“ศิษย์พี่ใหญ่! อย่าปะทะกับมัน รีบหนีไป!”

จ้าวต้าจ่อร้องตะโกนเรียกสติเยี่ยฉวนอย่างร้อนใจ “หนี้ไปขอรับ! หนีไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด! ท่านต้องไปที่เมืองหลวงและตามหาอาวุโสสูงสุด ศิษย์พี่ใหญ่เร็วเข้า!”

ทันทีที่เจ้าอ้วนตระหนักว่าอาวุโสลําดับสามไปเยี่ยน หูก่อกบฏต่อสํานักหมอกเมฆา เขาตื่นตระหนกยิ่งด้วยไม่ได้เตรียมตัวเตรียมใจรับรู้เรื่องนี้แผ่นหลังของเขาเปียกโชกไปด้วยหยดเหงื่อจํานวนมหาศาล

อาวุโสลําดับสองหนานกงเหรินผู้รักษาการแทนชั่วคราว ถูกทําร้ายจนได้รับบาดเจ็บสาหัสยอดฝีมือในรอบหนึ่งพันปีเช่นหนานเทียนโตวก็ยังไม่รู้แน่ชัดว่าเป็นหรือตาย ส่วนศิษย์ พี่หญิงจูซื้อเจียถูกจับกุมซ้ําร้ายอาวุโสสูงสุดซูโกวหงยังอยู่ ในเมืองหลวงและกลับมาไม่ทันการอย่างแน่นอน ตอนนี้สํานักหมอกเมฆาตกอยู่ในกํามือของไปเยี่ยนหูโดยสมบูรณ์!มีเพียงศิษย์พี่ใหญ่เยี่ยฉวนเท่านั้นที่จะเป็นแรงผลักดันสําคัญในการต่อต้านหากขาดเขาไปสักคนเห็นที่สํานักคงถึงคราววิบัติย่อยยับเป็นแน่!

“เจ้าอ้วนกล่าวถูก เร่งหนีไปเถิดคุณชาย!”

ผู้พิทักษ์หยางเทียนกวงก็รีบวิ่งกระเสือกกระสนเข้าขวาง หน้าเยี่ยฉวนและตะโกนเสียงดังเช่นกัน

เรื่องอาวุโสลําดับสามไปเยี่ยนหูก่อกบฏเป็นสิ่งที่เขาไม่ เคยคาดคิดมาก่อนครั้นไตร่ตรองอยู่ชั่วครู่จึงตระหนักว่าที่ผ่านมาก็ปรากฏสัญญาณบ่งบอกมาหลายครั้งเพียงแต่เขาไม่เคยสังเกตดังนั้นเขาจึงรู้ทันทีว่าควรจงรักภักดีต่อฝ่ายใด!

หยางเทียนกวงตัดสินใจเลือกฝั่งสวามิภักดิ์อย่างรวดเร็วเขาไม่คํานึงถึงเรื่องส่วนรวมหรือส่วนตนขอเพียงได้ยืนหยัดเคียงข้างเยี่ยฉวนเท่านั้น!

“ฮ่าๆๆ! หนึ่งั้นรึ?! เจ้าคิดหรือว่าจะหนีพวกข้าพ้น!?”

ไปที่สองแค่นเสียงหัวเราะลอดไรฟันขณะโบกมือส่ง สัญญาณทันใดนั้นเหล่าศิษย์ผู้ติดตามนับร้อยคนพลันกระจายตัวและวิ่งกรูเข้าปิดล้อมชายทั้งสามอย่างแน่นหนา ยอดฝีมือหลายคนปิดทุกช่องทางที่จะนําไปสู่การขอความช่วยเหลือไว้โดยสิ้นเชิง

