บทที่ 359 ศิษย์น้องหญิงเฟยหู

คุณหญิงแห่งสํานักมังกรนภาที่นอนอยู่บนเตียงพลิกตัวมามองเยี่ยฉวน ชายหนุ่มมองเห็นใบหน้างดงามภายใต้ผ้าคลุมได้อย่างชัดเจน ดวงตาคู่สวยทําให้จิตวิญญาณของเขาปั่นป่วนดูเหมือนว่านางจะมองเห็นความประหม่าและตื่นตระหนกภายในใจของเขาได้อย่างทะลุปรุโปร่ง ทั้งยังตั้ง ตารอคอยสิ่งที่กําลังจะเกิดขึ้นด้วยใจจดจ่อ

เยี่ยฉวนไม่กล้ามองตรงไปยังคุณหญิงผู้นี้ เขาสั่นศีรษะพร้อมกล่าวออก “คุณหญิงต้องการให้ข้าทํานายสิ่งใดหรือขอรับ?”

เยี่ยฉวนสัมผัสเรือนร่างใต้ผ้าห่มผืนบางอีกครั้งตั้งแต่ส่วนต้นขาเรื่อยขึ้นไปจนถึงท้องน้อยและเนินเขาลูกโต

คุณหญิงมังกรนภาตัวสั่นเทาและเริ่มหอบหายใจอย่างไม่อาจอดกลั้น

หลังความประหม่าอายและความตกใจผ่านไปเยี่ยฉวนก็สงบลงในที่สุด เขาคล่าไปตามร่างกายของอีกฝ่ายอย่างใจกล้า ฝ่ามือสัมผัสผิวหนังและกระดูกของคุณหญิงมังกรนภาทั่วทุกตารางนิ้ว ทุกความเคลื่อนไหวของเขาทําให้ร่างกายของนางสั่นระริก

ต่อให้ชายหนุ่มจะถูกจับได้และเจ้าสํานักหลงเฟยหรือหลีก่วงซ่านเข้ามาในห้องนอนนี้ สถานการณ์เลวร้ายที่สุดก็เพียงแค่เกิดการต่อสู้นองเลือดขึ้นเท่านั้น

เยี่ยฉวนพร้อมเดิมพันทุกอย่างเพียงเพื่อได้เห็นว่าคุณหญิงผู้นี้มีแผนการใด

“ชะ…ช่วยทํานายที่ว่าชายคนแรกของข้าเป็นใคร” คุณหญิงมังกรนภาเอ่ยคําแผ่วเบาดุจเสียงกระซิบข้างหูเยี่ยฉวน

เยี่ยฉวนตกตะลึงจนพูดไม่ออก

เจ้าสํานักหลงเฟยไม่ใช่สามีของคุณหญิงมังกรนภาหรอกหรือ? เขายังต้องทํานายสิ่งใดอีก?

ช้าก่อน! ชายคนแรกไม่จําเป็นต้องเป็นสามีคนปัจจุบันเสมอไป กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ…

เม็ดเหงื่อเย็นเฉียบผุดขึ้นบนหน้าผากของเยี่ยฉวน เขาทําอะไรไม่ได้ในเรื่องนี้ นอกจากตัวคุณหญิงมังกรนภาเองแล้วจะมีผู้ใดอีกเล่าที่ล่วงรู้ว่าชายคนแรกของนางเป็นใคร? ยิ่งไปกว่านั้นยามชายและหญิงอยู่ในห้องด้วยกันเพียงลําพังและเอื้อนเอ่ยถ้อยคําเหล่านี้ออกมาถือเป็นการยั่วยวนมใช่หรือ? แต่นางจะยั่วยวนชายชราไปด้วยเหตุใดกัน?!

ท่าไม่ดีแล้ว…ตัวตนของเขากําลังถูกเปิดโปง! คุณหญิงมังกรนภาถามคําถามนี้ด้วยจุดประสงค์แอบแฝงเป็นแน่!

