แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี – ตอนที่ 1829 แต่งงานแล้ว? / บทที่ 1830 เผยไต๋
บทที่ 1829 แต่งงานแล้ว?
“รัฐอิสระ…”
เยี่ยหวันหวั่นจ้องซือเยี่ยหาน ไม่รู้ว่าที่จริงแล้วเขาหมายถึงอะไรกันแน่
“สาขาหลักของตระกูลซือที่รัฐอิสระ มีกฎข้อหนึ่งที่สืบทอดกันมาตั้งแต่โบราณจนถึงตอนนี้ เด็กเกิดใหม่ของตระกูลซือทุกคนจะถูกเนรเทศไปต่างประเทศเพื่อขัดเกลาและเติบโต…และฉันก็เป็นสมาชิกคนหนึ่งที่ถูกเนรเทศ” ซือเยี่ยหานเอ่ยพลางจ้องมองเยี่ยหวันหวั่น
เรื่องนี้เยี่ยหวันหวั่นรู้นานแล้วแต่ยังไม่ชัดเจนนัก เวลานี้ซือเยี่ยหานพูดเรื่องพวกนี้ทำไม
อีกอย่าง เมื่อคำพูดนี้ออกมาจากปากของซือเยี่ยหานก็พิสูจน์ได้แล้วว่าซือเยี่ยหานมีส่วนเกี่ยวข้องอย่างใหญ่หลวงกับรัฐอิสระจริงๆ!
“และฉัน…หลังเติบโตเป็นผู้ใหญ่ก็ถูกตระกูลตามตัวกลับไป…แล้วก็พอมีชื่อเสียงที่รัฐอิสระอยู่บ้าง
ที่รัฐอิสระมีกฎห้ามคนรัฐอิสระแต่งงานกับคนนอก ไม่ว่าใครก็ตาม…แต่ฉันละเมิดกฎข้อนี้…เพราะแบบนี้ฉันก็เลยจำเป็นต้องลบความทรงจำทั้งหมดของเธอ ให้เธอกลายเป็นเยี่ยหวันหวั่น…มีแค่แบบนี้คนของตระกูลซือในรัฐอิสระจึงจะตามรอยที่อยู่ของเธอไม่ได้ เธอก็เลยต้องกลายเป็นเยี่ยหวันหวั่น” ซือเยี่ยหานมองเยี่ยหวันหวั่นพลางเอ่ยเสียงเบา
เมื่อได้ยินคำพูดนี้ของซือเยี่ยหาน เยี่ยหวันหวั่นก็ตะลึงเล็กน้อย
ความหมายของซือเยี่ยหานก็คือ ตอนเขาอยู่ประเทศจีน ตอนที่ความทรงจำของเธอยังไม่ถูกลบ เธอกับเขาแต่งงานกันแล้วงั้นเหรอ!
เพราะอย่างนี้เธอกับซือเยี่ยหานจึงต้องเผชิญกับการไล่ล่าของตระกูลซือโบราณแห่งรัฐอิสระ…
และเพราะแบบนี้ ซือเยี่ยหานจึงลบความทรงจำของเธอและให้เธอเปลี่ยนโฉมหน้ากลายเป็นเยี่ยหวันหวั่น พอเป็นแบบนี้จึงจะสามารถหลอกตระกูลซือของรัฐอิสระได้…ทำให้เธออยู่ในตำแหน่งที่ปลอดภัย…
ก่อนหน้านี้ตอนอยู่ที่รัฐอิสระ เยี่ยหวันหวั่นเคยได้ยินนายแห่งอาชูร่าพูดว่าตระกูลซือโบราณมีดาวรุ่งคนหนึ่งที่ชื่อว่าซือเยี่ยหาน อีกทั้งหน้าตายังเหมือนกับนายแห่งอาชูร่ามาก…หรือว่านายแห่งอาชูร่าจะพูดความจริง ซือเยี่ยหานเป็นดาวรุ่งคนนั้นของตระกูลซือโบราณจริงๆ?
