ที่ชานเมืองของอีวิ้วไนท์แมร์ซิตี้แห่งเป่ยฉี

 

กิลด์มิธนำโดยกู่หยูกำลังเข้าไปใกล้อย่างช้าๆ

 

บริเวณรอบๆไนร์แมร์ซิตี้นั้นไม่ต้องสงสัยเลยว่าเป็นสิ่งที่เลวร้ายที่สุดของความชั่วร้าย เพื่อหลีกเลี่ยงการดึงดูดความสนใจของพวกจิตวิญญาณชั่วร้าย กู่หยูไม่ได้นำคนทั้งกิลด์มากับเขาด้วย เขาได้นำมาเพียงผู้เล่นชั้นยอดที่สุดมาไม่กี่คน

 

ขณะที่พวกเขาเข้าใกล้ไนท์แมร์ซิตี้มากขึ้น กู่หยูและคนอื่นๆก็สังเกตเห็นเสาพลังงานซอมบี้ซึ่งตั้งอยู่กลางฟ้าเหมือนสัญญาณควัน ที่จุดสูงสุดของเสาพลังงานซอมบี้ มาเงามืดหลายเงาหล่นลงมาจากมันต่อเนื่อง

 

ผู้ที่เห็นสิ่งนี้ไม่สามารถช่วยได้ที่จะหันไปจ้องมองที่ฮู่เฮ่อ

 

ฮู่เฮ่อยิ้มแหยๆ เขายืดมือออกไปแล้วพยายามสลัดซันฉีให้หลุดแต่ก็ไปแรงกัดของซันฉีแทนซึ่งยังคงทำให้ซันฉีเกาะอยู่บนแขนเขาเหมือนเดิม

 

“ไอ้ที่เล่นกับศพ เราจะเข้าไปข้างในได้อย่างไร?” กู่หยูหันไปถามฮู่เฮ่อเมื่อพวกเขาอยู่ที่ประตูเมือง

 

“อแฮ่ม รูปแบบของพื้นที่รอบประตูเมืองนี้เป็นของปลอม จริงๆแล้วมันเป็นซอมบี้พอยซันฟอเมชั่น เมื่อมีคนเข้าไป พิษซอมบี้จะเจาะเข้าร่างกายและคนๆนี้จะตาย ดังนั้นเราจำเป็นต้องใช้มาตรการพิเศษ”

 

เมื่อกู่หยูได้ยินอย่างนี้ เขารู้สึกว่าเจ้าเด็กนี้มีเคล็บลับบางอย่างในแขนเสื้อแน่ๆ

 

“ดังนั้นเราจะต้องเดินไปที่นั่น” ในขณะที่ฮู่เฮ่อพูด เขาได้ชี้ไปที่ด้านข้างของกำแพงเมือง

 

ไม่มีใครคิดว่าทางเข้านั้นจะง่ายมาก

 

“แค่นั้นเหรอ?” กูหยูอึ้งทันที

 

“ใช่” ฮู่เฮ่อพยักหน้า

 

“ฆ่าเขาแล้วส่งกลับบ้านเกิดซะ”

 

เมื่อสมาชิกกิลด์ได้ยินสิ่งนี้ พวกเขาทุกคนยกใบมีดใหญ่ขึ้นและเดินเข้าหาฮู่เฮ่อ

 

เส้นเลือดบนหน้าผากของฮู่เฮ่อนั่นปูดโปน “เดี๋ยว ได้โปรดอย่า ข้างในมันอันตรายมากเพราะมันมีกับดักเกลื่อนไปหมด หากไม่มีฉัน พวกนายจะไม่สามารถไปได้ไกลแน่”

 

“มีกับดักอยู่ในนั้นจริงๆงั้นเหรอ?”

 

“ใช่ มีกับดักมากมายในนั้น อันตรายอยู่ทุกหนทุกแห่ง” ฮู่เฮ่อดูจริงจังมาก

 

“เอาล่ะ เราจะให้แกนำทาง เข้าไป!”