เยี่ยฉวนตอบสนองด้วยการชักมือออกจากผ้าห่มอย่างรวดเร็ว ขณะที่กําลังคิดหาทางหนีทีไล่นั้นพลันปรากฏแสงสีอ่อนจางเบื้องหน้า คุณหญิงมังกรนภาใช้กริชจ้วงแทงมาทางเขาทันใด! ปลายแหลมของมันมาถึงหน้าอกของเยี่ยฉวนในพริบตา “คุณชายเยี่ยอย่าคิดหนีทํานายให้ข้าต่อซะ!”

สุ่มเสียงของคุณหญิงเย็นเยียบและเต็มเปี่ยมไปด้วยจิตสังหาร เป็นที่แน่นอนแล้วว่านางล่วงรู้ตัวตนที่แท้จริงของเขาและใช้เรือนร่างเบี่ยงเบนความสนใจเพื่อเปิดฉากการจู่โจมอันรวดเร็วและ รุนแรงพลังกริชเล่มนี้ทั้งว่องไวและโหดเหี้ยม หากถูกโจมตีเข้าอาจเกิดบาดแผลฉกรรจ์ลึกถึงกระดูกก็เป็นได้

เยี่ยฉวนเอนกายหลบจนร่างกายท่อนบนขนานกับพื้น กริชเล่มนั้นเฉียดผ่านหน้าท้องของเขาไปอย่างหวุดหวิด

“คุณหญิงช่างมีฝีมือนัก!”

เยี่ยฉวนพ่นลมอย่างเย็นชาก่อนจะถอยห่างออกมา ทว่าทันทีที่ชายหนุ่มเริ่มเคลื่อนไหวผ้าม่านรอบเตียงกลับเปิดออก แขนเสื้อยาวลอยออกมาจากใต้ผ้าห่มและรัดขาซ้ายของเขาเอาไว้ก่อนดึงกลับไปที่เตียง!

กริชแหลมคมเป็นเพียงตัวล่อ เพราะแขนเสื้อนี้คือกระบวนท่าไม้ตายที่แท้จริงของคุณหญิงมังกรนภา!

เยี่ยฉวนรู้สึกว่าร่างกายของเขาถูกพันธนาการแน่นหนาจนแทบหายใจไม่ออก

ใบมีดเย็นเฉียบเปล่งแสงวาววับเมื่อคุณหญิงมังกรนภาจ้วงแทงกริชมาทางเขาอีกครั้ง

เยี่ยฉวนเบี่ยงตัวหลบไปด้านข้างพลางฉวยโอกาสคว้าข้อมือข้างที่ถือกริชของอีกฝ่ายเอาไว้ และกดลงกับเตียง เขาพ่นลมอย่างเย็นชาขณะโคจรยันต์กลืนกินสวรรค์ภายในจุดตันเถียนเพียง ไม่กี่ใบปลอกหุ้มรอบกายค่อยๆ ปริออกทีละน้อย ชายหนุ่มโล่งใจที่หลบหลีกการโจมตีจากคุณหญิงมังกรนภาได้ถึงสองครั้ง แต่ยังไม่ทันได้ลงมือทําสิ่งใดต่อกลับเกิดเสียงบางสิ่งพุ่งแหวกอากาศ

คุณหญิงมังกรนภาไม่ได้ดิ้นรนให้เป็นอิสระหากแต่เริ่มโจมตีดุดันกว่าเดิม เส้นผมยาวสลวยถึงเอวแผ่กระจายออกและพุ่งมาทางเขาราวกับเข็มนับแสนเล่ม หากถูกแทงเข้าคงเกิดรูชุ่มเลือดบนร่างนับไม่ถ้วนเช่นเดียวกับแส้หางม้าของพรตเต๋สังหาร

