ขุนศึกสยบสวรรค์ บทที่ 158 พ่อหนุ่มเลือดร้อน

นํากองทัพบกมขึ้นมหาศาลใหญ่แห่งศ์

บรรดาศิษย์จํานวนแปดร้อยคนที่ติดตา มปีศาจเพลิงไร้ศิษย์ชั้นเลิศหรือยอดฝีมือ ครั้นเยี่ยฉวน นํากองทัพปีศาจวัวเข้าสมทบ สองกองกําลังรวมกันจึงมีค วามแข็งแกร่งเพิ่มขึ้นมหาศาล ขวัญกําลังใจของทุกคนเฟือง ฟูขึ้นเป็นอย่างยิ่ง! จากนั้นศิษย์พี่ใหญ่แห่งสํานักหมอกเมฆา จึงนําทัพมุ่งตรงไปยังห้องโถงใหญ่โดยไม่รอช้า!

คําบอกเล่าของปีศาจเพลิงอี้เหยียนจื่อถึงสถานการณ์ที่เกิดขึ้นในช่วงที่เขาไม่อยู่ตลอดทาง ทําให้เขาเข้าใจเรื่องราวทุกอย่างตั้งแต่เริ่มต้นอย่างกระจ่างชัดมากขึ้น

หลังจากอาวุโสสูงสุดซูโกวหงนํากลุ่มผู้ใต้บังคับบัญชาค นสนิทออกเดินทางไปยังเมืองหลวง อาวุโสลําดับสองห นานกงเหรินได้ดํารงตําแหน่งผู้รักษาการแทน และปกป้องคุ้ มครองสํานักอย่างเข้มงวด ทว่าในเย็นวันเดียวกัน เขาได้รับรายงานจากศิษย์ที่ไว้ใจได้รายหนึ่งว่าทุ่งสมุนไพรของเขา ถูกสัตว์อสูรหน้าตาประหลาดบุกเข้าทําลายจนราบเป็นหน้า กลอง มีเพียงต้นพืชสมุนไพรไม่กี่ชนิดที่ไม่ถูกถอนรากถอนโคน

ข่าวร้ายเช่นนี้มีหรือผู้คลั่งโอสถเช่นหนานกงเหรินจะไม่ตระหนกและโกรธแค้น! เขารีบร้อนออกจากห้องโถงใหญ่ แห่งสํานักหมอกเมฆาทันทีด้วยหลงลืมตนไปชั่วขณะ แต่ พอเดินทางมาถึงทุ่งสมุนไพรจึงพบว่าถูกหลอกเข้าเสียแล้ว! ชายชราไหวตัวช้าเกินไปจึงถูกพลซุ่มโจมตีที่อาวุโสลําดับ สามจัดเตรียมไว้ทําร้ายร่างกายจนได้รับบาดเจ็บสาหัส ขาทั้งสองข้างของเขาถูกตัดออกขณะที่ยังมีชีวิต ขั้น การฝึกตนอันสูงส่งถูกทําลายจนสิ้น และตอนนี้เขาถูกคุมขัง ไว้ที่ใดสักแห่งในสํานักหมอกเมฆา

ต่อจากนั้นอาวุโสลําดับสามจึงริเริ่มทําการก่อกบฏโดยไม่ใส่ใจเสียงฝูงชนส่วนใหญ่ในสํานัก เขานําผู้ใต้บังคับบัญชาที่ ไว้ใจได้สังหารคนสนิทของผู้อาวุโสทั้งสองจนตายตกไป ภาย ในคืนเดียวชายชรานําพรรคพวกสังหารผู้คนเป็นจํานวนมากและยึดอํานาจสูงสุดของสํานักหมอกเมฆามาเป็นของตนทันที! หากศิษย์รายใดไม่ยอมสวามิภักดิ์จะถูกตัดศีร ปะหรือจับโยนเข้าคุกโดยไม่รีรอ บรรดาศิษย์ที่ยังมีชีวิตรอดต่างวิ่งหนีตายไปหลบภัยที่ยอดเขามังกรสวรรค์ซึ่งตั้งอยู่ด้านหลัง

