บทที่ 8 ไชน่าทาวน์

“ถ้างั้นตกลงใช่ไหม?”

“ยินดีที่ได้ช่วย!”

หลังจากบอกลาเอ็ดเวิร์ดที่ยิ้มแย้มดีโอและวิลล์ก็กระโดดขึ้นรถเชฟโรเลตมือสองและจากไป ไม่มีใครพูดระหว่างทางจนกว่าพวกเขาจะเข้าสู่มหานครนิวยอร์กจนกระทั่งวิลล์พยายามทำลายความเงียบว่า

“ไปไหน? กลับไปที่ร้านอาหารไหม”

ดิโอเงียบไปหนึ่งนาทีจากนั้นก็พูดเสียงเบาว่า

“ไปบ้านฉันกันเถอะ!”

บ้านของครอบครัวดิโออยู่ในไชน่าทาวน์ห่างจากร้านอาหารเล็กๆเพียงสองถนน

ตั้งอยู่ใกล้กับ Hell’s Kitchen ที่น่าอับอายในแมนฮัตตันกฎหมายและระเบียบไม่ใช่เรื่องพิเศษ

ไชน่าทาวน์อยู่ทางตอนใต้สุดของเมืองและ Hell’s Kitchen อยู่ใน เมืองทางใจกลางฝั่งตะวันตก

เมื่อนึกถึงความทรงจำที่เขามีดิโอรู้ว่าพ่อชาวอังกฤษของเขามาที่ร้านอาหารที่แม่ของเขาและครอบครัวของเธอทำด้วยกัน

ร้านอาหารนั้นเป็นร้านอาหารที่เขาอยู่ก่อนจะมุ่งหน้าไปที่สุสาน

พ่อของดิโอยอมทิ้งอนาคตที่สดใสและแยกจากครอบครัวในอังกฤษไปอยู่กับครอบครัวใหม่ เขาเต็มใจที่จะอยู่ในไชน่าทาวน์กับแม่ของดิโอเพื่อเปิดร้านอาหารเล็กๆ

ตามความจำของดิโอ พ่อของดิโอเป็นสุภาพบุรุษที่ตลกมาก แต่ความดื้อรั้นและความภาคภูมิใจแบบอังกฤษของเขาตราตรึงอยู่ในกระดูกของเขา แม้จะอึดอัดกับสังคม แต่เขาก็ยังมีเพื่อนเยอะ

และเพียงเพราะไชน่าทาวน์ไม่ได้หมายความว่าคนจีนทุกคนจะมีครอบครัวใหญ่ที่เต็มใจช่วยเหลือซึ่งกันและกัน

เพียงเพราะพวกเขาไม่ได้อยู่ในประเทศจีนความร่วมมือและความมีน้ำใจก็ไม่เกิดขึ้นได้สินะ?

ในตอนแรกใช่พวกเขาช่วยเหลือและให้กำลังใจซึ่งกันและกันเพื่อความอยู่รอดในต่างแดน แต่เมื่อไชน่าทาวน์ขยายตัวและแออัดมากขึ้น

ปัจจุบันครอบคลุมถนน 45 สายโดยมีพื้นที่รวมมากกว่า 4 ตร.กม. รองรับชาวจีนมากกว่า 800,000 คน ทำให้ธรรมชาติของคนเปลี่ยนไปในที่สุด

สถานที่อันอบอุ่นและผ่อนคลายกลายเป็นเขตปลอดกฎหมายที่ไม่มีใครสนใจแม้ว่าจะมีการก่ออาชญากรรมต่อหน้าต่อตาก็ตาม ผู้คนที่เพิ่งมาที่นี่อาจจะไม่ทราบถึงสถานการณ์ แต่ดิโอที่อาศัยอยู่ที่นี่มานานกว่า 20 ปีก็ตระหนักดีถึงสถานการณ์จริง ผู้อยู่อาศัยที่นี่ไม่รังเกียจที่จะหันไปใช้การ “เล่นผิดกติกา”