เยี่ยฉวนสูดหายใจลึกและหลบไปด้านข้างอย่างรวดเร็ว ทว่าคุณหญิงมังกรนภากลับขดตัวคลอเคลียรอบกายเขาราวกับงูเหลือมโดยไม่สนใจปกปิดร่างกายที่เปลือยเปล่าโล่งโจ้งทั้งสองปลุกปล้นกันไปมาบนเตียงอย่างเผ็ดร้อน

นางเป็นยอดฝีมือผู้มีวรยุทธ์สูงส่งยิ่งต่อสู้ระยะประชิดมากเท่าใดยิ่งเสี่ยงอันตรายมากเท่านั้น!

ระยะเวลาผ่านไปเพียงสั้นๆ แต่เยี่ยฉวนกลับตกอยู่ในอันตรายครั้งแล้วครั้งเล่า การโจมตีของคุณหญิงมังกรนภาทั้งว่องไวและโหดเหี้ยมเมื่อนางทุ่มแรงเต็มกําลังไม่ว่าเยี่ยฉวนจะพยายามถอยหนีกี่หน นางก็จะดึงเขากลับมาบนเตียงได้เสมอ

ฉับพลันเสียงฝีเท้าดังแว่วมาจากข้างนอกตามด้วยเสียงของเจ้าสํานักมังกรนภาหลงเฟยและทหารอารักขา

เยี่ยฉวนเผยสีหน้าตึงเครียดทันที

ในยามนี้เขาถูกกดอยู่กับเตียงในท่วงท่าอันน่าหวาดเสียว การกอบกู้ชื่อเสียงที่ตกต่าลงเหวสําหรับเขาแล้วถือเป็นเรื่องยากเย็นยิ่ง มิหนําซ้ําคุณหญิงมังกรนภายังรับมือได้ยากและไร้เหตุผลดี บัดนี้เมื่อเจ้าสํานักหลงเฟยมาถึง หากเขาไม่รีบอัญเชิญหลงเอ๋อร์น้อยออกมาคงไม่อาจต่อกรได้และตายตกอยู่ที่นี่โดยไม่เหลือแม้ซากศพให้ดูต่างหน้า!

“เข้าไปหลบใต้ผ้าห่มซะอย่าขยับ!

คุณหญิงมังกรนภากระซิบบอกพลางกดหัวของเยี่ยฉวนลงไปและดึงผ้าห่มขึ้นคลุมร่างกายของพวกเขาเอาไว้ จากนั้นจึงจัดแจงเตียงที่ยับยู่ยี่ด้วยท่าที่เป็นกังวลเสียยิ่งกว่า

นางวางแผนจะทําสิ่งใดกันแน่?

เยี่ยฉวนพยายามดิ้นรนตะเกียกตะกาย ทว่าเรียวขาสวยของคุณหญิงกลับกดทับลงบนร่างขณะที่เขากําลังจะใช้พลังจากยันต์กลืนกินสวรรค์เพื่อปลดปล่อยตนเองให้เป็นอิสระนั้น ประตูก็เปิดผางออกเสียงดังลั่นตามด้วยร่างของเจ้าสํานักหลงเฟยที่ก้าวยาวๆ เข้ามาเรือนร่างเปลือยเปล่าของคุณหญิงมังกรนภาพลันแข็งที่อจนเยี่ยฉวนไม่กล้าขยับเขยื้อนตามไปด้วย

“กลับมาแล้วหรือ?” คุณหญิงเอ่ยถามด้วยน้ําเสียงเย็นชาและห่างเหินประหนึ่งสนทนากับชายแปลกหน้า ไร้ความอบอุ่นผูกพันฉันสามีภรรยาโดยสิ้นเชิง

“ข้ากลับมาแล้ว”

น้ําเสียงของเจ้าสํานักหลงเฟยเย็นยะเยือกไม่ต่างกัน เขาหยุดชะงักไปครู่หนึ่งก่อนกล่าวต่อ “ครั้งนี้ข้าจะร่วมมือกับองค์รัชทายาทหลก่วงซ่านคงทําให้เจ้าทั้งไม่พอใจและฝืนทนมากเลยใช่ หรือไม่?”

