บทที่ 825 เจอตอแข็งเข้าแล้ว

ไปแล้ว

ไปทั้งอย่างนี้แล้ว..

คนหนึ่งคือไพ่ตายที่ช่วยให้กวงเย่าฟื้นคืนจากความตาย…ผู้จัดการไป๋เยี่ย คนหนึ่งคือสไตลิสต์แถวหน้าที่ได้ชื่อว่าหัตถ์เทพผู้สร้าง…เฟลิกซ์ และยังมีนักแสดงเสาหลักอีกสองคนของกวงเย่า กงซวี่ราชายอดนิยมกับลั่วเฉินดาราหนุ่มฮอตฮิตในตอนนี้

ทั้งสี่คนถึงกับรวมตัวกันประกาศต่อหน้าพวกเขาว่าจะไปจากกวงเย่า!?

ทีมงานอัดรายการที่อยู่โดยรอบส่งเสียงดังเกรียวกราวหลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง และหันไปมองไช่หย่งเซิ่งที่อยู่ไม่ไกลโดยไม่รู้ตัว

“เชี่ย เยี่ยไป๋คนนี้ถือดีเป็นบ้าเลย! แข็งข้อซึ่งหน้ากับไช่หย่งเซิ่งไม่พอ! ยังพาตัวเทพของกวงเย่าไปด้วยตั้งหลายคน!”

“เอ่อ แบบนี้มันใจแคบไปหน่อยหรือเปล่านะ”

เวลานี้มีผู้รู้จริงเอ่ยค้านออกมา “นายจะไปรู้อะไรหา! ถ้าไม่ใช่เพราะการประชาสัมพันธ์ของไป๋เยี่ย แค่เรื่อง ‘กลั่นแกล้งคนในกองถ่าย คว่ำบาตรระดับชาติ’ ก็เพียงพอให้กงซวี่ไม่มีที่ยืนแล้ว

ยังมีเฟลิกซ์ เขาเป็นสไตลิสต์ที่เยี่ยไป๋ควานหามาด้วยตัวเอง ข้างนอกมีคนโด่งดังต่อแถวขอให้เขาออกแบบชุดให้ไม่รู้ตั้งเท่าไร แต่ไช่หย่งเซิ่งกลับเรียกมาไล่ไปอย่างกับเขาเป็นผู้ช่วย ใช้เขาแบกกระเป๋าถือเสื้อผ้า ยิ่งไม่ต้องพูดถึงลั่วเฉินที่เยี่ยไป๋ปั้นมากับมือ…

ช่วงที่เยี่ยไป๋รับหน้าที่เป็นผู้อำนวยการฝ่ายผู้ดูแลนักแสดง เขาปั้นนักแสดงหน้าใหม่ของบริษัทนับไม่ถ้วน แถมยังเฟ้นหาเอเย่นต์ที่โดดเด่นมามากมาย เพราะมีเยี่ยไป๋เข้ามา กวงเย่ามีเดียจากที่เป็นบริษัทลูกที่สร้างเงินน้อยที่สุด ก็กลายเป็นสิบอันดับแรกของทั้งอุตสาหกรรมภายในเวลาสั้นๆ นี่หมายความว่ายังไง?

ไช่หย่งเซิ่งต่างหากที่อาศัยว่าเป็นลูกชายของพี่น้องฉู่หงกวง มาอยู่นี่ไม่กี่วันก็คิดจะฮุบบริษัท พยายามอยู่เหนือเยี่ยไป๋ ยึดเครดิตทั้งหมดของเขาไป พวกนายว่าเยี่ยไป๋จะสงบใจอยู่ได้เหรอ…”

ทุกคนฟังถึงตรงนี้ก็พากันถอนหายใจไม่หยุด

“ถ้าเป็นคนทั่วไปก็คงทนละมั้ง ยังไงซะคนหนุนหลังอีกฝ่ายก็แข็งแกร่งเกินไป เล่นด้วยไม่ได้จริงๆ! ออกจากบริษัทตอนนี้ เนื้อตัวเปล่าไม่ว่า อยู่ในวงการหลังจากนี้ก็ยังต้องถูกโกลบอลกดข่มอีก…”

“ตอนนี้คนที่ปวดหัวยิ่งกว่าก็คงเป็นไช่หย่งเซิ่งนั่นแหละ คิดอยากเอาเปรียบเฉยๆ แต่กลายเป็นว่าเจอตอแข็งเข้าซะได้!”

…

ณ เวลานี้ ไช่หย่งเซิ่งที่เมื่อครู่ยังยโสโอหังอวดอำนาจของตัวเองกำลังมองทิศทางที่คนพวกนั้นจากไปด้วยความตกตะลึง เมื่อเผชิญกับสายตาต่างๆ นานาของทีมงานและนักแสดงโดยรอบ เขาหน้าซีดเผือด

จบ…จบกันแล้ว…

แล้วแบบนี้เขาจะอธิบายกับคุณลุงยังไง!