ด้วยการขยายพื้นที่อย่างรวดเร็วและค่อยๆเข้ายึดครองเขตอื่นๆ ชาวจีนเข้ามาในสหรัฐฯมากขึ้นเรื่อยๆ และเมื่อมาถึงสถานที่แรกที่พวกเขามุ่งหน้าไปก็ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากไชน่าทาวน์

ด้วยจำนวนประชากรที่เพิ่มขึ้นอย่างกะทันหัน แต่เศรษฐกิจตามไม่ทันจึงมีการสร้างสลัมมากขึ้นเรื่อยๆ ในแต่ละวัน

มีคนจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ มีร้านอาหารและร้านสะดวกซื้อเปิดโดยชาวจีนเหล่านี้ พวกเขาจะได้รับเงินเพียงพอเมื่อแข่งขันกันเองได้อย่างไร?

อันที่จริงเรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้ชายชาวจีนคนหนึ่งเพิ่งมาถึงนิวยอร์กเขากำลังจะเปิดร้านสะดวกซื้อในไชน่าทาวน์ หลังจากเปิดร้านทุกวันสมาชิกในแก๊งจะมารีดไถค่าคุ้มครองเขาไม่ใช่แค่แก๊งเดียวแก๊งอื่นๆ ก็รีดไถเขาเช่นกัน แต่เนื่องจากเขาจ่ายเงินค่าคุ้มครองให้แก๊งอื่นไปแล้วเขาจึงปฏิเสธที่จะให้เงินอีกต่อไปซึ่ง ผลของการปล้นที่ร้านของเขาทำให้เขาล้มละลายและไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องกลับไปที่ประเทศจีน

ต่อมาเมื่อมีคนมาสอบถามปรากฎว่าคนที่บงการคือเพื่อนบ้านของเขาเองซึ่งส่งช่อดอกไม้ด้วยรอยยิ้มในงานเปิดตัวร้าน

นี่คือปัญหาหลักในสหรัฐอเมริกาที่กฎหมายมองข้าม ผู้อยู่อาศัยเก่าในไชน่าทาวน์ส่วนใหญ่ยังคงมีบุคลิกที่อบอุ่นและซื่อสัตย์ แต่มีบางคนที่กลัวว่าธุรกิจของพวกเขาจะถูกคุกคามเนื่องจากธุรกิจใหม่ที่ดำเนินการโดยผู้อยู่อาศัยใหม่

ไชน่าทาวน์จึงไม่ดีอย่างที่ผู้คนคิด แน่นอนว่าคนดีๆบางคนก็กระตือรือร้นที่จะใช้ชีวิตที่นี่ แต่ในขณะเดียวกันคนที่มีเจตนาร้ายก็ไม่น้อยหน้า ผู้อยู่อาศัยเก่าในจีนมีลูกหลานหลายชั่วอายุคนอยู่ที่เมืองนิวยอร์กแล้ว พวกเขารู้ดีว่าไชน่าทาวน์เป็นสถานที่ที่น่ากลัว หากพวกเขาทำวุ่นวายพวกเขาและครอบครัวจะถูกคุกคาม

เมื่อดิโอค้นดูความทรงจำที่เขาได้รับ วิลล์ก็จอดรถที่หน้าอาคารเก่า ว่ากันว่าหัวหน้ามาเฟียเคยอาศัยอยู่ที่นี่แม้ว่าจะไม่มีใครสามารถพิสูจน์ได้

“ไปกันเถอะ”

“เดี๋ยวก่อนให้ฉันสูบบุหรี่ก่อน” เขาลดกระจกรถลง ดิโอให้บุหรี่วิลล์ตัวนึงก่อนที่จะจุดให้ตัวเอง