 

จากนั้นผู้เล่นจากกิลด์มิธตามฮู่เฮ่อไปขณะที่พวกเขาบีบตัวเข้าไปทีละคนลงไปในหลุมด้านล่าง

 

หลังจากที่พวกเขาเดินผ่านในหลุม พวกเขาต่างก็ตระหนักว่าทั้งไนท์แมร์ซิตี้นั้นถูกปกคลุมไปด้วยพลังงานซอมบี้ บนพื้นจนถึงหัวเข่ามีชั้นพลังงานหนาถึบ การมองเห็นของพวกเขาถูกปิดกั้นโดยพลังงานซอมบี้บางๆที่มาจากท้องฟ้า พวกเขาสามารถเห็นสิ่งต่างๆไม่ไกลเกินสามเมตร จากระยะไกลมีสิ่งชั่วร้ายคำรามเสียงต่ำมาเป็นระยะๆ

 

“หัวหน้าใหญ่กู่ ฉันได้ช่วยคุณในการหาฮิเดริกามิแล้ว ดังนั้นคุณปล่อยฉันไปตอนนี้ได้ไหม?” ฮู่เฮ่อหันหัวกลับมาแล้วถาม

 

“เราจะคุยกันหลังจากเราได้เจอมันแล้ว” กู่หยูแคบตามองไปที่ฮู่เฮ่อ

 

ฮู่เฮ่อถอนหายใจ  จากนั้นเขาก็หยิบผงแป้งออกมาจากกระเป๋าของเขาและมอบมันให้กับกู่หยู “หัวหน้าใหญ่กู่ นี่คือลูซซอมบี้พาวเดอร์ ฉันใช้ส่วนหนึ่งของหัวของชานาเพื่อทำสิ่งนี้ เมื่อคุณเคลือบตัวเองด้วยสิ่งนี้ สิ่งชั่วร้ายจะไม่สามารถสังเกตเห็นคุณได้”

 

“โอ้ ใช่ อย่าใช้มากเกินไป เพราะฉันมีมันไม่มาก” ฮู่เฮ่อพูดด้วยน้ำเสียงที่เจ็บปวด

 

เมื่อกู่หยูได้ยินสิ่งนี้ เขายอมรับลูซซอมบี้พาวเดอร์และเทลงบนร่างกายของเขา จากนั้นเขามอบมันให้กับคนที่อยู่ข้างๆเขา

 

[ใช้ลูซซอมบี้พาวเดอร์ ผลกระทบจะอยู่เป็นเวลา 30 นาที]

 

“คุณทำมันได้อย่างไร คุณต้องเป็นโจรปล้นหลุมฝังศพในชีวิตจริงด้วยแน่ๆใช่มั้ย? มันต้องเป็นอาชีพของบรรพบุรุษของคุณ หรือไม่งั้นคุณจะสร้างอาชีพนี้ขึ้นมาได้ยังไง?” กู่หยูถามด้วยความอยากรู้

 

เมื่อฮู่เฮ่อได้ยินที่เขาทพูด เขาเพียงตอบกลับโดยหัวเราะหึๆ

 

ตามหนังสือโบราณ ผู้คนที่สร้างซอมบี้นั้นมีความเลวร้ายยิ่งกว่าโจรปล้นหลุมฝังศพเพราะการขุดหลุมฝังศพบรรพบุรุษของใครบางคนนั้นเป็นเรื่องปกติ ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อคนที่สร้างซอมบี้ต่อสู้กับศัตรู พวกเขาจะไปที่หลุมฝังศพบรรพบุรุษของศัตรูอย่างลับๆและขุดเอาศพบรรพบุรุษของพวกเขาเพื่อสร้างเป็นซอมบี้จิตวิญญาณออกมาก่อนที่พวกเขาจะไปต่อสู้

 

แม้ว่าฮู่เฮ่อจะไม่เคยรู้สึกถึงการเขี่ยวเข็ญของบรรพบุรุษที่มีต่อลูกหลาน แต่แค่ความคิดของมันก็เพียงพอที่จะทำให้เขามีความสุข

 

หลังจากที่ทุกคนใช้ลูซซอมบี้พาวเดอร์แล้ว ฮู่เฮ่อก็ตกใจเมื่อเห็นว่ากู่หยูได้เก็บมันไว้ในกระเป๋ามิติของเขาไปแล้ว

 

“หัวหน้าใหญ่กู่ มันเป็นของฉัน…” ฮู่เฮ่อพูดด้วยน้ำเสียงที่เจ็บปวด

 

“ฉันรู้น่า ฉันแค่กลัวว่าแกจะหนีไปหลังจากนี้ เมื่อเสร็จงานนี้ ฉันจะให้มันกับแกคืน แกไม่เชื่อใจฉันงั้นเหรอ?”

