เป่ยฉีที่นอร์ทร็อค

 

ร่างที่ดูลับๆล่อๆกำลังผจญภัยเดินไปข้างหน้า ข้างหลังเขาเป็นเงาที่สูงยาวดูเอื่อยเฉื่อยติดตามมา

 

ฮู่เฮ่ออยู่ในความเสี่ยงตลอดเวลาเนื่องจากเขาเข้าสู่เขตด้านในของนอร์ทร็อคเพราะเขารุกล้ำเข้าไปในดินแดนของราชาผีหิน มันไม่ใช่เรื่องแปลกที่ผู้เล่นจะถูกโจมตีอย่างดุเดือดโดยราชาผีหินด้วยตัวเขาเองหรือปีศาจต้นไม้โบราณทันทีที่เข้ามาในดินแดนนี้

 

อย่างไรก็ตามฮู่เฮ่อค่อนข้างประหลาดใจ นอกเหนือจากทหารปีศาจต้นไม้สองสามตัว เขาไม่พบสิ่งมีชีวิตระดับบอสเลย ฮุ่เฮ่อถอนหายใจด้วยความโล่งอก

 

หลังจากผ่านไปอีกหนึ่งชั่วโมงในการเดิน ดวงตาของฮู่เฮ่อก็เหี่ยวแห้งไปด้วยน้ำตาขณะที่ชายแดนปรากฏขึ้นเบื้องหน้าเขา

 

หากฉันไม่สามารถอยู่ที่นี่ได้ ฉันแน่ใจว่าฉันสามารถทำที่อื่นเป็นบ้านของฉันได้!  เซิร์ฟเวอร์ยุโรป ฉันได้มาที่นี่แล้ว!

 

เขาเคยพิจารณาเปลี่ยนเซิร์ฟเวอร์มาก่อน แต่เขายังมีความรู้สึกที่แนบแน่นกับเซิร์ฟเวอร์พื้นที่อยู่ เขาตัดสินใจว่าตอนนี้เขาจะซ่อนตัวในเซิร์ฟเวอร์ยุโรปและกลับไปพิสูจน์ตัวเองหลังจากแข็งแกร่งขึ้น

 

ฮู่เฮ่อต้อนรับแสงอาทิตย์อันอบอุ่นเมื่อเขาเดินออกจากป่า เขาเดินไปด้วยความรู้สึกสบายใจเพราะเขาสามารถรู้สึกได้ว่าชีวิตใหม่ของเขาโบกมือทักทายเขา

 

หลังจากเดินไปครู่หนึ่ง การแจ้งเตือนของเกมดังขึ้นในหัวของเขา

 

[การแจ้งเตือนของเกม: คุณได้เข้าสู่ดินแดนแห่งชางสือของเซิร์ฟเวอร์ยุโรป จากนี้ไปคุณจะเกิดใหม่ที่หุบเขามังกรซ่อนที่จุดฟื้นคืนชีพ]

 

บอกลาความยุติธรรมในการถูกแทงข้างหลัง! ลาก่อนผู้เล่นที่เห็นฉันเป็นผู้เล่นที่ร้ายกาจ! จากนี้ไปฉันจะไม่ขาดทั้งมิตรภาพหรือความรัก…

 

รอยยิ้มอันสว่างไสวส่องประกายบนใบหน้าของฮู่เฮ่อในขณะที่เขาจินตนาการถึงอนาคตที่สมบูรณ์แบบที่จะมาถึง

 

เขาเร่งความเร็วและวิ่งไปยังโซนปลอดภัยสีม่วงที่แสดงบนแผนที่ เขาต้องการที่จะหาเพื่อนใหม่บางคนก่อน เนื่องจากเขาได้อยู่ด้วยตัวคนเดียวมาตลอดเสมอ แน่นอนเขาเหงา มันเป็นเวลาที่ดีที่เขาจะพยายามคุยกับผู้เล่นคนอื่น

 

