บทที่ 1233 แผนสมคบคิดที่ชั่วร้ายยิ่งกว่า

“ฉันแฝงตัวอยู่ในตระกูลซือมานานหนึ่งปีกว่า ตอนนี้แทบจะมั่นใจได้เลยว่าเยี่ยหวันหวั่นเกี่ยวข้องกับคุณหนูรองอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยง บางทีเยี่ยหวันหวั่นอาจเป็นคุณหนูรองก็ได้” เฟิงเสวียนอี้พูดขณะมองหน้าทุกคน

“อย่าพูดจาไร้สาระน่า” นักพรตใจบริสุทธิ์ส่ายหน้า “เจ้าติดต่าง เดาว่าแกคงยังไม่รู้ พวกเราเจอคุณหนูรองแล้ว”

สิ้นเสียงนักพรตใจบริสุทธิ์ เฟิงเสวียนอี้ก็ขมวดคิ้ว “เจอตัว…คุณหนูอู๋โยวแล้วเหรอ?”

“ก็ใช่น่ะสิ ไม่งั้นหัวหน้าจะจองตั๋วกลับให้พวกเราได้ไงล่ะ” อี้จือฮวาพยักหน้าอย่างมั่นใจ

“งั้นเหรอ…” แววตาของเฟิงเสวียนอี้ไหวระริกเล็กน้อย

สาเหตุที่เขาต้องแฝงตัวอยู่ในตะกูลซือหนึ่งปีกว่า เป็นเพราะเยี่ยหวันหวั่นทั้งนั้น แม้เฟิงเสวียนอี้จะรู้เรื่องเนี่ยอู๋โยวไม่มาก แต่จากข้อมูลที่ได้จากตระกูลเนี่ย มีความเป็นไปได้สูงที่เยี่ยหวันหวั่นก็คือเนี่ยอู๋โยว

ตอนแรก เฟิงเสวียนอี้ยังไม่มั่นใจ แต่นับจากที่เห็นสภาพตอนเมาของเยี่ยหวันหวั่นครั้งที่แล้ว เขาก็ยิ่งมั่นใจในการสันนิษฐานของจตัวเอง เยี่ยหวันหวั่นคือเนี่ยอู๋โยวไม่ผิดแน่…

มีเพียงเรื่องเดียวที่เฟิงเสวียนอี้ไม่อาจเข้าใจ

ถ้าหากเยี่ยหวันหวั่นคือเนี่ยอู๋โยวคุณหนูรองของตระกูลเนี่ย แล้วทำไมเธอถึงได้ลืมทุกอย่าง แล้วกลายเป็นเยี่ยหวันหวั่น

ยิ่งไปกว่านั้น เฟิงเสวียนอี้เคยสืบประวัติความเป็นมาของเยี่ยหวันหวั่น ตั้งแต่เล็กจนโตแทบไม่มีอะไรน่าสงสัยเลย

กระทั่งซือเยี่ยหานที่เป็นผู้นำตระกูลซือหายตัวไป เฟิงเสวียนอี้เข้าไปตรวจสอบห้องหนังสือของซือเยี่ยหาน แล้วบังเอิญเห็นแฟ้มเอกสารที่ชื่อ“YWW”และซีดีที่มีบันทึกเรื่องราวน่าตกใจเอาไว้ ความจริงทั้งหมดได้ถูกไขกระจ่างนับตั้งแต่นั้น

ตัวตนที่แท้จริงของเยี่ยหวันหวั่นคือเนี่ยอู๋โยวไม่ผิดแน่ แต่เธอกลับถูกซือเยี่ยหานใช้การสะกดจิตขั้นสูงล้างความทรงจำของเนี่ยอู๋โยว แล้วถ่ายโอนความจำของเยี่ยหวันหวั่นให้เนี่ยอู๋โยวแทน

ทีนี้ทุกอย่างก็จะลงล็อค ว่าทำไมเนี่ยอู๋โยวถึงได้ปรากฏตัวในฐานะเยี่ยหวันหวั่น และลืมความจริงที่ว่าตัวเองคือเนี่ยอู๋โยวไปจนสิ้น จำไม่ได้กระทั่งเนี่ยอู๋หมิงที่เป็นพี่ชายแท้ๆ ของเธอ