แม้ว่าจิตวิญญาณในร่างจะเปลี่ยนไป แต่ความทรงจำของ ‘ดิโอ’ นั้นเป็นเรื่องจริงมากว่า 20 ปี แต่เพราะมันไม่ใช่ความทรงจำของตัวเองมันจึงเป็นเรื่องที่น่าอึดอัดสำหรับเขา

และในที่สุดดิโอก็ดับบุหรี่

“ไปกันเถอะ”

หลังจากทิ้งก้นบุหรี่แล้ว ดิโอและวิลล์ก็ขึ้นไปยังชั้นบน

ระหว่างทางขึ้นไปชั้นบนหลายคนทักทายเขา และแสดงความเสียใจ ไม่ว่าพวกเขาจะจริงใจหรือไม่ดิโอก็ไม่สน

ดิโอหยิบกุญแจออกมาและเปิดประตู

ยังคงมีกลิ่นของก๊าซตกค้างอยู่ที่พื้น นอกจากนี้ยังมีโต๊ะทรุดโทรมปกคลุมไปด้วยฝุ่น

ทำไมพวกเขาถึงไม่สังเกตเห็นกลิ่นของก๊าซในบ้านหลังเล็กขนาดนี้โดยคิดไม่ถึง?

ไม่ต้องพูดถึงว่าพ่อแม่ของดิโอเป็นเจ้าของร้านอาหารดังนั้นสิ่งต่างๆเช่นกลิ่นแก๊สไม่ควรเป็นสิ่งที่ไม่คุ้นเคยสำหรับพวกเขา

อย่างไรก็ตามเท่าที่ผ่านมานี่เป็นเพียงสมมติฐานและตำรวจถือว่านี่เป็นการดัดแปลงท่อที่ผิดกฎหมายเท่านั้น

เนื่องจากชาวจีนไม่คุ้นเคยกับการใช้เตาแก๊สจริงๆพวกเขาจึงใช้เตาทำเอง จึงมีเรื่องตลกกันเองก่อนปรุงอาหารด้วยเตาแก๊สอย่าลืมโทรแจ้งเจ้าหน้าที่ดับเพลิงล่วงหน้า

ภายในบ้านดิโอเดินไปรอบๆแล้ววิลล์ก็พูดขึ้นมา

“นายยังอยากอาศัยอยู่ที่นี้ไหม?”

“อืม หลังจากมองไปรอบๆฉันคิดว่าฉันจะย้ายไปที่อื่นและสิ่งเดียวที่ควรค่าแก่การนำเสนอคืออัลบั้มนี้ ส่วนที่เหลือก็ควรจะอยู่ที่นี้แหละ” ดิโอหัวเราะเบาๆ และยกอัลบั้มในมือของเขาขึ้นมาเป็นของที่ระลึกเพื่อเตือนเขาถึงครอบครัวของเขา

วิลล์พยักหน้าอย่างเฉยเมยแล้วถามว่า

“นายจะไปอยู่ที่ไหน? เช่าบ้าน? ฉันมีสถานที่ถ้านายต้องการ…”

“ขอบใจ แต่ระหว่างนี้ฉันจะไปพักที่โรงแรม ถึงเวลาแล้วที่จะต้องเตรียมตัวสำหรับการเปิดร้าน” ดิโอปฏิเสธข้อเสนอของวิลล์ทันทีสถานที่ที่วิลล์กล่าวถึงอาจจะเต็มไปด้วยสมาชิกในแก๊งค์ ไม่ใช่ว่าดิโอเกลียดสมาชิกแก๊งค์ แต่มันมีอย่างอื่น

หลังจากทำการฝังศพพ่อแม่อย่างถูกต้องแล้วก็ถึงเวลาวางแผนว่าจะเอาชีวิตรอดในโลกนี้อย่างไรอย่างน้อยก็ทางการเงินและการใช้ชีวิตในร้านอาหารในขณะนี้ก็ไม่ใช่ปัญหา