บทที่ 1443 มีของอย่างนี้อยู่จริงเหรอ?

“เรื่องแค่นี้เอง เถ้าแก่โหย่วหมิงยังเคยพาพวกเราสวมรอยเป็นเดธโรสมาแล้วด้วยซ้ำ” นักพรตใจบริสุทธิ์บอก

คิดดูแล้วก็เป็นอย่างที่เขาว่าจริงๆ

ไม่นึกเลยว่าเถ้าแก่โหย่วหมิงจะมีความสามารถพิเศษอย่างนี้ด้วย กล้าสวมรอยหมดไม่ว่าเป็นใคร!

หลังจากคุยเล่นกับทั้งสองพักหนึ่ง เยี่ยหวันหวั่นก็ขับรถพาพวกเขาไปที่โซนเหนือ

กระทั่งฟ้าเริ่มมืด ถึงค่อยขับมาถึงโซนเหนือของรัฐอิสระ

ต่างกับเมืองอวิ๋นเฉิง โซนเหนืออยู่แถบชานเมือง หากจะบอกว่าเป็นพื้นที่ห่างไกลที่ไม่ค่อยมีคนสัญจรผ่านก็คงไม่เกินไป

เป่ยโต่วกับชีซิงรอเยี่ยหวันหวั่นอยู่ก่อนแล้ว พอเห็นเยี่ยหวันหวั่นลงจากรถเลยเดินเข้ามาหา

พอเห็นกำลังคน นักพรตใจบริสุทธิ์ก็ยิ้มบอกว่า “เถ้าแก่…เอ่อ หัวหน้าไป๋ คุณพาคนแค่นี้มาแก้แค้น ไม่ค่อยดีมั้ง…”

เยี่ยหวันหวั่นเหลือบมองนักพรตใจบริสุทธิ์ “ถ้าฉันพาคนมามากพอ แล้วจะเอาพวกนายมาทำไม”

นักพรตใจบริสุทธิ์ชะงักเล็กน้อย เหมือนจะฟังดูมีเหตุผลแฮะ…

“พี่เฟิ่ง สองคนนี้คือ” ชีซิงหันไปมองนักพรตใจบริสุทธิ์กับเสี่ยวเถียนเถียน แล้วขมวดคิ้วถาม

“เพื่อน” เยี่ยหวันหวั่นตอบ

ทหารรับจ้างที่อยู่ใต้อำนาจของเนี่ยอู๋หมิงไม่ค่อยเผยตัวในรัฐอิสระ นอกจากเวลาทำภารกิจ ปกติพวกเขามักมีตัวตนที่ลึกลับ คนทั่วไปไม่มีใครรู้ว่าพวกเขาเป็นใคร

และกฎข้อแรกของทหารรับจ้างก็คือ ต้องปิดบังตัวตนของตัวเองให้มิดชิด หากแม้แต่ตัวตนของตัวเองยังซ่อนไว้ไม่ได้ แล้วจะเป็นทหารรับจ้างและทำภารกิจอะไรสำเร็จได้ยังไง

โดยเฉพาะนักพรตใจบริสุทธิ์กับเสี่ยวเถียนเถียน ยิ่งไม่มีใครรู้จักพวกเขา

“สถานการณ์เป็นไงบ้าง” เยี่ยหวันหวั่นหันไปพูดกับชีซิงและเป่ยโต่ว

“พี่เฟิ่ง ไม่ค่อยดีเท่าไหร่…” เป่ยโต่วทำหน้าเครียด “กองกำลังใต้อำนาจของอาชูร่านั่นก็คือตระกูลหยวน…สำนักงานใหญ่ของตระกูลหยวนห่างจากจุดที่เราอยู่ตอนนี้ประมาณสิบกิโลเมตร…แต่ว่า เหมือนพวกเขาจะรู้ตัวนานแล้ว มีพี่น้องเราหลายคนที่บาดเจ็บหนัก…”

เป่ยโต่วเดินมาหยุดข้างเยี่ยหวันหวั่น แล้วรายงานสถานการณ์ให้เยี่ยหวันหวั่นรู้

สิ้นเสียงเป่ยโต่ว สมาชิกพันธมิตรอู๋เว่ยอีกหลายคนทยอยล้มบาดเจ็บ เสียงคำรามที่แผดออกมาจากลำคอ เหมือนกำลังอดกลั้นกับความเจ็บปวดแสนสาหัส

เยี่ยหวันหวั่นมองพวกเขาด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง แต่ในใจกลับเต็มไปด้วยคลื่นลมแรง

เยี่ยหวันหวั่นยังไม่ทันพูดอะไร ดวงตา หู ปาก และจมูกของคนพวกนั้นก็มีเลือดไหลออกมา กระทั่งมองเห็นหนอนสีขาวตัวยาวๆ ไต่ยั่วเยี้ยรางๆ

“หนอนพิษ!”

