บทที่ 543 ราวกับคนละคน

เยี่ยหวันหวั่นยืนเงียบๆ อยู่ด้านล่าง มองเยี่ยอีอีกับกู้เยว่เจ๋อที่กำลังเชิดหน้าชูตานำหน้าดาราของหวงเทียน

เยี่ยกรุ๊ปในตอนนี้ แม้ว่าจะถูกปรับระดับจากทั่วโลกและบริษัทอื่นมาไม่น้อย แต่ยังคงเป็นผู้นำในวงการบันเทิงอยู่เช่นเดิม การจะกวาดรางวัลไปได้มากมายก็เป็นเรื่องธรรมดา

ก่อนหน้านี้ทางหวงเทียนปล่อยข่าวออกมาไม่น้อยว่าครั้งนี้หวงเทียนจะเป็นอันดับหนึ่ง

ทว่า คิดอยากจะได้ทั้งมงกุฎราชาและราชินี เกรงว่าพวกเขาคงต้องผิดหวังแล้ว

เยี่ยหวันหวั่นไม่อยากเดินพรมแดง ยืนมองอยู่ไม่ไกลสักพักหนึ่ง จึงเดินเข้างานประกาศรางวัลไป

หานเซี่ยนอวี่ยุ่งมากเกินไป เมื่อครู่เลยให้ผู้ช่วยนำบัตรเข้างานมาให้เธออย่างรีบร้อน

เยี่ยหวันหวั่นหยิบบัตรเข้างานออกมา เตรียมที่จะหาหมายเลขที่นั่ง ผลคือพอเห็นหมายเลขที่นั่งแล้วพลันนิ่งอึ้ง

เอ่อ ทำไมมันอยู่หน้าขนาดนั้นล่ะ? เข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า?

เยี่ยหวันหวั่นมองอีกหลายที ก็พบว่ายังคงเป็นหมายเลขนั้น จึงโทรหาผู้ช่วยของหานเซี่ยนอวี่ อยากจะยืนยันอีกสักหน่อย

ผลคือโทรศัพท์ของผู้ช่วยกำลังติดสาย ทำให้เธอโทรไม่ติด

เยี่ยหวันหวั่นลำบากแล้ว ในเมื่อที่นั่งในสถานที่แบบนี้ไม่สามารถนั่งมั่วๆ ได้

โทรหาผู้ช่วยไม่ติดเลย เยี่ยหวันหวั่นจึงทำได้แค่ยืนคอยที่มุมด้านหลังอย่างจนปัญญา

ขณะที่กำลังปวดหัวอยู่นั้น พลันมีเสียงฝีเท้าอันคุ้นเคยดังขึ้นด้านหน้า ตามมาด้วยแขนที่พาดไหล่ของเธออย่างสนิทสนม “เยี่ยไป๋ นายมาทำอะไรตรงนี้?”

หานเซี่ยนอวี่สวมสูทสีขาวสั่งตัดสุดหรูแบรนด์ CG โดดเด่นดึงดูดสายตายิ่งกว่าทุกวัน ไม่รู้ว่าเขาเดินมาตั้งแต่เมื่อไหร่

เยี่ยหวันหวั่นตะลึงมองผู้ที่เดินมาอยู่แวบหนึ่ง “เซี่ยนอวี่…”

“ฉันเห็นนายยืนอยู่ตรงนี้ตั้งนานไม่เดินมาสักที เสี่ยวเหลียงไม่ได้เอาบัตรให้นายเหรอ?” หานเซี่ยนอวี่ถาม

“ให้แล้ว แต่หมายเลขที่นั่งน่าจะผิดนะ! มันอยู่ด้านหน้ามากเกินไปหรือเปล่า?” เยี่ยหวันหวั่นตอบ

หานเซี่ยนอวี่ยื่นหน้าเข้ามาใกล้เพื่อมองดู จากนั้นเอ่ยว่า “ถูกแล้ว ที่นั่งนี้นั่นแหละ อยู่ข้างฉัน ไปกันเถอะ!”

พูดพลางลากเยี่ยหวันหวั่นเดินไปทางที่นั่ง

“ข้างนายงั้นเหรอ?” เยี่ยหวันหวั่นยิ่งตกใจ

“สบายใจได้ เพราะว่ารองผู้กำกับที่นั่งข้างฉันไม่มา ฉันกับพี่ซินก็เลยเอาที่นั่งนี้ให้นาย ไม่มีปัญหาหรอกน่า!”

ได้ยินหานเซี่ยนอวี่พูดแบบนี้ เยี่ยหวันหวั่นถึงได้วางใจ

แม้ว่าพิธีประกาศรางวัลจะยังไม่เริ่มขึ้น แต่ว่าหานเซี่ยนอวี่กลับลุกขึ้นอย่างกะทันหันแล้วเดินไปด้านหลัง ทั้งยังพาคนหน้าใหม่เข้ามาด้วยท่าทางสนิทสนม ก็เป็นที่สนใจไม่น้อย

เยี่ยหวันหวั่นถูกเขาพามาถึงที่นั่งข้างซ้ายของเขาอย่างรวดเร็วด้วยประการฉะนี้เอง ทางด้านขวาของเขาก็คือเฉียวเข่อซิน

เมื่อเฉียวเข่อซินเห็นเธอ ก็หัวเราะพลางพูดโดยมีหานเซี่ยนอวี่กั้นอยู่ “ไฮ พ่อหนุ่มดูดวง เจอกันอีกแล้วนะ!”