ในช่วงเวลาวิกฤตเช่นนี้ ปีศาจเพลิงผู้รับมอบหมายจา กเยี่ยฉวนให้คอยดูแลความสงบของยอดเขามังกรสวรรค์ เห็นศิษย์ร่วมสํานักได้รับความเดือดร้อน จึงเรียกใช้ค่าย กลขจัดมารที่ชายเสื้อคลุมสีฟ้าผู้เรียกตนเองว่าอาวุโสลําดับเจ็ดทิ้งไว้เป็นกําแพงแน่นหนาเพื่อป้องกันการโจมตีจากฝ่าย ของไปเยี่ยนหูหลายครั้ง หุบเขาหลังสํานักที่เคยแห้งแล้งและ เต็มไปด้วยความอันตรายกลับกลายเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ ที่บรรดาศิษย์ต่างหนีร้อนมาพึ่งเย็นอย่างไม่ขาดสายทันทีที่ เสียงคํารามอย่างเกรี้ยวกราดของเยี่ยฉวนดังขึ้น อี้เหยียนจื่อ จึงรับรู้ว่านายของเขากลับมาจากสํานักอสูรเมฆาแล้ว ชายช ราเคราแดงจึงนําบรรดาศิษย์สํานักหมอกเมฆากว่าแปดร้อย ชีวิตบุกมายังสถานที่แห่งนี้โดยไม่ลังเล

“อี้เหยียนจื่อเจ้าได้รับบาดเจ็บหรือไม่?” เยี่ยฉวนเอ่ยถา มพลางขมวดคิ้วเมื่อสังเกตเห็นผิวหนังที่แตกร้าวของอีกฝ่าย

หลังจากปีศาจเพลิงอี้เหยียนจื่อทําการฝึกตนอย่าง สันโดษในสํานักหมอกเมฆามาระยะหนึ่ง พลังปราณและดวง จิตของเขาก็ได้รับการแก้ไขจนร่างกายฟื้นฟูขึ้นตามลําดับ รอยปริแตกทั้งหมดบนผิวหนังได้รับการเยียวยาจนกลับมาส มานกันดังเดิม แต่ตอนนี้ผิวของเขากลับมาแตกร้าวอีกครั้งห มายความว่าเขาฝืนขีดจํากัดใช้เคล็ดวิชาสุริยันแผดเผาเพื่ อต่อสู้กับฝ่ายศัตรู หรืออาจถูกยอดฝีมือทําร้ายจนได้รับบาดเจ็บ ไม่ว่าเป็นแบบไหนก็ล้วนเลวร้ายทั้งสิ้น

“ข้าน้อยปะทะกับตาเฒ่าไปเยี่ยนหูนั่นโดยตรง แต่ข้ายัง ปลอดภัยดีขอรับ ได้รับบาดเจ็บเพียงเล็กน้อยเท่านั้น คุณ ชายอย่าได้กังวล..”

ปีศาจเพลิงกล่าวตอบราวไม่อยากพูดถึงเหตุการณ์ เหล่านั้น เขาหยุดชะงักชั่วครู่ก่อนลดระดับเสียง ลงและกล่าวต่อ “กังวลกแต่จิ้งจอกเฒ่าเจ้าเล่ห์ผู้นั้น…ความ แข็งแกร่งของมันมหาศาลเสียยิ่งกว่าระดับขั้นที่เขาบรรลุเสีย อีก! ทั้งทักษะวรยุทธ์ยังสูงส่งกว่าขั้นปรมาจารย์แห่งเฝ้าระ ดับที่สามมากนัก! ซ้ําร้าย เขามียอดฝีมือลึกลับรายหนึ่ง คอยช่วยเหลืออยู่ไม่ห่าง คุณชายพึงระวังตนไว้เถิดขอรับ หากเผชิญหน้ากับตาเฒ่าผู้นั้นท่านต้องหลีกหนีให้ไกล!”

