ลำนำบุปผาพิษ – ตอนที่ 2656 ความรู้สึกที่มีต่อนางยังเป็นเช่นในอดีตหรือไม่? / บทที่ 2657 ข้าไม่สนใจตำแหน่งจักรพรรดิ!
บทที่ 2656 ความรู้สึกที่มีต่อนางยังเป็นเช่นในอดีตหรือไม่?
“สองเดือนก่อน ท่านหมอเมิ่งตรวจชีพจรพบ”
กู้ซีจิ่วขมวดคิ้ว วิชาแพทย์ของหมอเมิ่งสูงส่ง แถมยังภักดีต่อสำนักศึกษาชุมนุมสวรรค์ นางไม่มีทางตรวจชีพจรผิดพลาด
เห็นทีว่าจิ้งจอกน้อยจะตั้งครรภ์จริงๆ แถมช่วงเวลาก็ถูกต้องด้วย…
“ซีจิ่ว มีอะไรไม่ถูกต้องหรือ?”
เยี่ยนเฉินมองสีหน้าใคร่ครวญของกู้ซีจิ่วแล้วตระหนกอยู่บ้าง
กู้ซีจิ่วใคร่ครวญดูเล็กน้อย บอกเล่าสถานการณ์ที่พบเห็นในแดนเผ่าจิ้งจอกครามออกมาตามต้นฉบับดั้งเดิม เล่าถึงหลานเยวี่ย เล่าถึงตวนมู่เหยี่ยน…
เยี่ยนเฉินคล้ายถูกสายฟ้าฟาด สีหน้าซีดขาว
ไม่ว่าอย่างไรเขาก็คาดไม่ถึงว่าชาวเผ่าจิ้งจอกครามจะมาจากดินแดนอื่น ที่คาดไม่ถึงยิ่งกว่าคือผู้รุกรานที่เข่นฆ่าปล้นสะดมเหล่านี้จะมาจากสถานที่แห่งเดียวกันกับตระกูลของจิ้งจอกน้อย
เรื่องนี้หากว่าปล่อยให้คนทั่วไปทราบเข้า เกรงว่าจิ้งจอกน้อยคงถูกพาลโกรธไปด้วย…
“ซีจิ่ว เพราะเหตุใดพรุ่งนี้ถึงต้องพาจิ้งจอกน้อยไปให้ได้ล่ะ? หากว่านางรู้เรื่องพวกนี้เข้า เกรงว่าคงเสียใจยิ่งนัก…นางตั้งครรภ์อยู่ ข้าคิดว่าพยายามอย่าให้นางสะเทือนอารมณ์เลย…”
กู้ซีจิ่วเงียบไปครู่หนึ่ง
“เยี่ยนเฉิน เจ้ารู้สึกว่าช่วงหนึ่งเดือนมานี้จิ้งจอกน้อยมีจุดไหนที่ผิดปกติไปบ้างไหม?”
เยี่ยนเฉินผงะไป ส่ายหน้าให้
“ไม่รู้สึกนะ นางปกติดีมาก”
ก็แค่ชอบยั่วยวนเขา แต่นี่ก็แค่แสดงให้เห็นว่านางเป็นผู้ใหญ่ขึ้นบ้างแล้ว ยิ่งไปกว่านั้นคือนี่เป็นความสัมพันธ์ระหว่างสามีภรรยา เยี่ยนเฉินไม่อยากเอ่ยถึง
“เช่นนั้นเจ้าล่ะ? ความรู้สึกที่มีต่อนางยังเป็นเช่นในอดีตหรือไม่?”
เยี่ยนเฉินชะงักค้าง กล่าววาจาไม่ออก ผ่านไปครู่หนึ่งถึงเอ่ยออกมา
“น่าจะ…น่าจะใช่กระมัง…”
“เยี่ยนเฉิน ข้าอยากฟังความจริง! อย่าปิดบังข้า เพราะเรื่องนี้สำคัญมาก!”
