แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี – ตอนที่ 1915 หนูรักษาคำพูดที่สุดแล้ว / บทที่ 1916 ความทรงจำสองส่วน

อ่านนิยายจีนเรื่อง แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี ตอนที่ 1915 หนูรักษาคำพูดที่สุดแล้ว / บทที่ 1916 ความทรงจำสองส่วน อ่านนิยายจีน.COM | อ่านนิยายจีนแปลไทย.

บท​ที่​ ​1915​ ​หนูรัก​ษา​คำพูด​ที่สุด​แล้ว

เวลา​นั้น​ผู้อำนวยการ​ชื่อ​เยี​่​ยน​ขมวดคิ้ว​น้อย​ๆ​ ​“​มี​อย่าง​เธอ​ที่ไหน​ ​เพิ่ง​คืน​หนี้​ก็​จะ​ติดหนี้​อีกแล้ว​ ​งั้น​ไม่​สู้​เธอ​ไม่​คืน​เล่า​”

“​ผู้อำนวยการ​ดู​สิคะ​ ​เหล้า​นี้​ของ​หนู​ ​ผู้อำนวยการ​ก็​รับ​ไป​แล้ว​…​หนู​เอา​กลับมา​จาก​ประเทศจีน​ไม่​ง่าย​เลย​นะคะ​”​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ถอนหายใจ​เสียง​เบา​ขณะ​เอ่ย

“​เธอ​…​”

ผู้อำนวยการ​ชื่อ​เยี​่​ยน​จ้อง​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ด้วย​สีหน้า​ตะลึงงัน​ ​มิน่า​ละ​ถึง​ให้​เหล้า​ให้​ของขวัญ​ ​ที่แท้​ก็​กำลัง​รอ​เขา​อยู่​ที่นี่​ ​กิน​ของ​เขา​ไม่​ตอบแทน​ไม่ได้​…​วันนี้​ถ้า​ตัวเอง​ไม่​ให้​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ติดหนี้​ ​แล้ว​เรื่อง​นี้​แพร่​ออก​ไป​ ​อาจ​คิด​ไป​ว่า​ตัวเอง​ชอบ​เอาเปรียบ​นักเรียน

“​ไป​นอน​ตรงนั้น​ ​ติด​ไว้​สอง​หมื่น​ ​ภายใน​หนึ่ง​เดือน​ต้อง​คืน​ทั้งหมด​”​ ​ผู้อำนวยการ​ชื่อ​เยี​่​ยน​เอ่ย​อย่าง​อารมณ์เสีย

“​รับรอง​เลย​ค่ะ​ ​ผู้อำนวยการ​วางใจ​ได้​ ​หนูรัก​ษา​คำพูด​ที่สุด​แล้ว​!​”

หลังจาก​เห็น​ผู้อำนวยการ​ชื่อ​เยี​่​ยน​ตอบรับ​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ก็​ยิ่ง​ยิ้ม​กว้าง​ ​และ​ไป​นอน​บน​เก้าอี้​ของ​ห้องทำงาน​ทันที

รอ​หลังจากที่​ผู้อำนวยการ​ชื่อ​เยี​่​ยน​อ่าน​เอกสาร​เสร็จ​ ​ก็​ลุกขึ้น​เดิน​มา​ข้าง​กาย​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​และ​ทำการ​สะกดจิต​เหมือน​ครั้งก่อน

หลัง​ตอบคำถาม​สอง​สาม​คำถาม​ของ​ผู้อำนวยการ​ชื่อ​เยี​่​ยน​ ​ก็​ถูก​จังหวะ​สะกดจิต​ดึงดูด​ ​หนังตา​ของ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ราวกับ​หนัก​ห้า​ร้อย​กิโลกรัม​ ​ไม่นาน​ก็​หลับ​ลึก​โดย​สมบูรณ์

