หลิวไช่หวังว่าเสี่ยวเทียนนั้นจะวางกองกำลังเอาไว้จำนวนมากที่พื้นที่ส่วนในของเกาะ

 

เพียงไม่นาน ก็มีออร์คเกราะนับไม่ถ้วนตั้งแถวอยู่ด้านในและมุ่งหน้ามาที่ท่าเรือ

 

“สหายทั้งหลายแห่งสมาพันธ์พ่อค้าเดโมลิชั่น ช่วยรอข้าอยู่ที่นี่ ข้าจะกลับมาหลังจากที่จับตัวที่ดึงเชือกได้แล้ว!” เสี่ยวเทียนควักเอาลูกปัดสีน้ำเงินออกมาจากเกราะของเขาพร้อมกับพูดบางอย่างก่อนที่จะโยนมันลงไปในมหาสมุทร

 

ลูกปัดสีน้ำเงินนั้นเริ่มละลายเมื่อมันสัมผัสกับน้ำ ฟองน้ำปรากฏขึ้นพร้อมกับระลอกคลื่นที่ผิวน้ำของมหาสมุทร

 

เวลาผ่านไปครู่หนึ่งก็มีเงามืดขนาดใหญ่จำนวนมากโผล่ขึ้นมาบนผิวน้ำ สิ่งมีชีวิตใต้ทะเลขนาดมหึมากระโดดขึ้นมาจากมหาสมุทรทีละตัว จำนวนของพวกมันเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

 

ชั่วพริบตา สัตว์ทะเลขนาดใหญ่นับพันตัวก็มารวมตัวกันที่ท่าเรือ ฉากนี้มันช่างน่าตื่นเต้น

 

“เคลื่อนทัพ! อย่าปล่อยให้ไอ้พวกหัวขโมยหนีไปได้!” เสี่ยวเทียนกระโดดขึ้นบนฟ้าและลอยลงมาบนหลังสิ่งมีชีวิตใต้ทะเลขนาดใหญ่ มันคือปลาวาฬ!

 

ได้เห็นเช่นนั้น ออร์คทุกตัวก็ปีนขึ้นไปบนหลังของสิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่นั่น

 

เมื่อทุกอย่างพร้อมแล้ว เสี่ยวเทียนก็โบกมือของเขา กองทัพของสิ่งมีชีวิตใต้ทะเลมุ่งหน้าไปที่เกาะฟอลเล่นฟิช

 

เมื่อมั่นใจแล้วว่ากองทัพของเสี่ยวเทียนพ้นไปจากระยะการมองเห็น หลิวไช่ก็ประกาศในแชทกิลด์ทันที

 

“กู่หยู เฝ้าระวังไว้! เสี่ยวเทียนกำลังไป ซื้อเวลาเอาไว้ อีกสามกิลด์เตรียมตัวขึ้นฝั่ง!”

 

เมื่อได้รับข่าว หวู่กัวอี้และคนอื่นๆก็ก้มลงต่ำไปตามขอบชายฝั่งรอบๆเกาะ และซัมม่อนเรือรบของพวกเขาก่อนที่จะมุ่งหน้าไปที่เกาะเมลง

 

หลังจากส่งข้อความไปให้ทุกกิลด์แล้ว หลิวไช่ก็หันกลับไปมองออร์คที่คอยเฝ้าท่าเรือเอาไว้

 

เขาพูดออกมาด้วยรอยยิ้ม “พี่น้อง ให้ฉันเข้าไปพื้นที่ส่วนในของเกาะได้ไหม?”

 

ออร์คสตั้นกับคำขอของเขาก่อนที่จะส่ายหัวอย่างรวดเร็ว “ถ้าไม่มีคำสั่งจากผู้ปกครองเกาะ ใครก็ห้ามเข้าไปที่พื้นที่ส่วนใน!”

 

“นายแน่ใจนะ?”

 

“ใช่สิ นี่เป็นกฎที่ผู้ปกครองตั้งขึ้นมา พวกข้าจะเปลี่ยนแปลงได้ยังไง?”

 

“งั้นก็ไม่มีประโยชน์!”

 

ในขณะที่หลิวใช่พูด ทหารสองคนที่กำลังยืนอยู่ด้านหลังเขาก็ก้าวเข้าไป พวกเขายกขวานขึ้นและฟันเข้าไปที่หน้าของออร์คอย่างเลือดเย็น

 

การโจมตีฉับพลันทำให้ออร์คไม่ได้ตั้งตัวและบาดเจ็บสาหัส โชคดีที่พวกมันใส่หมวกเกราะ การโจมตีจึงไม่ถึงตาย แต่พวกมันก็รู้สึกเหมือนหัวขาดไปแล้วหลังจากที่ถูดฟันเข้าไปที่หน้า

 

ขณะที่มันกำลังจะร้องขอความช่วยเหลือ หลิวใช่ก็ก้าวเข้าไป แสงสว่างสีแดงปรากฏขึ้น พลังของเขาถูกชาร์จเต็มเปี่ยมก่อนที่จะโจมตีใส่เข้าไปที่ออร์คตัวนั้นอย่างรุนแรง

