บทที่ 597 คลอดลูก

ได้ยินคำพูด อี้จือฮวาทำหน้าคร่ำครวญ “หัวหน้ากลุ่ม ท่านลำเอียงนี่นา… ตอนนี้เฟิงเสวียนอี้เข้าไปอยู่ในตระกูลซือประเทศ Z ไปเป็นบอดี้การ์ดลับอะไรนั่น นอกจากกินแล้วก็ไม่ได้ทำอะไร สบายจะตาย ไม่ต้องออกไปตามหาคน ถ้าท่านจะฆ่า ก็ฆ่าเขาก่อนเลย…”

“ใช่ ฆ่าเจ้าติดอ่างนั่นก่อนเลย!” กรรมกรต่างชาติก็พูดเห็นด้วย

“หยุดพูดเหลวไหล” เนี่ยอู๋หมิงยิ้มเย็นชา “เฟิงเสวียนอี้หาเงินได้มากที่สุดทุกเดือน ไม่งั้นพวกนายก็หิวตายไปนานแล้ว”

“ก็เขาได้ค่าตอบแทนดีนี่… ถ้าไม่ได้ ผมจะไปสมัครเป็นบอดี้การ์ดลับบ้างดีไหม… ผมรับรองว่าผลงานดีกว่าเจ้าติดอ่างแน่นอน” นักพรตต้มตุ๋นคิด แล้วก็พูดเสนอ

เนี่ยอู๋หมิงเหลือบมองนักพรต “มีความสามารถ ก็ไปเอาอู๋โยวกลับมา”

“หัวหน้ากลุ่ม ท่านอย่างเพิ่งใจร้อน อู๋โยวฝีมือไม่ธรรมดา จะมีอันตรายได้ยังไง?” นักพรตนับต้มตุ๋นพูดแล้วยิ้ม

ถึงแม้ว่าเขาก็ร้อนใจเหมือนกัน แต่ชื่อเสียงของเนี่ยอู๋โยวนั้นเป็นที่รู้จักกันทั่ว

“ยังไงก็แล้วแต่… หายตัวไปสี่ปีแล้ว…” เนี่ยอู๋หมิงขมวดคิ้วหนัก

“งั้น… ถ้าดูจากรูปการณ์แล้ว มีความเป็นไปได้อยู่สามอย่าง” นักพรตต้มตุ๋นพูดด้วยสีหน้าจริงจัง “ความเป็นไปได้ข้อแรก เนี่ยอู๋โยวอาจจะเกิดอุบัติเหตุทำให้ความจำเสื่อม ดังนั้นห้าปีมานี้เลยไม่ได้ติดต่อกับครอบครัว ความเป็นไปได้ที่สอง เนี่ยอู๋โยวหนีไปกับชายโฉด ความเป็นไปได้ข้อสาม หลังเนี่ยอู๋โยวความจำเสื่อมแล้วก็หนีไปกับชายโฉด” นักพรตต้มตุ๋นพูด

เนี่ยอู๋หมิงเงียบไป

เนี่ยอู๋หมิงขมวดคิ้ว เนี่ยอู๋โยวน้องสาวเขาตอนนั้นคบกับชายโฉดจริงๆ

เขาเคยได้ข่าวมา ห้าปีก่อน เนี่ยอู๋โยวกับชายโฉดประเทศ Z เคยคบกัน

มองดูสีหน้าเนี่ยอู๋หมิง อี้จือฮวาอึ้งไปเล็กน้อย “อู๋โยวคบกับชายโฉดจริงหรือ ท่านบอกว่าเธอมีคู่หมั้นอยู่ที่ยุโรปไม่ใช่เหรอ”

“เหมือนว่าคู่หมั้นเธอคือจี้ซิวหร่านที่เป็นกษัตริย์ใต้ดิน คนยุโรปขนานนามว่ากษัตริย์จี้” นักพรตต้มตุ๋นเงียบไปนานจึงพูดขึ้นมา

ไม่นาน เกี๊ยว อาหารและเหล้าถูกนำมาเสิร์ฟ หนุ่มภูเขาน้ำแข็งหน้าสวยแบกโลงศพอยู่ หลังมั่นใจว่าไม่มียาพิษแล้ว ถึงเริ่มหยิบตะเกียบขึ้นมากิน

เนี่ยอู๋หมิงกินเกี๊ยวไปก็พูด “นิสัยน้องสาวฉันก็เหมือนฉัน กฎเกณฑ์ในสังคมก็แค่ขยะ เรื่องคู่หมั้นที่บ้านเป็นคนจัดการให้ จะไปควบคุมเธอเที่ยวเล่นอยู่ข้างนอกได้ยังไง ห้าปีก่อนยัยนั่นกับผู้ชายโฉดประเทศ Z ยังคลอดลูกคนหนึ่งมาด้วย…”