หยางลู่ซีสังเกตุเห็นแววตาสะใจของนักแสดงสาวคนอื่น ก็โกรธจนกระทืบเท้า ไม่นึกว่ากงซวี่กับลั่วเฉินจะออกจากบริษัทเพื่อจะได้ไม่ต้องอัดรายการกับเธอ นี่เป็นการเหยียบหน้าเธอชัดๆ

“พี่เซิ่ง ดูพวกเขาสิ อวดดีเกินไปแล้ว! พี่เซิ่งต้องให้ความยุติธรรมกับฉันนะ! พี่รับปากแล้วว่าจะให้ฉันอัดรายการกับลั่วเฉินแล้วก็กงซวี่…”

“เลิกโวยวายได้แล้ว!” ไช่หย่งเซิ่งตะคอกอย่างอารมณ์เสีย จากนั้นคว้าจดหมายลาออกที่เยี่ยหวันหวั่นโยนให้เมื่อครู่มาจากมือผู้ช่วย สีหน้ายิ่งเพิ่มความอำมหิต

สีหน้าผู้ช่วยเปี่ยมความร้อนใจ “ผู้อำนวยการไช่ คะ…คราวนี้จะทำยังไงดี…พวกเราจะบอกประธานฉู่ยังไง…”

ไช่หย่งเซิ่งตะคอก “จะร้อนใจทำไม! พวกนั้นก็แค่แสร้งข่มขู่ฉัน ฉันไม่เชื่อหรอกว่าพวกมันจะกล้าไปจริง!”

การอัดรายการถูกบังคับหยุดกลางคัน ขบวนคนของไช่หย่งเซิ่งกลับไปถึงบริษัทแล้ว

ไช่หย่งเซิ่งยังอยู่ระหว่างทางกลับบริษัท ก็พลันได้รับสายโทรศัพท์จากฝั่งสำนักงานใหญ่โกลบอล

“ผู้อำนวยการไช่ วันนี้ลั่วเฉินกับกงซวี่มีอัดรายการไม่ใช่เหรอ ตกลงมันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่” ปลายสายโทรศัพท์มีเสียงของผู้ช่วยของฉู่หงกวงดังมา

“เกิดอะไรขึ้น” ลางสังหรณ์ไม่ดีแล่นผ่านในใจเขา

“รองประธานเยี่ยลาออกแล้ว แถมยังพากงซวี่ ลั่วเฉิน แล้วก็เฟลิกซ์ไปด้วย! คุณรีบกลับมาบริษัทเถอะ ประธานฉู่กำลังเดือดใหญ่แล้ว!”

————————————————————————

บทที่ 826 วางแผนไว้ก่อนแล้ว

ฝ่ายบันเทิงของโกลบอล

สีหน้าฉู่หงกวงดำทะมึน “พูดมาเถอะว่าเกิดอะไรขึ้น”

ไช่หยงเซิ่งไม่อยากยอมรับ เอ่ยอย่างโมโหเกินรับได้ “คุณลุง ผมไม่ได้ทำอะไรเลยนะ! เยี่ยไป๋คนนั้นทรยศบริษัท ถึงกับกล้าพานักแสดงกับบุคลากรของบริษัทจากไป เจ้านั่นอยากต่อต้านชัดๆ!”

เรื่องที่เกิดขึ้นหลายวันนี้ ไหนเลยฉู่หงกวงจะไม่รู้ แต่เขาแค่ลืมตาข้างหลับตาข้างเท่านั้น

เยี่ยไป๋อวดเก่งหนักเกินไป เขาก็ตั้งใจจะให้ไช่หย่งเซิ่งสั่งสอนสักครั้ง เขาตรวจสอบภูมิหลังของเยี่ยไป๋มาแล้ว อีกฝ่ายมาจากครอบครัวธรรมดา ไร้อำนาจไร้คนหนุนหลัง คนแบบนี้เขาเห็นมามาก เมื่อไรที่ได้อำนาจ จะไม่มีทางตัดใจทิ้งทุกอย่างที่ได้มาลง

แต่ใครจะรู้ คราวนี้เขากลับคำนวณพลาดแล้ว…

แต่ผลลัพธ์สุดท้ายนี้ก็ยังเป็นเพราะเจ้าหลานชายคนนี้ของเขาโง่เง่ามุทะลุเกินไป

“ฉันบอกแกกี่รอบแล้วว่าทำอะไรต้องมีความพอดี จัดการเยี่ยไป๋ต้องใช้การดึงคน กดดันอย่างเหมาะสมน่ะได้ แต่อย่าใจร้อนไป ที่สำคัญที่สุดคือการให้เขาทำงานให้แก แต่แกก็ดันทำลายไพ่ดีๆ หนึ่งใบจนกลายเป็นแบบนี้!” สีหน้าฉู่หงกวงเต็มไปด้วยความโมโห