เป่ยโต่วหน้าเปลี่ยนสี ตะโกนลั่น

“หนอนพิษ?” เยี่ยหวันหวั่นปากกระตุก หนอนพิษก็มา ไม่บอกว่ามีไอรอนแมน สไปเดอร์แมน แบทแมนคอยซุ่มโจมตีอยู่ด้วยเลยล่ะ?!

“เป็นหนอนพิษจริงๆ”

นักพรตใจบริสุทธิ์กับเสี่ยวเถียนเถียนมองหน้ากัน หน้าตาเหมือนประหลาดใจเล็กน้อย ตระกูลหยวนใช้วิชาหนอนพิษเป็นด้วยเหรอ?!

ในทีมของพวกเขา คนเดียวที่ชำนาญเรื่องหนอนพิษก็คือเจ้าคนตาย…

แต่ตอนนี้เจ้าคนตายกลับไม่อยู่

“ถ้าหากเป็นวิชาหนอนพิษจริงๆ ก็เจองานหินแล้วสิ…” นักพรตใจบริสุทธิ์กล่าว

ท่าทางของนักพรตใจบริสุทธิ์ทำให้เยี่ยหวันหวั่นชะงักงัน บนโลกนี้มีวิชาหนอนพิษอยู่จริงๆ งั้นเหรอ?

ตอนแรกเยี่ยหวันหวั่นคิดจะดึงสมาชิกอู๋เว่ยพวกนั้นให้ลุกขึ้น แต่กลับโดนนักพรตใจบริสุทธิ์รั้งไว้ก่อน เขาส่ายหน้าให้เธอ

ไม่นาน เสียงคำรามเงียบหายไป สมาชิกพันธมิตรอู๋เว่ยหลายคนหน้าซีดเหมือนกระดาษ สิ้นใจตายทันที

สถานการณ์ตอนนี้ทำให้เยี่ยหวันหวั่นสับสนวุ่นวาย

เธอโตมาขนาดนี้ยังไม่เคยเจอเหตุการณ์ที่น่าเหลือเชื่อขนาดนี้มาก่อนเลย!

เยี่ยหวันหวั่นทำท่าจะพูดอะไร แต่จู่ๆ กลับรู้สึกคันยิบๆ เหมือนมีมดไต่ที่คอ

————————————————————————————-

บทที่ 1444 ถอยก่อน

เยี่ยหวันหวั่นจะยกมือตะปบโดยจิตใต้สำนึก แต่นักพรตใจบริสุทธิ์กลับหน้าเปลี่ยนสีไปทันที “อย่าขยับ!”

พริบตาเดียว นักพรตใจบริสุทธิ์ใช้นิ้วดีดแมลงหน้าตาคล้ายแมงป่องที่ดูดคอเยี่ยหวันหวั่นแน่นจนมันปลิวออกไป

“นี่มันกู่พิษ…” หนุ่มกรรมกรต่างชาติทำหน้าประหลาดใจ

ในรัฐอิสระ มีคนใช้วิชาหนอนพิษเป็นอยู่ก็จริง แต่คนที่ใช้ได้ชำนาญขนาดนี้…

“กู่พิษ…” เยี่ยหวันหวั่นตกตะลึง กระทั่งไม่อยากเชื่อ

บนโลกนี้มีกู่พิษ[1]อยู่จริงๆ เหรอ?!

เยี่ยหวันหวั่นรีบหันไปส่งสายตาให้นักพรตใจบริสุทธิ์ แล้วรีบพานักพรตใจบริสุทธิ์ขึ้นรถ

“เถ้าแก่โหย่งหมิง ทำไมเหรอ?” นักพรตใจบริสุทธิ์ไม่เข้าใจ

“แมลงพิษมันยังไงกัน? นายอย่าบอกนะว่ามีของอย่างงี้อยู่จริงๆ!” เยี่ยหวันหวั่นทำหน้าข้องใจ

แต่นักพรตใจบริสุทธิ์กลับพยักหน้าอย่างมั่นใจ “เถ้าแก่โหย่วหมิง มีสิ เถ้าแก่โหย่วหมิงอาจจะยังไม่รู้”

เยี่ยหวันหวั่นหน้าซีดทันที มีของลึกลับพิสดารอย่างงี้อยู่จริงๆ เหรอ? นี่เธอมีชีวิตอยู่ในศตวรรษที่ 21 ยุคแห่งวัตถุนิยมนะ!