สีหน้าของเยี่ยหวันหวั่นพลันเจื่อนอย่างทำอะไรไม่ถูก “แค่ก พี่ซิน สวัสดีครับ ขอโทษนะครับที่ครั้งก่อนล่วงเกินไป”

เฉียวเข่อซินกะพริบตาปริบๆ “ไม่นะ ครั้งก่อนฉันมีความสุขมาก รอที่จะได้เจอนายอีกครั้งมาตลอดเลย! นายน่ารักมากจริงๆ! จบจากนี้ถ้ามีเวลา ไม่สู้…”

หานเซี่ยนอวี่ที่นั่งอยู่ตรงกลางทนฟังต่อไปไม่ไหว ใช้ตัวบังทั้งสองคนไว้อย่างเบื่อหน่าย เอ่ยเตือนว่า “พี่ซิน ในที่สาธารณะ พี่ระวังหน่อยได้ไหม? กำลังจะเริ่มถ่ายทอดเดี๋ยวนี้แล้ว!”

เฉียวเข่อซินเบะปาก สุดท้ายก็หยุดลง เยี่ยหวันหวั่นโล่งอก กดเสียงกระซิบกับหานเซี่ยนอวี่ว่า “ขอบใจ”

เห็นท่าทางราวกับเช็ดเหงื่อของเยี่ยหวันหวั่น หานเซี่ยนอวี่หลุดหัวเราะ “นายตอนปกติกับนายตอนเมา เหมือนเป็นคนละคนเลยจริงๆ”

เยี่ยหวันหวั่นจนใจ “เฮอะๆ เลิกพูดเรื่องที่ฉันเมาได้แล้ว…”

……………………………………………………………….

บทที่ 544 เกรงว่าจะไม่ได้มงกุฎคู่

หลังจากนั่งมั่นคงแล้ว เยี่ยหวันหวั่นพบว่า คนที่นั่งอยู่แถวหน้าพวกเขา กลับเป็นกู้เยว่เจ๋อและเยี่ยอีอีพอดิบพอดี คนที่อยู่ด้านข้างเยี่ยอีอีคือฉีเหม่ยหลินตัวเต็งรางวัลราชินีภาพยนตร์ในครั้งนี้

พิธีประกาศรางวัลยังไม่เริ่ม รอบข้างก็มีคนมาห้อมล้อมยินดีแล้ว “ยินดีกับประธานกู้ ยินดีกับหัวหน้าเยี่ย ครั้งนี้หวงเทียนคงจะต้องเหมาทุกอันดับแน่เลย!”

คืนนี้เยี่ยอีอีสวมชุดเดรสยาวสั่งตัดสีแชมเปญ ดูสวยเสียจนไม่อาจเปรียบเปรยกับสิ่งใดได้ กำลังพูดคุยกับทุกคนอย่างถ่อมตัว “ทุกท่านพูดเกินไปแล้วค่ะ ผลยังไม่ออก ใครก็บอกแน่ไม่ได้ ฝีมือการแสดงของม่านนียังห่างชั้นกับรุ่นพี่ๆ อยู่ ยังต้องขัดเกลาอีกมาก อีกอย่างความสามารถของผู้ที่ถูกเสนอชื่อคนอื่นๆ ในปีนี้ก็เก่งๆ ทั้งนั้น!”

“หัวหน้าเยี่ยถ่อมตัวเกินไปแล้ว คนที่คุณปั้นมา มีใครที่ไหนไม่ดีบ้าง! สำหรับผู้ถูกเสนอชื่อคนอื่น ก็มีแค่หลิวอันที่พอจะสูสี ส่วนคนอื่นๆ อย่างเฉียวเข่อซินก็แค่ตัวประกอบเท่านั้นแหละครับ!”

“ฮ่าๆๆ นั่นสิ ผมนี่พร้อมรับคำเชิญประธานกู้ไปฉลองที่ได้ทั้งสองมงกุฎแล้วนะครับ!”

เยี่ยหวันหวั่นและเฉียวเข่อซินอยู่ใกล้ขนาดนี้ ย่อมได้ยินสิ่งที่คนพวกนั้นคุยกัน

สีหน้าของเฉียวเข่อซินโกรธจัดสุดๆ เป็นไปตามคาด เธอระเบิดทันที “เฮอะ ได้ทั้งสองมงกุฎเหรอ พูดจาใหญ่โตมากเลยนะ!”