อาวุโสลําดับสามไปเยี่ยนหูเป็นจิ้งจอกเฒ่าจอมเจ้าเล่ห์เมื่อสบจังหวะที่บุคคลระดับสูงของสํานักหมอกเมฆาแยกย้ายกันไปทําภารกิจส่วนตนจึงก่อกบฏเข้ายึดอํานา จภายในคราวเดียวเวลานี้เขามีสาวกรับใช้จํานวนมาก จากทั้งในและนอกสํานัก ทั้งยังเตรียมพลซุ่มโจมตีไว้รอบเครื่องเคลื่อนย้ายครั้นเยี่ยฉวนและพรรคพวกกลับมา ถึงจึงตกลงไปในกับดักที่วางไว้ต่อให้พวกเขามีปีกก็ไม่สามารถบินหนี

“ผู้ใดบอกว่าข้าจะหนี? ข้าไปแน่…แต่ต้องสังหารพวกเจ้าเสียก่อน!”

เยี่ยฉวนจับจ้องไปที่สองด้วยสายตาเย็นเยือก จิตสังหารทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ และแผ่ปกคลุมทั่วชั้นบรรยากาศทันใดนั้นแสงสีฟ้าพลันสว่างวาบปีศาจวัวนัยน์ตาอสูรหนึ่ง ตัวปรากฏขึ้นข้างกายเขา!

“หืม?! อะไรกัน? ปีศาจวัยนัยน์ตาอสูรไม่ใช่รึ?!”

ไปที่สองแสร้งเบิกตากว้างพร้อมร้องอุทานเสียงสูงจากนั้นจึงแสยะยิ้มและกล่าวออก “ศิษย์พี่ ศิษย์น้อง…ดูสิ ศิษย์พี่ใหญ่เยี่ยฉวนโกรธแล้วเขาจะใช้ปีศาจวัวมาฆ่าพวก เรา พวกเจ้ากลัวกันหรือไม่?!”

“ท่านไปที่สอง….พวกเรากลัวจนตัวสั่นไปหมดแล้ว!”

“ศิษย์พี่ใหญ่โกรธถึงเพียงนี้ เห็นทีเลือดของพวกเราคงสาดกระเซ็นไปทั่ว น่ากลัวชะมัดเลยล่ะฮ่าๆๆ!”

เหล่าผู้ติดตามของไปที่สองระเบิดเสียงหัวเราะอย่างขบขันเต็มประดา พลางเร่งฝีเท้าเดิน เข้าใกล้เยี่ยฉวนและพรรคพวกมากขึ้น

อาวุโสลําดับสามไปเยี่ยนหูใช้เวลาเกือบครึ่งชีวิตเพื่อวางแผนยึดครองสํานักหมอกเมฆา ทันทีที่สบโอกาสเขาและลูกสมุนจึงเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วปานสายฟ้าการทํา ลายล้างของเขาโหดเหี้ยมประหนึ่งเรียกลมพายุสาบเน่าและฝนเลือดให้ตกลงสู่พื้นดิน ภายในเวลาไม่นานเขา ได้กําจัดคนสนิทของอาวุโสสูงสุดและอาวุโสลําดับสองจนหมดสิ้นก่อนตั้งตนขึ้นเป็นเจ้าสํานักถึงความโกรธของเยี่ยฉวนจะพุ่งทะยานถึงขีดสุด ด้วยการฝึกตนที่บรรลุเพียงขั้นซิวฉือระดับที่สองเขาจะสามารถจัดการกับคนนับร้อยได้อย่างไร?! ทันทีที่พวกเขาสังหารศิษย์พี่ใหญ่สําเร็จสํานักหมอกเมฆาก็จะไร้ผู้ต่อต้านในเวลานั้นไปที่สองจะกลายเป็นผู้ดํารงตําแหน่งสูงส่งเหนือบรรดาศิษย์นับล้าน ศิษย์ทุกคนจะต้องหันมาจงรักภักดีต่อเขา!

“ยืนหยัดไว้ให้ดี อย่าให้ขาของพวกเจ้าสั้นเด็ดขาด! อย่า ขลาดกลัวต่อความโกรธของข้า!”

เยี่ยฉวนแค่นเสียงลอดไรฟันพลางสูดลมหายใจลึกและ เริ่มโคจรเคล็ดวิชา!