เยี่ยนเฉินเงียบไป
เขาพูดไม่ออกอยู่บ้าง เนื่องจากตอนนี้เมื่อเขาอยู่ต่อหน้าจิ้งจอกน้อยความรู้สึกเชิงกายภาพของเขามีความเปลี่ยนแปลงไป…
เมื่อก่อนพอเขาเห็นจิ้งจอกน้อย จะอยากกอดอยากหอม ถึงขั้นที่อยากโผเข้าหาเลยด้วยซ้ำ
ตอนนี้พอเขาเห็นจิ้งจอกน้อย ในใจมีเพียงความรับผิดชอบและความสงสาร ไม่มีความปรารถนาอยากกอดนางเลย
เขาสูดหายใจเฮือกหนึ่ง
“ซีจิ่ว เจ้าต้องการจะพูดอะไรกันแน่? ได้โปรดพูดมาตามตรง”
กู้ซีจิ่วใคร่ครวญดูเล็กน้อย บอกออกไปตรงๆ
“ตอนข้าอยู่ที่แดนเผ่าจิ้งจอกครามไม่เพียงแต่ได้พบหลานเยวี่ย ยังเห็นสตรีที่มีรูปโฉมเหมือนจิ้งจอกน้อยแทบทุกประการด้วย นางบาดเจ็บสาหัส ใกล้ตายแล้ว…”
เยี่ยนเฉินหน้าเปลี่ยนสีทันที
“กะ…ใกล้ตายแล้ว?”
“ใช่! หมอจากดาวจิ้งจอกครามคนนั้นฝืนใช้สมุนไพรชนิดหนึ่งยื้อชีวิตนางไว้ ซ้ำยังถามนางด้วยว่าสำนึกเสียใจหรือยัง? นางเงียบงันอยู่ตลอด แต่ตอนที่ข้าออกมา มองเห็นนางร้องไห้…ข้าเร้นกายเข้าไป พวกเขามองไม่เห็นข้า ดังนั้นจึงไม่ใช่การเสแสร้งเล่นละคร…”
เยี่ยนเฉินกำมือ ปลายนิ้วซีดขาวเล็กน้อย เขาก็ฉลาดเฉลียวเช่นกัน เงยหน้ามองกู้ซีจิ่ว
“เจ้าสงสัยว่าคนนั้นสิถึงจะเป็นจิ้งจอกน้อยตัวจริง ส่วนคนนี้ที่อยู่ข้างกายข้าคือ…ตัวปลอมใช่ไหม?”
จากนั้นก็ส่ายหน้าอย่างรวดเร็ว
“เป็นไปไม่ได้! สตรีคนนั้นแม้ว่าจะรูปโฉมเหมือนจิ้งจอกน้อย แต่บุคลิกท่าทางไม่ค่อยเหมือนกันเลย ที่สำคัญคือ จิ้งจอกน้อยตั้งครรภ์อยู่ แต่สตรีนางนั้นไม่มี! หลายวันก่อนตอนที่ข้าพบนาง ท่าทางของนางไม่เหมือนคนตั้งครรภ์เลย!”
กู้ซีจิ่วมองเขาแวบหนึ่ง เอ่ยเรียบๆ
“เยี่ยนเฉิน เจ้าเป็นสามีของจิ้งจอกน้อย บนโลกนี้คนที่คุ้นเคยกับนางที่สุดมีเพียงเจ้า ใช้หัวใจของเจ้าสัมผัสดูให้ละเอียดเถิด”
เธอมองจันทรา ณ ขอบฟ้า นึกถึงเรื่องหนึ่งได้อีก
“ใช่แล้ว เจ้ายังจำเรื่องที่ข้าถูกสลับร่างในตอนนั้นได้ไหม?”
“จำได้สิ ตอนนั้นร่างกายของเจ้าถูกผู้อื่นยึดครอง ดวงวิญญาณถูกบังคับให้ไปอยู่ในร่างโคลนนิ่งข้างกายโม่เจ้า…”
กล่าวมาถึงตรงนี้ จู่ๆ เขาก็พูดต่อไปไม่ได้แล้ว! สมองประหนึ่งถูกคนใช้ท่อนไม้ทุบ!