ระหว่าง​ที่​ครึ่งหลับครึ่งตื่น​ ​จิตใจ​ก็​ราวกับ​แยก​ออกจาก​ร่างกาย

เสมือน​กับ​ว่าที่​มุม​หนึ่ง​ของ​รัฐ​อิสระ​ ​หญิงสาว​ใน​ชุด​จีน​โบราณ​เน้น​ความคล่อง​ตัว​แบบ​สั้น​ทั้งตัว​เปรอะ​เลือด​ ​นอน​อยู่​ข้างทาง​ ​เมฆ​สีดำ​ปกคลุม​ ​สายฝน​ตกลง​มา​ไม่ขาดสาย​ ​ทั้งตัว​ของ​หญิงสาว​เปียกโชก​ ​เลือด​สดๆ​ ​ไหลริน​ลง​บน​ดิน​โคลน​ที่​เปียกชื้น​ผสม​ปนเป​กัน​จน​แยก​ไม่​ออก

ฉาก​อัน​น่า​ตื่น​ตะลึง​นี้​ ​ทำให้​คน​ยาก​จะ​ทน​รับ​ไหว

เผชิญหน้า​กับ​ศัตรู​ที่​แข็งแกร่ง​ ​หญิงสาว​แทบจะ​ไม่ได้​ตอบโต้​ใดๆ​ ​ไม่รู้​ว่า​เพราะ​บาดเจ็บ​หนัก​ ​หรือ​เพราะ​ไม่เต็มใจ​ตอบโต้​แต่แรก

“​เธอ​…​สมควร​ตาย​จริงๆ​ ​…​”

เสียง​ที่​ทำให้​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​รู้สึก​คุ้นเคย​เล็กน้อย​ดัง​ขึ้น​มา

เวลานี้​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​มอง​ไป​ยัง​เบื้องหน้า​ ​ใบหน้า​ของ​ทุกคน​เหมือนกับ​เป็น​ภาพ​โมเสก​ก็​ไม่​ปาน​ ​มอง​ไม่ชัด​สักนิด​เดียว

“​เนี่ย​อู๋​โยว​…​ฉัน​จะ​ฆ่า​เธอ​ด้วยมือ​ของ​ฉัน​ ​ต่อให้​เธอ​ตาย​สัก​หมื่น​ครั้ง​ก็​ชดเชย​บาป​ทั้งหมด​ที่​เธอ​ก่อ​ไว้​ไม่ได้​ ​ต่อให้​เธอ​ตาย​ไป​ก็​ชดใช้​ความผิด​ไม่พอ​!​”

ร่าง​ผู้ชาย​เลือนราง​ ​มาถึง​ข้าง​ตัว​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ ​ฝ่ามือ​พลัน​คว้า​ลำคอ​ของ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ไว้

ทว่า​ผ่าน​ไป​เนิ่นนาน​ ​ชาย​คน​นี้​ก็​กลับ​ยังคง​ไม่​อาจ​ฆ่า​หญิงสาว

“​ทำไม​ถึง​ทำ​แบบนี้​…​บอก​ฉัน​มา​ ​ทำไม​เธอ​ถึง​ทำ​แบบนี้​!​”​ ​ชาย​คน​นี้​ขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน​ ​แทบ​คำราม​เหมือน​คน​เป็นโรค​ประสาท​ ​“​เป็น​เธอ​…​เป็น​เธอ​ที่​หักหลัง​!​”

น้ำฝน​ยังคง​ตกลง​บน​ใบหน้า​ของ​หญิงสาว​ ​คราบเลือด​สีแดง​ฉาน​ที่​มุม​ปาก​ถูก​น้ำ​ชะล้าง​ลง​ไป​ ​มุม​ปากของ​หญิงสาว​ยกขึ้น​น้อย​ๆ​ ​สอง​ตา​ปิด​ลง​ ​ไม่ยอม​เปล่งเสียง​แม้แต่​นิดเดียว

