บทที่ 753 ฉันว่าฉันโชคดีทีเดียว

เยี่ยนหวันหวั่นเพิ่งพูด สโลแกนของก๊วนห้าหน่อก็ดังมาทันที “เถ้าแก่โหย่วหมิง สวยเหมือนนางฟ้า สวยๆๆ สวยที่สุดในโลก!”

“พวกคุณ!” ครั้งนี้โหวเม่าเฟิงโมโหจริงๆ แล้ว

ตอนแรกดีร้ายก็ยังเกรงที่เธอเป็นคนของตระกูลซือ เขาจึงให้เกียรติอยู่บ้าง และให้รอพวกเขาง้อตัวเอง สุดท้ายก็ยังจะขายให้อยู่ดี

แต่เขานึกไม่ถึงเลยว่า ผู้หญิงคนนี้จะหยิ่งยโสถึงขั้นนี้

หวงซื่อซินเห็นเหตุการณ์นี้ย่อมรู้สึกยินดีสุดๆ รีบเข้ามายุต่อ “คุณหนูคนนี้ คุณรู้รึเปล่าว่าของในร้านเถ้าแก่โหวเป็นของดีที่สุดในพม่า คุณกลับบอกว่าด้านในหยกดีระดับท็อปล็อตนี้ไม่ใช่ของดีอย่างนั้นเหรอ? คุณพูดแบบนี้คิดอะไรอยู่กันแน่?”

ในตอนนี้ ท่าทีของเยี่ยหวันหวั่นเหมือนคุณชายสำมะเลเทเมาที่มีลูกสมุนคอยคุ้มครองไม่มีผิด เธอกวาดมองหินบนรถเข็นสองคันนั้น กล่าวอย่างไม่สนใจว่า “ฉันหมายความว่า ของล็อตนี้…เจ๊งแน่”

ด้านในหยกดิบ หากผ่าออกมาแล้วราคาขึ้นก็เท่ากับพนันชนะ แต่หากราคาตกก็เท่ากับแพ้ คำพูดของเยี่ยหวันหวั่นคือการกล่าวตรงๆ

โหวเม่าเฟิงโกรธจนลมออกหู “คุณ…คุณ…ดี! คุณไม่ใช่แค่ไม่ให้เกียรติผม ยังไม่ให้เกียรติชื่อเสียงของร้านฮุ่ยชุ่ยของผมด้วย! คุณเซวียกลับไปเถอะ วันนี้ต่อให้พวกคุณคุกเข่าขอร้อง ผมก็ไม่มีทางขายหยกดิบกองนี้ให้ตระกูลซือของพวกคุณเด็ดขาด! อย่าให้ผมต้องเรียก ร.ป.ภ. มาเลย!”

หวงซื่อซินเดิมทีมาด้วยท่าทีอยากลองดูเท่านั้น กลับคิดไม่ถึงว่าโชคจะดีขนาดนี้ ครั้งนี้ตระกูลซือไม่ต้องการธุรกิจที่ได้มาอยู่ในมือ ส่งผู้หญิงที่โง่ขนาดนี้มาทำธุรกิจ จนล่วงเกินโหวเม่าเฟิงเข้า

หวงซื่อซินรีบเข้าไปเตือนเสียงอ่อน “ตายๆ เถ้าแก่โหวอย่าโกรธไปเลยๆ คุณจะไปเอาเรื่องคนนอกวงการไร้ประสบการณ์พวกนี้ทำไม! ทุกคนเปิดประตูทำธุรกิจกัน เธอกลับแยกแยะไม่ได้ อย่างนั้นก็เป็นความเสียหายของเธอ ไม่เกี่ยวกับคนอื่น ของล็อตนี้ของเถ้าแก่โหวยังมีคนซื้ออีกไหม?”

ความนัยของหวงซื่อซินชัดเจนมากแล้ว

ถึงแม้ว่าในประเทศ Z ตระกูลหวงจะมีตำแหน่งสู้ตระกูลซือไม่ได้ แต่ว่ายังเสนอราคาสูงกว่าตระกูลซือ และเป็นหนึ่งในผู้ค้าอัญมณีรายใหญ่ที่สุดของเมืองท่าในประเทศ Z

โหวเม่าเฟิงครุ่นคิดเล็กน้อย จากนั้นก็ตัดสินใจ มองเซวียลี่ด้วยสีหน้าเคร่งขรึม “คุณเซวีย ของล็อตนี้คุณแน่ใจแล้วใช่ไหมว่าจะไม่เอา?”

เซวียลี่ตาเป็นประกาย เขารู้ว่านี่เป็นความอดทนสุดท้ายของโหวเม่าเฟิงแล้ว

ทีมผู้เชี่ยวชาญกระวนกระวาย ถึงอย่างไรหากทำหน้าที่ไม่สำเร็จ พวกเขาก็จะต้องซวยไปด้วย

ทั้งสามคนรีบเข้าไปหาเยี่ยนหวันหวั่น เกลี้ยกล่อมอย่างเต็มที่

“คุณหนูเยี่ย พวกเราสามคนถึงจะไม่กล้าบอกว่าเป็นระดับสุดยอดในวงการ แต่คุณออกไปถามคนอื่นดูก็ได้ ไม่มีใครไม่รู้จักชื่อของพวกเรา หยกดิบล็อตนี้พวกเราได้จับได้เลือกด้วยกัน ไม่มีทางผิดพลาดเด็ดขาด!”

