จริงๆแล้วคอนเทนต์ใหม่ที่ปรากฏขึ้นนั้นเป็นสิ่งที่ลู่หวู่กับเป่ยลี่ตั้งใจเอาไว้

 

ลู่หวู่เห็นว่าฮู่เฮ่อกำลังพยายามทำลอยโลงศพ

 

แต่ตามกฎของลู่หวู่ก็คือจะไม่เข้าไปยุ่งและปล่อยให้ผู้เล่นได้กระทำสิ่งใดๆได้ตามอิสระ แม้ว่าเขาจะกัดฟันแน่นในขณะที่ดูอยู่ก็ตาม เขาพยายามข่มมันเอาไว้และปล่อยมันไป

 

อย่างไรก็ตาม ในความคิดของลู่หวู่ ความโหดร้ายของทหารปิศาจหยินนั้นก็มีทั้งข้อดีและข้อเสีย

 

หนึ่งในข้อดีก็คือผู้เล่นจะมีสิ่งมีชีวิตใหม่ๆให้เก็บเลเวล และการที่ผู้เล่นได้สังหารทหารปิศาจหยินเหล่านั้น พวกเขาก็จะได้ทั้งค่าประสบการณ์และเหรียญวิญญาณ

 

ด้วยจำนวนผู้เล่นมากมายที่หลั่งไหลกันเข้ามา ความเร็วในการเพิ่มระดับเลเวลโดยรวมนั้นจึงลดลง เนื่องจากพวกเขาไม่สามารถขยายแผนที่ออกไปได้ มันจึงมีการกำจัดในเรื่องของสิ่งมีชีวิตที่สามารถฟาร์มได้ในดินแดนแห่งเป่ยฉี

 

โดยเฉพาะอย่างยิ่งในแถบภูเขาแห่งภูต มีผู้คนนับล้านพยายามไปเก็บค่าประสบการณ์ที่นั่นในทุกๆวัน ถ้าหากว่าทหารหยินปิศาจได้ปรากฎขึ้น ปัญหาเหล่านี้ก็จะหมดไป

 

แต่อย่างไรก็ตาม ข้อเสียก็คือ แนวหน้าดินดินแดนแห่งเป่ยฉีนั้นอาจจะโดนบุกรุกได้

 

ทหารหยินปิศาจพวกนี้นั้นทรงพลังมาก แม้ว่ามันจะไม่ได้น่ากลัวเหมือนกับราชาแห่งทะเลหรือราชาภูตหินก็ตาม แต่มันก็เป็นเรื่องที่ยากลำบากสำหรับระดับของผู้เล่นในปัจจุบันในการป้องกันการโจมตีของพวกมัน

 

เพื่อที่จะแก้ไขปัญหานี้ เป่ยลี่ได้ค้นเจอรูปแบบภาพวาดในคลังอุปกรณ์ และได้สร้างต้นแบบไอเทมที่สามารถช่วยในการป้องกันการโจมตีของทหารหยินปิศาจได้ เธอจึงเอาของพวกนี้ไปวางขายในร้านค้าเพื่อเป็นตัวช่วยให้กับเหล่าผู้เล่น

 

ลู่หวู่นั้นไม่ได้กังวลกับสถานการณ์ปัจจุบันของผู้เล่น ถึงอย่างไรนี่ก็เป็นปัญหาของดินแดนเป่ยฉีทั้งแผ่นดิน ไม่ใช่แค่ผู้เล่นเท่านั้น อย่างเช่นราชาภูตหิน ราชางูเก้าหัว และเผ่าอื่นๆในเป่ยฉีที่อาจจะถูกบุกรุกได้เช่นกันภาระพวกนี้จะถูกแชร์เท่าๆกันไป

 

ในขณะเดียวกันนั้น เพื่อที่จะแก้ปัญหานี้ได้อย่างรวดเร็ว ลู่หวู่จึงประกาศภารกิจสามอย่างเพื่อเพิ่มการแข่งขันระหว่างผู้เล่น

 

[ภารกิจหลัก: ผู้ปกป้องดินแดนบ้านเกิด]:

 

เงื่อนไขภารกิจ: ป้องกันคฤหาสน์แห่งความตายและกีดกันการบุกโจมตีของทหารหยินปิศาจ

 