ได้ยินเสียงเฉียวเข่อซินดังมาจากด้านหลัง คนด้านหน้าพวกนั้นพลันแข็งทื่อ

มีใครในวงการบ้างที่ไม่รู้ว่าไม่ควรยั่วให้เฉียวเข่อซินโกรธ

ทันใดนั้นก็มีคนเปลี่ยนหัวข้อสนทนา เพื่อทำให้บรรยากาศดีขึ้น “แค่กๆ พี่ซิน หนังเรื่องนี้ดังระเบิดไปเลยนะครับ ทำลายสถิติขายตั๋วได้ตั้ง 600 ล้าน ยินดีด้วยนะครับ ยินดีด้วย!”

ศิลปินค่ายหวงเทียนที่ไม่ชอบเฉียวเข่อซินเป็นทุนเดิมอยู่แล้วกดเสียงเบาพูดเยาะเย้ยว่า “พวกเราก็แค่พูดความจริง มีปัญหาอะไรไหม?”

หานเซี่ยนอวี่ขมวดคิ้ว “ผลยังไม่ประกาศออกมา บางอย่างก็อย่าพูดอย่างมั่นใจเกินไปจะดีกว่า”

ฉีเหม่ยหลินในชุดสีแดงพลันหัวเราะเยาะ “ไม่ควรพูดอะไรอย่างมั่นใจเกินไปจริงๆ แต่ว่า ไม่ว่าใครจะได้รางวัลนำแสดงนำหญิง ยังไงก็คงไม่ใช่เฉียวเข่อซินหรอกมั้ง?”

คำพูดนี้บาดหูมากเกินไปจริงๆ

ส่วนเยี่ยอีอีที่นั่งอยู่ด้านข้างก็ไม่มีทีท่าจะอบรมศิลปินในสังกัดตัวเองแต่อย่างใด

“เฮอะ ไม่ใช่ฉัน แล้วเธอจะได้หรือไง…?” เฉียวเข่อซินผุดลุกขึ้นยืนด้วยโทสะ

หากพวกเขาที่นั่งอยู่ทางนี้เพียงพูดคุยกันจะไม่ดึงดูดความสนใจจากใคร แต่ถ้าทะเลาะใหญ่โตขึ้นมาจะเป็นเรื่องแน่

“ผมกลับคิดว่าเจ้าของรางวัลนักแสดงนำหญิงครั้งนี้ต้องเป็นพี่ซินเท่านั้น”

เสียงชายหนุ่มแหบต่ำดังขึ้นจากด้านข้างกะทันหัน ทำให้ทุกคนมองไปที่เขา

เห็นเพียงด้านข้างหานเซี่ยนอวี่มีชายหนุ่มอายุไม่มากนั่งอยู่

ชายหนุ่มภายใต้การมองเห็นในแสงไฟสลัว แทบจะไม่รู้สึกถึงการมีตัวตนอยู่ แต่ว่าเมื่อทุกคนสังเกตเห็นเขาแล้ว ก็พบว่าหน้าตาของชายหนุ่มเรียกได้ว่าหล่อเหลาทีเดียว ให้ความรู้สึกเหมือนคุณชายไฮโซคนหนึ่ง

ในสถานการณ์ที่ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายเป็นใคร ทุกคนก็ไม่กล้าพูดอะไรซี้ซั้ว ฉีเหม่ยหลินกวาดสายตามองชายหนุ่มอย่างไม่พอใจนัก “นายเป็นใคร?”

เยี่ยหวันหวั่นตอบว่า “คนไร้ชื่อเสียงคนหนึ่ง สาวสวยท่านนี้ไม่จำเป็นต้องรู้ชื่อของผมหรอก”

เมื่อได้ฟังคำพูดของชายหนุ่ม ฉีเหม่ยหลินก็พูดขึ้นอย่างจองหองทันที “ในเมื่อเป็นแค่คนไร้ชื่อเสียงไม่สำคัญ ถือดีอะไรมาเสนอหน้ามีสิทธิ์มีเสียงที่นี่?”

อย่างไรเธอก็เป็นดาราแนวหน้าในวงการ ไม่จำเป็นต้องไว้หน้าใคร บวกกับมีเยี่ยอีอีและกู้เยว่เจ๋อคอยให้ท้ายอยู่ที่นี่ด้วย จะพูดอะไรก็ไม่จำเป็นต้องระมัดระวัง

สำหรับท่าทีไม่เป็นมิตรของฝ่ายตรงข้าม เยี่ยหวันหวั่นหัวเราะอย่างไม่ใส่ใจพลางเอ่ยเนิบๆ “เพียงแต่ บังเอิญผมคำนวณดวงชะตาเป็นนิดหน่อย คำนวณออกมาได้ว่าโชคของประธานกู้ไม่ดี เกรงว่าจะไม่ได้มงกุฎคู่หรอกครับ!”

เดิมทีกู้เยว่เจ๋อไม่สนใจถ้อยคำโต้เถียงของทุกคน ตอนนี้ได้ยินคำนี้เข้าก็อดคิ้วขมวดไม่ได้ หันหน้ามามองคนที่พูดสักหน่อย…

…………………………………………………………….