บทที่ 403 มีเพียงจุดจบเดียว

ว่ากันว่าสมาชิกในองค์กรล้วนสวมเสื้อกันลมสีดำปักลายกุหลาบกับหน้ากากสีเงิน ผู้นำขององค์กรคือสตรีสวมกระโปรงสีดำกับผ้าตาข่ายสีดำปิดหน้า ขนานนามว่าหญิงหม้ายชุดดำ

ไม่มีใครรู้ที่มาของผู้หญิงคนนั้น อายุ มีข่าวลือว่าอายุกว่าหกสิบปีแล้ว แต่กลับมีใบหน้าดั่งสาวแรกรุ่น และมีคนพูดว่าใบหน้าโหดร้ายน่าเกลียด…

อีกทั้งลูกน้องไม่กี่คนที่ติดตามผู้หญิงคนนี้ แม้ว่าจำนวนคนจะน้อย แต่แค่ดูจากฝีเท้าและบรรยากาศก็มองออกแล้วว่า แต่ละคนไม่ธรรมดา คล้ายกับอาวุธอันเย็นชาในรูปแบบของมนุษย์

การแต่งกายลักษณะภายนอกล้วนตรงกับในตำนาน ทั้งยังควบคุมทีมแบบนี้…

“หรือ…หรือว่า…เธอ…เธอคือหญิงหม้ายชุดดำ?” ยูจีนก็โงนเงนถอยหลังตามเจสันไปก้าวหนึ่ง

ถ้าหากพูดถึงความวิปริตและความกระหายเลือด ผู้หญิงคนนี้จะต้องเป็นต้นกำเนิดอย่างแน่นอน และฝีมือยังร้ายกาจกว่าเขาหลายพันหลายร้อยเท่า

อีกทั้งผู้หญิงคนนี้ยังชอบผู้ชายหน้าตาดีมีฐานะสูงส่งเป็นพิเศษอีกด้วย แม้แต่หัวหน้าตระกูลแอสเพอร์เกอร์แห่งประเทศ M ยังเคยถูกเธอจับไป

เวลานั้นตระกูลแอสเพอร์เกอร์ระดมคนทั้งหมดออกมาด้วยความโกรธ ผลสุดท้ายถูกฆ่าทั้งตระกูลภายในคืนเดียว

เมื่อสิบปีก่อนเป็นเวลาที่กุหลาบแห่งความตายรุ่งเรืองที่สุดมีเรื่องกับมหาอำนาจจำนวนนับไม่ถ้วน แต่ว่าผลลัพธ์ส่วนใหญ่ทั้งหมดคืออำนาจเหล่านั้นถูกล้มล้าง

ไม่ต้องพูดถึงว่าเป็นตระกูลหนึ่งเลย ต่อให้เป็นประเทศทั้งประเทศ เมื่ออยู่เบื้องหน้ากุหลาบแห่งความตายก็เป็นเพียงของเล่นที่สามารถบีบให้แหลกสลายคามือได้ตามใจชอบ

ถ้าหากมีเรื่องกับอำนาจเช่นนี้ นั่นก็จะมีเพียงจุดจบเดียวเท่านั้น ตาย

มิน่าเล่า…

มิน่าสตรีผู้นี้ถึงสามารถบอกตำแหน่งจุดตายของเขาได้ทันที แม้แต่เรื่องราวเบื้องลึกของ K ยังรู้เป็นอย่างดี…

ในขณะเดียวกัน หลิวอิ่งเองก็รู้สึกถึงความผิดปกตินี้แล้ว รีบถอยหลังไปหลายเมตร

“กุหลาบแห่งความตาย!?” ความหวังที่เพิ่งจะส่องสว่างขึ้นมาอีกครั้งของหลิวอิ่งกลับกลายเป็นความสิ้นหวังที่ดิ่งลึกกว่าเดิม

“เป็นไปได้ยังไง!” ใบหน้าของสวี่อี้เต็มไปด้วยความตกใจและหวาดกลัว

 นั่นมันองค์กรในตำนานไม่ใช่เหรอ? ไม่มีข่าวคราวอะไรในเส้นทางนี้มาสิบปีแล้ว!

ตอนแรกเห็นว่าสตรีผู้นั้นให้ความช่วยเหลือซ่งจิ้ง ยังหลงคิดว่าเป็นกำลังเสริม ใครเลยจะรู้ว่าเป็นคู่ต่อสู้ที่น่ากลัวยิ่งกว่าเดิม อีกทั้งฟังจากคำพูดของอีกฝ่าย ก็มุ่งมาทางพวกเขาด้วย!

นี่มันหนีเสือปะจระเข้ชัดๆ!