อี้จือฮวาพูดไม่ออก มีคู่หมั้นแล้ว… แล้วยังมีลูกกับชายโฉดด้วย ใช้ชีวิตอิสระยิ่งกว่าเขาอีก…

“ชายโฉดคนนั้นเป็นใคร?” กรรมกรต่างชาติถาม

“ไม่แน่ใจ ไม่เคยเห็น แต่ว่า ดูท่าแล้วหลานชายฉัน หน้าตาน่าจะหล่อมาก ชายโฉดคนนั้นไม่รู้ฐานะอู๋โยวด้วยซ้ำ และไม่รู้ด้วยซ้ำว่าน้องสาวฉันคลอดลูกเขา ตัวเองเป็นพ่อคนแล้วกลับไม่รู้เลย ถ้าฉันเจอไอ้ชายโฉดนั่น ฉันจะฆ่ามัน!” เนี่ยอู๋หมิงพูด

“หัวหน้ากลุ่ม อย่าทำแบบนี้ อู๋โยวกับชายโฉดคนนั้นคบกันก็ดีออก แบบนี้จะได้ไม่มีใครมาแย่งกษัตริย์จี้กับผม ชายโฉดคนนั้นหล่อมากแค่ไหน ไม่มีทางหล่อเทียบกษัตริย์จี้ได้แน่นอน…” อี้จือฮวาตาเป็นประกายอีกครั้ง

“โรคจิต” นักพรตต้มตุ๋นดูถูก แล้วรีบมองไปทางเนี่ยอู๋หมิง “หัวหน้ากลุ่ม น้องสาวท่านมีตำหนิเฉพาะอะไรหรือเปล่า”

“ฉันออกจากบ้านมาตั้งแต่เด็ก เคยเจอน้องสาวไม่กี่ครั้งเอง จำได้แค่ว่าตอนเธอที่สิบขวบนั้นสวย” เนี่ยอู๋หมิงบอก

“มีคนสวยกว่าผมอีกเหรอ!” อี้จือฮวาไม่พอใจ

ต่อจากนั้น อี้จือฮวาก็ถูกเมินเฉยไปเลย

“ใช่แล้ว ฉันจำได้ว่าที่หน้าอกน้องสาวฉัน มีปานรูปพระจัททร์ครึ่งเสี้ยว” เนี่ยอู๋หมิงพูดเสริม

………………………………………………………………

บทที่ 598 ปีศาจน้อยโผล่ออกมา

ตอนนี้นักพรตต้มตุ๋นพูดสีหน้าจริงจัง “หัวหน้าคุณวางใจได้ ผมจะต้องพาน้องสาวคุณกลับมาให้ได้ จะอาศัยปานนี้แหละ… ต่อให้ผมขึ้นเขาลงห้วยอันตรายแค่ไหนก็จะทำให้สำเร็จ

“ยังมีอีก” เนี่ยอู๋หมิงหยิบรูปถ่ายเก่าจากหน้าอกตัวเองส่งให้หลายคนนี้

ในรูป เป็นผู้หญิงคนหนึ่งหน้าตาดูสมัยใหม่ เพียงแต่ในแววตากลับเย็นชา ทำให้รู้สึกหวาดกลัว

“นี่คือรูปน้องสาวฉันตอนอายุเจ็ดขวบ ฉันมีรูปน้องสาวฉันน้อยมาก สามวันก่อนหน้านี้เพิ่งให้จี้หวงเอารูปนี้มาให้ฉันได้” เนี่ยอู๋หมิงพูด

“ช้าก่อน…” นักพรตต้มตุ๋นพินิจรูปถ่าย ใบหน้าแสดงความสงสัยออกมา “เหมือนผมเคยเห็นคนนี้ที่ไหน…”

ได้ยินคำที่ทิ่มแทงใจ เนี่ยอู๋หมิงหยุดตะเกียบทันที

“นี่…” นักพรตต้มตุ๋นขมวดคิ้วหนัก มองไปทางเนี่ยอู๋หมิง “ตอนนั้นที่แผงร้านอาหาร… คนที่ชื่อเยี่ยโหย่วหมิง…”

“นายบอกว่าเยี่ยโหย่วหมิงคือน้องสาวฉันเหรอ” เนี่ยอู๋หมิงส่ายหน้าแล้วพูด “หน้าตาเหมือนกันจริง ตอนแรกฉันก็สงสัย แต่เธอไม่รู้จักฉันเลย นิสัยก็แย่มากด้วย”

“แบบนี้เอง…”

นักพรตต้มตุ๋นถอนหายใจ คืนรูปให้เนี่ยอู๋หมิง “หัวหน้า ด้วยกำลังของตระกูลเนี่ยและจี้หวงส่งคนไปตามหานานขนาดนี้ พวกเราไม่แน่ใจจริงๆ ว่าจะหาเจอไหม บางที อู๋โยวกับชายโฉดนั่นหนีไปด้วยกันนานแล้วก็ได้ เธอไม่อยากให้คุณหาเจอ คุณไม่มีวันหาเจอแน่”