อี้เหยียนจื่อยังคงผ่อนคลายด้วยไม่ใส่ใจอาการบาดเจ็บขอ งตน แต่เมื่อกล่าวถึงอาวุโสไปเยี่ยนหู สีหน้าของเขา พลันแปรเปลี่ยนเป็นหนักอึ้งและหมองคล้ํา แม้แต่เขา ผู้เคยเป็นจอมมารท่องยุทธภพและเดินทางข้ามผ่านทุกท วีปในใต้หล้ายังรู้สึกวิตกเช่นนี้ แล้วผู้ใดกันจะรับมือกับความ โหดเหี้ยมของชายชรารายนั้นได้?! ตอนนี้ไปเยี่ยนหูไม่สงบเส ปี่ยมดังภาพลักษณ์อาวุโสผู้ใจดีและปราดเปรื่องเช่ นครั้งก่อนหน้าอีกต่อไป กลับกลายเป็นชายบ้าเลือดที่สา มารถสังหารหมู่ศิษย์ร่วมสํานักและยึดอํานาจสูงสุด มาเป็นของตนโดยใช้เวลาเพียงชั่วข้ามคืน!

“แล้วจูซื้อเจียล่ะ?” เยี่ยฉวนเอ่ยถาม

“ถูกจับตัวไว้ขอรับ”

เมื่อเห็นสีหน้าของเยี่ยฉวนฉายแวววิตกกังวล ปีศาจเพลิง ที่มองออกว่าผู้เป็นนายและจูซื้อเจียซึ่งเป็นหลานสาวเพียง คนเดียวของอาวุโสลําดับสูงสุดมีเยื่อใยสัมพันธ์ที่ละ เอียดอ่อนจึงกล่าวคําเบา “เหตุการณ์เกิดขึ้นอย่าง กะทันหันจนไม่มีผู้ใดไหวตัวทัน ตาเฒ่าผู้นั้นจับตัวจู ซื้อเจียไปขังไว้ในห้องโถงใหญ่ ได้ยินพวกมันพูดกันสนุกปา กว่าชายชราต้องการตัวนางเพื่อเฉลิมฉลองในวันรับตําแหน่ง เจ้าสํานัก ทาสชราพยายามต่อสู้หลายครั้ง ทว่าไม่สามารถ แย่งชิงตัวนางมาได้ คุณชายผู้ประเสริฐ ข้าน้อยขออภัย ที่ไร้ความสามารถ

ปีศาจเพลิงก้มศีรษะคํานับด้วยความรู้สึกผิดและไม่สบาย ใจ เยี่ยฉวนออกไปทําภารกิจนอกสํานักและฝากฝังให้เขา คอยดูแลศิษย์น้องหญิงที่ผูกสมัครรักใคร่ ทว่าเขากลับไม่สา มารถปกป้องนางจากน้ํามือคนชั่วช้า ในฐานะยอดฝีมือ ที่บรรลุการฝึกตนขั้นปรมาจารย์แห่งเฝ้าระดับที่ห้า ทั้งยัง เคยออกท่องยุทธภพไปทั่วแว่นแคว้น เหตุการณ์ดัง กล่าวถือเป็นความบกพร่องร้ายแรงที่ไม่อาจให้อภัย!

“ข้าไม่โทษเจ้าอย่างน้อยนางก็ยังมีชีวิตอยู่ หนานเทียน โตวเล่า? เขาหายไปไหนเสียล่ะ?!” เยี่ยฉวนเอ่ยถามเมื่อต ระหนักว่าตั้งแต่เขากลับมายังไม่เห็นศิษย์น้องที่เขายกย่อง จากใจจริงผู้นั้น เขาเชื่อมั่นมาโดยตลอดว่ายิ่งเวลาผันผ่านไป นานเพียงใด ยอดฝีมือผู้เป็นอัจฉริยะในรอบหนึ่งพันปีเช่น เขาจะต้องกลายเป็นผู้ยิ่งใหญ่แห่งสํานักหมอกเมฆาอย่างแน่ นอน!

“ตายแล้วขอรับ หนานเทียนโตวเขาตายแล้ว!”

