เฮ่อโยวพาเฉินเสียนขึ้นไปบนรถม้า

จากนั้นก็ออกเดินทางข้ามวันข้ามคืนเพื่อรีบกลับไปที่วังหลวง

ในเวลานี้องค์จักรพรรดิที่กำลังรออยู่ที่ห้องตำราหลวงได้ยินนางกำนัลส่งข่าวมาว่า เฮ่อโยวอยู่ระหว่างกำลังนำตัวเฉินเสียนกลับมาที่วังหลวงแล้ว

บนโต๊ะมีหนังสือที่รอการอนุมัติวางกองไว้เป็นเวลานานหลายวันแล้ว ส่วนใหญ่แล้วเป็นเรื่องการจลาจลในที่ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น

องค์จักรพรรดิไม่มีเวลามากพอจะสนใจเรื่องพวกนี้ กองทัพใหญ่เคลื่อนทัพขึ้นไปทางเหนือ และสิ่งเร่งด่วนที่สุดสำหรับเขาในตอนนี้คือการบีบเฉินเสียนไว้

เมื่อมีเฉินเสียนอยู่ในมือ ฉะนั้นทหารกบฏที่ขึ้นกับองค์หญิงจิ้งเสียนก็จะถูกกล่าวหาว่าเป็นผู้ลวงโลก ถึงเวลานั้นประชาชนและเหล่าทหารก็จะเกิดการจลาจล

บรรยากาศในห้องตำราหลวงขององค์จักรวรรดินั้นช่างน่าอึดอัดและหดหู่อย่างยิ่ง ขันทีคนใกล้ชิดไม่กล้าแม้แต่จะหายใจ

ในที่สุดองค์จักรพรรดิก็ตรัสขึ้นมา “ข้าสั่งให้เฮ่อโยวนำตัวเฉินเสียนกลับมาในวังหลวง จะดูเป็นการรีบร้อนไปหน่อยไหม?”

กงกงกล่าว “พระองค์หมายถึง?”

องค์จักรพรรดิครุ่นคิด แล้วจึงถอดมังกรหยกที่เอวออกแล้วตรัสว่า “รีบไปเตรียมนักดาบหลวงไว้คอยรับ อย่าให้มีอะไรผิดพลาด”

กงกงรีบรับของสิ่งนั้นและรีบไปจัดการ

องค์จักรพรรดิคิด ก่อนหน้านี้เขานึกถึงแต่ความรีบร้อนกังวล อาจจะประมาทไปบ้าง ในเมื่อทหารที่ก่อการกบฏนี้ออกมาเพื่อองค์หญิงจิ้งเสียน ไปที่ https://th.readeraz.com เพื่ออ่านเนื้อหาใหม่ล่าสุดทุกคน! แต่เขากลับสั่งให้เฮ่อโยวรีบไปนำตัวของเฉินเสียนกลับเข้าวังหลวงอย่างรีบร้อน

หากเกิดอะไรขึ้นและมีข้อผิดพลาดเกิดขึ้นระหว่างทางจะทำอย่างไร?

เขาจึงสั่งให้เพิ่มกำลังนักดาบหลวง และส่งไปเตรียมตัวรับมือ

ขณะนี้ รถม้าและกองกำลังทหารองครักษ์กำลังเดินทางภายใต้ความมืดของท้องฟ้าในตอนกลางคืน ถนนที่ถูกทิ้งร้างเปล่าเปลี่ยว และผู้สัญจรไม่กี่คนก็รีบหลีกเลี่ยงหลังจากเห็นเจ้าหน้าที่และทหารปรากฏตัว

ทันใดนั้นก็มีเสียงจากบ้านทั้งสองข้างของถนนเหมือนเสียงเหยียบบนกระเบื้อง

และไม่ได้มีเพียงแค่คนเดียว

ความรู้สึกที่คุ้นเคยและนองเลือดในอดีตดูเหมือนจะกลับมาที่มือของเฉินเสียนอีกครั้งด้วยดาบเล่มนี้

เฉินเสียนกำมันไว้แน่น แต่เมื่อใดก็ตามที่มีองครักษ์ไล่ตามมา เธอและซูเจ๋อจะได้ไล่ฟันอย่างง่ายดาย

คาดว่าทหารองครักษ์เหล่านี้ก็คงไม่คาดคิดว่า องค์หญิงจิ้งเสียนที่เสียสติจะมีวิทยายุทธการต่อสู้ แถมยังเป็นผู้หญิงที่เด็ดเดี่ยวแน่วแน่

ชายชุดดำจัดการฆ่าองครักษ์ทั้งหมดไม่มีเหลือในเวลาอันรวดเร็ว

และสุดท้าย ทั้งถนนก็เต็มไปด้วยซากศพ

มีเพียงแค่เฮ่อโยวที่ยืนอยู่ตรงกลาง และยังมีชีวิตอยู่

บนชุดของเฮ่อโยวเต็มไปด้วยเลือด เขาตกใจแต่ก็ทำหน้านิ่งไว้ ทันทีที่เขาจะพูด เขาก็ได้ยินเสียงเกือกม้ามาจากอีกฟากหนึ่งของถนน

เฮ่อโยวกล่าวพร้อมกับถอนหายใจ “พวกเจ้ารีบไปเถอะ! อาจจะมีทหารตามมา!”

ซูเจ๋อก้มหน้าลงและพูดกับผู้ปกปิดใบหน้าข้างกาย “ถอนตัว”

ชายชุดดำที่ปกปิดใบหน้าหันหลังกลับและกระโดดขึ้นไปบนหลัง ซูเจ๋อยกดาบในมือ และอีกมือก็กุมมือของเฉินเสียนเดินไปที่เฮ่อโยว และกล่าวว่า “อดทนไว้”

หลังจากนั้นดาบก็แทงลงบนร่างของเฮ่อโยว

ซูเจ๋อไม่ได้กดดาบลงไปลึกมาก ไม่ได้มีเจตนาทำร้าย และไม่ถึงกับจะทำให้ตาย

เฮ่อโยวถอยหลังสองสามก้าว เจ็บปวดจนแทบจะทนไม่ได้ และสุดท้ายก็หมดสติล้มลงกับพื้น

ด้วยวิธีนี้เขาจึงปราศจากความสงสัย

เมื่อได้ยินเสียงม้าวิ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว ข้างหน้าเขาก็มีแสงไฟลุกโชนอยู่ ซูเจ๋อหันกลับมา รัดเอวของเฉินเสียนไว้ แล้วกระโดดไปบนหลังคา เพื่อไปรวมตัวกับชายชุดดำคนอื่น

เขาเอาเท้าแตะชายคาเป็นครั้งคราว ทำให้เกิดเสียงที่คมชัดของกระเบื้องที่แตกเป็นเสี่ยง

และไม่คาดคิดว่าคนที่ตามมาภายหลัง จะกระโดดขึ้นมาบนหลังคา และวิ่งล่าติดตามอยู่ข้างหลัง

ชายชุดดำและซูเจ๋อเฉินเสียนจึงแยกย้ายกันไปคนละทิศคนละทาง

เฉินเสียนยกเท้าขึ้นบนอากาศ และเอนหลังพิงในอ้อมแขนของซูเจ๋อ ทำให้เธอรู้สึกมั่นคงและปลอดภัย ค่ำคืนนั้นเลือนราง และเมืองหลวงขนาดใหญ่ก็เงียบสงัดและมืดมน ราวกับว่ามันอยู่ใต้เท้าของคุณ