 

หมัดนั้นมันทรงพลังมาก หน้าของออร์คยุบเข้าไปก่อนที่มันตาย

 

หลังจากที่ออร์คตาย หลิวใช่กวักมือเรียกสมาชิกทีมของเขาที่อยู่บนเรือ ส่งสัญญาณให้ขึ้นฝั่ง

 

อย่างไรก็ตาม แม้ว่าสมาชิกกิลด์ทั้งหมดจะรวมตัวกันได้แล้ว หลิวไช่ก็ไม่ได้บุกโจมตีในทันที เขารอเวลา

 

แม้ว่ากองกำลังป้องกันส่วนมากของพื้นที่ส่วนในจะถูกถอนออกไปแล้ว แต่ออร์คที่เหลือที่ยังป้องกันเกาะนั้นก็แข็งแกร่งมาก กิลด์ของเขาไม่สามารถสู้กับพวกออร์คได้

 

ต้องรอให้กองกำลังทั้งสี่กิลด์มารวมกันเท่านั้น พวกเขาถึงจะมีโอกาสชนะ!

 

ไม่นาน เรือรบของทั้งสามกิลด์ก็ปรากฏขึ้นในระยะมองเห็น พวกเขาล่องเรือมาที่ท่าด้วยความเร็ว

 

หลังจากที่เทียบท่าเรือเรียบร้อยแล้ว หวู่กัวอี้และลูกเรือก็ขึ้นฝั่งและรีบไปรวมกลุ่มกับหลิวไช่

 

“เร็วเข้า มารวมกัน! พวกเรามีเวลาไม่มาก มันขึ้นอยู่กับกู่หยูเท่านั้น ว่าเขาจะซื้อเวลาให้เราได้นานแค่ไหน!”

 

เมื่อเห็นเพื่อนร่วมทัพมาถึง หลิวไช่ก็เปลี่ยนจากชุดเกราะสีขาวไปเป็นสีม่วง

 

พวกเขาเลือกเกาะฟอลเล่นฟิชก็เพราะว่าในหมู่เกาะทั้งหลายที่ผู้เล่นได้ค้นพบ เกาะนั้นมันไกลจากเกาะแมลงมากที่สุด อีกทั้งยังไม่มีกองกำลังใดๆอยู่บนเกาะนั้นเลย ทำให้กู่หยูและคนอื่นๆได้เตรียมตัวโดยที่ไม่ต้องกังวลว่าจะถูกโจมตีจากเผ่าอื่นๆ

 

แม้ว่าเมื่อเทียบกันกับเกาะหลิวลี่ที่อยู่ไกลกับเกาะแมลงมากกว่านั้น พวกเขาก็เลือกที่จะไม่นำเอาหายนะไปให้ผู้เล่นคนอื่นๆ ดังนั้นเกาะฟอลเล่นฟิชจึงเป็นตัวเลือกเดียวของพวกเขา แต่ถึงอย่างนั้นพวกเขาก็ต้องการเวลาอย่างน้อยสองชั่วโมงที่จะเดินทางไปกลับระหว่างสองเกาะนี้ เวลาของพวกเขาจึงมีจำกัด

 

“ในเมื่อเจ้าคุ้นเคยกับพื้นที่ส่วนในของเกาะดี เจ้าก็นำทางไปแล้วกัน” หวู่กัวอี้พูดขณะที่มองหลิวไช่

 

แม้ว่าทั้งสี่กิลด์นี้จะสู้กันบ่อยครั้ง แต่พวกเขาก็รู้จักกันดี หลิวไช่เป็นคนอารมณ์ร้อน แต่ก็เป็นหัวหน้ากิลด์ที่น่านับถือ นอกจากนี้ความสามารถของเขาก็เป็นที่รู้จักกันดีอยู่แล้วสำหรับสมาชิกคนอื่นๆ

 

หลิวไช่พยักหน้าก่อนที่จะยกกำปั้นของเขาขึ้น “ตามข้ามาพรรคพวก สมบัติอยู่ตรงหน้าของพวกเราแล้ว พวกเราไปเอามันมาพร้อมๆกันเถอะ!”

 

“โจมตี!”