ทันใดนั้นเข็มทิศของเขาก็เริ่มส่งเสียงบี๊บ

 

ฮู่เฮ่อโดยสัญชาติญาณหยิบเข็มทิศออกมาและแปลกใจที่พบว่ามีค่าพลังงานซอมบี้สูงที่แสดงบนเข็มทิศ

 

แต่คราวนี้ ฮู่เฮ่อลังเล เขาสงสัยว่าเขาควรขุดมันขึ้นมาดีหรือไม่

 

ความพยายามขุดหลุมศพล่าสุดของเขาทำให้เขาชอกช้ำ เขากลัวที่จะเผชิญหน้ากับผนึกหรืออะไรที่แย่กว่านั้น

 

เขาถกเถียงกับตัวเองอยู่พักหนึ่งก่อนที่จะตัดสินใจไปตรวจสอบมันในที่สุด

 

เขาติดตามการนำทางบนเข็มทิศและเดินไปยังจุดหมายที่ได้เล็งไว้

 

เมื่อเขามาถึงเนินเขาที่เต็มไปด้วยวัชพืช ฮู่เฮ่อหยุดเดินทันที “มันอยู่ที่นี่!”

 

เขาหยิบจอบออกมาโดยไม่รู้ตัว เมื่อเขากำลังขุด ความคิดของเขาก็ยุ่งเหยิง

 

“มันจะไม่เป็นผนึกอีกใช่มั้ย?”

 

ไม่ มันไม่น่าเป็นหรอก ฉันอยู่ใกล้หมู่บ้านมือใหม่ แน่นอนว่าผู้พัฒนาเกมจะพิจารณาเรื่องนี้ พวกเขาคงไม่ทำสิ่งที่ยุ่งยากแบบนั้น…

 

หลังจากถกเถียงกับตัวเอง ผู้ก่อความไม่สงบในตัวเขาก็ตื่นขึ้นมาและความไร้ศีลธรรมในฐานะซอมบี้ฟอร์จมาสเตอร์ก็ปะทุขึ้นอีกครั้ง

 

ฉันจะขุดเบาๆ ฉันจะหยุดถ้าสิ่งต่างๆเริ่มแปลก ใช่มันจะเป็นอย่างนี้

 

ดังนั้นฮู่เฮ่อเอาจอบอีกอันออกมาและมอบมันให้กับซอมบี้จิตวิญญาณของชานา จากนั้นพวกเขาก็เริ่มขุดอย่างขยันขันแข็งที่เนินเขา

 

หลังจากผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมง ฮู่เฮ่อที่เหวี่ยงจอบลงไปในหลุมใหญ่ครั้งนี้ มันก่อให้เกิดดินอยู่ใต้ฝ่าเท้าของเขาก็คลายตัวและร่างกายของเขาตกลงไปในแนวตั้งตรงเข้าไปในรูด้านล่าง

 

เมื่อเห็นสิ่งนี้ ซอมบี้จิตวิญญาณของชานาก็โดดลงไปตาม

 

ห้องหลุมศพเป็นสีดำสนิท ฮู่เฮ่อยืนขึ้นทันที โดยหยิบคบเพลิงที่เขาเตรียมไว้เป็นพิเศษสำหรับการบุกหลุมฝังศพและเริ่มสแกนสภาพแวดล้อมของเขา

 

เขาพบว่าตัวเองอยู่ในคุกทันทีโดยมีกรงขังเหล็ก 10 กรง มันดูเหมือนว่าจะป้องกันสิ่งมีชีวิตจากการหลบหนี

 

สิ่งนี้ทำให้เขาโล่งใจ บางทีมันอาจไม่ใช่ห้องหลุมศพ ร่างของชนชั้นสูงที่ตายแล้วไม่ใช่ผนึก ดังนั้นเขาควรจะสามารถขุดต่อไปได้โดยไม่ต้องกังวล

 

ฮู่เฮ่อเดินไปตามอุโมงค์มืด โดยส่องแสงไฟฉายไปรอบๆด้านในของคุกเพื่อดูว่ามีอะไรอยู่ในนั้น

