนที่เฉินเสียนและเจ้าน่องน้อยกำลังทุกข์ทรมานอยู่ในพระราชวัง ซูเจ๋อที่อยู่ข้างนอกนั้น เขาเองไม่เคยได้สบายใจเลยแม้แต่นิดเดียว

เขาเหนื่อยมาก แต่ไม่ว่าเขาจะเหน็ดเหนื่อยมากแค่ไหน ค่ำคืนนี้เขาก็มาที่นี่อยู่ดี

เขามาเพื่อบอกกับเธอ ว่าเจ้าน่องน้อยยังมีชีวิตอยู่ และตอนนี้ก็ปลอดภัยเป็นอย่างมาก เขาเก็บซ่อนและข่มความเหนื่อยล้าทั้งหมดไว้ เพื่อได้พูดความในใจกับเฉินเสียน

ตอนที่เขาเพิ่งเข้ามาในห้องนี้ เขาได้รินสุราฝาน้ำเต้าคู่ไว้ตั้งแต่แล้ว ตั้งใจจะทำพิธีกราบไหว้กับเธอใหม่อีกครั้ง ดื่มสุราแลกจอกกับเธอ

เมื่อภารกิจสุดท้ายในแผนที่วางไว้ได้เสร็จสิ้นลง เพียงซูเจ๋อผ่อนคลายลงเล็กน้อย ความอ่อนล้าทั้งหมดของร่างกายก็จะถาโถมเข้ามาทันที

ชายผู้นี้ มักจะทำอะไรเพื่อเธอจนเกินตัวเสมอ เธอยังจะมีอะไรให้ขออีกเล่า? ชั่วชีวิตนี้ไม่มีสิ่งไหนให้ร้องขออีกแล้ว

สามารถกอดเธอไว้ในอ้อมแขนแล้วหลับไปพร้อมๆ กันแบบนี้ สำหรับซูเจ๋อ มันเป็นสิ่งที่พึงพอใจที่สุดแล้ว

เขาที่ใกล้จะหลับเข้าไปทุกที แต่สุดท้ายก็ฝืนตื่นขึ้นมาจนได้ เขาพูดขึ้นพึมพำข้างหูของเธอว่า : “อาเสียน ข้าดีใจเหลือเกิน”

เวลาที่ซูเจ๋อและเฉินเสียนอยู่ด้วยกัน ก็มักจะรู้สึกอุ่นใจและปลอดภัยอย่างที่สุด จากนั้นเขาก็เข้าสู่ห้วงนิทรา เผยมุมที่อ่อนโยนและไร้เดียงสาให้เธอได้เห็น เขาเปิดเผยทุกอย่างต่อหน้าเฉินเสียนจนหมดสิ้น

เฉินเสียนลูบผมของเขาเบาๆ ทำแบบนี้ราวกับว่าจะสามารถให้ความรู้สึกที่อบอุ่นและปลอดภัยกับเขาได้ เธอสัมผัสได้ถึงลมหายใจของซูเจ๋อ ที่พ่นลงมาบนต้นคอของเธอ สงบและสม่ำเสมอ

เฉินเสียนครุ่นคิด ทั้งชีวิตนี้ แท้จริงแล้วเธอไม่ได้มีความทะเยอทะยานที่ยิ่งใหญ่ เป็นราชาผู้ครองใต้หล้า บารมีท่วมท้น มันเป็นเพียงแค่วิธีการอย่างหนึ่งก็เท่านั้น

ทุกคนต่างล้วนมีดินแดนบริสุทธิ์อยู่ในของตัวเอง เธอเองก็มีด้วยเช่นกัน

เพื่อปกป้องดินแดนอันบริสุทธิ์ในใจนี้ไว้ ไม่ว่าจะต้องใช้วิธีไหน แต่หากหัวใจเต็มใจที่จะแบกรับภาระและความรับผิดชอบอันหนักอึ้งทั้งหมดนี้ได้ แล้วมันจะทำไมกันเล่า

ชายในอ้อมกอดนี้ การได้มีลูกชายกับเขา เป็นดินแดนบริสุทธิ์ที่ประเสริฐสุดสำหรับเธอแล้ว

สิ่งที่เธอมีอยู่ในตอนนี้ เธอพอใจกับมันแล้ว

เวลานี้เธอรู้สึกมีความสุขและมั่นคงอย่างที่ไม่มีอะไรจะสามารถมาเทียบเทียมได้