 

สมาชิกทั้งสี่กิลด์ชูอาวุธขึ้นและโห่คำรามออกมาพร้อมกัน

 

สมาชิกกิลด์ที่ได้เข้าร่วมการโจมตีในครั้งนี้รู้ดีอยู่แล้วว่ามีอะไรอยู่บนเกาะแห่งนี้และพวกเขาจะแชร์ทรัพยากรเหล่านั้นอย่างเท่าเทียมกัน พวกเขาจึงมีกำลังใจในการต่อสู้ในครั้งนี้มาก

 

ภายใต้การนำทัพของหลิวไช่ กิลด์พันธมิตรได้เดินข้าวสะพานยาวและมุ่งหน้าตรงไปที่พื้นที่ส่วนในของเกาะ

 

พวกเขาคาดหวังไว้ว่าจะสิ่งเข้าใส่กองกำลังรักษาการณ์ที่อยู่รอบๆสะพานที่เชื่อมต่อกันอยู่ อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าแผนการของพวกเขานั้นจะดึงดูดความสนใจของกองกำลังส่วนมากไปแล้ว นั่นทำให้หลิวไช่มันใจในชัยชนะของการบุกโจมตีในครั้งนี้

 

ไม่มีอุปสรรคใดระหว่างทาง ภายใต้การนำทัพของหลิวไช่ ผู้เล่นทุกคนพุ่งตรงไปที่ทุ่งวิญญาณทันทีเมื่อพวกเขามาถึง

 

อย่างไรก็ตาม พวกเขาวิ่งเข้าไปที่หน่วยราดตระเวนที่มีออร์คอยู่ถึงสามร้อยตัว

 

ออร์คช็อคเมื่อพวกมันเห็นเหล่าผู้เล่น เนื่องจากว่าเกาะแห่งนี้ไม่มีผู้บุกรุกมานานหลายปี พวกมันจึงตกตะลึงจากการบุกรุกของเหล่าผู้เล่น

 

“โจมตี!” หลิวใช่ตะโกนสุดเสียง ผู้เล่นนับพันคนวิ่งตามเขาเข้าไปและโห่ร้องออกมาอย่างดุเดือดก่อนที่จะพุ่งใส่หน่วยราดตระเวนของพวกออร์ค

 

เมื่อหัวหน้าหน่วยราดตระเวนดึงสติกลับมาได้ มันก็รีบจับออร์คตัวข้างๆ “ลั่นระฆัง เร็ว!”

 

ด้วยคำสั่งของหัวหน้า ออร์คตัวนั้นก็พุ่งไปที่ระฆัง จากนั้นหัวหน้าหน่วยราดตระเวนก็หันหน้ามาทางผู้เล่นก่อนที่มันจะชูขวานขึ้นและพูดว่า “พวกเจ้ากล้าดียังไงมาบุกรุกกองทัพเรือของราชาแห่งท้องทะเล! โจมตี!”

 

ทั้งสองฝ่ายเข้าปะทะกัน

 

ด้วยเวลาที่จำกัดของสงครามครั้งนี้ พวกเขารู้ว่ากู่หยูไม่สามารถต้านทานเอาไว้ได้นาน หลิวใช่แหละคนอื่นๆจึงกังวลเป็นอย่างมาก

 

เบอร์เซิร์กเกอร์และรูนมาสเตอร์ที่อยู่แนวหน้านั้นบุกไปข้างหน้าและต่อสู้ระยะประชิดกับพวกออร์ค

 

แนวหน้าของทั้งสองฝ่ายสวมชุดเกราะหนักและอาวุธระดับสูง ระหว่างการต่อสู้ กล้ามเนื้อทุกมัดของเหล่านักรบนั้นแสดงให้เห็นถึงการหดตัวในขณะที่ฟาดฟันใส่กัน ประกายไฟแลบขึ้นมาทั่วพื้นที่เนื่องจากอาวุธที่พุ่งเข้ามาปะทะกัน แสดงให้เห็นถึงการต่อสู้ที่เข้มข้น

 

ปราการน้ำค่อยๆก่อตัวขึ้นที่ด้านหลังของกองทัพ กระสุนน้ำจำนวนมากพุ่งไปที่หน่วยราดตระเวนของออร์ค

 

“นักฆ่าทั้งหมด แบ่งออกเป็นสองทีมแล้วเปิดใช้งานชาโด้วสเตป(ก้าวแห่งเงา) มองหาโอกาสในการลอบฆ่าพวกมัน!”

 

ตามคำสั่งของหลิวไช่ เหล่านักฆ่าที่กำลังยืนอยู่ตรงกลางของกองทัพก็แบ่งออกเป็นสองกลุ่มก่อนที่จะกลายร่างเป็นเงาและลอบสังหารเหล่าออร์คจากทั้งสองด้าน

 

บรรยากาศเต็มไปด้วยแสงสว่างวาบไปมา หลังจากที่แสงสว่างขึ้น ผู้เล่นที่เป็นนักฆ่าก็ใช้โอกาสนี้ในการปลิดชีวิตพวกออร์คที่ได้รับบาดเจ็บอยู่ก่อนแล้ว

 

มีเพียงผู้เล่นระดับสูงเท่านั้นที่อยู่ได้ในการต่อสู้ครั้งนี้ ตอนนี้ผู้เล่นทุกคนกำลังปลดปล่อยทักษะที่ทรงพลังที่สุดของพวกเขาออกมา พวกออร์คถูกต้อนจนมุม จำนวนของพวกมันลดลงอย่างเร็วเร็ว

 

“ทุม ทู้มมม!

 

ทันใดนั้น เสียงดนตรีของทรัมเป็ดก็ดังสะท้อนไปทั่วเกาะ!