 

กรงแรกมีกองกระดูก กระดูกดูใหญ่เกินไปที่จะมาจากโครงสร้างที่เหมือนมนุษย์ เป็นที่น่าเสียดายที่กระดูกเหล่านี้เก่าเกินไปและสึกกร่อนอย่างรุนแรง เขาจะไม่สามารถปลอมแปลงอะไรจากพวกมันได้

 

ฮู่เฮ่อถอนหายใจออกมาและเดินต่อไปที่กรงที่สอง

 

มันเป็นเหมือนกันกับอันแรก กองกระดูกเน่าที่ไม่พบสิ่งมีค่า เมื่อเขาพยายามสัมผัสกรงโลหะ พื้นผิวที่เป็นสนิมก็ร่วงเป็นผงละเอียด

 

สถานที่นี้อายุเท่าไหร่? ดวงตาของฮู่เฮ่อนั้นเต็มไปด้วยความตกใจ

 

ในโลกนี้ วัสดุส่วนใหญ่เป็นพวกจิตวิญญาณ ตัดสินจากพลังงานซอมบี้ ผู้ที่ถูกจำคุกที่นี่จะต้องเป็นชนชั้นสูงและกรงโลหะเหล่านี้ไม่ใช่โลหะธรรมดา

 

ดังนั้นฮู่เฮ่อจึงอดไม่ได้ที่จะจิตตนาการว่าเรือนจำนี้ต้องมีอายุเท่าไรเพื่อที่โลหะจิตวิญญาณจะกลายเป็นสนิม

 

ในขณะที่เขาตรวจดูกรงขัง ฮู่เฮ่อรู้ว่าสิ่งมีชีวิตทั้งหมดที่นี่กลายเป็นกระดูกที่เน่าเสีย ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถทำอะไรกับพวกมันได้ ฮู่เฮ่อผิดหวังมากและคิดว่าเขาจะกลับไปมือเปล่าในครั้งนี้

 

เมื่อเขามาถึงกรงขังที่แปด ฮู่เฮ่อยกคบเพลิงขึ้นมาและสังเกตว่าสิ่งนี้โดดเด่นกว่ากรงขังอื่นๆ

 

กรงโลหะนี้เรืองแสงด้วยแสงสีเงินขาวภายใต้คบไฟของเขาและมันก็ไม่ได้ถูกกัดกร่อนตามเวลา มันดูแปลกมากและต้องเป็นโลหะที่มีค่า

 

สิ่งนี้ทำให้เกิดความอยากรู้อยากเห็นของฮู่เฮ่อ เขาส่องแสงเข้าไปในห้องขัง เมื่อความมืดลดน้อยลง เงาที่ผอมแห้งบนพื้นก็ถูกสาดแสงเข้าใส่

 

ฮู่เฮ่อตื่นเต้นที่ได้พบศพที่จะใช้ประโยชน์ได้ ดังนั้นเขาจึงสแกนเป้าหมายอย่างรวดเร็วด้วยความสามารถในการวิเคราะห์

 

[หยวนซู (ระดับ???)] :

 

ข้อมูลตัวละคร: ผู้ปกครองดินแดนหยวนซูคนก่อน หลังจากแพ้การต่อสู้กับเสี่ยนซู ชื่อฝ่าบาทของเขาถูกลบทิ้ง การบ่มเพาะของเขาถูกยกเลิกและเขาถูกคุมขังที่นี่

 

สถานะตัวละคร: ใกล้ตาย

 

…

 

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นสิ่งมีชีวิตที่มีเครื่องหมายคำถามสำหรับสภาพความแข็งแกร่ง อย่างไรก็ตามเขาไม่กลัวเพราะมันใกล้ตายแล้วและการบ่มเพาะถูกยกเลิก

 

เมื่อมองไปที่บุคคลนี้ ฮู่เฮ่อต้องการเพิกเฉยเขา

 