ตอนแรกเนี่ยอู๋หมิงสันนิษฐานว่าเนี่ยอู๋โยวน้องสาวเขา อาจจะหนีตามชายชั่วคนไหนไป ไม่ว่าซือเยี่ยหานจะใช่ชายชั่วคนนั้นหรือไม่ เขาก็เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้อย่างไม่อาจหลีกเลี่ยง ส่วนสาเหตุที่ซือเยี่ยหานลบความจำของเนี่ยอู๋โยว แล้วทำให้เธอกลายเป็นเยี่ยหวันหวั่น เฟิงเสวียนอี้ยังไม่ได้สืบให้แน่ชัด

“ในที่สุดก็เจอคุณหนูรองแล้ว วันเวลาอันยากลำบากของพวกเราก็จบสิ้นลงซักที ขอบคุณสวรรค์จริงๆ” อี้จือฮวาทำหน้าเปี่ยมสุข

เฟิงเสวียนอี้ไม่พูดอะไร เรื่องนี้ต้องไม่จบง่ายๆ อย่างนี้แน่นอน

หลังจากที่เฟิงเสวียนอี้สืบหาตัวตนที่แท้จริงของเยี่ยหวันหวั่นเจอในห้องหนังสือของซือเยี่ยหาน เขาก็มั่นใจว่าเยี่ยหวันหวั่นคือเนี่ยอู๋โยวคุณหนูรองตระกูลเนี่ย แต่ตอนนี้จู่ๆ ก็ได้รับข่าวว่าเจอตัวคุณหนูรองเนี่ยอู๋โยวแล้ว จากตรรกะแล้ว เรื่องแบบนี้ไม่น่าจะเกิดขึ้นได้เลย

ถ้าหากเยี่ยหวันหวั่นคือเนี่ยอู๋โยวคุณหนูรองตระกูลเนี่ยตัวจริง งั้นเนี่ยอู๋โยวคนนั้นที่ทางรัฐอิสระเจอตัวเป็นใครกันล่ะ?

เธอใช้วิธีอะไรหลอกผู้นำตระกูลกับนายหญิง แถมยังทำให้ทั้งตระกูลเนี่ยปักใจเชื่ออย่างไร้ข้อกังขา…

……

เฟิงเสวียนอี้นวดหัวคิ้ว เรื่องนี้ไม่ได้ง่ายดายเหมือนที่เห็นภายนอกแน่ๆ

บางที หลังจากนี้อาจมีแผนสมคบคิดที่ชั่วร้ายยิ่งกว่าเกิดขึ้น

คุณหนูรองเนี่ยอู๋โยวหายตัวไปได้ยังไง ทำไมถึงได้มาอยู่กับซือเยี่ยหาน กระทั่งโดนซือเยี่ยหานลบความจำเรื่องที่ตัวเองเป็นคุณหนูรองตระกูลเนี่ยแห่งรัฐอิสระ…

————————————————————————————-

บทที่ 1234 เบาะแสสำคัญ

อีกอย่าง เนี่ยอู๋โยวที่เนี่ยอู๋หมิงพากลับไปที่รัฐอิสระในครั้งนี้เป็นใครกัน?

แถมในช่วงเวลาอย่างนี้ ซือเยี่ยหานซึ่งเป็นผู้นำตระกูลซือดันมาหายตัวไปอย่างน่าสงสัยอีก ไม่แน่เรื่องนี้อาจมีอะไรเกี่ยวข้องกันก็ได้

แม้แต่เฟิงเสวียนอี้ที่รู้เรื่องขนาดนี้แล้ว กลับยังคงรู้สึกเหมือนดอกไม้ในกระจก จันทราในสายน้ำ ยากจะไข้ข้อข้องใจ

ในตอนนั้นเอง มือถือของอี้จือฮวาดังขึ้น เขามองหน้าจอแล้วลุกขึ้นยืน “ฉันออกไปรับสายแป๊บหนึ่งนะ”

……

นอกร้านอาหาร อี้จือฮวารับสายแล้วพยักหน้าหงึกหงัก “เข้าใจแล้วครับ…แต่เจ้าติดอ่างบอกว่า เยี่ยหวันหวั่นต่างหากที่อาจเป็นคุณหนูรอง เรื่องนี้…”

ไม่รู้ว่าปลายสายเป็นใครและพูดอะไร หลังได้รับคำสั่ง อี้จือฮวาก็วางสายไป

“ทำอะไรอยู่?”