 

“ฉันเชื่อ” ฮู่เฮ่อกัดฟันพูด

 

จากนั้นกู่หยูและคนอื่นๆไปตามที่ฮู่เฮ่อได้ชี้ไปตามเส้นทางที่จะไปถึงกลางเมืองของไนท์แมร์ซิตี้

 

เนื่องจากผลกระทบของผง ในระหว่างการเดินทางของกู่หยูและคนอื่นๆ แม้ว่าพวกเขาจะได้พบกับจิตวิญญาณชั่วร้ายมากมาย แต่พวกมันก็หลีกเลี่ยงพวกเขาเมื่อพวกมันได้กลิ่นของพวกเขาและไม่เดินไปยังทางพวกเขา

 

“ทำไมลูซซอมบี้พาวเดอร์ถึงมีผลกระทบเช่นนี้?” โม่หลิงเทียนที่อยู่ด้านข้างกู่หยูไม่สามารถยับยั้งความอยากรู้ต่อไปได้เลยเปิดปากถาม

 

“ผงนี้ทำขึ้นจากการบดเศษของหัวชานา ฉันได้เพิ่มวัสดุจิตวิญญาณบางอย่างที่ซึ่งฉันพบว่ามันมีกลิ่นคล้ายๆสิ่งชั่วร้าย หลังจากที่เราใช้มัน จิตวิญญาณโง่เง่าเหล่านั้นจะคิดว่าเราเป็นสิ่งชั่วร้ายเช่นกัน ยิ่งไปกว่านั้นเราจะเป็นสิ่งชั่วร้ายในระดับสูงด้วย ดังนั้นโดยธรรมชาติพวกมันจะไม่ทำอะไรกับเรา”

 

เมื่อโม่หลิงเทียนได้ยินอย่างนี้ เขาก็พยักหน้า อย่างไรก็ตามวิธีที่เขามองไปที่ฮู่เฮ่อเปลี่ยนไป ท้ายที่สุดแล้วคนธรรมดาคนไหนจะค้นคว้าสิ่งเหล่านี้?

 

หลังจากมาถึงใจกลางของไนทร์แมร์ซิตี้ หัวใจของฮู่เฮ่อก็เต้นอย่างรวดเร็ว ตอนนี้สิ่งที่เขากลัวที่สุดคือฮิเดริกามิจะหายไป

 

ที่จริงแล้วเขามีเหตุผลเห็นแก่ตัวของเขาเองในการนำกู่หยูมาที่นี่

 

สิ่งที่กู่หยูต้องการคือการฆ่าฮิเดริกามิในขณะที่สิ่งที่เขาต้องการคือศพของฮิเดริกามิ ทั้งสองจุดมุ่งหมายของพวกเขาอาจกล่าวได้ว่าไม่ได้ขัดแย้งกัน

 

หากเขาสามารถรับศพของฮิเดริกามิ แม้ว่าเขาจะต้องถูกฆ่าไปเกิดที่เมือง เขาก็ยินดี

 

ความคิดของเขาเรียบง่าย หลังจากได้รับศพของฮิเดริกามิ เขาจะกลับไปที่เมืองเพื่อจดจ่อและศึกษาอย่างพิถีพิถันเพื่อดัดแปลงศพของฮิเดริกามิให้เป็นซอบบี้จิตวิญญาณ

 

เมื่อถึงเวลาที่เขาทำสำเร็จ เขาสามารถออกจากโซนปลอดภัยได้ทุกเมื่อที่ต้องการ ไม่มีใครหยุดเขาได้แม้ว่าเขาจะต้องการออกไปด้วยการตีหลังกาออกไป

 

หลังจากผลักหมอกหนาออกไป โลงศพที่คุ้นเคยปรากฏขึ้นต่อหน้าทุกคน

 

ฮู่เฮ่อเดินอย่างระมัดระวังเล็กน้อยไปที่มัน เขาชะโงกหน้าออกไปอย่างกลัวๆขณะที่มองมันเข้าไปข้างใน

 

อย่างไรก็ตามเมื่อเขาเห็นสิ่งที่อยู่ข้างใน ฮู่เฮ่อก็ตกใจมาก

 

สิ่งที่เขาเห็นภายในโลงศพเลือดก็คือพี่ชายสาบานของเขา ชาน้อย ที่นอนอยู่ภายในอย่างสงบสุข

 