“​บอก​ฉัน​ ​ทำไม​เธอ​ต้อง​ทำ​แบบ​นั้น​!​”​ ​ชาย​คน​นี้​ตะคอก​อย่าง​โกรธแค้น

ทว่า​หญิงสาว​กลับ​ไม่​ตอบ​สัก​คำ​เดียว

“​ได้​ ​ไม่​พูด​ใช่ไหม​…​ก็​ไม่สำคัญ​แล้ว​ละ​ ​ฉัน​จะ​ฆ่า​เธอ​ด้วยมือ​ของ​ฉัน​…​จากนั้น​ก็​ค่อย​ออกเดินทาง​เป็นเพื่อน​เธอ​ ​ที่​ฉันทำ​ได้​ก็​มี​แค่นี้​”​ ​ชาย​คน​นี้​ยิ้มน้อย​ๆ​ ​ใน​ดวงตา​แปรเปลี่ยน​เป็นความ​โหดเหี้ยม​และ​แน่วแน่​อย่าง​ตัดใจ​ไม่​ลง

เพียงแต่​รอ​อยู่นาน​ ​ชาย​คน​นี้​กลับ​ยังคง​ไม่​อาจ​ลงมือ​ได้

สุดท้าย​ผ่าน​ไป​อีก​หลาย​ลมหายใจ​ ​ชายหนุ่ม​ก็​กัดฟัน​ ​สะบัด​ร่าง​หญิงสาว​ลง​กับ​พื้น​ ​และ​เอ่ย​กับ​ชาย​ชรา​คน​หนึ่ง​ที่​ด้านหลัง​ ​“​ผู้อาวุโส​จิน​มานี​่​ ​ฆ่า​เธอ​ซะ​!​”

ชาย​ชรา​คน​หนึ่ง​เดิน​ออกมา​จาก​ใน​กลุ่มคน​อัน​หนาแน่น​ ​ใน​มือ​ของ​ชาย​ชรา​กำ​กริช​หนึ่ง​เล่ม​ไว้​ ​ส่วน​ชายหนุ่ม​ก็​กลับ​ขึ้นรถ​ไป

สุดท้าย​ ​กริช​ใน​มือ​ชาย​ชรา​ก็​แทง​ลง​ไป​ที่​หน้าอก​ของ​หญิงสาว

ยัง​ไม่ทัน​ที่​กริช​จะ​แทง​ลง​ไป​ ​ฉาก​ก็​พลัน​เคลื่อนย้าย​ ​ร่าง​สีดำ​สาย​หนึ่ง​มาถึง​ตัว​หญิงสาว​ด้วย​ความเร็ว​สูงสุด​แทบจะ​ใน​พริบตา​ ​ดวงตา​เย็นชา​ราวกับ​จะ​เยือกแข็ง​ทุก​สรรพสิ่ง​ ​ทั้ง​ร่าง​เสมือน​หลอม​รวม​เป็นหนึ่งเดียว​กับ​ราตรี

————————————————————-

บท​ที่​ ​1916​ ​ความทรงจำ​สอง​ส่วน

ไม่เห็น​ว่า​ชายหนุ่ม​เคลื่อนไหว​ยังไง​ ​ชาย​ชรา​ก็​ถูก​เตะ​ปลิว​ไป​หลาย​สิบ​เมตร​และ​ร่วง​ลงพื้น​อย่างแรง

สายตา​ของ​ชายหนุ่ม​ตกลง​บน​ตัว​หญิงสาว​ช้าๆ​ ​ใน​ดวงตา​เงียบสงบ​ไร้ค​ลื่น​ ​เย็นชา​สุดขั้ว​กระดูก​ ​แต่กลับ​ปรากฏ​ความเจ็บปวด​อย่าง​ยาก​จะ​บรรยาย

“​เจ็บ​ไหม​”

ไม่นาน​ชายหนุ่ม​ก็​ย่อ​ตัว​ลง​ ​กอด​หญิงสาว​ใน​อ้อมกอด​อย่าง​อ่อนโยน

“​คุณ​…​มา​ได้​ยังไง​…​”​ ​หญิงสาว​ลืม​สอง​ตา​ ​มอง​ชายหนุ่ม​ที่​ประหนึ่ง​พระเจ้า​จุติ

