บทที่ 36 สิ่งที่น่ากลัวบนหลัง

 

 

แม้ว่าไอรีนจะอธิบายเกี่ยวกับสุนัขของเธออย่างตื่นเต้น แต่เสียงของเธอก็แผ่วเบาจนดิโอและเจสสิก้าไม่สามารถได้ยินสิ่งที่เธอพูดซึ่งทำให้รู้สึกอึดอัดเล็กน้อย

เจสสิก้ากำลังจะพูดอะไรบางอย่างเพื่อเปลี่ยนหัวข้อ แต่เธอก็ตัดสินใจที่จะไม่ทำเพราะมันอาจทำให้เรื่องน่าอึดอัดยิ่งขึ้นไปอีก

ดิโอทำท่าทางเป็นสัญญาณว่าพวกเขาควรนั่งลงเพื่อทำลายความเงียบ

เขาไม่เข้าใจเกี่ยวกับคนรวยนั่นเป็นสาเหตุที่เขาไม่สนใจที่จะพูดคุยถึงปัญหาหรือชีวิตประจำวันของพวกเขา

“ยกโทษให้ฉันที่ทำตัวหยาบคาย แต่คุณช่วยแสดงให้ฉันเห็นได้ไหมว่าไอรีน…ฉันต้องรู้ว่ามันแย่แค่ไหนถึงจะตัดสินได้ว่าฉันจะต้องเสิร์ฟอะไรให้เธอ”

ดิโอกล่าวด้วยความจริงใจเพราะเขารู้ดีว่าผลการรักษาของ [Pearl Jam] นั้นไม่ได้มีอำนาจทุกอย่างโรคจำนวนมากไม่ได้อยู่ในขอบเขตของการรักษาจริง ๆ เนื่องจากวิธีการรักษาของมันเกี่ยวข้องกับการทำลายและสร้างใหม่นั่นคือเหตุผลว่าทำไมมันถึงเป็นเช่นนั้น ไม่เหมาะสำหรับการรักษาความเจ็บป่วยทางจิตโดยเฉพาะสำหรับวัยรุ่นหรือเด็กกว่า

นั่นคือเหตุผลที่ดิโอต้องระมัดระวังก่อนที่จะตกลงที่จะรักษาความเจ็บป่วยเขาต้องรู้ว่าเขาต้องรักษาโรคอะไรก่อน

เจสสิก้าลังเลและหันไปสนใจไอรีนที่ดูไม่สบายใจและพูดว่า

“การทำอาหารของดิโอนั้นยอดเยี่ยมมากที่ เธอรู้ไหม? พี่แน่ใจว่าเขาสามารถรักษาอาการน้ำร้อนลวกที่หลังของเธอได้อย่างง่ายดาย เธอคิดยังไง?”

และความชื่นชอบของไอรีนที่มีต่อดิโอมีบทบาทสำคัญในเรื่องนี้และไอรีนก็พยักหน้าเบาๆ

เจสสิก้าเปิดเสื้อด้านหลังของไอรีนให้ดิโอมอง…

ดิโอตกใจมากแผ่นหลังของไอรีนถูกปกคลุมไปด้วยน้ำร้อนลวกทุกที่ดิโอคิดว่าเธอจมลงไปในน้ำเดือด

มันยากที่จะจินตนาการได้ว่าเธอต้องทนกับความเจ็บปวดแค่ไหนในวัยเด็กเช่นนี้ และเธอพยายามรักษาระยะห่างจากคนอื่นมากแค่ไหน

“เธอมีอาการบาดเจ็บที่อื่นอีกไหม?” ดิโอถาม

เจสสิก้าส่ายหัวแล้วพูดว่า

“เปล่านั่นคือทั้งหมดคุณรักษาได้ไหม?”

