บทที่ 220

จากนั้นดิโอก็ขับรถกลับบ้านคริสตินและเมื่อไปถึงที่นั่นคริสตินก็เสนอให้ดิโอเข้าไปข้างในและดื่มกาแฟหนึ่งแก้ว

“บางทีคราวหน้าฉันต้องทำอะไรสักอย่างในตอนเช้าของวันพรุ่งนี้” ดิโอกล่าวอย่างขอโทษ

คริสตินพยักหน้าและโบกมือลาดิโอก่อนเข้าบ้าน

จากนั้นดิโอก็ขับรถไปที่วิลล่าของเขาโดยมีโลแกนนั่งเบาะหลัง

โลแกนเป็นชายจรจัดคนที่สองที่เคยเข้าไปในบ้านของเขาซึ่งแตกต่างจากธอร์ ชายคนนี้ตอบแทนอะไรดิโอไม่ได้เลย!

หลังจากมาถึงบ้านพักของเขา ดิโอก็อุ้มโลแกนเข้าไปในห้องพักของเขาทันทีและโยนเขาเข้าไปทิ้งให้โลแกนนอนเมาอย่างเสนียด

วันรุ่งขึ้นดิโอตื่นขึ้นมาด้วยเสียงที่ไม่คาดคิดในตอนแรกเขาคิดว่ามันเป็นขโมย แต่เมื่อเขาตรวจสอบมันมีเพียงโลแกนที่เดินผ่านครัวของเขาและหยิบเบียร์ไปด้วย

“ขอโทษที นี้บ้านของคุณใช่ไหม? ฉันตื่นมาฉันก็อยู่ที่นี่แล้ว ฉันหวังว่าคุณจะไม่รังเกียจที่จะดื่มแอลกอฮอล์ของคุณ!” โลแกนพูดอย่างไม่เป็นทางการขณะดื่มเบียร์เหมือนดื่มน้ำเปล่า

“คุณจำไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อวานนี้? ฉันพาคุณมาหลังจากผู้ชายคนหนึ่งทุบตีคุณที่หน้าบาร์!” ดิโอกล่าวสบายๆจากนั้นดิโอก็หยิบเบียร์หลายกระป๋องแล้วโยนอีกกระป๋องให้โลแกน

“บางทีถ้าคุณมีวอดก้าสักขวดในบ้าน ฉันอาจจะจำมันได้ง่ายขึ้น” โลแกนพูดสบายๆ

“ไม่ฉันไม่มีวอดก้า แต่ฉันอาจมีไวน์สักขวดในตู้นั้น แต่ฉันขอรู้จักชื่อคุณได้ไหม?” ดิโอกล่าวขณะชี้ไปที่ตู้ด้านหลังโลแกน

“ฉันชื่อดูแกน! คุณเรียกฉันด้วยชื่อนั้นได้!” โลแกนพูดพยายามซ่อนตัวตนที่แท้จริงและหยิบขวดไวน์จากตู้ที่ดิโอชี้ไป

“โอ้ไม่นั่นเป็นชื่อปลอมใช่ไหม? ฉันรู้ว่าคุณชื่อโลแกนและคุณเป็นมนุษย์กลายพันธุ์!” ดิโอพูดพร้อมกับยิ้มเยาะบนใบหน้าของเขา แต่โลกแกนก็รีบพุ่งเข้าหาดิโอและขู่เขาด้วยกรงเล็บอดาแมนเทียม!

“คุณคือใคร? คุณรู้จักชื่อฉันได้ยังไง!” โลแกนพูดอย่างโกรธๆ

“ใจเย็นๆ คุณทำพื้นฉันเปื้อน!” ดิโอพูดขณะที่เขาหยิบเบียร์ในมือออกไป

ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้แสดงอาการหวาดกลัว แต่ดิโอก็รู้ว่าถ้าเขาไม่ได้ตอบโลแกนอย่างระมัดระวังเขาก็อาจเลือดขึ้นหน้าได้!