ไช่หย่งเซิ่งทำหน้าเหมือนรู้สึกผิดอยู่บ้าง แต่ไม่นานก็เปิดปากบ่นอย่างโมโห “ลุงโทษผมไม่ได้นะ ทั้งหมดเป็นเพราะเจ้านั่นไม่รู้จักประจบเอาใจ ใครๆ ก็รู้ว่าผมเป็นหลานลุง ทุกคนรู้จักให้ความร่วมมือกับงานของผม ก็ดันมีแค่เจ้านั่นที่บงการนักแสดงในสังกัดให้ต่อต้านผมไม่หยุด

ลุงก็ใช่ว่าจะไม่รู้ว่า วันนี้กองถ่ายผมขายหน้าหมดสิ้นแล้ว ลุงรู้ไหมว่าเจ้านั่นพูดว่าอะไร มันพูดว่าจะพาคนของมันไป! แถมยังยุยงกงซวี่กับลั่วเฉินให้ไปกับมันต่อหน้าสาธารณชน!

คุณลุง เจ้านั่นไม่ได้แค่หักหน้าผม แต่มันยังไม่เห็นลุงในสายตาแม้แต่นิดเดียว! คนทะเยอทะยานอย่างนี้ ต่อให้อยู่ในบริษัทไม่ช้าเร็วก็ต้องเป็นภัยเงียบ!”

ฉู่หงกวงแค่นเสียงเย็น “ลั่วเฉินกับกงซวี่เป็นนักแสดงที่ทำเงินให้กวงเย่ามากที่สุด ถ้าพวกเขาไปแล้ว แกเตรียมจะทำยังไง”

ไช่หย่งเซิ่งกลอกตาคิด ก่อนเอ่ยปาก “ถึงจะดึงเฟลิกซ์กลับมาไม่ได้ แต่สัญญาของกงซวี่กับลั่วเฉินอยู่ที่บริษัท ยกเลิกสัญญาก่อนเวลาถือว่าผิดสัญญา พวกเราเรียกค่าชดใช้กับพวกเขาหนักๆ ได้! กงซวี่ไม่มีตระกูลคอยสนับสนุนแล้ว ลั่วเฉินก็เพิ่งจะดัง พวกเขาไม่มีทางจ่ายเงินค่าผิดสัญญาไหวแน่นอน!”

ฉู่หงกวงชำเลืองมองหลานชายตัวเอง เอ่ยเสียงเย็นว่า “สัญญาของกงซวี่ตอนแรกทำแยกต่างหาก ต้องชดเชยแค่ที่ตกลงกันในสัญญา ส่วนลั่วเฉินครบสัญญาห้าปีเมื่อเดือนก่อน เยี่ยไป๋เลยช่วยเขาเขียนอีกฉบับ ฉบับนั้นไม่มีช่องโหว่เลยสักจุด!”

ไช่หย่งเซิ่งได้ยินก็พลันอึ้งตาค้าง แล้วก็ขบเขี้ยวเคี้ยวฟันทันที

เขาเกือบลืมไปว่าตอนนั้นกงซวี่เข้ามาในฐานะคุณชายรองของตระกูลกง จึงไม่มีใครกล้าเล่นตุกติกกับสัญญาเขา สัญญาของลั่วเฉินก็ถูกเยี่ยไป๋แก้ไปนานแล้ว…

“คุณลุง เจ้านั่นวางแผนไว้ก่อนแล้วชัดๆ!” ไช่หย่งเซิ่งหายใจหอบ

ฉู่หวงกวงขมวดคิ้ว สีหน้าทมึงถึงมาก ตอนนี้ลั่วเฉินกำลังดัง หลังจากสัญญาครบอายุ เยี่ยไป๋จึงให้เงินเดือนและสวัสดิการที่ดียิ่งขึ้นแก่เขาเพื่อรั้งเขาไว้ จุดนี้ไม่มีอะไรผิดพอให้วิจารณ์ ตอนนั้นเขาจึงไม่ได้เห็นแย้ง

แต่ใครจะรู้ว่าหลานชายเขากลับทำให้เรื่องกลายเป็นแบบนี้!

ไช่หย่งเซิ่งกลัวจะยั่วโมโหฉู่หงกวงเข้า จึงรีบร้อนพูด “คุณลุง บริษัทของพวกเราใหญ่ขนาดนั้น ไม่มีพวกเขาก็ไม่ได้เชียวเหรอ ลุงวางใจได้เลย ซีซีเพิ่งเดบิวต์ได้ไม่กี่เดือน แต่ตอนนี้ก็ดังขึ้นแล้วไม่ใช่เหรอ? ผมต้องทำเงินให้ลุงเยอะแล้วเยอะอีกได้แน่”

……………………..