ระยะเวลา: จนกว่าการโจมตีของเหล่าปิศาจจะหยุดลง

 

รางวัลภารกิจ: ฉายาสีน้ำเงิน (ผู้ปกป้องดินแดนบ้านเกิด), รางวัล: 20 เหรียญวิญญาณ

 

[ภารกิจรอง: นักฆ่าปิศาจ]:

 

เงื่อนไขภารกิจ: สังหารทหารหยินปิศาจ (0/10), ซอมบี้วิญญาณปิศาจ (0/5), ภูตปิศาจโหดร้าย (0/1)

 

รางวัลภารกิจ: บ้านไม้หนึ่งหลัง

 

การสะสมคะแนนภารกิจ: สังหารปิศาจ

 

เงื่อนไขภารกิจ: ก่อตั้งปาร์ตี้ขนาดเล็ก (ขั้นต่ำ 10 ผู้เล่น) ตามล่าและสังหารมอนสเตอร์ระกับภูตปิศาจโหดร้ายหรือสูงกว่า รางวัลได้จากคะแนนเพิ่มเติม

 

เงื่อนไขภารกิจ ส่วนที่ 2: ทุกปาร์ตี้ที่เข้าร่วมการสะสมคะแนนภารกิจสามารถลงทะเบียนรายชื่อที่คฤหาสน์แห่งความตาย ปาร์ตี้ที่ก่อตั้งขึ้นจะไม่สามารถสลายกลุ่มได้ในระยะเวลาของภารกิจ การสังหารมอนสเตอร์ระกับภูตปิศาจโหดร้ายหรือสูงกว่าจากสมาชิกแต่ละคนในปาร์ตี้สามารถนำมารวมเป็นคะแนนรวมของปาร์ตี้ได้ และปาร์ตี้ที่อยู่ใน 3,000 อันดับแรกจะได้รับรางวัลพิเศษ

 

รางวัลสำหรับ 3,000 อันดับแรก: ฉายาสีแดง (นักล่าปิศาจ), 1,000 เหรียญวิญญาณ(ต่อ 1 ปาร์ตี้)

 

ปาร์ตี้ 10 อันดับแรกในเซิฟเวอร์จะได้รับรางวัลพิเศษ: ประตูเทพ

 

การปรากฏขึ้นของภารกิจทั้งสามนี้ทำให้ผู้เล่นกระตือรือร้นกันอย่างมาก ผู้เล่นบางคนที่อยู่ในคฤหาสน์แห่งความตายเริ่มประกาศหาสมาชิกและก่อตั้งปาร์ตี้ เตรียมตัวที่จะออกล่าและสังหารวิญญาณปิศาจ

 

ด้วยการบุกรุกที่เกิดขึ้น ทำให้ไอเทมประเภทบ้านไม้และเครื่องรางกลายเป็นสินค้ายอดนิยมในร้านค้าและจำนวนสินค้าก็มีมากมายมหาศาล

 

อย่างไรก็ตาม หลังจากคิดทบทวน ลู่หวู่ก็เพิ่มการตั้งค่าอีกอย่างหนึ่ง

 

ในเขตปลอดภัย ณ ศูนย์กลางของคฤหาสน์แห่งความตาย ผู้เล่นนั้นไม่ได้รับอนุญาตให้สร้างบ้านไม้ แต่ลู่หวู่ก็ไม่ได้ตั้งกฎเอาไว้ในพื้นที่ป่า ในขณะที่ตามล่าและสังหารเหล่ามอนสเตอร์ ผู้เล่นจะต้องใช้พลังงานทางร่างกายและต้องการเขตปลอดภัยเพื่อพักเบรก ดังนั้นบ้านไม้พวกนี้จึงทำหน้าที่เป็นเหมือนที่กำบัง

 

ขอบเขตการรุกรานของวิญญาณปิศาจนั้นกว้างใหญ่มาก หลังจากที่ดวงตาวิญญาณหยินแตกสลาย ทั่วทั้งดินแดนแห่งเป่ยฉีก็เต็มไปด้วยวิญญาณพเนจร ทหารหยินปิศาจจำนวนมากมายออกอาระวาดและวิญญาณจำนวนนับไม่ถ้วนก็ถูกทำลายจนสิ้น