“อิทธิพลของตระกูลซือโบราณนั้นยิ่งใหญ่มาก ฉันจึงจำเป็นต้องลบความทรงจำของเธอ พอเป็นแบบนี้ตระกูลซือก็จะหาตัวเธอไม่เจออีก แล้วที่ฉันจากไปโดยไม่ล่ำลาก็เพราะไม่อยากดึงเธอเข้ามาพัวพัน” ซือเยี่ยหานกล่าว
“ถ้างั้นตอนนี้ทำไมคุณถึงเพิ่งโผล่มาล่ะ หรือว่าไม่กลัวตระกูลซือโบราณแล้วเหรอ” เยี่ยหวันหวั่นจ้องซือเยี่ยหาน
“เพราะไม่อยากให้งานที่ฉันต้องเข้าร่วมครั้งหน้าเป็นงานแต่งเธอ” ซือเยี่ยหานเอ่ยพลางจ้องเยี่ยหวันหวั่นด้วยดวงตาที่สงบนิ่งไร้คลื่น
เยี่ยหวันหวั่นสำลักเล็กน้อย จากนั้นก็กระแอมไอหนึ่งทีแล้วเอ่ยอย่างแฝงความนัยว่า “ไว้ค่อยว่ากันทีหลัง ฉันถามคุณหน่อย คุณรู้จักนายแห่งอาชูร่าของรัฐอิสระไหม”
“ไม่รู้จัก…แต่เคยได้ยิน” ซือเยี่ยหานชะงักไปเล็กน้อยก่อนเอ่ยตอบ
“โอ้…” เยี่ยหวันหวั่นมีท่าทางครุ่นคิด “ดี ในเมื่อเป็นแบบนี้ จากนี้ถ้าคุณจะไปไหนฉันก็ไปด้วย”
“พาเธอไปด้วยมันอันตรายเกินไป ให้เวลาฉันอีกหน่อย” ซือเยี่ยหานเอ่ย “ฉันจะจัดการเรื่องของตระกูลซือโบราณให้เสร็จ…”
ไม่เปิดโอกาสให้เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยคำใด ซือเยี่ยหานก็หยิบแหวนวงหนึ่งออกมาแล้ววางลงในมือของเยี่ยหวันหวั่น
“นี่อะไร” เยี่ยหวันหวั่นจ้องแหวนพลางถามอย่างสงสัย
“แหวนวงนี้แต่เดิมเป็นของเธอ…ส่วนความหมายของมันคืออะไร ก็ไม่อาจรู้ได้” ซือเยี่ยหานเอ่ยตอบ
ตอนที่ซือเยี่ยหานเจอเยี่ยหวันหวั่นเป็นครั้งแรกที่สาขาของอาชูร่า เธอก็สวมแหวนวงนี้อยู่แล้ว อีกทั้งเยี่ยหวันหวั่นยังถนอมรักแหวนวงนี้มาก
หลังจากลบความทรงจำของเยี่ยหวันหวั่น ซือเยี่ยหานก็เก็บรักษาแหวนวงนี้ไว้ และตอนนี้ก็ควรแก่เวลาที่จะส่งมันกลับคืนให้เธอแล้ว…
โครงสร้างของรัฐอิสระ…ซับซ้อนมากขึ้นทุกที แผนการของเขาก็ไม่แน่ว่าจะสำเร็จ…
———————————————————-
บทที่ 1830 เผยไต๋
ถ้าแหวนวงนี้ยังอยู่กับเขา หากไม่ระวังเขาอาจไม่มีโอกาสได้ส่งคืนให้เธอกับมืออีก
ไม่รอให้เยี่ยหวันหวั่นพูดอะไรต่อ ซือเยี่ยหานก็กดรับโทรศัพท์ สีหน้าของเขาแฝงไปด้วยความ ‘ตึงเครียด’ เล็กน้อย
หลังจากซือเยี่ยหานวางสาย ดวงตาลึกล้ำนั้นก็จ้องมองเยี่ยหวันหวั่น “รอฉันที่จีน…อีกไม่นานเดี๋ยวฉันก็กลับมา”
“ได้ งั้นฉันรอคุณที่จีนนะ” เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยอย่างให้ความร่วมมือเต็มที่
เมื่อพูดจบซือเยี่ยหานก็หันกายเดินจากไป ช่วงเวลาเพียงไม่กี่อึดใจก็ไม่เห็นวี่แววของเขาแล้ว
มองเงาหลังของซือเยี่ยหานที่จากไป มุมปากของเยี่ยหวันหวั่นก็ยกขึ้นน้อยๆ วาดเป็นรอยยิ้มอย่างยากที่จะอธิบายสายหนึ่ง จำต้องพูดว่า ทักษะการแสดงของซือเยี่ยหานสามารถบดขยี้ราชาจอเงินหลายคนได้จริงๆ แม้แต่เธอก็เกือบจะติดกับเสียแล้ว
ข้ออ้างทั้งหมดของซือเยี่ยหานเรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบไร้ที่ติ ทำให้คนหาช่องโหว่ไม่เจอแม้แต่น้อย…แม้แต่ตัวของเยี่ยหวันหวั่นเองก็หลงเชื่อซือเยี่ยหานบ้างแล้ว
ทว่า ซือเยี่ยหานกลับพลาดท่า สุดท้ายก็แพ้การหยั่งเชิงอย่างไม่ใส่ใจแม้แต่น้อยของเยี่ยหวันหวั่น
ประโยคที่เยี่ยหวันหวั่นดูเหมือนจะถามขึ้นลอยๆ ว่าซือเยี่ยหานรู้จักนายแห่งอาชูร่าหรือเปล่าและคำตอบของซือเยี่ยหาน เมื่อครู่นี้กลับน่าสนใจมาก
ไม่รู้จักแต่เคยได้ยิน
ซือเยี่ยหานมองข้ามรายละเอียดเล็กๆ ที่ไม่เตะตาอย่างหนึ่งแล้ว
นายแห่งอาชูร่าคือใคร? เขาคือชาวรัฐอิสระ
ส่วนซือเยี่ยหานไม่รู้โดยสิ้นเชิงว่าก่อนหน้านี้เธอไปที่รัฐอิสระมาแล้ว แต่ตอนเธอพูดชื่อของนายแห่งอาชูร่า ซือเยี่ยหานกลับไม่มีการตอบสนองใดๆ แค่ตอบส่งๆ ไปเท่านั้น
ในเมื่อซือเยี่ยหานไม่รู้ว่าเธอไปที่รัฐอิสระมาแล้ว ถ้างั้นทำไมตอนเธอพูดชื่อของนายแห่งอาชูร่า ซือเยี่ยหานไม่ได้ตกใจแม้แต่น้อยล่ะ?