“ถ้าฉันบอกว่าฉันรู้จักคุณโดยบังเอิญคุณจะเชื่อฉันไหม?” ดิโอกล่าวสบายๆ

โลแกนไม่ได้สนคำตอบของดิโอ เพื่อให้มั่นใจดังนั้นเขาจึงดึงกรงเล็บอีกข้างออกจากมืออีกข้าง

“SHIELD! ฉันรู้จักคุณจาก SHIELD! คุณอยู่ในฐานข้อมูลของพวกเขา!” ดิโอพูดพยายามทำให้โลแกนสงบลง

“ฉันมีความเกี่ยวข้องกับ SHIELD และมีข้อมูลบางอย่างเกี่ยวกับมนุษย์กลายพันธุ์พิเศษและนั่นคือตอนที่ฉันรู้เกี่ยวกับคุณ คุณเป็นมนุษย์กลายพันธุ์ที่มีปัจจัยการรักษาที่แข็งแกร่งและสมญานามว่าวูล์ฟเวอรีน!” ดิโอกล่าวสบายๆ

“SHIELD? ฉันหวังว่าคุณจะไม่โกหกฉันเกี่ยวกับเรื่องนี้!” โลแกนกล่าวขณะที่ดึงกรงเล็บกลับ

ดูเหมือนว่าโลแกนจะรู้เรื่อง SHIELD ด้วย

มิฉะนั้นเขาจะต้องถามดิโอมากกว่านี้

“นั่นเป็นความจริงที่ยากจะเชื่อ แต่เดี๋ยวก่อนฉันเพิ่งช่วยคุณจากการฆ่าผู้ชายนอกบาร์นั้นและให้คุณนอนพักผ่อนและตอนนี้คุณก็เอาเบียร์ของฉันไปด้วยบางทีการขอบคุณสักหน่อยก็น่าจะดี!” ดิโอกล่าวอย่างไม่เป็นทางการ

“ฉันไม่ได้ขอความช่วยเหลือจากคุณ แต่ฉันเดาว่าต้องขอบคุณสำหรับเบียร์!” โลแกนพูดขณะมุ่งหน้าไปที่ประตูเพื่อออกจากวิลล่าของดิโอ แต่ก่อนหน้านั้นโลแกนหยิบถุงพลาสติกและเติมเบียร์จากตู้เย็นของดิโอ

“เฮ้คุณกำลังทำอะไรฉันไม่ได้ให้คุณมากขนาดนั้น!” ดิโอพูดอย่างรำคาญ

“ฉันพูดขอบคุณไม่ใช่เหรอ อันที่จริงคุณยังเด็กเกินไปที่จะดื่มเบียร์นี่ นี้น่าจะมีน้ำตาลนี้มากเกินพอสำหรับคุณ!” โลแกนพูดขณะโยนขวดโค้กให้ดิโอ

“นั่นมันขโมย! ฉันไม่คิดว่า X-Man ควรมีส่วนร่วมในการปล้น!” ดิโอกล่าวอย่างเหน็บแนม

“แล้วไง!? ฉันต้องเอาไวน์ของคุณไปด้วยสำหรับความคิดเห็นนั้น!” โลแกนกล่าวเหน็บแนม

“ตอนนี้คุณสามารถทุบตีฉันได้ แต่อย่าทำลายเสื้อเชิ้ตของฉัน! ไม่งั้นฉันจะตอบแทนคุณแน่!” โลแกนกล่าวอย่างไม่แยแส

“จริงหรอ? ฉันทำอะไรแบบนี้ไม่เก่งนะคุณรู้ไหม?” ดิโอถามอย่างสงสัย

“ตอนนี้ฉันอาจจะต้องเอาวิสกี้ของคุณไปด้วยสำหรับความคิดเห็นนั้น!” โลแกนกล่าวเหน็บแนม เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ได้เชื่อคำพูดของดิโอ อย่างจริงจังเพราะเขาเห็นว่าดิโอเหมือนถังเบียร์ หิวเมื่อไหร่ก็เอามาได้เลย!

“คุณพูดเอง! อย่าเสียใจกับสิ่งที่คุณพูดหลังจากฉันทำเสร็จแล้ว!” ดิโอกล่าวอย่างตื่นเต้น กระสอบทรายที่ฆ่าไม่ตายนั้นไม่ได้มีให้เห็นทุกวันหรอกนะ!