ในขณะนี้ กู่หยูและคนอื่นๆก็เดินไปดูเช่นกัน พวกเขาก็จ้องมองเข้าไปข้างใน เมื่อกู่หยูเห็นชาน้อยที่อยู่ในโลงศพเลือด การแสดงออกของเขาเปลี่ยนไป

 

“หัวหน้าใหญ่กู่ อย่ารีบร้อน” ฮู่เฮ่อสัมผัสได้ถึงออร่าฆาตกรรม ดังนั้นเขาจึงวางมือไว้บนหัวของชาน้อย ก่อนที่จะสั่นมันอย่างรุนแรง

 

เมื่อเขารู้สึกว่ามีใครบางคนเขย่าเขา ชาน้อยเปิดตาที่ง่วงนอนและมองดูฮู่เฮ่อด้วยความสับสน

 

“ดีไอ้น้องชาย” ความมีชีวิตชีวาค่อยๆกลับมาสู่ดวงตาของชาน้อย

 

หากไม่ใช่เพราะเขาไม่สามารถเอาชนะไอ้นี่ได้ ฮู่เฮ่อปัจจุบันต้องการที่จะตู่สู้กับมันจริงๆ ทำไมคำว่าน้องชายจึงฟังดูเหมือนทะแม่งๆเมื่อมันมาจากปากของไอ้นี้?

 

“พี่ชาน้อย ฮิเดริกามิอยู่ที่ไหน? ฮิเดริกามิมันไปที่ไหน?”

 

เมื่อชาน้อยได้ยินสิ่งนี้ เขาก็ลุกขึ้นนั่งอย่างช้าๆจากโลงศพเลือด โดยมันเผยให้เห็นหลุมที่อยู่ด้านล่างของโลงศพ ทุกคนสามารถเห็นได้ว่าฮิเดริกามิติดอยู่ข้างในและมันจ้องมองไปที่พวกเขาด้วยหัวยกขึ้นสูงของมัน

 

ทุกคนงุนงง

 

เขาเอาฮิเดริกามิเป็นผ้าปูนอนเหรอ?

 

ความคิดทั่วไปปรากฏในหัวของทุกคน และนั่นก็คือเจ้าเด็กนี้ที่รู้จักกันในชื่อชาน้อยช่างกล้าหาญจริงๆ

 

“พี่ชาน้อย รีบดึงฮิเดริกามิออกมาเร็ว เราต้องการเขาอย่างเร่งด่วน” ฮู่เฮ่อพูดด้วยดวงตาที่สดใส

 

“ไม่! ไม่!” ชาน้อยส่ายหัว

 

“ทำไม?”

 

“ฉันเปลี่ยนร่างกายของฮิเดริกามิเป็นปลั๊กเพื่อป้องกันดวงตาวิญญาณหยิน แม้ว่าสิ่งนี้จะไม่สามารถหยุดการไหลของพลังงานซอมบี้ แต่มันก็ยังมีผลกระทบบางอย่าง หากเจ้าดึงมันออกไป ผนึกจะถูกทำลายอย่างสมบูรณ์”

 

พวกเขาสับสน “ฮิเดริกามิ? ปลั๊ก?”

 

“คุณไม่กลัวว่าเขาจะกินพลังงานซอมบี้และฟื้นตัวเหรอ?” ฮู่เฮ่อช่วยไม่ได้แต่ถาม

 

“ไม่ หลังจากทั้งหมด ฉันยังอยู่ที่นี่ ยิ่งฮิเดริกามิดูดซับพลังซอมบี้มากเท่าไหร่ ข้าก็ยิ่งดูดซับมันจากเขามากขึ้นเท่านั้น ข้ารับประกันได้ว่าเขาจะไม่ฟื้นตัวแน่” ขณะที่ชาน้อยพูด มันก็ลูบแก้มอ้วนท้วนของมัน

 

“ไม่มีที่วางสำหรับการเจรจาเลยเหรอ?” ฮู่เฮ่อยังไม่เต็มใจที่จะยอมรับแบบนี้

 

ชาน้อยส่ายหัวอีกครั้ง

 

เมื่อกู่หยูเห็นแบบนี้ เขาหันไปมองคนที่อยู่เบื้องหลังอย่างรวดเร็ว สมาชิกกิลด์เข้าใจทันทีว่าเขาหมายถึงอะไรและล้อมรอบโลงศพเลือดไว้