“ไม่น่าจะเป็นไปได้” เนี่ยอู๋หมิงส่ายหน้า ถึงแม้ชายโฉดนั่นไม่รู้ว่าน้องสาวฉันคลอดลูกให้เขา แต่น้องสาวฉันรู้อยู่แก่ใจ หรือว่าหนีตามกันไปสองคนแล้วแม้แต่ลูกตัวเองก็ไม่ต้องการแล้วงั้นหรือ”

ฝั่งนี้กำลังพูดอยู่ มือถือเนี่ยอู๋หมิงก็ดังขึ้นมา แสดงสายคนที่โทรหามาจากยุโรป

เพิ่งรับสาย เสียงเด็กน้อยแต่ราบเรียบไม่มีความรู้สึกใดๆ ดังขึ้นมา

“คุณลุงหาเจอหรือยัง”

“น่าเสียดาย ยังเลย” เนี่ยอู๋หมิงตอบ

“ผมคิดว่าผมก็เสียดายเหมือนกัน ผมจะไปบอกคุณปู่คุณย่าว่ารสนิยมทางเพศของลุงมีปัญหา” อีกฝากของมือถือมีเสียงเด็กน้อยแต่กลับเย็นชาพูดขึ้นมา

“บ้า! ใครรสนิยมทางเพศมีปัญหา” เนี่ยอู๋หมิงระเบิดลงทันที

“อี้จือฮวาเรียกลุงว่าสามี แล้วยังซบอกลุงอีก ผมเห็นกับตา”

“แค่เห็นใครหล่อ เขาก็เรียกทุกคนว่าสามีหมด เห็นใครก็พุ่งเข้าหาโอเคไหม” เนี่ยอู๋หมิงรู้สึกว่าตัวเองใกล้จะเป็นบ้าแล้ว

“น่าเสียดาย คุณปู่คุณย่าไม่จำเป็นต้องฟังลุงอธิบาย”

“แกไอ้เด็กเวร!” เนี่ยอู๋หมิงจะบ้าตาย เด็กคนนี้อายุห้าขวบจริงเหรอเนี่ย

“สามเดือน ถ้าหาไม่เจอ ผมก็คงผิดหวังมาก”

“ฮัลโหล! ฮัลโหล?”

ยังไม่ทันที่เนี่ยอู๋หมิงจะพูดต่อ สายก็ถูกตัดไปแล้ว

“หัวหน้า เกิดอะไรขึ้น” กรรมกรต่างชาติสงสัย

เวลานี้ เนี่ยอู๋หมิงกัดฟัน ตะคอกใส่หลายคนนี้ “รีบไปหาเงินมาให้ฉันเลย จะสิ้นเดือนแล้ว ใครที่ผลประกอบการแย่สุด ก็ออกไปทำงานที่แอฟริกาได้เลย!”

“ทำไมไปที่แอฟริกาอีกแล้ว..” นักพรตต้มตุ๋นร้องใบหน้าโอดครวญ เดือนที่แล้วเขาเพิ่งกลับมาจากแอฟริกาเอง…

“หัวหน้า ถ้าอย่างนั้นพวกเราไปหาเงินก่อนนะ…”

พวกอี้จือฮวาและคนอื่นๆ ทำท่าจะออกไป

“เดี๋ยวก่อน” เนี่ยอู๋หมิงลุกขึ้นยืน พูดเสริมด้วยสีหน้าเคร่งเครียด “คำขวัญของพวกเราคือ!”

“ไม่มีอร่อยเกินกว่าเกี๊ยว ไม่มีอะไรสนุกเกินกว่าพี่สะใภ้ หัวหน้ากินเกี๊ยว พวกเราเล่นพี่สะใภ้!”

ทั้งสี่คนพูดอย่างพร้อมเพรียงกันเหมือนฝึกมาอย่างดี

“ต่อ”

“หัวหน้าจูเฉิน ใจกว้างรักอิสระ หล่อๆๆๆ แกร่งๆๆๆ!”

“ไปได้แล้ว!” ในที่สุดเนี่ยอู๋หมิงก็โบกมือ

สิ้นสุดคำสั่งของเนี่ยอู๋หมิง ทั้งสี่คนก็เหมือนนกแตกรัง หายไปอย่างเงียบกริบไร้ร่องรอย

เนี่ยอู๋หมิงกินเกี๊ยวต่อ ถอนหายใจพูดขึ้นมา “เด็กบ้า… เธออยู่ที่ไหนนะ… ยังสนใจลูกชายของเธอกับชายโฉดนั่นอยู่ไหม…”

………………………………………………………………