แสงสีฟ้ากะพริบสว่างไสวไปทั่วบริเวณอย่างต่อเนื่อง ปีศาจวัวนัยน์ตาอสูรเพิ่มจํานวนขึ้นจากหนึ่งเป็นสองจากสิ บเป็นร้อย และหลายร้อยตัวภายในชั่วพริบตา!กองทัพ ปีศาจวัวจํานวนมหาศาลปรากฏขึ้นด้านหลังของเยี่ยฉวนพร้อมกระจายตัวยืนเรียงกันเป็นรูปกระบวนทัพบรรยากาศโดยรอบเงียบลงอย่างฉับพลันยิ่งปีศาจวัวเพิ่มจํานวน มากขึ้นแรงกดดันและจิตสังหารในอากาศก็แผ่คุกคามเป็นเท่าทวี

โดยปกติแล้วปีศาจวัวนัยน์ตาอสูรถูกจัดประเภทให้เป็นสัตว์อสูรที่มีระดับต่ําที่สุดในอาณาเขตเทือกเขาหมอกเมฆาการเคลื่อนไหวที่เชื่องช้าทําให้เหล่านายพราน สามารถฆ่าพวกมันได้โดยง่ายปีศาจวัวเพียงตัวเดียวไม่ควรค่าแก่การหวาดกลัว ต่อให้เพิ่มจํานวนเป็นสิบตัวอาจยังพอรับมือได้แต่ถ้าพวกมันรวมตัวกันเป็นจํานวนหนึ่งร้อยหรือหนึ่งพันตัวล่ะ?!

ดวงตากลมโตแปลกประหลาดของพวกมันฉายแสงสีฟ้าสว่างจ้าไปที่สองและบรรดาผู้ติดตามของเขาที่เห็นเช่นนั้นถึงกับนิ่งอึ้งด้วยตระหนักถึงภยันตรายถึงกระนั้นแสงสีฟ้าก็ยังกะพริบมาจากโคมบงกชสีครามอย่างไม่หยุดหย่อนกองทัพปีศาจวัวเพิ่มจํานวนขึ้นเรื่อยๆทันใดนั้นราชาปีศาจวัวที่มีลักษณะน่าเกรงขามราวจ่าฝูงปรากฏตัวขึ้นเคียง ข้างเยี่ยฉวนพร้อมเสียงคํารามดังสนั่นอันน่าสะพรึงกลัวบรรยากาศโดยรอบหนักอึ้งลงทุกขณะ!

“โจมตี! สังหารไอ้เด็กเหลือขอแซ่เยี่ยให้สิ้นซาก!”

ไปที่สองผู้มีร่างสูงกํายําคํารามเสียงดังสนั่นพร้อมพุ่งตัว เข้าหาอีกฝ่ายทันที!

ก่อนหน้านี้เขายังวางท่าทางโอหังและกระหยิ่มยิ้มย่องที่แผนการลุล่วงไปด้วยดี ทว่าพริบตาเดียวสถานการณ์กลับพลิกตาลปัตรจนไม่สามารถควบคุมได้อีกต่อไปทําได้เพียงโจมตีให้รู้แพ้ชนะกันไปข้าง!

“ฆ่ามัน!”

“สับร่างไอ้สารเลวนั่นออกเป็นชิ้นแล้วนําไปบดทํายา พิษ!”

บรรดาผู้ติดตามชักอาวุธสังหารออกจากฝักและพุ่งเข้าโรมรันตามผู้เป็นนายอย่างรวดเร็ว!

ผู้พิทักษ์หยางเทียนกวงเผยสีหน้าซีดเผือด จ้าวต้าจอระงับความหวาดกลัวไม่ได้จนร่างกายสั่นสะท้าน ใจนึกอยา กยืนหยัดเคียงข้างศิษย์พี่ใหญ่เพื่อต่อสู้แต่แข้งขากลับไม่ อํานวยเอาเสียเลย!

