บทที่ 194

ในนิวเม็กซิโกทะเลทรายเต็มไปด้วยผู้คนมากมายที่ต้องการทดสอบความแข็งแกร่งเนื่องจากมีคนพบค้อนเงินที่ไม่สามารถยกออกจากเนินทรายได้!

น่าเสียดายที่ความสนุกของพวกเขาต้องจบลงก่อนเวลาครึ่งวันหลังจากนั้น SHIELD ก็มาถึงและกักกันสถานที่นั้นลง

โคลสันยังคงอยู่ที่นั่นในตำแหน่งหัวหน้างานในขณะที่นักวิทยาศาสตร์จำนวนมากพร้อมอุปกรณ์ขนาดใหญ่ได้ทำการวิจัยเกี่ยวกับค้อน

“เจออะไรรึยัง?” โคลสันถามหัวหน้านักวิทยาศาสตร์

“ผมเกรงว่าจะไม่ จนถึงขณะนี้เราได้รับข้อมูลอุตุนิยมวิทยาโดยเฉลี่ยเท่านั้น” นักวิทยาศาสตร์กล่าวอย่างไม่เป็นทางการ

“แต่เราพบสิ่งที่น่าสนใจในวิดีโอ!” นักวิทยาศาสตร์กล่าวในขณะที่เขาแสดงวิดีโอให้โคลสันดู

โคลสันเห็นรังสีคล้ายแสงออโรร่าส่องไปยังทะเลทรายและคูลสันยังเห็นว่ามีเงาของชายคนหนึ่งโผล่ขึ้นมาจากแสงออโรร่า

“ภาพเงานี้ดูเหมือนผู้ชาย! นี่คือเรื่องจริง? มันไม่ได้ถูกดัดแปลงใช่ไหม?” โคลสันถามนักวิทยาศาสตร์

“ดูเหมือนผู้ชาย แต่เรายังไม่รู้ความจริง อาจเป็นเพียงอุกกาบาตที่มีรูปร่างแปลกประหลาดสำหรับทุกคนที่เรารู้จัก! แต่ใช่วิดีโอนี้ไม่ได้ดัดแปลงแต่อย่างใด!” นักวิทยาศาสตร์กล่าวอย่างไม่เป็นทางการ

“จากนั้นเราต้องตรวจสอบทุกอย่างอีกครั้ง เราจำเป็นต้องรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับเรื่องนี้โดยเร็วที่สุด” โคลสันกล่าวด้วยรอยยิ้มอันเป็นเอกลักษณ์บนใบหน้าของเขา แต่จู่ๆโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น

“ท่านครับเรามีผู้บุกรุกในไซต์ของเรา!” เจ้าหน้าที่กล่าวผ่านโทรศัพท์

“โปรดอธิบายข้อมูล!” โคลสันกล่าวด้วยเสียงคำสั่ง

“ชายอาจอายุ 30 ปีมีร่างกายแข็งแรงและมีทักษะการต่อสู้ที่เชี่ยวชาญนำแท็กนักข่าว เป้าหมายของผู้บุกรุกดูเหมือนจะเป็นค้อน!” เจ้าหน้าที่กล่าวผ่านโทรศัพท์

“คนเดียวเหรอ? ไม่มีคนอื่นแล้ว?” โคลสันกล่าวในขณะที่เขารู้สึกประหลาดใจที่ได้ยินรายงานของเจ้าหน้าที่ของเขา เขาสังเกตเห็นว่าผู้บุกรุกแปลกประหลาดเพราะจะไม่มีใครในโลกที่จะดูถูกเขตกักกันของรัฐบาล

“โปรดอยู่ในโหมดเตรียมพร้อมและอย่าใช้อาวุธร้ายแรงใดๆ!” โคลสันพูดกับเจ้าหน้าที่และโทรหาเจ้าหน้าที่บาร์ตันทันทีหลังจากที่เขาวางสาย

“บาร์ตัน! คุณยังอยู่ข้างนอก? สถานการณ์เป็นยังไงบ้าง?” โคลสันถามบาร์ตัน

“ผู้บุกรุกอยู่ในสายตาของฉัน แต่คุณควรออกมาที่นี่ด้วยตัวเองดีกว่าผู้ชายคนนี้ไม่มีอะไรธรรมดาแน่นอน!” บาร์ตันกล่าวอย่างขบขัน