อี้จือฮวาเพิ่งวางสาย เนี่ยอู๋หมิงก็เดินวางมาดมาจากที่ไกลๆ

“ที่บ้านโทรฯ มาน่ะครับ” อี้จือฮวาหันไปตอบเนี่ยอู๋หมิง

เนี่ยอู๋หมิงพยักหน้า แล้วบอกว่า “จองตั๋วเรียบร้อยแล้ว พรุ่งนี้พวกเราก็ได้กลับแล้วล่ะ”

“แต่ว่า หัวหน้าครับ…คนที่อยู่บ้าน ใช่คุณหนูรองเนี่ยอู๋โยวจริงเหรอครับ?” อี้จือฮวาถามด้วยความสงสัย

“เหลวไหล!” เนี่ยอู๋หมิงเหลือบมองอี้จือฮวา “พ่อแม่ฉันจะจำผิดเชียวเหรอ?”

“หัวหน้า…คุณหนูรองหายตัวไปตั้งหลายปี คอนนี้หน้าตาอาจไม่เหมือนเมื่อหลายปีก่อนแล้วก็ได้นี่ครับ…ยังไงก็ควรรอบคอบให้มาก” อี้จือฮวาบอก

“ฉันว่านายคงคันอยากโดนต่อยมากกว่าล่ะสิ” เนี่ยอู๋หมิงแค่นยิ้ม “พ่อแม่กับน้องสามของฉันจะจำผิดเชียวเหรอ”

“โอเค ก็ได้…” เนี่ยอู๋หมิงพูดถึงขนาดนี้แล้ว อี้จือฮวาทำได้แค่พยักหน้าไม่พูดอะไรอีก

ผ่านไปครู่หนึ่ง อี้จือฮวากับเนี่ยอู่หมิงก็เดินเข้ามาในห้อง

“เฟิงเสวียนอี้ ก่อนหน้านี้นายบอกฉันทางโทรศัพท์ว่ามีเบาะแสสำคัญอะไร…มันคืออะไรกันแน่?” เนี่ยอู๋หมิงนั่งลง แล้วถามเฟิงเสวียนอี้

“หัวหน้า ผู้หญิงที่อยู่ที่บ้าน…มั่นใจเหรอครับว่าเป็นคุณหนูรอง?” เฟิงเสวียนอี้ถามเนี่ยอู๋หมิง

เนี่ยอู๋หมิงพยักหน้า “มั่นใจ ยัยเด็กนั่นเตร็ดเตร่อยู่ข้างนอกมานานหลายปี เพิ่งเจอตัวไม่กี่วันก่อน พ่อแม่แล้วก็น้องสามของฉันยืนยันแล้วว่าเป็นยัยนั่น”

“โอเค งั้นก็ไม่มีอะไรแล้วครับ” เฟิงเสวียนอี้ตอบ

สถานการณ์ตอนนี้ชัดเจนแล้ว ผู้นำตระกูลและนายหญิง รวมถึงเนี่ยอู๋หมิงกับคุณหนูสาม ต่างมั่นใจว่าผู้หญิงที่ปลอมตัวเป็นเนี่ยอู๋โยวคือตัวจริง ไม่ว่าเฟิงเสวียนอี้จะพูดอะไรก็ไม่มีประโยชน์แล้ว

ถ้าหากเขาพูดความจริง ตระกูลเนี่ยจะเชื่อหรือไม่ยังไม่รู้ และผลลัพธ์ที่ร้ายแรงที่สุดคืออาจนำภัยมาให้คุณหนูรองตัวจริงได้

ในเมื่อกล้าปลอมตัวเป็นคุณหนูรองตระกูลเนี่ย แสดงว่าต้องไม่ใช่คนธรรมดาแน่นอน บางทีอาจเกี่ยวข้องกับพวกผู้ใหญ่ในตระกูลเนี่ยด้วยก็ได้ ถ้าหากทำให้คนอื่นรู้ว่าเยี่ยหวันหวั่นคือคุณหนูรองตัวจริง เกรงว่าจะทำให้ผู้อยู่เบื้องหลังแผนร้ายคิดฆ่าคน

มีเพียงต้องสืบทุกอย่างให้แน่ชัด เฟิงเสวียนอี้ถึงจะรู้ว่าควรจัดการเรื่องนี้ยังไงต่อ

และก่อนที่ทุกอย่างจะกระจ่าง จะให้ดีเขาไม่ควรวู่วาม และไม่ควรพูดอะไรส่งเดชอีก

……

ผ่านไปไม่นาน เถ้าแก่ร้านยกอาหารเข้ามาแล้วเสิร์ฟ

“เถ้าแก่ แล้วเนื้อล่ะ?!” นักพรตใจบริสุทธิ์จ้องหน้าเถ้าแก่ร้าน แล้วหันไปมองอาหารที่มีแต่ผักล้วนบนโต๊ะอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์