————————————————————————————-
บทที่ 2657 ข้าไม่สนใจตำแหน่งจักรพรรดิ!
เขานึกถึงสตรีที่ถูกเขาทำร้ายคนนั้น เมื่อเห็นเขาก็โผเข้ามาหาอย่างไม่ลังเลเลย แววตาปิติยินดีอย่างแท้จริง ดวงตาเปล่งประกาย นางถึงขั้นที่ค่อนข้างคับข้องหมองใจด้วย ราวกับเด็กน้อยที่ถูกรังแกอยู่ข้างนอกแล้วได้พบญาติของตนเข้า
นางเชื่อถือเขาอย่างหมดหัวใจ เป็นที่พึ่งของนางอย่างสมบูรณ์ ดังนั้นพอนางได้รับความอยุติธรรมจากภายนอก หลังจากเห็นเขาก็แสดงท่าทีเช่นนี้…
ส่วนเขาพอเห็นนางปฏิกิริยาแรกก็คือโกรธเคือง โกรธเคืองที่นางกล้าอ้างตัวว่าเป็นจิ้งจอกน้อยของเขา ดังนั้นจึงผลักนางออกไปอย่างไม่ลังเลเลย
ยิ่งนางบอกอย่างเต็มปากว่าตนคือจิ้งจอกน้อย เขาก็ยิ่งโกรธ เขารัวคำถามหลายข้อออกมาปานห่ากระสุน นางตอบไม่ได้เลยสักข้อ สุดท้ายเขาก็ถามคำถามที่ร้ายแรงที่สุดกับนาง
“เจ้าบอกว่าเจ้าคือจิ้งจอกน้อย เช่นนั้นข้าขอถามเจ้า ลูกล่ะ?! ลูกในท้องของเจ้าล่ะ?!”
ยามนั้นสตรีนางนั้นก็ทึ่มทื่อไปเช่นกัน ได้แต่ส่ายหน้ากล่าวว่าไม่รู้ ซ้ำยังบอกอีกว่าตนลืมเลือนเรื่องราวส่วนใหญ่ไป…
นางสวมใส่เสื้อผ้าของผู้รุกรานเหล่านั้น ทำให้เขารู้สึกรังเกียจ นางยังโผเข้าใส่ร่างเขาอย่างต่อเนื่อง บอกอะไรเขาทำนองว่าไม่ง่ายเลยกว่านางจะหนีออกมาได้ เขาจะไม่ต้องการนางไม่ได้ บอกว่านางจดจำได้เพียงเขาเท่านั้น…
ยามนั้นเขายิ้มหยัน สุดท้ายก็บอกว่าจิ้งจอกน้อยอยู่ข้างกายตนมาตลอด นางไม่เคยจากไปไหนเลย
หลังจากกล่าวประโยคนี้ออกมาสตรีนางนั้นก็คลุ้มคลั่งแล้ว นัยน์ตาแดงก่ำ ตะโกนโวยวายใส่เขา แถมยังบอกว่าจิ้งจอกน้อยคนนั้นคือตัวปลอม จะฆ่านาง สับนางให้สุนัขกินเสีย…
ท่าทางตอนคลุ้มคลั่งนั้นดุร้ายยิ่งนัก เยี่ยนเฉินไม่เคยเห็นมาก่อน ราวกับคนบ้าคนหนึ่ง ไอสังหารบนร่างนางทำให้ใบไม้ข้างกายเหี่ยวเฉาตามไปด้วย
เยี่ยนเฉินตกอยู่ภายใต้ความโกรธจึงลงมือกับนางอย่างหนัก…
ถึงแม้เขาจะบอกกับตัวเองอยู่ตลอดว่าไม่ได้ทำผิด แต่ตอนที่สตรีนางนั้นล้มลงไปสายตาที่มองเขาด้วยความผิดหวังและไม่อยากจะเชื่อทำให้หัวใจเขาสั่นไหว ทำให้เขาร้อนรน ดังนั้นเขาจึงได้แต่จากไป แต่สภาพของนางในตอนนั้นยังแวบเข้ามาในสมองของเขาอยู่เสมอ แวบเข้ามาคราหนึ่งก็รู้สึกปวดใจคราหนึ่ง…
หากว่า…สตรีนางนั้นคือจิ้งจอกน้อยจริงๆ เช่นนั้นนางถูกเขาทำร้ายไปแบบนั้น…
เมื่อนึกถึงจุดนี้ แม้แต่ลมหายใจของเยี่ยนเฉินก็ขาดห้วงแล้ว มือสั่นนิดๆ แทบไม่กล้าคิดต่อแล้ว!