ไอรีนมองไปที่ดิโอด้วยความหวังที่เขียนขึ้นทั่วใบหน้าของเธอ

“แค่นี้หรอ? ไม่เป็นปัญหาหรอก!” หลังจากรอยเห็นน้ำร้อนลวกดิโอ ก็เชื่อมั่นว่าเขาสามารถรักษาได้โดยไม่มีปัญหาใดๆ

“จริงหรอ? ถ้าอย่างนั้นฉันขอโทษที่ทำให้คุณลำบาก…” เจสสิก้าแทบไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ดิโอพูด

“นั่นคืองานของฉัน โปรดรอสักครู่ และฉันจะเสิร์ฟอาหารจานเด็ดให้มิสไอรีน!” หลังจากโค้งคำนับเล็กน้อยดิโอก็มุ่งหน้าไปที่ห้องครัวเพื่อทำอาหารทันที

รอยแผลเป็นน้ำร้อนลวกที่หลังของไอรีนนั้นรุนแรงกว่าที่ดิโอคิดแต่ก็สามารถรักษาได้โดยใช้ [Pearl Jam] โดยส่วนใหญ่แล้วจะต้องใช้ “วัตถุดิบ” มากกว่าปกติ

จากนั้นดิโอก็สร้าง [Pearl Jam] สามตัวกำหนดให้ไอรีนเป็นเป้าหมายและระบุการรักษาด้วยการรักษาแผลนํ้าร้อนลวกที่หลังของเธอ

‘มะเขือเทศลูกเล็ก’ ทั้งสามนั้นพุ่งเข้าไปในส่วนผสมที่ดิโอเตรียมไว้เพื่อทำเวทมนตร์ให้สำเร็จ

หลังจากนั้นดิโอก็ใส่หัวปลาที่เขาแปรรูปไว้ในหม้อและขิงต้มหลายๆชิ้นแล้วก็รากบัวอินทผลัมสีแดงและวูล์ฟเบอร์รีหลังจากปรุงได้สักพักเขาก็เปิดฝาและเติมถั่งเช่าแช่แข็งและเพิ่มงา น้ำมัน ผักชี ปรุงรสด้วยเกลือและสตูว์ปลาก็พร้อมเสิร์ฟ

เขาใช้เวลาประมาณหนึ่งชั่วโมงในการปรุงอาหารมื้อนี้เขาระมัดระวังเป็นพิเศษที่จะไม่ทำผิดพลาดในการปรุงส่วนผสม

หลังทำเสร็จดิโอก็ออกมาจากครัวเพื่อเสิร์ฟอาหาร

“ขออภัยที่ให้รอนี่คือสตูว์ปลาที่ฉันทำขึ้นเพื่อมิสไอรีนโดยเฉพาะเมื่อคุณทานอาหารจานนี้เสร็จแล้วปัญหาทั้งหมดของคุณจะหายไป” ดิโอพูดอย่างเชื่อมั่นขณะเปิดฝา

“กลิ่นหอมมาก”

ทันทีที่ดิโอเปิดฝากลิ่นหอมสดชื่นก็แทรกเข้ามาในรูจมูกของพวกเธอ าเจสสิก้าและไอรีนก็พบว่าตัวเองกำลังดมกลิ่นที่น่ารับประทานของอาหาร

“พี่ไม่ทานกับหนูหรอ?” ไอรีนงงงวยเล็กน้อย

เจสสิก้าแอบน้ำลายไหล ในจานของน้องสาวและมองไปที่ดิโอด้วยสายตาเหมือนลูกแมว

“ฉันแนะนำให้มิสไอรีนกินอาหารทั้งหมดด้วยตัวเองเพื่อให้ได้ผลการรักษาสูงสุด แน่นอนว่าคุณเจสสิก้ายินดีให้ชิมอาหารจานนี้ด้วย แต่ฉันกลัวว่ามันจะไม่มีผลอะไรเพิ่มเติม”

เจสสิก้าที่น้ำลายไหลในที่สุดก็กลับมามีสติ หากไม่มีผลการรักษานี่ก็ไม่ใช่แค่อาหารจานอร่อยเท่านั้นและเธอก็ทนไม่ได้ที่จะกินอาหารที่ปรุงขึ้นโดยเฉพาะสำหรับน้องสาวของเธอเพียงเพื่อให้รสชาติถูกปากเธอ

“เธอควรทานตอนที่มันร้อนๆนะ” เจสสิก้าพูดปลอบน้องสาว

ไอรีนไม่ลังเลอีกต่อไปและจิบสตูว์อย่างรวดเร็ว…

“อืม…อร่อยมากไม่มีกลิ่นคาวเลย!”

