บท​ที่​ ​1933​ ​วายร้าย​สุมหัว​กัน

เห็น​ซือ​เยี​่ย​หาน​ยืน​ขึ้น​เหมือน​อยาก​ออก​ไป​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​จึง​รีบ​ดึง​ม่าน​หน้าต่าง​ลง​ก่อนที่จะ​เดิน​เข้าไป​หา​ ​“​เฮ้​ ​พักผ่อน​ดี​ๆ​ ​ข้างนอก​ไม่ต้อง​ห่วง​ ​ยัง​สู้​กัน​ไม่เสร็จ​เร็ว​ๆ​ ​นี้​หรอก​ ​ไม่ต้อง​ห่วง​!​”

ข้างนอก​คลุ้ง​กลิ่น​ควัน​ปืน​ ​ส่วน​ภายใน​ห้อง​ ​ผู้นำ​บางคน​กำลัง​พยุง​คน​ไป​นั่งลง​พลาง​ถาม​สารทุกข์สุกดิบ​อย่างเอาใจใส่

“​ครั้งนี้​เกรง​ว่า​จะ​มี​คน​ขัดขวาง​จาก​ข้างใน​”​ ​ซือ​เยี​่ย​หาน​เอ่ย

“​คุณ​หมายความว่า​…​”​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ครุ่นคิด​เล็กน้อย​ ​ที่​ซือ​เยี​่ย​หาน​พูด​ก็​มีเหตุผล​ ​ครั้งนี้​เกรง​ว่า​พันธมิตร​อู๋​เว​่ย​คงได้​รับ​ข่าวสาร​ผิด​ๆ​ ​บางอย่าง​ ​จึง​นึก​ไป​ว่า​เธอ​เกิดเรื่อง​แล้ว​ ​ไม่งั้น​ก็​คง​ไม่​ลงมือ​เต็มกำลัง​อย่าง​หุนหันพลันแล่น​แบบนี้

“​ดู​ทรง​แล้ว​ ​มี​คน​อยาก​ยุแยงตะแคงรั่ว​ ​จากนั้น​ก็​คอย​เก็บ​ผลประโยชน์​!​”​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ลูบ​คาง​ ​จากนั้น​ก็​เผย​ท่าทาง​ภาคภูมิใจ​ออกมา​ ​แล้ว​เอ่ย​พลาง​ยิ้ม​ตาหยี​ ​“​แต่​น่าเสียดาย​ ​ที่​ฝ่ายตรงข้าม​ไม่รู้​ว่าความ​จริง​แล้ว​พวกเรา​เป็น​วายร้าย​สุมหัว​กัน​!​”

ซือ​เยี​่ย​หาน​นิ่งเงียบ

วายร้าย​สุมหัว​กัน​…

กับ​มาตรฐาน​คำ​สุภาษิต​ของ​ภรรยา​ตัวเอง​ ​เขา​ไม่​อยาก​ตัดสิน

เยี​่ย​หวัน​หวั่น​กลอกตา​ ​เร่ง​ทำเวลา​เข้า​ประเด็นหลัก​ ​“​หึๆ​ ​จริง​สิ​ ​ยัง​มีเรื่อง​ที่​สำคัญ​มาก​อีก​เรื่อง​ ​นั่น​นะ​ ​เมื่อกี้​ฉัน​ก็​อธิบาย​กับ​คุณ​แล้ว​ ​ฉัน​อยากได้​แหวน​วง​นั้น​เพราะ​มี​จุดประสงค์​พิเศษ​บางอย่าง​จริงๆ​ ​ไม่มี​ความหมาย​อื่น​แน่นอน

ตอนนี้​ฉัน​เข้าเรียน​ที่​โรงเรียน​ชื่อ​เยี​่​ยน​อยู่​คุณ​ก็​รู้อ​ยู​แล้ว​ใช่ไหม​ ​บน​กระดาน​ภารกิจ​มี​ภารกิจ​ระดับ​ ​S​ ​ภารกิจ​หนึ่ง​คือ​ให้​เอา​แหวน​ติดตัว​ของ​จี้​หวง​มา​ ​มูลค่า​สูง​เป็นพิเศษ​!​ ​มีค่า​หนึ่ง​หมื่น​คะแนน​เกียรติยศ​เชียว​นะ​!​”