“คุณหนูเยี่ย คุณแค่อ่านหนังสือเฉพาะทางมาไม่กี่เล่ม ก็กล้าแยกแยะแล้วหรอว่าราคาจะขึ้นหรือลง? นี่ออกจะเหลวไหลเกินไปแล้วนะครับ!”

“ต่อให้คุณไม่เห็นด้วยกับผู้อำนวยการฉิน ก็ไม่ควรจะใช้ความรักจากคุณชายเก้ามาล้อเล่นในเรื่องส่วนรวมนะ!”

ความจริงแล้ว ถ้าหากตอนแรกคนพวกนี้ยอมพูดกับเธอดีๆ เธอก็จะอธิบายแผนการของตัวเองให้ฟัง แต่เห็นได้ชัดว่าตั้งแต่ต้นจนจบ คนพวกนี้ไม่ได้เห็นเธออยู่ในสายตา ในตากับในปากมีแต่ฉินรั่วซีทั้งนั้น

ดังนั้นเธอก็ไม่จำเป็นต้องให้เกียรติพวกเขา

เยี่ยนหวันหวั่นหัวเราะ “ฉันแค่ศึกษามาไม่กี่วัน ไม่สิ จะกี่วันแล้วทำไม ธุรกิจการพนันหยกจำเป็นต้องใช้ประสบการณ์สามส่วน ใช้โชคเจ็ดส่วน ฉันคิดมาตลอดว่าฉันเป็นคนโชคดีมาก”

“โคตรของโคตรโชคดี” เยี่ยนหวันหวั่นกล่าวคำพูดไร้สาระอย่างไม่สะทกสะท้าน

—————————————————-

บทที่ 754 ห้าคนขานรับ

โหวเม่าเฟิงแค่นเสียง ดวงตาปรากฏความชั่วร้ายวูบหนึ่ง “เหอะๆ ดูเหมือนพวกเราไม่มีอะไรต้องคุยกันแล้ว! อาไฉ ส่งแขก!”

ต่อให้เธอเป็นคนที่ซือเยี่ยนหายส่งมาแล้วจะทำไม นี่เธอหาที่ตายเอง ยิ่งไปกว่านั้นยังเป็นแค่คนรัก เขาโหวเม่าเฟิงไม่จำเป็นต้องให้เกียรติคนประเภทนี้

ในเมื่อเขายอมให้แต่เธอไม่เห็นค่า อย่างนั้นก็โทษเขาไม่ได้แล้ว

พนักงานได้ยินก็โบกมือส่งสัญญาณ ทันใดนั้น ชายฉกรรจ์ร่างสูงใหญ่กำยำกลุ่มหนึ่งก็เดินเข้ามาด้านหน้าพวกเยี่ยหวันหวั่นอย่างดุร้าย

ในถนนพนันหยกมีเงินทุนหมุนสะพัดอยู่ตั้งแต่หนึ่งล้านหยวนไปจนถึงพันล้านหยวน ดังนั้นร้านทุกร้านจึงมี ร.ป.ภ.เป็นของตัวเอง ยิ่งไม่ต้องพูดถึงร้านพนันหยกขนาดใหญ่เช่นร้านฮุ่ยชุ่ย

ไม่รอให้สืออีเคลื่อนไหว พวกเนี่ยอู๋หมิงห้าคนพุ่งถึงด้านหน้าเยี่ยนหวันหวั่นแล้ว และคุมเชิงกับอันธพาลที่ถูกฝึกมาอย่างดีเหล่านั้น

เนี่ยอู๋หมิงเลิกคิ้วเล็กน้อย “เหอะ อยากจะเห็นนักว่าใครที่กล้าแตะต้องเถ้าแก่ของพวกเรา”

นักพรตใจบริสุทธิ์ว่า “บังอาจ! เถ้าแก่ของพวกเราอยาจะอยู่ในนี้ถึงตอนไหน ก็ขึ้นอยู่กับเถ้าแก่!”

อี้จือฮวาเสริม “โอหัง! ต่อให้เถ้าแก่พวกเราจะค้างที่นี่ นั่นก็ถือเป็นการให้เกียรติแกแล้ว!”

หนุ่มกรรมกรต่างชาติเอาด้วย “ฮวาฮวากับเจ้านักพรตพูดถูก!”

หนุ่มภูเขาน้ำแข็ง “…”

เยี่ยหวันหวั่น “…”

เธอสงสัยอยู่ลึกๆ ว่าคนพวกนี้ไม่น่าจะได้ดูหนังบอดี้การ์ดหรอก แต่น่าจะดูละครขานตอบมาทั้งคืนมากกว่า พอคนหนึ่งร้องขึ้นอีกคนก็ขานตาม

โหวเม่าเฟิงเห็นดังนั้นก็เผยสีหน้าโมโห “เหอะ ยังไม่เคยมีใครกล้ามาก่อเรื่องที่ร้านฮุ่ยชุ่ยของฉันมาก่อน อยากจะเห็นนักว่าพวกแกจะมีปัญญาอะไร!”