หัวใจของทุกคนตกไปอยู่ที่ตาตุ่มอีกครั้ง…

ซ่งจิ้งกุมบาดแผล จ้องมองบอดี้การ์ดข้างกายสตรีชุดดำคนนั้นอย่างใช้ความคิด แล้วเอ่ยขึ้นมาเป็นห้วงๆ ว่า “ทำไมฉัน…ทำไมรู้สึกว่ารูปร่างของบอดี้การ์ดคนนั้นคุ้นๆ นะ…”

ไม่เพียงเท่านี้ ไม่รู้ว่าเขารู้สึกไปเองหรือเปล่า นอกจากบอดี้การ์ดแล้ว เขายังรู้สึกว่าสตรีผู้นั้นเหมือนเยี่ยหวันหวั่นอีกด้วย

บอดี้การ์ด?

หลิวอิ่งและสวี่อี้ได้ยินดังนั้นก็หันไปทางบอดี้การ์ดหน้ากากเงินที่กำลังประคองสตรีผู้นั้น ดูคุ้นตา…จริงๆ เสียด้วย…

“รูปร่างคล้ายกับสิบเอ็ดเลย…” สวี่อี้พึมพำ

สิบเอ็ดคือหัวหน้าทีมย่อยที่คุ้มครองและส่งเยี่ยหวันหวั่นออกไปจากที่นี่ เพราะว่ารูปร่างผอมสูงกว่าคนทั่วไป จึงทำให้จำได้ง่าย

เมื่อพูดถึงสิบเอ็ด ก็คิดถึงเยี่ยหวันหวั่นที่ทิ้งพวกเขาไป ใบหน้าของหลิวอิ่งพลันยิ่งหมองคล้ำ

หลิวอิ่งเพียงรู้สึกว่ารูปร่างคล้ายเท่านั้น แต่ไม่มีแก่ใจไปคิดอะไรมาก มุ่งความสนใจทั้งหมดมองไปยังอำนาจทั้งสองตรงหน้าอย่างเคร่งเครียด

วันนี้…หรือว่าสุดท้ายก็ต้องตายอยู่ที่นี่อย่างนั้นเหรอ?

หากตกอยู่ในกำมือของกุหลาบแห่งความตาย ไม่สู้อยู่ในกำมือของพันธมิตรเลือดเสียยังจะดีกว่า

ลือกันว่า หญิงหม้ายชุดดำผู้นี้อาบน้ำด้วยเลือดสดของสาวน้อยทุกวัน เพื่อที่จะรักษาใบหน้าอันอ่อนเยาว์เอาไว้ อีกทั้งยังชอบทรมานเข่นฆ่าผู้ชายหน้าตาดีเป็นพิเศษ  ตระกูลชั้นสูงจำนวนมากล้วนล่มสลายภายใต้เงื้อมมือของเธอ

……………………………………………………………

บทที่ 404 สนมชายที่รูปหล่อกว่าซือเยี่ยหาน

ไม่มีข่าวคราวมาสิบปี คิดไม่ถึงว่าหญิงหม้ายชุดดำจะเล็งตระกูลซือเอาไว้…

“ผู้อาวุโสสนใจตระกูลซือเหมือนกันเหรอครับ?” K ลองเอ่ยปากหยั่งเชิงถาม

ในเมื่อกุหลาบแห่งความตายเป็นองค์กรที่มีอยู่แต่ในตำนาน ลึกลับเกินไป จนแม้แต่เขาก็ยังไม่เคยเจอ แม้ว่าสตรีผู้นี้ดูจะมีความเป็นมาไม่ธรรมดา แต่ตัวตนของเธอ ด้วยความระแวดระวังของ K ย่อมยังคงมีความสงสัยอยู่

หญิงสาวลูบนิ้วมือเล่นอย่างเกียจคร้าน “ฉันสนใจใคร ต้องบอกนายด้วยเหรอ?”

“ไม่ต้องครับ! ไม่ต้อง! ไม่ต้องอยู่แล้วครับ! เพียงแต่…”

ได้ยินความมุ่งร้ายในน้ำเสียงของอีกฝ่าย สีหน้าของ K ดูลำบากใจ พลางเอ่ยอย่างครุ่นคิด “คนที่ผู้อาวุโสหมายตา ต่อให้ผมกล้าบ้าบิ่นมากแค่ไหนก็ไม่กล้าแย่งกับผู้อาวุโสหรอกครับ แต่ครั้งนี้บังเอิญจริงๆ ภารกิจของพวกเราก็คือคนพวกนี้เหมือนกัน ถ้าหากล้มเหลวกลางทาง พวกผมไปรายงานไม่ได้จริงๆ ก็เลย ไม่รู้ว่าผู้อาวุโสพอจะคุยกันได้ไหมครับ…”

“หือ? นายคิดว่าอย่างไรล่ะ?” หญิงสาวเหลือบมองเขาอย่างไม่ใส่ใจ

ดวงตาของ K หมุนวนเอ่ยขึ้นด้วยท่าทางสุภาพ “สิ่งที่ผู้อาวุโสหมายตา ก็แค่หัวหน้าตระกูลซือ ถ้าหากวันนี้ผู้อาวุโสยอมยกคนพวกนี้ให้พวกเราพันธมิตรเลือด ผมจะมอบผู้ชายที่หล่อเหลายิ่งกว่าซือเยี่ยหาน! ให้ผู้อาวุโสพึงพอใจอย่างแน่นอน!”