ขณะนั้นเอง…รัศมีสีน้ําเงินเข้มที่เปี่ยมด้วยแรงบีบอัดมหาศาลพลันส่องสว่างพาดผ่านทั่วท้องฟ้า!

ความโกรธของเยี่ยฉวนพุ่งทะยานถึงขีดสุดจนระงับโทสะไว้ไม่ได้อีกต่อไปเขาออกโรงโจมตีก่อนที่กระบวนทัพปีศาจวัวนัยน์ตาอสูรจะเริ่มสําแดงอานุภาพทําลายล้าง!

ปีศาจวัวที่ยืนเรียงแถวเป็นจํานวนสิบตัวเบื้องหลังจ่าฝูงฉายแสงสีฟ้ากราดยิงฝ่ายศัตรูทันที! ตามด้วยลําแสงที่พุ่งออกมาจากดวงตาของปีศาจวัวอีกหนึ่งร้อยตัวที่เรียงแถวอยู่ด้านหลังจากนั้นกองทัพพวกพ้องอีกสามร้อยตัวที่ยืนอยู่แถวถัดมาก็จู่โจมในรูปแบบเดียวกัน

การโจมตีระลอกแรกสะเปะสะปะและสร้างปัญหาให้กับไปที่สองเพียงเล็กน้อยเขาเอี้ยวตัวหลบหลีกลําแสงสีฟ้าเหล่านั้นได้อย่างง่ายดายทว่าคลื่นการโจมตีระลอกถัด มากลับสาดกระทบกับเสื้อเกราะของเขาโดยตรงลําแสงสีฟ้าจากดวงตานับร้อยสาดรวมกันจนเกิดการระเบิดใหญ่ทําให้เกราะเหล็กที่เขาสวมใส่สูญสลายจากนั้นการโจมตี ระลอกที่สามจากกองทัพปีศาจวัวจึงพุ่งตรงมาอย่างรวดเร็วจนชายหนุ่มไม่อาจหลบเลี่ยง!

ครั้งสุดท้ายนี้ไม่ใช่ปีศาจวัวเพียงหนึ่งร้อยแต่มีจํานวนถึงสามร้อยตัว! ดังนั้นพลังทําลายล้างจึงสูงกว่ารอบก่อนหน้าถึงสามเท่า!

“อ๊าก…”

ไปที่สองแผดเสียงร้องโหยหวนอย่างน่าสยดสยองด้วยความเจ็บปวด ร่างใหญ่โตของเขาเสมือนเป้าที่ถูกกระสุนปืนยิงรัวหลายนัดจนพรุนไปทั่ว!

ดาบเพียงสามเล่มแต่กลับแทงทะลุร่างคนได้ถึงหกรู!พลังทําลายล้างจากกองทัพปีศาจวัวนัยน์ตาอสูรถือเป็นความทรมานอันโหดร้ายอย่างหาใดเปรียบแม้แต่การฉีกเนื้อออกเป็นชิ้นๆ ทั้งเป็นยังไม่เจ็บปวดแสนสาหัสเท่าสิ่งที่เขาเผชิญในตอนนี้

หลายสิบปีก่อนไปที่สองเป็นผู้ฝึกตนของสํานักหมอกเมฆาที่บรรลุความเป็นอมตะแม้บรรลุเพียงขั้นซิวถือครั้นเผชิญหน้ากับการโจมตีของกองทัพปีศาจวัวของเยี่ยฉวนอย่างรุนแรงจนร่างกายเต็มไปด้วยรูพรุนถึงเพียงนี้เขาจึงยังมีชีวิตรอด! ทว่าจุดจบของเขาช่างน่าอนาถนักหัวใจของทุกคนที่เห็น สภาพของชายหนุ่มสั่นสะท้านด้วยรู้สึกขนพองสยองเกล้า!หากพวกเขาถูกทําร้ายเช่นนี้ขอเอามีดมาสับร่างให้ละ เอียดจนกระดูกถูกบดเป็นผุยผงเสียยังทรมานน้อยกว่า!