เขาส่ายหน้าทันที
“ซีจิ่ว พรุ่งนี้ข้า…”
เอ่ยมาถึงตรงนี้ก็ชะงักไป เนื่องจากไม่ทราบว่ากู้ซีจิ่วจากไปตั้งแต่ตอนไหนแล้ว
บนเนินเขาเหลือเพียงตัวเขาคนเดียว
….
และบนเนินเขานอกเขตแดนของสำนักศึกษาชุมนุมสวรรค์ สตรีนางหนึ่งนั่งกอดเข่าอยู่ตรงนั้น เงยหน้ามองดวงจันทร์ ราวกับบนดวงจันทร์มีสิ่งใดที่น่ามองอยู่ ทำให้นางหักใจละทิ้งไม่ลง
ชายคนหนึ่งยืนอยู่ข้างกายนาง เงียบงันราวกับฉากประกอบอย่างหนึ่ง
สองคนนี้คือสตรีที่หน้าตาเหมือนหลานไว่หูกับตวนมู่เหยี่ยนที่ทำการรักษาให้นาง
“ข้าชอบโลกใบนี้…”
เงียบงันอยู่เช่นนั้นครู่หนึ่ง ในที่สุดสตรีนางนั้นก็เอ่ยขึ้น ในน้ำเสียงแฝงแววสะอื้นให้เล็กน้อย ทว่าฝืนยิ้มออกมานิดๆ
“ข้าถือกำเนิดเติบใหญ่บนโลกนี้ ที่นี่มีสหายของข้า คนทีข้าชอบพอ…ข้าไม่เคยรู้สึกว่าตัวเองไม่ใช่ส่วนหนึ่งของโลกใบนี้เลย…”
“ไว่หู ไม่ว่ายังไงในตัวเธอก็มีสายเลือดราชวงศ์ดาวจิ้งจอกครามไหลเวียนอยู่ ดาวจิ้งจอกครามสิถึงจะเป็นสถานที่ๆ เธอควรจะไป ดาวจิ้งจอกครามสิถึงจะเป็นบ้านเกิดของเธอ แถมสายเลือดในตัวของเธอยังบริสุทธิ์มาก บริสุทธิ์ยิ่งกว่าเชื้อพระวงศ์ที่ถือกำเนิดเติบโตบนดาวจิ้งจอกครามเสียอีก ถ้าหากเธอกลับไปราชวงศ์จิ้งจอกครามต้องยินดีแน่ ไม่แน่ว่าเธออาจจะได้เป็นจักรพรรดิจิ้งจอกครามรุ่นต่อไป…”
“ข้าไม่สนใจตำแหน่งจักรพรรดิ!”
“เธอสนใจแค่เยี่ยนเฉินงั้นสิ? น่าเสียดายที่ข้างกายเขามีหลานไว่หูอีกคนอยู่แล้ว เขาถนอมหล่อนเหมือนสมบัติล้ำค่า เมื่อกี้ตอนที่ฉันพาเธอล่องหนเข้าไป เธอก็เห็นแล้วนี้ เขาดีกับหล่อนมาก….”
คอมเม้นต์