“คิก…” เสียงหัวเราะของหญิงสาวดังขึ้น

เสียงหัวเราะนี้ทำให้รู้สึกขนหัวลุก

K รู้สึกถึงลางสังหรณ์ไม่ดีแปลกๆ ก็ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายหมายความว่าอะไร ใจเต้นดั่งกลองรัว “ผู้อาวุโส…”

ลมแรงก่อนพายุฝนพลันโหมกระหน่ำทันใด ท้องฟ้าพลันมืดครึ้ม

แม้ว่าน้ำเสียงของหญิงสาวจะยังคงดูเกียจคร้านไม่ใส่ใจ แต่บรรยากาศรอบตัวกลับเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ “ไม่รู้ว่า หัวหน้าโฉวจะยกตัวเองให้ฉันเหรอ? พวกเด็กๆ ที่น่ารักของฉัน คงจะสนใจนายมากทีเดียว!”

ความรู้สึกกดดันมหาศาลที่แม้แต่ทหารรับจ้างระดับ SSS อย่างเขายังไม่อาจทนรับรังสีสังหารจนเหงื่อผุดซึมหน้าผาก โฉวหงไห่รีบเอ่ยขึ้นพัลวัน “ไม่…ไม่กล้าหรอกครับ!”

เด็กๆ ที่น่ารักที่สตรีผู้นี้เอ่ยถึงไม่ใช่สัตว์เลี้ยงน่ารักอะไรหรอก แต่เป็นหมาในที่กินเลือดเนื้อและกระดูกมนุษย์มาจนโต

สำหรับเธอแล้ว หัวหน้าพันธมิตรเลือดอย่างเขาคนนี้มีค่าแค่เป็นอาหารสุนัขของเธอเท่านั้น

คำพูดดูถูกเช่นนี้ออกจากปากของหญิงสาว เขากลับไม่กล้ามีโทสะแม้แต่น้อย

“ไม่กล้าเหรอ? ฉันกลับรู้สึกว่าหัวหน้าโฉวใจกล้าไม่เลว กล้าหาว่าฉันเป็นหญิงหม้ายหิวโซ? ขยะที่ไหนก็คว้า!” บรรยากาศรอบกายหญิงสาวน่าหวาดผวามากยิ่งขึ้น ส่วนกองกำลังลึกลับด้านหลังเธอก็เข้าสู่สภาวะพร้อมสู้แล้ว

“จะเป็นไปได้ยังไงครับ! ผมไม่ได้หมายความอย่างนั้นแน่นอน!” แผ่นหลังของโฉวหงไห่แทบจะเปียกชื้นไปด้วยเหงื่อหมดแล้ว

ไม่สำเร็จอย่างที่คิดจริงๆ ด้วย…

สิ่งที่หญิงหม้ายชุดดำหมายตา จะยอมปล่อยได้อย่างไร

อีกทั้งสายตาในการเลือกผู้ชายของเธอยังช่างเลือกที่สุดอีกด้วย

แต่ว่า ภารกิจครั้งนี้สำคัญมากจริงๆ จะล้มเหลวไม่ได้เป็นอันขาด

เมื่อคิดถึงตรงนี้ K ก็ตกอยู่ในสภาวะลำบากใจ

อีกด้านหนึ่ง หลิวอิ่งฟังอำนาจทั้งสองฝ่ายเจรจาต่อรองกันราวกับเจ้านายของเขาเป็นของเล่นก็รู้สึกโมโหเหมือนไฟสุมอกตั้งนานแล้ว

แต่เวลานี้เป็นเหมือนเหยื่อขึ้นเขียง เหมือนเนื้อปลา ภายใต้มหาอำนาจเช่นนี้ พวกเขาได้แต่ปล่อยให้เข่นฆ่าตามใจ

เวลานี้เอง นัยน์ตาเยียบเย็นภายใต้หน้ากากของลูกน้องรูปร่างผอมสูงข้างกายหญิงสาวประกายวาบ ยิงไปทางพันธมิตรเลือดทุกคน “แล้วยังไม่ไสหัวไปอีก!”

“ครับ…ครับครับ…” โฉวหงไห่รีบถอยหลบไปด้านข้าง

เป็ดที่มาถึงมือบินหนีไปแบบนี้แล้ว ความเจ็บใจของโฉวหงไห่มากแค่ไหนก็พอจะเดาได้ แต่ตั๊กแตนจับจั๊กจั่น ดันมีนกขมิ้นอยู่ด้านหลัง อีกฝ่ายยังเป็นบุคคลที่เขาไม่อาจไปมีเรื่องด้วยได้อีกด้วย

………………………………………………………………..