ภาพน่าสังเวชที่เกิดขึ้นกับไปที่สองผู้เป็นนายทําให้บรรดาผู้ติดตามจํานวนมากที่วิ่งตรงเข้ามาชะงักฝีเท้าอย่างฉับพลัน…สีหน้าแปรเปลี่ยนเป็นซีดเผือดด้วยความตระหนกยิ่ง!

ครู่นี้พวกเขายังระเบิดเสียงหัวเราะเยาะเย้ยขณะจินตนาการถึงอนาคตอันสดใส ทว่าตอนนี้แขนขากลับอ่อน แรงจนทรุดฮวบร่างกายของทุกคนสั่นสะท้านด้วยความห วาดผวาไม่คาดคิดมาก่อนว่าศิษย์พี่ใหญ่เยี่ยฉวนผู้เคยขลาด เขลาในอดีตจะเก่งฉกาจและโหดเหี้ยมถึงเพียงนี้!

“วิ่ง! วิ่งหนีเร็ว!”

บริเวณโดยรอบอื้ออึงไปด้วยเสียงกรีดร้องหนีตายของเหล่าศิษย์อันธพาลนับร้อย พวกเขาวิ่งกระจัดกระจายอย่างแตกตื่นไปคนละทิศทางฝ่ายกบฏที่ถูกส่งมาสังหารเยี่ยฉวนพ่ายแพ้อย่างราบคาบหากไม่หนีเอาตัวรอดคงมีจุดจบที่ไม่ สวยเฉกเช่นไปเชิงสุ่ยเป็นแน่!ถึงกระนั้นพวกเขายังช้า กว่าคลื่นแสงสีฟ้าจากดวงตาของปีศาจวัวที่กะพริบสาดส่องไปทั่วปลิดชีวิตของคนเหล่านั้นจนตายตก ราวหันผัก!

ในเทือกเขาหมอกเมฆาที่ทอดยาวปีศาจวัวนัยน์ตาอสูรอาจเป็นสัตว์อสูรไร้ประโยชน์ที่ไม่ถูกฆ่าก็ถูกมนุษย์ไล่ต้อนดังนั้นพวกมันจึงดูไร้พิษสง แต่เมื่อพวกมันอยู่ในการคว บคุมของเยี่ยฉวนจากปีศาจวัวโง่เง่าก็แปรเปลี่ยนมาเป็นเจ้า แห่งความตาย!

“ไอ้…ไอ้สารเลว! ผู้อาวุโสลําดับสามมะ…ไม่มีทางปล่อยเจ้าไว้แน่!” ไปที่สองซึ่งร่างเต็มไปด้วยรูพรุนประหนึ่งตะแกรงมนุษย์พยายามใช้แรงทั้งหมดโงหัวขึ้นอย่างยากลํา บากพร้อมสาปแช่งเยี่ยฉวน แม้ยังไม่ตายแต่ลมหายใจกลับรวยรินเต็มที่

“ผิดแล้ว! เป็นข้าต่างหากที่ไม่มีวันปล่อยให้ไอ้จิ้งจอกเฒ่านั่นหนีไป ข้าจะทําให้มันเสียใจที่เกิดมาบนโลกใบนี้!”

เยี่ยฉวนใช้เท้าเหยียบใบหน้าของอีกฝ่ายพร้อมบดขยี้เต็มแรง!ดวงตาของไปที่สองเหลือกลานก่อนแน่นิ่งไปพร้อมลมหายใจสุดท้ายที่หยุดลงจากนั้นเยี่ยฉวนจึงขึ้นควบราชาปีศาจวัวอย่างรวดเร็วโดยไม่แม้แต่จะชายตามองศพน่าสังเวชนั้นจ้าวต้าจือผู้พิทักษ์หยางเทียนกวงและกองทัพปีศาจวัวเร่งติดตามเขาไปทันทีขบวนมุ่งตรงสู่ห้องโถงใหญ่ซึ่งอยู่บนจุดสูงสุดของสํานักหมอกเมฆา…