เนื่องจากบุคคลนี้เคยเป็นผู้ปกครอง เขาจะต้องแข็งแกร่งกว่าตัวละครธรรมดามาก  แม้ว่าเขาจะถูกสละราชสมบัติจากตำแหน่งของเขา แต่เขาก็น่าจะมีความคิดเคียดแค้นอยู่แน่ๆ หากปล่อยเขาไป เขาอาจสร้างความหายนะ

 

เมื่อพิจารณาถึงเรื่องนี้ เขาก็สั่นและตัดสินใจจะไม่ยุ่งกับมัน

 

แม้ว่าการบ่มเพาะของเขาจะถูกยกเลิก แต่ในโลกนี้ก็มีความเป็นไปได้มากมาย บางทีเจ้าแก่ใกล้ตายนี้จะมีวิธีลับในการกู้คืนการบ่มเพาะของเขาดังนั้นเขาจึงสามารถเอาชีวิตรอดได้จนถึงตอนนี้ เป็นการดีที่สุดสำหรับเขาที่จะไม่ก่อเกิดปัญหาใดๆ

 

ด้วยความคิดนี้ ฮู่เฮ่อจึงตัดสินใจหนีเพราะเขาไม่ต้องการมีเป้าหมายที่ด้านหลังเมื่อเขาเพิ่งมาถึงเซิร์ฟเวอร์ยุโรป

 

“ช่วย..ข้า…ออก…ไปเร็ว” ทันใดนั้นจะได้ยินเสียงแก่ๆออกมาจากด้านหน้าของเขา ทำให้ฮู่เฮ่อสั่นอย่างแรง

 

“คุณ…คุณพูดได้ยังไง?” ฮู่เฮ่อจับมือถือคบเพลิงชี้ไปใกล้กรงขัง เขาเห็นว่าชายชราที่อ่อนแอนั้นลุกขึ้นนั่งแล้วจ้องมองมาที่เขาโดยตรงด้วยดวงตาที่มัวทึบ เว้าแหว่งและกลวง

 

“ช่วยข้า…ออกไป…” ปากของหยวนซูสั่นเทา โดยพูดด้วยเสียงแหบห้าว

 

“คุณจะทำอะไรต่อไปหากฉันปล่อยคุณไป?” ฮู่เฮ่ออดไม่ได้ที่จะถามออกไป

 

“ฆ่า…ชางสือ…สร้างดินแดนหยวนซูขึ้นใหม่อีกครั้ง” แม้จะมีแท่งโลหะขวางกั้น ฮู่เฮ่อก็สามารถรู้สึกถึงความเกลียดชังได้

 

“ลาก่อน ชายชรา ฉันไม่มีเวลาสำหรับคุณ ฉันจะแก้ไขหลุมที่ฉันตกลงมา คุณเพียงอยู่ที่นี่ตลอดชีวิตของคุณ!” ฮู่เฮ่อไม่กล้าปล่อยเขาหลังจากความตั้งใจของเขาชัดเจน ดังนั้นเขาจึงหันหลังกลับและเดินออกไปทันที

 

มันเป็นเรื่องตลกที่ฉันเคยไร้เดียงสา ครั้งเดียวก็เข็ดเกินพอแล้ว ฉันจะไม่ปล่อยให้ราชาปีศาจออกไปสู่โลกภายนอกอีกแล้ว เพื่อไม่ให้มันเป็นมู่ชีกวงคนที่สอง

 

เมื่อเห็นฮู่เฮ่อจากไป แสงกระพริบในดวงตาหมอกของหยวนซูในกรงขัง เขาเล็งนิ้วไปในทิศทางของฮู่เฮ่อ

 

แสงสีเขียวถูกยิงออกจากปลายนิ้วของหยวนซู โดยพุ่งไปในทิศทางของฮู่เฮ่อ อย่างไรก็ตามเกราะป้องกันแสงจากกรงกั้นการโจมตี ทำให้ไม่สามารถยิงออกไปด้านนอกได้

 

บุช!