“​เป็นห่วง​เธอ​”​ ​ชายหนุ่ม​เอ่ย​ช้าๆ​

“​มี​แค่​คุณ​…​คนเดียว​เหรอ​…​”​ ​หญิงสาว​จ้อง​ชายหนุ่ม

“​ฉัน​คนเดียว​ ​ก็​พอแล้ว​”​ ​ชายหนุ่ม​เอ่ย​ด้วย​สีหน้า​ไร้อารมณ์

“​คุณ​ไป​เถอะ​ ​ไม่ต้อง​สน​ฉัน​…​ไม่เกี่ยว​…​กับ​คุณ​”​ ​ใบหน้า​ของ​หญิงสาว​ ​แยก​ไม่​ออก​ระหว่าง​น้ำตา​กับ​น้ำฝน

“​ไม่ต้อง​พูด​”​ ​ชายหนุ่ม​กอด​หญิงสาว​ไว้​ ​ให้​ด้าน​หนึ่ง​ของ​หญิงสาว​พิง​ใน​อ้อมกอด

ไม่นาน​แววตา​เย็นเยียบ​สุดขั้ว​กระดูก​ของ​ชายหนุ่ม​ก็​มอง​ไป​ยัง​กลุ่มคน​อัน​แน่นหนา​เบื้องหน้า​ ​ภายใต้​เสียง​ที่​ราวกับ​แฝง​ความ​เงียบ​สุดท้าย​ของ​วัน​สิ้น​โลก​ ​เป็น​กลิ่นอาย​กดดัน​ถึง​ขีดสุด​ที่​ใกล้​จะ​ระเบิด​ออกมา

“​กลุ่ม​สหพันธ์​วิทยา​ยุทธ์​เหรอ​…​จากนี้​เป็นต้นไป​…​กลุ่ม​สหพันธ์​วิทยา​ยุทธ์​จะ​ต้อง​…​ถูก​ทำลาย​”​ ​แววตา​ของ​ชายหนุ่ม​ดูรา​วกั​บน​้ำ​แข็ง​หมื่น​ปี​ ​ทำให้​ผู้คน​หวาดกลัว

ความทรงจำ​ที่​ยัง​นับได้ว่า​สมบูรณ์​นี้​มาถึง​ตรงนี้​ก็​หยุด​ลง​ ​ต่อมา​ฉาก​ก็​พลัน​เคลื่อนย้าย

ประเทศจีน​ ​ตระกูล​ซือ

ชายหนุ่ม​อยู่​ข้าง​กาย​หญิงสาว​ไม่เคย​ห่าง​สัก​วินาที

ปกติ​หญิงสาว​จะ​นั่ง​อยู่​ข้างนอก​ ​ไม่​เปล่งเสียง​ ​ปฏิเสธ​การกิ​นอา​หาร​และ​น้ำ​ ​ชายหนุ่ม​จึง​ได้​แต่​ใช้​วิธี​บังคับ​ให้​หญิงสาว​กิน​อาหาร​เพื่อ​ประทังชีวิต

“​ที่​รัฐ​อิสระ​ ​ตกลง​แล้ว​มัน​เกิดเรื่อง​อะไร​ขึ้น​กัน​แน่​”​ ​ชายหนุ่ม​มอง​หญิงสาว​พลาง​เอ่ย​ถาม

แต่​หญิงสาว​กลับ​เหมือน​จงใจ​หลีกเลี่ยง​คำถาม​นี้​

“​ซือ​เยี​่ย​หาน​…​ช่วย​ฉัน​อย่างหนึ่ง​ได้​ไหม​…​”

วันหนึ่ง​ ​หญิงสาว​ก็​เอ่ย​กับ​ชายหนุ่ม

“​ช่วย​ลบ​ความทรงจำ​ทั้งหมด​ของ​ฉันที​…​”​ ​หญิงสาว​พูด

“​ไม่ได้​”​ ​ชายหนุ่ม​พูด​อย่างเด็ดขาด

“​งั้น​เหรอ​…​ถ้าหากว่า​ฉัน​ตาย​ล่ะ​”​ ​ใบหน้า​ของ​หญิงสาว​ปรากฏ​แวว​สิ้นหวัง

เมื่อ​สิ้น​ประโยค​นี้​ ​ชายหนุ่ม​ก็​ตกอยู่ในภวังค์​ความคิด

วินาที​สุดท้าย​ก่อน​เข้า​ห้อง​ผ่าตัด​ ​หญิงสาว​หยิบ​แหวน​ออกมา​หนึ่ง​วง​แล้ว​ส่ง​ให้​ชายหนุ่ม​ ​“​ซือ​เยี​่ย​หาน​…​นี่​คือ​แหวน​ที่​ล้ำค่า​ที่สุด​ของ​ฉัน​ ​ช่วย​ฉัน​เก็บ​ไว้​ได้​ไหม​…​”