 

ผู้เล่นมากมายที่อยู่ในป่าไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น บางคนจึงถูกฆ่าตายจากวิญญาณที่ตกลงมาจากท้องฟ้า ทำให้พวกเขาต้องออกจากเกม

 

ทั้งฟอรั่มเต็มไปด้วยข้อความต่างๆ บอกได้ว่าหายนะที่ฮู่เฮ่อสร้างขึ้นมานั้นทำให้ผู้เล่นทั้งหมดโกรธแค้นเป็นอย่างมาก

 

ฮู่เฮ่อกลายเป็นบุคคลที่มีค่าหัวสูงที่สุดในเซิฟเวอร์ ผู้เล่นรวยๆหลายคนได้สร้างโพสต์ค่าหัวของฮู่เฮ่อเอาไว้ มีเหรียญวิญญาณเป็นรางวัลสำหรับคนที่สังหารฮู่เฮ่อและถ่ายรูปเอาไว้เป็นหลักฐาน

 

…

 

ต้นเหตุของปัญหานี้ ฮู่เฮ่อและชาน้อยนั่งยองลงข้างๆกันในหลุมภายในสุสาน

 

“มันจบแล้ว มันจบแล้ว พวกเราจบเห่แล้ว ข้าทำพลาดครั้งใหญ่เลย” ชาน้อยจับหัวอ้วนๆของเขา ขณะที่นั่งอยู่บนพื้นและร้องไห้

 

เขาคิดถึงภารกิจที่ได้รับมอบหมายจากราชาแห่งเป่ยฉี และการที่ฝ่ายต่างๆในเป่ยฉีได้สาบานเอาไว้ต่อเขา

 

แต่มันก็ถูกทำลายไปแล้ว นั่นหมายความว่าเขาจะต้องถูกตามล่าจากทุกฝ่ายในเป่ยฉี

 

เมื่อเขาคิดถึงเรื่องนี้ ชาน้อยคิดว่าเขาต้องตายอย่างแน่นอน

 

ฮู่เฮ่อกำลังเลื่อนดูโพสต์ในฟอรั่ม พวกเขาเต็มเปี่ยมไปด้วยเจตนาฆ่าที่โหดร้าย ทำให้เขากลัวขณะที่บ่นพึมพำ “ทุกอย่างจบแล้ว!”

 

ในการล่าสมบัติครั้งนี้ ไม่ใช่แค่เขาจะจับฮิเดริกามิไม่ได้เท่านั้น แต่เขาจะกลายเป็นศัตรูของชาติไปอีกด้วย ทำไมให้เขาโศกเศร้าเป็นอย่างมาก

 

เมื่อคิดทบทวนเรื่องนี้ เขาได้สร้างโพสต์ขึ้นมาและตอบออกไปด้วยข้อความหนึ่งประโยค

 

“ฉันไม่ได้ตั้งใจจะให้มันเป็นแบบนี้ (ร้องไห้)”

 

ทันใดนั้นก็มีคอมเม้นมากมายหลั่งไหลเข้ามา

 

“บอกที่อยู่แกมา ดูสิว่าฉันจะฆ่าแกถึงร้อยครั้งไหม! แกกล้าก่อปัญหา แต่รับผลการกระทำไม่ได้?”

 

“ตัวละครหลักปรากฏขึ้นมาแล้ว ยอดเยี่ยม รีบมาที่คฤหาสน์แห่งความตายเร็วเข้า พวกเรารวบรวมกองทัพนับล้านคนเพื่อรอต้อนรับแกอยู่ มาเร็ว (ยิ้มอ่อน)”

 

“แกอยู่ไหน? บอกฉันมาเร็ว ฉันจะไม่บอกใครหรอก ส่งข้อความส่วนตัวมาก็ได้ น้องชาย พวกเขาอยากจะฆ่าแก มีแต่ฉันนี่แหละที่อยากจะปกป้อง (รอยยิ้มที่จริงใจ)

 

“น้องชาย สิ่งที่แกทำมันโคตรสุดยอดเลยว่ะ ทั้งเซิฟเวอร์ต้องมาเก็บกวาดที่สิ่งแกทำเอาไว้! ยอดเยี่ยมอะไรอย่างนี้ ให้คะแนนเต็มไปเลย!”

