บทที่ 239

ยากูซ่าสับสนเพราะไม่ได้ยินเสียงใดๆ จากห้องของดิโอพวกเขามองไม่เห็นแม้แต่ในห้องเพราะกระเป๋าเป้ของดิโอบังกล้องไว้ พวกเขาเริ่มสงสัยว่าดิโอรู้เรื่องแผนการของพวกเขาหรือไม่ เมื่อเกิดความสงสัยพวกเขาก็รีบเดินไปที่ห้องของดิโอ!

เมื่อพวกเขามาถึงห้องของดิโอพวกเขาก็เข้าไปทันทีโดยไม่เคาะเพราะพวกเขามีกุญแจเข้าห้อง

เมื่อพวกเขาเข้าไปในห้องฉากตรงหน้าทำให้พวกเขาประหลาดใจพวกเขาเห็นดิโอนั่งอยู่บนเก้าอี้ข้างเตียงในขณะที่ผู้หญิงสองคนที่พวกเขาทิ้งไว้กับดิโอนั้นหลับไปอย่างรวดเร็วในขณะที่ยังสวมเสื้อผ้าอยู่เหมือนเดิม

สถานการณ์น่าอึดอัดมากเพราะพวกเขาไม่คาดคิดว่าจะเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นและดิโอก็ไม่ได้พูดอะไรเช่นกัน

“การบริการของโรงแรมที่นี่ดีมากคุณมาทำอะไรที่นี่? คุณมาที่นี่เพื่อถ่ายภาพของฉันหรือไม่?” ดิโอถามอย่างไร้เดียงสา

“มัดเขา! เราต้องทำให้เขาเงียบ!” ชายคนหนึ่งพูดขณะที่เห็นว่าคนอื่นไม่รู้จะทำอย่างไร

พวกยากูซ่าล้อมรอบดิโอทันทีเพื่อจับตัวเขา พวกเขาโกรธเล็กน้อยเมื่อเห็นว่ามันเหมือนกับว่าพวกเขากำลังโดนดิโอปั่นหัวอยู่ พวกเขารู้สึกรำคาญเล็กน้อยโดยหวงเหมาละจากดิโอโดยไม่ได้ยืนยันตัวตนของเขา

ดิโอเรียก [Hanged Man] ทันทีและออกคำสั่งเขาทันที

“ฆ่าทุกคนยกเว้นผู้หญิงสองคนบนเตียง!” ดิโอกล่าวขณะสั่ง [Hanged Man]

[Hanged Man] เชื่อฟังคำสั่งของดิโอทันทีและเริ่มเชือดคอของพวกยากูซ่า

ยากูซาที่อยู่ด้านหลังสะดุ้งเมื่อเพื่อนของพวกเขาเริ่มล้มลงทีละคนโดยไม่มีเหตุผลที่ชัดเจน

พวกเขาพยายามหนี แต่มันก็สายเกินไป [Hanged Man] กำลังฆ่าพวกเขาทั้งหมดเร็วเกินไป!

จนกระทั่งหวงเหมาคนสุดท้ายถูกทิ้งให้แข็งอยู่บนพื้นกลัวจนขี้หดตดหาย!

[Hanged Man] สังหารหวงเหมาโดยไม่สงสารแม้แต่น้อย

ดิโอรู้สึกถึงความผิดหวังจาก [Hanged Man] เขารู้ว่าคนประเภทนี้ไม่เพียงพอที่จะทำให้ [Hanged Man] พอใจ แต่ตอนนี้เขาไม่มีศัตรูแบบนั้น

ดิโอค้นหาศพทุกศพทันทีเขาหยิบโทรศัพท์มือถือและเงินสดทุกส่วนที่พวกยากูซ่ามีอยู่ในกระเป๋าสตางค์

หลังจากนั้นเขาก็หยิบกระเป๋าเป้เดินออกไปข้างนอกโรงแรมพร้อมกับปลอมตัวเป็นอีกคน

ครึ่งชั่วโมงต่อมากลิ่นเลือดที่รุนแรงดึงดูดแขกของโรงแรมที่อยู่ใกล้ๆ และเมื่อพวกเขาเห็นฉากที่เต็มไปด้วยเลือดภายในห้องเขาก็ร้องเสียงดังเตือนให้พนักงานของโรงแรมและคนอื่นๆในโรงแรมทราบ

……..

ดิโอโยนโทรศัพท์ที่เขาได้รับก่อนหน้านี้เนื่องจากเขาไม่สามารถใช้งานได้ทุกอย่างเป็นภาษาญี่ปุ่นและนอกจากนี้โทรศัพท์ยังเต็มไปด้วยแอปพลิเคชันที่เข้ารหัส! นอกจากนี้เขายังไม่สามารถเข้าไปในโรงแรมใดๆได้เพราะเขาไม่ได้นำบัตรประจำตัวใดๆ ติดตัวมาด้วยแน่ใจว่าก่อนหน้านี้พวกนักเลงมีใบขับขี่อยู่บ้าง แต่เขาไม่กระตือรือร้นที่จะใช้ข้อมูลประจำตัวของพวกเขา

ดังนั้นดิโอจึงใช้วิธีเดินไปรอบๆอากิฮาบาระเพื่อลิ้มรสอาหารญี่ปุ่นที่ทำให้เขาหลงใหลเขายังได้พบกับผู้หญิงคนหนึ่งที่สะดุดตาและพูดคุยกับเธอได้ดีจนถึงขั้นที่เธอเชิญดิโอมาที่บ้านของเธอ!

แต่หลังจากติดตามผู้หญิงคนนั้นกลับไปบ้านดิโอก็รู้สึกสงสาร

เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่ทุกคนที่โชคดีเหมือนเขาดังนั้นหลังจากที่เขาเข้าไปในบ้านของผู้หญิงคนนั้นดิโอก็ทำให้เธอหลับไปทันทีโดยไม่ทำอะไรเลย

ดิโอถอนหายใจและพักผ่อนเพราะเขามีวันที่ค่อนข้างวุ่นวาย!

วันรุ่งขึ้นดิโอตื่น แต่เช้า เขาทำอาหารเช้าด้วยตัวเองและทิ้งเงินสดจำนวนหนึ่งที่ได้มาจากยากูซ่าให้ผู้หญิงคนนั้นก่อนหน้านี้และออกไปที่ร้านค้าใกล้เคียงทันทีเพื่อซื้อบัตรโทรศัพท์ระหว่างประเทศ

หลังจากนั้นเขาก็พบตู้โทรศัพท์และรีบโทรหาโทนี่ให้มารับ!

ดิโอโทรหาโทนี่หลายครั้ง แต่เขาไม่รับสายใดๆของดิโอ ดังนั้นดิโอจึงพยายามอย่างไม่ลดละเมื่อเขารู้ว่าโทนี่ยังจมอยู่กับการศึกษาอดามันเทียมหรือเขาอยู่ในสำนักงานใหญ่ของ SHIELD เพื่อศึกษาชุดเกราะของเดสทรอยเยอร์

ในที่สุดการโทรอย่างไม่หยุดยั้งของดิโอ โทนี่ก็รับสายด้วยน้ำเสียงรำคาญ

“โทรมาทำแป๊ะอะไร ไม่ว่าแกจะเป็นใครฉันจะเผาบ้านแกแน่!” โทนี่พูดอย่างรำคาญ