ชายหนุ่ม​รับ​แหวน​มา​ ​พินิจ​มอง​มัน​ชั่วครู่​ ​“​คือ​อะไร​”

หญิงสาว​ยิ้มน้อย​ๆ​ ​แล้ว​ส่ายหน้า​ ​“​คุณ​ไม่ต้อง​รู้​ ​เก็บ​และ​ซ่อน​มัน​เอาไว้​”

ราวกับ​ชั่วพริบตา​เหมือน​ผ่าน​ไป​หลาย​สิบ​ปี​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ที่อยู่​ใน​ห้องทำงาน​ของ​ผู้อำนวยการ​พลัน​ลืมตา​สอง​ข้างขึ้น​ ​ทั้ง​ร่าง​ยืด​ตรง​เหมือน​เกิดปฏิกิริยา​สะท้อน​กลับ​ ​ไอ​โขลก​อย่างรุนแรง​ประหนึ่ง​สำลัก​น้ำ

“​สูด​หายใจเข้า​ลึก​ๆ​”

ผู้อำนวยการ​ชื่อ​เยี​่​ยน​ที่อยู่​ด้าน​ข้าง​เอ่ย​กับ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น

ตาม​การ​ชี้นำ​ของ​ผู้อำนวยการ​ชื่อ​เยี​่​ยน​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​จึง​ค่อยๆ​ ​รู้สึก​ดีขึ้น​ในที่สุด

“​สภาพ​อย่างนี้​ ​มา​อีก​สองครั​้​งก​็​น่าจะ​พอได้​แล้ว​ ​กลับ​ไป​พักผ่อน​เสียเถอะ​”​ ​ผู้อำนวยการ​ชื่อ​เยี​่​ยน​กลับ​ไป​ที่​โต๊ะทำงาน​และ​เริ่ม​อ่าน​เอกสาร​อีกครั้ง

เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ออกจาก​ห้องทำงาน​ของ​ผู้​อำนวย​ชื่อ​เยี​่​ยน​ราวกับ​ศพ​เดิน​ได้​ ​สมอง​มีเสียง​ดัง​อื้ออึง​ ​ความทรงจำ​ที่​ได้​จาก​การ​สะกดจิต​ครั้งนี้​ไม่​นับว่า​เป็น​เศษ​เสี้ยว​ความทรงจำ​ ​แต่​เป็นความ​ทรง​จำ​ที่​ค่อนข้าง​สมบูรณ์​สอง​ส่วน​แล้ว​ ​และ​ตัว​เธอ​เอง​ก็​เหมือนกับ​ผู้เฝ้าดู​ ​เหมือน​กำลัง​ดู​หนัง​ ​ดู​เหตุการณ์​เหล่านี้​จน​จบ

กลุ่ม​สหพันธ์​วิทยา​ยุทธ์​ ​ชายหนุ่ม​ที่​เห็น​ไม่ชัด​…​ผู้อาวุโส​จิน​ที่​อยาก​ใช้​กริช​ฆ่า​หญิงสาว​ ​แล้วก็​ยัง​มี​…​ซือ​เยี​่ย​หาน

ทุกสิ่งทุกอย่าง​ราวกับ​ปะติดปะต่อ​ขึ้น​มา​ใน​วินาที​นี้​ ​ส่งผล​ให้​คน​รู้สึก​ตื่น​ตะลึง

หญิงสาว​คน​นั้น​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​มั่นใจ​ได้​ว่า​ก็​คือ​ตัว​เธอ​เมื่อ​ปีนั​้น​ ​คุณหนู​รอง​ตระกูล​เนี่ย​…​เนี่ย​อู๋​โยว​…

คอมเม้นต์

การแสดงความเห็นถูกปิด