“ใช่ ข้าไม่พอใจเลยแม้แต่น้อย แล้วอย่างไรล่ะ?”

คุณหญิงมังกรนภาเอ่ยคําเย็นชา “ถึงอย่างไรสํานักมังกรนภาก็เป็นของเจ้า เจ้าเป็นถึงเจ้าสํานัก ส่วนข้าเป็นเพียงบุตรสาวของอดีตเจ้าสํานักผู้ไร้ซึ่งอํานาจใด ต่อให้ข้าจะไม่มีความสุขและขมขึ้นมากเพียงใดก็ทําอะไรไม่ได้”

“ศิษย์น้องหญิงเฟยหู อย่าเป็นเช่นนี้เลย ไม่รู้หรืออย่างไรว่าศิษย์พี่ผู้นี้รักเจ้าที่สุด?”

เจ้าสํานักหลงเฟยหันไปปิดประตูก่อนเดินมาหยุดอยู่ข้างเตียง “ศิษย์พี่ไม่ได้ทําเช่นนี้เพื่อสํานักมังกรนภาของเราหากแต่เพื่อเติมเต็มความปรารถนาสุดท้ายของท่านอาจารย์ในการพัฒนาสํานักมังกรนภา แม้ว่าหลีก่วงซ่านในตอนนี้กําลังตกที่นั่งลําบาก แต่ท้ายที่สุดแล้วเขาก็ยังเป็นองค์ชายรัชทายาทแห่งตาฉัน เขาคือจักรพรรดิต้าฉันองค์ต่อไปหากจักรพรรดิองค์ปัจจุบันเสด็จสวรรคต แล้วสํานักเล็กๆ อย่างเราจะปฏิเสธคําขอของเขาได้อย่างไรกัน? ยิ่งไปกว่านั้นเขาไม่ได้ขอให้เราทําลายล้างสํานักหมอกเมฆา หากแต่ให้กําจัดศิษย์พี่ใหญ่แห่งสํานักนามเยี่ยฉวนเพียงผู้เดียว เท่านั้น เยียฉวนเป็นเพียงศิษย์รุ่นเยาว์ขันปรมาจารย์แห่งเต๋ระดับสามการสังหารเขาย่อมเป็น เรื่องง่ายดายนัก! ศิษย์น้องหญิงเฟยหูอย่าพูดจาเช่นนี้เลยขอศิษย์พี่ยลโฉมเรือนร่างของเจ้าให้ถนัดตาหน่อยได้หรือไม่? ข้าไม่ได้แตะต้องเจ้ามากี่วันแล้วกันนะ?”

เจ้าสํานักเอื้อนเอ่ยด้วยน้ําเสียงนุ่มนวลพร้อมเคลื่อนกายเข้าใกล้ที่ละน้อย

กายของคุณหญิงมังกรนภาสั่นเทิ้มภายใต้ผ้าห่มผืนบาง เยี่ยฉวนที่แอบอยู่ด้านในรู้สึกร้อนรนนมาทันใด

เจ้าสํานักหลงเฟยกําลังใกล้เข้ามาทุกขณะ เป็นไปไม่ได้ที่ผ้าผืนนี้จะบดบังเขาได้มิด

เขาควรทําอย่างไรต่อไปดี?

หัวใจของเยี่ยฉวนสั่นระรัว ใจจริงชายหนุ่มอยากกัดฟันกระโจนออกไปโดยไม่แยแสสิ่งใด ทว่าขาทั้งสองข้างของคุณหญิงกลับรัดร่างของเขาเอาไว้เป็นสัญญาณไม่ให้เคลื่อนไหวนุ่มบ่าม