สิ้นคํากล่าว…ดวงตาของปีศาจเพลิงหม่นแสงลงอย่างฉับ พลันเมื่อนึกถึงภาพการต่อสู้นองเลือดของชายหนุ่ม น้ําเสียง ที่เขากล่าวต่อแผ่วหวิวจนแทบไม่ได้ยิน “ทันทีที่เขารู้เรื่องอา วุโสลําดับสองก็รีบลงจากยอดเขาที่ปลีกตัวฝึกตนอย่างสันโดษทันที ถึงกระนั้นเขาก็ยังตกหลุมพรางของฝ่ายศัตรู ขณะที่อาจารย์ของเขาถูกยอดฝีมือนับสิบรายซุ่มโจมตี เขา โกรธจัดจนปราดเข้าสังหารคนเหล่านั้นจนตายเรียบโดยไม่ คํานึงถึงความปลอดภัยของตน ครั้นเสร็จสิ้นเรื่องราวจึง วกกลับไปช่วยซื้อเจีย ทว่าความปรารถนาของเขากลับไม่ สําเร็จเพราะร่างกายได้รับบาดเจ็บสาหัส แขนถูกตัด ออกจนกลายเป็นคนพิการไร้ทางสู้ ตอนทาสชราพาร่างบอ บช้ําของเขากลับมายังยอดเขามังกรสวรรค์อาการของเขา ก็ร่อแร่แล้ว เขาสลัดตัวเองออกห่างจากพวกเราก่อนกระโดด ลงไปยังก้นเหวนรกมังกรปีศาจด้วยความสิ้นหวัง! ก่อนกระโดดลงไปเขาพูดเพียงประโยคเดียว…”

สีหน้าของเยี่ยฉวนแปรเปลี่ยนเป็นตึงเครียดยิ่งกว่าครั้ง ไหนๆ จังหวะการหายใจกระชั้นขึ้น “หนานเทียนโตวว่าอ ย่างไร?!”

“ก่อนตาย…เขาพูดเพียงประโยคเดียว ศิษย์พี่ใหญ่จะ ต้องล้างแค้นแทนเขา!” ปีศาจเพลิงเอ่ยตอบขณะที่ดวง ตาแปรเปลี่ยนเป็นสว่างจ้าดั่งเปลวเพลิงแผดเผาพ ร้อมกําหมัดแน่น!

ทันใดนั้นเยี่ยฉวนจึงแหงนหน้าขึ้นฟ้าก่อนแผดเสียงคํา รามดังกึกก้องด้วยความโกรธแค้นมหาศาล!

ชายหนุ่มโกรธจัดราวเลือดที่ไหลเวียนอยู่ในร่างกําลังเดือ ดพล่านจนผิวหนังแทบไหม้! ยันต์กลืนกินสวรรค์ทั้งสามใบห มุนวนด้วยความเร็วสูงสุดดังที่ไม่เคยเป็นมาก่อน! 

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาโกรธจนเกรี้ยวกราดถึงเพียงนี้ นับตั้ง แต่เยี่ยฉวนกลับชาติมาจุติใหม่บนโลกมนุษย์หลังระยะเว ลาผันผ่านนานหลายล้านปี!

การถูกจินหัวและเหอไท่ซวีวางแผนลอบฆ่า หรือการถูก เจ้าสํานักโท่วปาเซียงแห่งสํานักเครื่องนิลใช้แผนสกปรก เขา สามารถวางกลยุทธ์อันแยบยลตอบโต้อย่างง่ายดายโดยไม่ โกรธแค้นถึงเพียงนี้ แต่ครั้งนี้อาวุโสลําดับสามไปเยี่ยนหูโหด เหี้ยมและเลือดเย็นจนเกินมนุษย์ แม้มีฐานันดรอันสูงส่งแต่ กลับกระทําเรื่องเลวร้ายอย่างไร้ยางอาย ยามนี้ร่างกายของ เขาร้อนจัดราวอยู่ในเตาหลอมระดับสวรรค์ เลือดที่ไหล เวียนอยู่ในร่างเดือดพล่าน หากไม่แผดเผา ศัตรูทั้งหมดให้มอดไหม้เป็นจุณ ร่างกายของเขาคงถูกไฟแค้ นโหมกระหน่ําเผาไหม้จนเหลือเพียงเถ้าถ่านเสียตอนนี้ 

“ไปเยี่ยนหู! ออกมาซะ! ออกมาสู้กับข้า!”