หลังจากได้รับสัญญาณจากโหวเม่าเฟิง อันธพาลร่างสูงใหญ่คนหนึ่งในนี้ก็โจมตีใส่หนุ่มภูเขาน้ำแข็งที่ดูอ่อนแอที่สุดในห้าคนทันที…

หนุ่มภูเขาน้ำแข็งขนาดพูดยังคร้านจะพูด อย่าว่าแต่วิวาทเลย ตอนนี้ยืนนิ่งอยู่กับที่ ปล่อยให้คนคนนั้นจู่โจมใส่

เยี่ยนหวันหวั่นเห็นดังนั้นก็ร้อนใจ ถึงอย่างไรเธอก็รู้ว่านักพรตกับอี้จือฮวามีฝีมือไม่เลว

แต่ไม่แน่ว่าชายที่แบกโลงศพคนนี้จะซ่อนคมในฝักไว้เหมือนกัน?

ขณะเยี่ยหวันหวั่นกำลังคิดแบบนี้ หนุ่มภูเขาน้ำแข็งก็เคลื่อนไหว พริบตาที่อันธพาลคนนั้นแตะตัวเขา หนุ่มภูเขาน้ำแข็งก็ลอยกระเด็นไปด้านหลังดังเปรี้ยง…

สิ่งที่ตามมาคือ อี้จือฮวาพุ่งไปนอนคว่ำอยู่บนร่างหนุ่มภูเขาน้ำแข็ง “ตายแล้ว! ฆ่าคนแล้ว! ฆ่าคนแล้ว!”

นักพรตใจบริสุทธิ์ถลึงตามองคนเหล่านั้นด้วยสีหน้าเจ็บปวดรวดร้าว “ท้องฟ้าสีครามดวงอาทิตย์สว่างไสว ฟ้าดินกว้างใหญ่ไพศาล การปล่อยให้คนชั่วทำร้ายคนอื่นไม่มีวันจบสิ้นลง!”

อี้จือฮวาพูด “ถ้าไม่ติดคุก! ก็ต้องชดใช้เงินมา!”

เยี่ยหวันหวั่นอ้าปากตาค้างมอง ‘การชนโถ’[1] ที่ใช้ทักษะการแสดงล้ำลึกนี้

“ไร้สาระ! เมื่อกี้ฉันแค่แตะนิดหน่อยเอง!” อันธพาลอับอายจนโมโห

ไม่ว่าเขาจะรู้หรือไม่ว่าอีกฝ่ายเป็นคนของตระกูลซือ แต่ก็แค่ทำให้กลัวเท่านั้น จะลงมือจริงๆ ได้อย่างไร

“หลีกไป! เจ้าพวกอันธพาลนี่! ชนโถใช่ไหม!” พนักงานพุ่งเข้าไปด้วยความดุร้าย ก่อนคลำลำคอของหนุ่มภูเขาน้ำแข็ง ขณะกำลังจะเปิดโปงพวกเขา สุดท้ายหน้าก็ถอดสี “ไม่…ไม่มีลมหายใจจริงๆ…”

“ว่าอะไรนะ?” โหวเม่าเฟิงหน้าเปลี่ยนสีด้วย

นักพรตใจบริสุทธิ์ร้อง “ยังไม่ชดใช้เงินอีก!”

อี้จือฮวาว่า “ชดใช้เงินมา! ดูรูปร่างหน้าตานี้สิ อย่างน้อยก็ต้องหนึ่งพันล้าน!”

เนี่ยอู๋หมิงมองคนทั้งสองแวบหนึ่ง “จะก่อกบฏหรือไง?”

นักพรตใจบริสุทธิ์รีบพูด “ไม่ครับไม่! เซี่ยเซี่ยเอาพอประมาณ พวกเรากำลังเป็นบอดี้การ์ด ไม่ทำเรื่องอย่างการชนโถ!”

อี้จือฮวาสั่ง “เจ้าคนตาย ยังไม่รีบลุกมาอีก!”

หนุ่มภูเขาน้ำแข็ง “…”

คนที่อยู่บนพื้นไม่ขยับเขยื้อน เห็นได้ชัดว่าพอใจกับท่านอนในตอนนี้มาก

อี้จืออวาปลงอนิจจัง “เฮ้อ นอนเพลินอีกแล้ว…”

……………………………………………………..

[1] การชนโถ เป็นอาชญากรรมอย่างหนึ่งที่เกิดในจีน พวกผู้ก่อเหตุจะจงใจตัดหน้ารถ หรือเดินชนไหล่คนอื่น แล้วแสร้งว่าได้รับบาดเจ็บสาหัส เพื่อเรียกให้อีกฝ่ายชดใช้เงิน