“เอาล่ะฉันจะออกมาในไม่กี่นาที รอคำสั่งต่อไปของฉัน!” โคลสันกล่าวผ่านโทรศัพท์

โคลสันมาถึงสถานที่ตกค้อนทันทีและเข้าร่วมบาร์ตันบนแท่นสูง

“นี่เป็นโอกาสสุดท้ายครับ! เป้าหมายเข้ามาใกล้ค้อนแล้ว!” บาร์ตันกล่าวขณะที่ผู้บุกรุกล้มเจ้าหน้าที่ของ SHIELD ที่ยืนขวางทางเขา

“รอ! มาดูกันก่อนว่าผู้ชายคนนั้นมาที่นี่เพื่ออะไร!” โคลสันกล่าวอย่างสงสัย

ในไม่ช้าผู้บุกรุกก็เอื้อมมือไปที่ค้อนและเริ่มใส่พลังเข้าไปในแขนของเขาเพื่อยกค้อนขึ้นจากพื้น แต่ทันทีที่เขารู้ว่าเขาไม่สามารถยกมันขึ้นได้สีหน้าของเขาก็ดูสับสน!

ชายคนนั้นพยายามอีกครั้งและครั้งนี้ดูเหมือนว่าเขาจะใช้แรงทั้งหมดเพื่อยกค้อนขึ้นจากพื้น แต่น่าเสียดายที่ค้อนยังไม่ขยับจากที่ของมัน

สายตาที่คาดหวังของโคลสันผิดหวังเพราะไม่มีอะไรน่าดูเกิดขึ้นต่อหน้าต่อตาเขา

“เอาล่ะ! กองกำลังภาคพื้นดินเคลื่อนตัวจับเป้าหมาย!” โคลสันกล่าวผ่านช่องทางสื่อสาร

ไม่กี่นาทีต่อมาผู้บุกรุกถูกจับมัดไว้กับเก้าอี้แล้วในขณะที่โคลสันมาถึงเพื่อถามคำถามมากมายกับผู้บุกรุก

“ฉันรู้สึกทึ่งคุณมากคุณล้มเจ้าหน้าที่ที่ได้รับการฝึกฝนของฉันลงที่นั่นได้สำเร็จ! ตอนนี้บอกความจริงกับฉันว่าคุณเป็นใครและคุณต้องการอะไรกับค้อนนั้น” โคลสันถามอย่างสงสัย

แต่ก่อนที่ผู้บุกรุกจะได้ตอบคำถามของโคลสันจู่ๆเจ้าหน้าที่ก็มาแจ้งโคลสันว่าเขามีแขก!

“แล้วชายคนนี้ชื่อโดนัลด์ เบลค?” โคลสันกล่าวพร้อมกับขมวดคิ้ว

“ดร. โดนัลด์ เบลค!” ดร.เซลวิกกล่าวขณะที่เขาแจ้งให้โคลสันทราบว่าเขามาเพื่อดึงตัวผู้บุกรุก

แต่น่าเสียดายที่จู่ๆคอมพิวเตอร์ของโคลสันก็แสดงสัญญาณเตือนขึ้นมาโดยระบุว่าข้อมูลของผู้บุกรุกเป็นการปลอมแปลง!

ในตอนแรกโคลสันรู้สึกแปลกใจเล็กน้อยที่คนเหล่านี้คิดว่าพวกเขากำลังติดต่อกับมือสมัครเล่น แต่บางทีเขาอาจได้รับข้อมูลที่ต้องการจากคนเหล่านี้!

“ฉันเสียใจมากดร.เซลวิกแต่เพื่อนของคุณได้ทำร้ายเจ้าหน้าที่ในเขตกักกันของรัฐบาล! ดังนั้นในระหว่างนี้เราไม่สามารถให้อิสระแก่เขาได้จนกว่าจะมีการสอบสวนเพิ่มเติม!” โคลสันกล่าวพร้อมกับรอยยิ้มอันเป็นเอกลักษณ์บนใบหน้าของเขา

………….