เยี​่ย​หวัน​หวั่น​พูด​พลาง​ ​สอง​ตา​เป็นประกาย​ ​เผย​แววตา​แสน​ละโมบ​ออกมา

เมื่อม​อง​แววตา​ที่​เปล่งประกาย​ด้วย​ความตื่นเต้น​ยาม​ที่​หญิงสาว​พูดถึง​แหวน​วง​นั้น​ ​แววตา​ของ​ชายหนุ่ม​ก็​หม่น​ลง​เล็กน้อย

จู่ๆ​ ​ก็​นึกถึง​กระดุม​แขน​เสื้อ​ของ​ตัวเอง​ที่​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ประมูล​ไป​ใน​ราคา​หนึ่ง​เหรียญ​ ​“​จริง​เหรอ​?​ ​แหวน​วง​นั้น​มีมูล​ค่า​มาก​เลย​เหรอ​”

เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ไม่กล้า​พูดถึง​แหวน​ของ​จี้​หวง​ที่​เป็นการ​ยั่วยุ​เขา​อีก​ ​และ​รีบ​เอ่ย​ว่า​ ​“​คุณ​ก็​มีค่า​ ​มีค่า​มาก​ๆ​ ​เลย​นะ​ ​เส้น​ผม​หนึ่ง​เส้น​ของ​คุณ​ก็​มีค่า​หนึ่ง​หมื่น​คะแนน​เกียรติยศ​เลย​นะ​!​ ​ไม่ใช่​แค่นั้น​ ​เส้น​ผม​ของ​คุณ​ก็​เป็น​ภารกิจ​ระดับ​ ​S​ ​ภารกิจ​นี้​ฉัน​ก็​รับ​แล้ว​ ​เพราะ​งั้น​คุณ​ว่า​…​”

เยี​่ย​หวัน​หวั่น​เข้าไป​นั่ง​ถูไถ​ ​มอง​อีก​ฝ่าย​ตา​ปริบๆ

ชายหนุ่ม​มอง​หญิงสาว​แวบ​หนึ่ง​ ​นิ่งเงียบ​ไป​ชั่วครู่​ ​สุดท้าย​ดวงตา​ก็​วาบ​แวว​จนใจ​ ​“​ดึง​เอง​”

เยี​่ย​หวัน​หวั่น​พลัน​เกือบ​ดีด​ตัว​ขึ้น​มา​อย่าง​ตื่นเต้น​ ​“อ​๊า​!​ ​จริง​นะ​!​ ​จริงๆ​ ​เหรอ​ ​คุณ​ให้​ฉัน​ดึง​เหรอ​ ​ดึง​ได้​ตามใจ​เลย​เหรอ​”

โชคดี​มา​อย่าง​ไม่ทัน​ตั้งตัว​จริงๆ​!

เยี​่ย​หวัน​หวั่น​จ้อง​ชาย​ผม​เงิน​ที่อยู่​ด้าน​ข้าง​ ​ราวกับ​มังกร​ร้าย​เห็น​ห้อง​สมบัติ​ ​คะแนน​เกียรติยศ​!​ ​ทั้งหมด​คือ​คะแนน​เกียรติยศ​!

“​ถ้า​ภารกิจ​นี้​รับได้​ไม่จำกัด​ก็ดี​สิ​…​”​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​พึมพำ​อย่าง​เสียดาย

ซือ​เยี​่ย​หาน​พูดไม่ออก

รับได้​ไม่จำกัด​ ​เธอ​อยาก​ถอน​ผม​เขา​จน​โล้น​เลย​เหรอ

เยี​่ย​หวัน​หวั่น​พูด​พลาง​โน้ม​เข้าหา​ตัว​ชายหนุ่ม​อย่าง​ตื่นเต้น​และ​เริ่ม​เลือก​เส้น​ผม​อย่างดี​ใจ​ ​“​ถอน​เส้น​ไหน​ดีล​่ะ​ ​เส้น​นี้​?​ ​เส้น​นี้​?​ ​หรือว่า​เส้น​นั้น​?​ ​…​”