ถึงแม้ว่าจะมีหัวปลาอยู่ในจาน แต่ก็ไม่ได้มีกลิ่นคาวและหัวปลาก็อร่อยและนุ่ม

เมื่อเธอเห็นถั่งเช่าเธอรู้สึกสับสนเล็กน้อยคิดว่ามันดูเหมือนแมลงซึ่งน่าขยะแขยงมากเมื่อคุณพบมันในอาหารของคุณ แต่เมื่อเธอได้ลิ้มรสมัน…

“นี่ไม่ขมเลยรสชาติเหมือนของทอด!”

ไอรีนกินอาหารด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอจนหมดทั้งจาน เธอไม่เคยทานสตูว์ที่อร่อยขนาดนี้มาก่อน!

หลังจากที่ไอรีนทานสตูว์เสร็จเธอก็ประหลาดใจเป็นพิเศษ

“ฟื้ว! วันนี้ฉันอาจจะกินมากเกินไป ฮิๆ”

เธอค่อนข้างเขินอายและเงยหน้าขึ้นมองและพบว่าพี่สาวของเธอและเชฟสุดหล่อกำลังมองเธอด้วยความคาดหวัง

“ฉันทานมากเกินไปหรือปล่า…”

ไอรีนรู้สึกอายมากทันใดนั้นเองก็รู้สึกคันที่หลังราวกับว่ามีมดนับพันตัวกำลังคลานอยู่บนหลังของเธอ

“คันจัง…ทำไมกันนะ?”

เธอเกาหลัง แต่อาการคันกลับทวีความรุนแรงขึ้นแทนที่จะบรรเทาลงเธอไม่สนใจอีกต่อไปว่ามีคนสองคนกำลังเฝ้าดูเธออยู่เธอใช้มือทั้งสองข้างและเกาหลังให้แรงที่สุดเท่าที่จะทำได้

ตอนนี้เธอเห็นเชฟรูปหล่อยิ้มและพูดว่า

“กระบวนการบำบัดเริ่มขึ้นแล้ว ถ้าคุณไม่กลัวคุณสามารถช่วยเธอได้ ในระหว่างขั้นตอนการรักษาจะเป็นประโยชน์สูงสุดหากฉันไม่อยู่ที่นี่ หากมีสิ่งใดที่คุณต้องการความช่วยเหลือคุณสามารถเรียกฉันดังๆได้”

เจสสิก้าซึ่งเคยผ่านกระบวนการบำบัดนี้มาก่อนเห็นได้ชัดว่าเชื่อในสิ่งที่ดิโอพูดและพยักหน้าทันที หลังจากที่ดิโอจากไปเธอก็ถอดเสื้อผ้าของไอรีนปิดตาและช่วยไอรีนเกาหลังของเธอ

ผิวหนังที่ตายแล้วจำนวนมากหลุดออกมาทีละชั้นเป็นฉากที่ผิดปกติมาก!

ไอรีนร้องไห้เพราะเธอกลัว แต่ต้องขอบคุณเจสสิก้าพี่สาวของเธอที่ทำให้เธออดทนต่อทุกสิ่งได้และมั่นคง

หลังจากนั้นไม่นานอาการคันก็หายไปและสิ่งแรกที่เจสสิก้าเห็นเมื่อลืมตาคือแผ่นหลังขาวเนียนของไอรีน!

แผลนํ้าร้อนลวกหายไปอย่างไร้ร่องรอยราวกับไม่เคยมีมาก่อน!