 

เสียงจากด้านหลังทำให้ฮู่เฮ่อตื่นตกใจ เขาหันหลังกลับและเห็นแสงสีเขียวปะทะกับกรงโลหะสีเงินขาว เกือบจะทำให้เขาตาบอด

 

“พยายามที่จะหนีออกไปงั้นเหรอ?” ฮู่เฮ่อตกใจและรีบวิ่งกลับไปที่ห้องขัง

 

“เฮ้แกน่ะ อยู่เชยๆดิว่ะ”

 

ฮู่เฮ่อกัดริมฝีปากของเขา เขาไม่ต้องการที่จะเกี่ยวข้องกับการปล่อยปีศาจที่ยิ่งใหญ่นี้

 

ครั้งที่แล้วเมนูคำอธิบายของมู่ชีกวงทำให้เขามีปัญหามากพอแล้ว เขาเกลียดคำที่บอกว่าเขาเป็นคนปลุกที่ถูกเพิ่มไว้ในเมนูการวิเคราะห์ของเขาตลอดไป

 

เมื่อสิ่งนี้เกิดขึ้น เขาจะไม่สามารถอธิบายตัวเองได้

 

“ซิลเวอร์มูนเมทัลนี้..เกือบจะ…หมดจิตวิญญาณแล้ว…ช่วยข้า!” หยวนซูยังคงพูดด้วยเสียงติดๆขัดๆ

 

“ไม่มีทางที่ฉันจะช่วยคุณ หยุดทำอะไรตอนนี้ ฉันจะเตือนคุณ! อย่าทำให้ฉันต้องตีคุณ!” ฮู่เฮ่อตื่นตระหนก เขายกพลั่วขึ้นมาโดยขู่ไปที่หยวนซู

 

หยวนซูไม่ได้สั่นสะเทือนด้วยสิ่งนี้ เขายังคงพูดพึมพำเพราะแสงสีเขียวและสีเงินยังคงต่อสู้ซึ่งกันและกัน

 

“บ้าเอ้ย!” ฮู่เฮ่อไม่รู้จะทำยังไงกระแทกพลั่วของเขาบนกรงเงินของเขาบนกรงเงิน โดยพยายามทำให้มันตกใจ

 

เมื่อพลั่วของเขากระแทกอย่างแรง แสงสีเงินขาวก็สว่างขึ้นครู่หนึ่งก่อนจะพร่ามัว และรอยแตกปรากฏบนแท่งโลหะ

 

“บ้า!” หัวของฮู่เฮ่อมึนงงและเขาก็สาปแช่งอย่างเงียบๆ เขารู้น้อยว่าโลหะนี้อ่อนแอกว่าที่มันปรากฏมาก

 

“ขอบคุณ…” มีเสียงจากภายในห้องกรงขัง

 

ฮู่เฮ่อไม่มีน้ำตาเหลือที่จะร้องไห้ เขาคว้าซอมบี้โพชั่นพาวเดอร์ออกมาจากกระเป๋าของเขาและโยนมันลงไปเพื่อพยายามหยุดมัน

 

บุช!

 

มีเสียงของโลหะสึกกร่อน ก่อนที่มันจะเข้าสู่กรงขัง ซอมบี้โพชั่นพาวเดอร์ถูกหยุดลงโดยแสงสีเงินขาวและสลายตัวอย่างรวดเร็วในขณะที่แสงสีเงินเรืองแสงมากขึ้น

 

“ไปนรกซะ!” ฮู่เฮ่อเงยหน้าขึ้นและเอนตัวไปข้างหลัง โดยกลัว่ามันจะระเบิดใส่หน้าเขา

 

แคร๊ก!