สัมผัส​ถึง​มือ​เล็ก​ที่​อ่อนนุ่ม​ราว​ไร้​กระดูก​ของ​หญิงสาว​ปัด​ป่าย​ระหว่าง​เส้น​ผม​ของ​ตัวเอง​ ​แตะ​หนัง​ศีรษะ​และ​ผิวหนัง​ข้าง​ลำคอ​ของ​เขา​เบา​ๆ​ ​แผ่น​หลัง​ของ​ชายหนุ่ม​ก็​แข็งทื่อ​เล็กน้อย​ ​เห็น​หญิงสาว​เลือก​เส้น​ผม​ของ​ตัวเอง​ไปมา​อยู่นาน​ ​จึง​ได้​แต่​ดึง​เส้น​ผม​ออกมา​ด้วยตัวเอง​หนึ่ง​เส้น​ ​จากนั้น​ก็​ประคอง​หญิงสาว​ให้​นั่ง​ดี​ๆ​ ​แล้ว​ยื่น​เส้น​ผม​ที่​ดึง​ออกมา​ให้​กับ​เธอ​ ​“​ได้​แล้ว​”

“​เฮ้​ ​ทำไม​คุณ​ลงมือ​เอง​ล่ะ​!​ ​แถม​เส้น​นี้​ยัง​สั้น​จุ๊ด​จู๋​ ​แล้วก็​บาง​เกินไป​แล้ว​!​ ​ฉัน​อยากได้​เส้น​ที่​ยาว​หน่อย​ดูดี​หน่อย​ไม่​หยาบ​ไม่​บาง​แบบ​นั้น​นะ​!​”

ซือ​เยี​่ย​หาน​เอ่ย​ ​“​ถ้า​ไม่เอา​งั้น​ผม​โยนทิ้ง​นะ​”

ชายหนุ่ม​ตั้งท่า​จะ​โยนทิ้ง

“​เอา​ๆ​ๆ​!​ ​เอา​!​ ​อย่า​โยน​!​”​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​รีบ​แย่ง​มา​เหมือน​เป็น​สมบัติ​ก็​ไม่​ปาน​ ​พูด​จบ​ไม่รู้​นึก​อะไร​ได้​ ​ลูกตา​ก็​กลอก​ไปมา​ ​แล้ว​เอ่ย​อย่าง​ประจบประแจง​ ​“​ฉัน​ขอ​อีก​เส้น​ได้​หรือเปล่า​”

—————————————————————

บท​ที่​ ​1934​ ​พี่ใหญ่​กลับ​กำลัง​จู๋จี๋

เมื่อ​ได้รับ​สายตา​สงสัย​ของ​ชายหนุ่ม​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ก็​รีบร้อน​อธิบาย​ ​“​ถ้า​มี​ภารกิจ​ออกมา​อีก​ล่ะ​ ​เตรียม​ไว้​ก่อน​ก็ได้​ ​ถ้า​ไม่มี​ฉัน​ก็​เก็บ​ไว้​เป็น​ของที่ระลึก​!​ ​เห็น​ของ​คิดถึง​คน​ไง​!​”

สุดท้าย​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ก็​ประสบความสำเร็จ​ได้​ผม​สอง​เส้น

สายตา​ลึกล้ำ​ของ​ซือ​เยี​่ย​หาน​แฝง​ความ​เย็นชา​เล็กน้อย​ ​“​เธอ​จะ​เอา​คะแนน​เกียรติยศ​มาก​ขนาด​นั้น​ไป​ทำ​อะไร​”

เยี​่ย​หวัน​หวั่น​กำ​เส้น​ผม​ที่​ได้มา​อย่าง​ยากลำบาก​โดยสัญชาตญาณ​ ​ห้าม​ให้​ซือ​เยี​่ย​หาน​รู้​เด็ดขาด​ว่า​เธอ​สะสม​คะแนน​เกียรติยศ​เพื่อ​ฟื้นฟู​ความทรงจำ​…