“เถ้าแก่โหย่วหมิงน่าจะรู้จักชนเผ่าเหมียวใช่ไหม” นักพรตใจบริสุทธิ์กล่าว

เยี่ยหวันหวั่นพยักหน้า “ใครก็รู้จักหมดแหละ ตอนนี้ชนเผ่าเหมียวเปิดกว้างมากไม่ใช่เหรอ ใครก็เข้าไปเยี่ยมชมได้แล้ว มีวิชากู่พิษอะไรที่ไหนกัน”

“เถ้าแก่โหย่วหมิง คุณรู้แค่ด้านเดียว ไม่ได้รู้ทั้งหมด” นักพรตใจบริสุทธิ์มองเยี่ยหวันหวั่น แล้วพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “ชนเผ่าเหมียวแบ่งออกเป็นหงเหมียว ไป๋เหมียว ชิงเขียว ฮวาเหมียว แล้วก็หลันเหมียว ตอนนี้ชนเผ่าเหมียวที่เปิดกว้างมีแค่ไม่กี่ชนเผ่า แต่หนึ่งในนั้นมีชนเผ่าที่ลึกลับที่สุดรวมอยู่ด้วย ชื่อกู่เหมียว…”

“กู่เหมียว?” เยี่ยหวันหวั่นสะดุดเล็กน้อย

“ใช่แล้ว” นักพรตใจบริสุทธิ์บอกว่า “วิชากู่ของกู่เหมียวลึกลับมาก และในบรรดาชนเผ่าเหมียว ก็มีแค่เหมียวกู่เท่านั้นที่ใช้วิชากู่เป็น”

“มีหลักฐานทางวิทยาศาสตร์ไหม…” เยี่ยหวันหวั่นยังไม่ปักใจเชื่อ

“เอ่อ…พูดยากนะครับ แต่กู่เหมียวไม่ได้เปิดกว้าง พวกเขาปิดกั้นจากโลกภายนอก ของอย่างนี้ถึงจะอยากศึกษาวิจัยก็ทำไม่ได้” นักพรตใจบริสุทธิ์บอก

“ล้อเล่นรึเปล่า…ถ้างั้นเรื่องกุมารทองอะไรพวกนั้น…ก็เป็นจริงงั้นเหรอ?” เยี่ยหวันหวั่นขมวดคิ้ว

“อันนั้นก็เวอร์เกินไป วิชาพวกนั้นเป็นแค่เรื่องเล่าปากต่อปาก ไม่ใช่เรื่องจริง วิชากู่มีอยู่จริงๆ แต่เรื่องกุมารทองอะไรนั่นเป็นแค่เรื่องไร้สาระ” นักพรตใจบริสุทธิ์ส่ายหน้า

เยี่ยหวันหวั่นเองก็เคยได้ยินเรื่องกู่เหมียวมาบ้าง ว่ากันว่ากู่เหมียวใช้ชีวิตโดยตัดขาดจากโลกภายนอก ไม่ยุ่งเกี่ยวกับโลกภายนอก และเชี่ยวชาญวิชากู่

ตอนนั้นที่เห็นข่าวประเภทนี้ เยี่ยหวันหวั่นไม่ได้ใส่ใจ แต่ไม่เคยคิดเลยว่าโลกนี้จะมีกู่พิษอยู่จริงๆ…

โดยเฉพาะวันนี้ หลังจากที่ได้เห็นกับตาเธอก็ตกตะลึงมาก

จากที่นักพรตใจบริสุทธิ์บอก กู่ไม่ใช่วิชาที่ลึกลับและไกลตัวเลย แต่มันมีอยู่จริง เพียงแต่โลกกว้างใหญ่เกินไป แถมกู่เหมียวก็เป็นชนเผ่าที่ตัดขาดจากโลกภายนอก ไม่ค่อยมีใครรู้จัก ยิ่งฟังก็ยิ่งให้ความรู้สึกลึกลับ แล้วจะให้เชื่อได้ยังไง แต่ของอย่างงี้กลับมีอยู่จริงๆ

ก็เหมือนกับแพทย์แผนเหมียวกับแพทย์แผนทิเบตที่มีวิธีการรักษาที่พิเศษมาก คนทั่วไปไม่อาจเข้าใจ แต่กลับมีประสิทธิภาพที่น่าทึ่ง

“มีวิธีไหนใช้สู้กับกู่พิษได้บ้างไหม?” เยี่ยหวันหวั่นถาม

นักพรตใจบริสุทธิ์ครุ่นคิด ไม่นานก็ส่ายหน้า เรื่องกู่พิษเขาแค่รู้ แต่ไม่ได้เข้าใจขนาดนั้น

เรื่องนี้เจ้าคนตายถนัดกว่า…

ไม่นาน เยี่ยหวันหวั่นก็ลงจากรถ แล้วหันไปทางคนของพันธมิตรอู๋เว่ย ตะโกนออกคำสั่งว่า “ที่นี่มีกู่พิษ ถอยก่อน”

……………………………………………………….

[1] กู่พิษ เป็นไสยศาสตร์มนต์ดำแขนงหนึ่งของจีน ผู้มีความรู้จะนำแมลงมีพิษมาทำพิธีเพื่อทำของใส่เป้าหมาย หรือบางทีก็ทำเพื่อเรียกทรัพย์สินเงินทอง