 

…

 

เมื่อมองดูคำตอบของผู้เล่นทั้งหมด ดวงตาของฮู่เฮ่อก็เต็มไปด้วยน้ำตาแล้วก็รีบปิดฟอรั่มไป เขากังวลที่เขาจะต้องตายด้วยน้ำมือตัวเอง

 

มันแน่นอนแล้วว่าเขากลายเป็นเป้าหมายที่ไม่สามารถยกโทษให้ได้ ตอนนี้เขาจะทำอะไรได้? เกมนี้ไม่สามารถเปลี่ยนชื่อได้หรือลบและสร้างตัวละครใหม่ได้ เขาจบสิ้นแล้ว

 

คนๆหนึ่งได้กลายมาเป็นศัตรูของคนทุกคน ส่วนอีกคนก็กลายเป็นศัตรูของทุกฝ่ายในเป่ยฉี พวกเขาต้องอยู่ในความกลัวและหลบซ่อนไปตลอดชีวิตอย่างแน่นอน ความคิดเหล่านี้ทำให้ทั้งสองอยู่ในความทุกข์และร้องไห้อย่างขมขื่น

 

ขณะเดียวกัน ภัยพิบัติในครั้งนี้ก็ได้ปลุกผู้บัญชาการภูต 3,000 ตัวที่ถูกฝังเอาไว้ใต้ปราสาทในเมืองฝันร้ายขึ้นมา

 

พวกมันพังทลายปราสาทออกมา ลอยขึ้นไปบนอากาศทำให้เกิดรูปขบวนดำมืดปกคลุมท้องฟ้า

 

เมื่อพวกเขาเห็นการมาเยือนของกองทัพผู้บัญชาการภูต วิญญาณปิศาจจำนวนมากก็เริ่มลอยขึ้นและพุ่งเข้าไปที่พวกมันด้วยความกระหายเลือด

 

“เปิด!”

 

ในจังหวะนี้ ผู้นำของผู้บัญชาการภูตได้ตะโกนออกมา จากนั้นลำแสงก็ปรากฏขึ้นจากรูปขบวน ผู้บัญชาการภูต 3,000 ตัวบินออกมาจากมันด้วยความเร็วสูงสุด

 

ไม่ว่าวิญญาณที่ขวางทางพวกมันจะแข็งแกร่งขนาดไหน พวกมันก็ไม่ใช่คู่ปรับของรูปขบวนของผู้บัญชาการภูต พวกมันพุ่งทะลวงเหล่าวิญญาณปิศาจที่ขวางทางก่อนที่จะเพิ่มความเร็วและหายไปจากเขตฝันร้าย มุ่งหน้าไปที่ผาแห่งความสิ้นหวัง

 

เพียงแค่พริบตา รูปขบวนสีดำก็ปรากฏขึ้นที่ปลายทางและร่อนลงไปข้างๆบ้านไม้ข้างภูเขาอย่างรวดเร็ว

 

เมื่อรู้สึกถึงความกระจัดกระจายนอกบ้าน ชายผมขาวก็เปิดประตูออกไปดูด้วยความเมามาย ทันใดนั้นเขาก็ได้รู้ว่า ผู้บัญชาการภูตจำนวน 3,000 ตัวได้มาเข้าแถวเรียงกันอย่างเรียบร้อยอยู่ด้านหน้าเขา

 

“พวกเจ้ากำลังทำอะไร?” ชายแก่ผมขายสับสนเล็กน้อย

 

“ท่านลอร์ด วิญญาณปิศาจได้สร้างความหายนะ พวกเขาจึงตื่นขึ้น ท่านประสงค์จะต้องสู้หรือไหม?”

 

“มันไม่ใช่เรื่องของพวกเจ้า! กลับไปนอนซะ!”

 

ชายแก่ผมขาวจ้องมองไปที่กองทัพระดับผู้บัญชาการภูต กรอกตาในขณะที่ตำหนิพวกมัน จากนั้นเขาก็ปิดประตูไม้ไปอย่างแรง ทิ้งให้ทั้งกองทัพเบิ่งตาและงงงวยเอาไว้ด้านหลัง