“​เอ๊​ ​ภูเขา​หนังสือ​มี​หนทาง​บากบั่น​เป็น​เส้นทาง​ ​ทะเล​ความรู้​ไร้​ขอบเขต​อาศัย​ความเพียร​เป็น​สำเภา​ ​ในเมื่อ​เข้าเรียน​แล้ว​ ​ย่อม​ต้อง​ตั้งใจ​เรียน​ทุกวัน​เพื่อมุ​่ง​ไป​ข้างหน้า​ ​ตอนนี้​ฉัน​เพิ่งจะ​เป็น​ทหาร​รับจ้าง​ระดับ​ต่ำสุด​ ​จากนี้​ถ้า​พูด​ออก​ไป​จะ​ทำให้​คุณ​ขายหน้า​ขนาด​ไหน​…​”​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ประจบประแจง​อย่างสุดความสามารถ

ซือ​เยี​่ย​หาน​เผย​สายตา​สงสัย​ ​ทั้งที่​รู้​ว่า​เธอ​จงใจ​ปิดบัง​ตัวเอง​อย่างเต็มที่​ ​แต่​เมื่อม​อง​เห็น​หญิงสาว​ใช้​ผ้าเช็ดมือ​ห่อ​เส้น​ผม​ของ​เขา​และ​เก็บ​เข้า​อ้อมอก​ประดุจ​สมบัติ​ล้ำค่า​ ​หัวใจ​ของ​เขา​ก็​ผุด​ความพึงพอใจ​อัน​ไร้​ที่​สิ้นสุด​ขึ้น​มา​ ​ราวกับว่า​รู​กลวง​ใหญ่​ใน​หัวใจ​ค่อยๆ​ ​ถูก​เติมเต็ม

ขอ​แค่​เธอ​อยากได้​ ​ไม่ว่า​อะไร​เขา​ก็​ให้​เธอ​…

ซือ​เยี​่ย​หาน​ปิด​สอง​ตา​ ​เพื่อให้​ตัวเอง​ข่มอารมณ์​ที่​ไม่​สงบ​ทั้งหมด​ใน​ใจ​ลง​ ​แล้ว​ยื่น​สอง​แขน​โอบกอด​หญิงสาว​ไว้​ใน​อ้อมกอด​อย่าง​แน่นหนา

เยี​่ย​หวัน​หวั่น​กะพริบตา​ ​“​หือ​?​ ​อะไร​เหรอ​ ​ทำไม​จู่ๆ​ ​ก็​กระตือรือร้น​ขนาด​นี้​”

‘​ปัง​’

นอก​หน้าต่าง​พลัน​เกิด​เสียงดัง​สนั่น​ ​เหมือน​เป็น​เสียง​ของ​หนัก​ถล่ม​ลงมา

เยี​่ย​หวัน​หวั่น​มอง​ลอด​ซอก​ม่าน​หน้าต่าง​ ​ชี​ซิง​กับ​เจียง​เหยี​ยน​ต่อสู้​กัน​ ​เสา​โรมัน​ใน​สวน​อาชู​ร่า​ถูก​ชน​จน​ล้ม​ลง​หนึ่ง​ต้น

ขณะเดียวกัน​ก็​มีเสียง​ ​‘​ปัง​’​ ​ดัง​ขึ้น​อีกครั้ง​ ​ประตู​ของ​ห้อง​หนังสือ​ถูก​คน​กระแทก​เปิด​ออก

“​พี่​เก้า​!​ ​พี่​เก้า​ท่า​ไม่ดี​แล้ว​!​ ​ข้างนอก​เริ่ม​สู้​กัน​แล้ว​ ​พันธมิตร​อู๋​เว​่​ยพ​วก​บ้านี​่​มัน​…​เอ่อ​…​”​ ​หลิน​เช​วี​ยก​ระ​แทก​เปิด​ประตู​ ​พูด​ไป​ได้​ครึ่งหนึ่ง​ก็​เห็น​ว่า​พี่​เก้า​ของ​ตัวเอง​พิง​อยู่​บน​โซฟา​ ​ใน​อ้อมแขน​กำลัง​กอด​หญิงสาว​คน​หนึ่ง​ไว้

เยี​่ย​หวัน​หวั่น​มุด​ออกมา​จาก​อ้อมกอด​ซือ​เยี​่ย​หาน​ ​ยื่น​ศีรษะ​ผ่าน​ไหล่​ของ​ซือ​เยี​่ย​หาน​ ​แล้ว​โบกมือ​เล็ก​ๆ​ ​ทักทาย​คนที​่​หน้า​ประตู​ ​“​ไฮ​…​”