พูดอีกนัยหนึ่งก็คือ ซือเยี่ยหานรู้อยู่แล้วว่าก่อนหน้านี้เธออยู่ที่รัฐอิสระ ไม่งั้นซือเยี่ยหานก็คงไม่ตอบสนองแบบนี้
แม้จะเป็นเช่นนี้ เยี่ยหวันหวั่นก็ยังคงนับถือซือเยี่ยหานมาก ความละเอียดรอบคอบในโลจิกของซือเยี่ยหานนั้นยากจะทำให้คนเจอพิรุธได้ แต่ในบทสนทนาปลีกย่อยที่ไม่เตะตานี้ กลับน่าเสียดายที่สุดท้ายแล้วซือเยี่ยหานก็มองข้ามบางอย่างไป
ที่น่าเสียดายยิ่งกว่าคือ ซือเยี่ยหานไม่รู้เลยว่าเยี่ยหวันหวั่นล่วงรู้นานแล้วว่าเธอคือเนี่ยอู๋โยวของตระกูลเนี่ย
ซือเยี่ยหานพูดว่าเขาแต่งงานกับคนนอกจึงส่งผลให้ซือเยี่ยหานกับเธอถูกตระกูลซือโบราณไล่ล่า
แต่เดิมทีเยี่ยหวันหวั่นก็คือเนี่ยอู๋โยว เป็นลูกสาวของตระกูลเนี่ยหนึ่งในสี่ตระกูลใหญ่ของรัฐอิสระ ไม่ใช่คนนอกอย่างที่ซือเยี่ยหานพูด
ตอนที่เธออยู่ในรัฐอิสระนั้นได้รู้เรื่องราวมามากมาย แต่ซือเยี่ยหานกลับไม่รู้ถึงจุดนี้ ในความคิดของซือเยี่ยหาน เธอยังคงไม่รู้อะไรสักอย่าง น่าเสียดายที่เขาคำนวณผิดพลาดแล้ว
ตอนที่ซือเยี่ยหานตัดสินใจใช้ข้ออ้าง เขาก็เผยไต๋ออกมาแล้ว
ในใจของเยี่ยหวันหวั่นรู้ดีว่า ทั้งหมดที่ซือเยี่ยหานพูดเมื่อครู่นี้ เกรงว่าคงไม่มีความจริงสักประโยคเดียว
พูดว่าก่อนถูกลบความทรงจำตัวเธอนั้นเป็นภรรยาของเขา แล้วยังบอกว่าตระกูลซือโบราณของรัฐอิสระกำลังไล่ล่าตัวเธอกับซือเยี่ยหาน ทั้งหมดเหลวไหลทั้งเพ
ถ้าเธอแต่งกับซือเยี่ยหานจริงๆ รัฐอิสระก็ไม่มีทางไม่รู้ข้อมูลด้านนี้แน่ อีกอย่างเธอก็คือเนี่ยอู๋โยว เป็นคนของรัฐอิสระ ไม่ใช่คนนอกอย่างที่ซือเยี่ยหานพูด ตระกูลซือโบราณน่าจะเห็นด้วยกับการเกี่ยวดองระหว่างตระกูลเนี่ยกับตระกูลซือโบราณ แล้วจะตามไล่ล่าเธอกับซือเยี่ยหานได้ยังไง
ส่วนก่อนหน้าที่ซือเยี่ยหานจะจากไปเมื่อครู่ เขาได้กำชับให้เธอรอเขาอยู่ที่จีน เกรงว่าจะพูดความจริง
ตอนนี้เยี่ยหวันหวั่นยืนยันในใจได้แล้วว่า ซือเยี่ยหานก็คือนายแห่งอาชูร่า ครั้งนี้การที่นายแห่งอาชูร่าได้กลับคืนตัวตนของซือเยี่ยหานและมาประเทศจีนเป็นการส่วนตัว เกรงว่าจุดประสงค์ก็คือเพื่อทำให้เธอเชื่อว่าซือเยี่ยหานกับนายแห่งอาชูร่าไม่ใช่คนเดียวกัน และหวังให้เธออยู่ที่ประเทศจีน อย่ากลับไปยังรัฐอิสระอีก
ตอนนี้ในใจของเยี่ยหวันหวั่นยิ่งทวีความสงสัยมากขึ้น ตอนนั้นเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่ ทำไมซือเยี่ยหานต้องเขียนทับความทรงจำของตัวเธอ และยิ่งไปกว่านั้น…ทำไมซือเยี่ยหานไม่อยากให้เธออยู่ที่รัฐอิสระ…
คอมเม้นต์