เยี่ยฉวนแผดเสียงตะโกนดังลั่นโดยเน้นชื่อของชายชรา ที่ละคําด้วยความโกรธสุดขีด สุ่มเสียงของเขาดังกัมป นาทจนพื้นดินสั่นสะเทือนเป็นเวลานาน จากนั้นเขาจึงพี่ งตัวขึ้นไปยังห้องโถงใหญ่แห่งสํานักหมอกเมฆาทันที!

เสียงดังกึกก้องราวฟ้าผ่าทําให้ศิษย์ชั้นนอกและชั้นในหยุ ดชะงักกิจกรรมที่ตนเองทําอยู่ทันที! สีหน้าของพวกเขา แปรเปลี่ยนเป็นตื่นตระหนก ฝูงชนทุกคนวิ่งตรงไปโดย มีปลายทางเดียวกันคือห้องโถงใหญ่!

ศิษย์พี่ใหญ่เยี่ยฉวนกลับมาแล้ว! และตอนนี้เขาได้ส่งคํา ท้าทายไปยังอาวุโสลําดับสามไปเยี่ยนหู!

ความจริงแล้วสิ่งนี้นับเป็นความเสียเปรียบอย่างใหญ่หล วงสําหรับเยี่ยฉวน! ระหว่างผู้บรรลุการฝึกตนขั้นซิวฉือระดับที่สอง จะต่อกรกับผู้บรรลุขั้นปรมาจารย์แห่งเต่าระดับที่สาม อย่างไรได้?! การเอ่ยคําท้าทายไม่ต่างอะไรไปจาก การปาไข่ให้กระทบกับแผ่นศิลา ทั้งยังไร้ประโยชน์อย่าง สิ้นเชิง เดิมทีเยี่ยฉวนต้องการนํากองกําลังตรงไปยังห้องโถง ใหญ่เพื่อช่วยเหลือจูซื้อเจียเท่านั้น แต่ทันทีที่ได้ยินจุดจบอัน น่าสังเวชของหนานเทียนโตวที่เขาเคยสนิทชิดเชื้อ ความ โกรธแค้นยิ่งพุ่งทะยานถึงขีดสุดและเพิ่มพูนเป็นเท่าทวี ต่อให้ต้องสูญเสียพละกําลังทั้งหมดและใช้เว ลาหลายล้านปีหลังจากนี้เพื่อบําเพ็ญตบะอย่างสันโดษ…ตา เฒ่าไปเยี่ยนหูก็ต้องถูกเขาสังหารให้ตายตกไปพร้อมกัน! 

“จัดกระบวนทัพให้มั่น! เร่งฝีเท้าให้เร็ว! พุ่งไปข้างหน้า แล้วสังหารพวกมันเสีย!”

ปีศาจเพลิงมองตามหลังเยี่ยฉวนที่โกรธจัดจนไม่ใส่ใจค วามปลอดภัยของตนด้วยแววตาที่เคืองแค้นแทนผู้เป็นนาย ตอนนี้อารมณ์ของเขาอีกเพิ่มราวเปลวไฟแผดเผา! ชายชรา เคราสีแดงเพลิงตั้งท่าเตรียมวิ่งไปพร้อมอีกฝ่าย ทว่าวุฒิภา วะและประสบการณ์ทําให้เขาฉุกคิดและสงบสติอารมณ์ลง ก่อนหันกลับไปหากองทัพพร้อมสั่งการด้วยน้ําเสียงหนักแน่ น ฝูงชนทั้งหมดพลันแผ่จิตสังหารมหาศาลปกคลุมไปทั่วบริ เวณและพร้อมสนับสนุนเยี่ยฉวนที่อยู่แนวหน้าอย่างเต็มกําลัง!