 

เสียงรอยแตกที่คมชัดของแท่งโลหะเงินจะดังขึ้น

 

เพียงเมื่อฮู่เฮ่อคิดว่าตัวเขาจบแล้ว ออร่าสีเขียวแผ่ออกมาจากร่างของหยวนซูจู่ๆหายไป และเหลือเพียงควันสีเขียวเท่านั้น

 

หยวนซูอึ้ง

 

ฮู่เฮ่อก็อึ้งไปตามๆกัน

 

“ฮ่าฮ่าฮ่า คุณใช้เลือดของคุณจนหมดแล้วใช่มั้ย? ออกมาไม่ได้แล้วงั้นเหรอ? ฮ่าๆๆๆ” ฮู่เฮ่อหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง ปากของเขาแทบจะหลุดออกจากฟัน

 

ในขณะนั้น หยวนซูขยับร่างกายของเขาอย่างช้าๆเข้าหาแท่งเงินที่ถูกทำลาย เขาจับจ้องโดยตรงไปที่ฮู่เฮ่อ

 

[เผชิญหน้ากับการโจมตีของวิญญาณ…ผ่านการเข้าครอบงำ…ได้รับการยกเว้นเรียบร้อยแล้ว]

 

ฮู่เฮ่อผงะโดยการแจ้งเตือนของเกม จากนั้นเขาก็จ้องมองอย่างน่ากลัวไปที่หยวนซู

 

“แกพยายามที่จะครอบงำฉันแล้วเหรอตอนนี้”

 

“ทำไม…วิญญาณของเจ้า…ไม่…ถูกครอบงำ?” ความประหลาดใจส่องประกายผ่านดวงตาที่พร่ามัวของหยวนซู

 

ฟังคำพูดของหยวนซู  ร่างกายของฮู่เฮ่อก็สั่นเทา

 

ถ้าเจ้าบ้านี้สามารถจัดการควบคุมวิญญาณได้ เขาอาจมีพลังอื่นๆ ฉันไม่สามารถอยู่ที่นี่ได้อีกต่อไป มันจะเป็นการดีที่สุดถ้าฉันขึ้นไปแล้วฝังเขาให้มิดชิดอีกครั้งในตอนนี้

 

เมื่อคิดอย่างนี้ ฮู่เฮ่อต้องการออกไปทันที

 

อย่างไรก็ตามหลังจากเดินไปไม่กี่ก้าว ฮู่เฮ่อก็รู้สึกแปลกๆ วิญญาณซอมบี้ของชานาไม่ได้ติดตามเขา

 

หลังจากนั้นเขาได้ยินเสียงเคาะจากด้านหลัง

 

ฮู่เฮ่อมองกลับไปอย่างรวดเร็วเพียงเพื่อจะพบว่าซอมบี้จิตวิญญาณชานากำลังใช้พลั่วตีที่กรงขัง

 

“โอ้เหี้ย เจ้าโง่ แกกำลังทำอะไรอยู่? แกบ้าหรือไง?” ฮู่เฮ่อกรีดร้องสุดปอดของเขา

 

เขาต้องการที่จะเรียกซอมบี้จิตวิญญาณของชานากลับเข้าไปในกระเป๋าเก็บซอมบี้ แต่ซอมบี้จิตวิญญาณของชานาไม่ตอบสนองต่อคำแนะนำใดๆ การแจ้งเตือนของเกมปรากฏขึ้น

 

[การแจ้งเตือนของเกม: ลูกน้องของคุณ ซอมบี้จิตวิญญาณของชานาได้ถูกควบคุมแล้ว คุณจะไม่สามารถควบคุมมันได้อีกต่อไป!]

 

หัวใจฮู่เฮ่อมืดมน เมื่อมองไปที่กรงขังค่อยๆเปิดออก เขากระซิบ “เหี้ย เหี้ย ฉันไม่ได้ตั้งใจทำ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะทำมัน ฉันไม่ได้หมายความว่าจะปล่อยมันออกไป”

 

“ไม่ แกอย่าทำนะเว้ย”  ซอมบี้จิตวิญญาณของชานายิ้มอย่างโหดเหี้ยมที่ฮู่เฮ่อ