หลิน​เช​วีย​ ​“​…​เชี​่ย​!​”

เขา​เห็น​บ้า​อะไร​เข้า

หลิน​เช​วีย​ตกใจ​จน​เกือบ​ล้ม​ก้น​จ้ำเบ้า​ ​จ้องมอง​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​เหมือน​เห็น​ผี​ ​“​เธอ​ๆ​ๆ​ ​…​ทำไม​เธอ​ถึง​มา​อยู่​ที่นี่​!​”

“​ทำไม​ฉัน​จะ​อยู่​ที่นี่​ไม่ได้​”​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​แค่น​เสียง​หึ​ ​จากนั้น​ก็​พินิจ​มอง​หลิน​เช​วี​ยอย​่าง​ละเอียด​ ​เมื่อครู่นี้​เธอ​ได้ยิน​คน​คน​นี้​เรียก​ซือ​เยี​่ย​หาน​ว่า​ ​‘​พี่​เก้า​’

คนที​่​เรียก​ซือ​เยี​่ย​หาน​แบบนี้​ได้​มี​ไม่​มาก​ ​คนตรง​หน้า​คง​ไม่​ง่ายดาย​หรอก​มั้ง

เยี​่ย​หวัน​หวั่น​จ้อง​ใบหน้า​ธรรมดาๆ​ ​นั้น​ ​แล้ว​เอ่ย​คาดเดา​ ​“​นาย​คือ​…​หลิน​เช​วีย​?​”

เชี​่ย​!​ ​ถูกจำ​ได้​ซะ​แล้ว​ ​หลิน​เช​วีย​ตกใจ​จน​ฉี่ราด​ ​หันไป​มอง​ซือ​เยี​่ย​หาน​อย่าง​ตื่นตกใจ

ถูก​ขัดจังหวะ​กะทันหัน​ ​ซือ​เยี​่ย​หาน​จึง​มีสี​หน้า​ไม่​ค่อย​ดี​เล็กน้อย​ ​นิ้วมือ​ลูบ​เส้น​ผม​ของ​หญิงสาว​เบา​ๆ​ ​แล้ว​ตอบ​เธอ​หนึ่ง​ประโยค​ ​“​อืม​ ​คือ​เขา​”

เมื่อ​ได้ยิน​พี่​เก้า​ยอมรับ​ตามตรง​ ​หลิน​เช​วี​ยก​็​ยิ่ง​ตกใจ​ทันที​ ​“​พี่​เก้า​พี่​…​นี่​หน้ากาก​พี่​แตก​แล้ว​เหรอ​”

เยี​่ย​หวัน​หวั่น​กลอกตา​ใส่​เขา​ ​“​ฉัน​ฉีก​เอง​ ​นาย​มีปัญหา​เหรอ​ไง​?​”

“​ไม่มี​ ​ไม่มี​เด็ดขาด​!​”​ ​หลิน​เช​วี​ยส​่าย​หน้า​รัว​ๆ​ ​มอง​ทั้งสอง​คนที​่​กะหนุงกะหนิง​จู๋จี๋​กัน​ ​ก็​รู้สึก​ว่า​ตัวเอง​เป็นก้างขวางคอ​ชิ้น​ใหญ่​ ​ใน​ใจ​ก็​น้ำตา​อาบ​หน้า

เชี​่ย​!​ ​นึกไม่ถึง​เลย​สักนิด​!

ข้างนอก​สู้​กัน​ฟ้า​ถล่ม​ดิน​ทลาย​ ​ทั้ง​รัฐ​อิสระ​ถูก​ทำให้​แตกตื่น​แล้ว​ ​ผลลัพธ์​เป็น​ยังไง​ ​บอส​ใหญ่​ของ​ทั้งสองฝ่าย​กลับ​กำลัง​หวาน​แหวว​เธอ​ฉัน​กัน​อยู่​ ​นี่​ยัง​มี​กฎ​สวรรค์​อยู่​ไหม

……………………………………………….