ลำนำบุปผาพิษ – ตอนที่ 2847 ขับไล่ 3 / บทที่ 2848 ด่านเคราะห์

อ่านนิยายจีนเรื่อง ลำนำบุปผาพิษ ตอนที่ ตอนที่ 2847 ขับไล่ 3 / บทที่ 2848 ด่านเคราะห์ อ่านนิยายจีน.COM | อ่านนิยายจีนแปลไทย.

บท​ที่​ ​2847​ ​ขับไล่​ ​3

ส่วน​กู้​ซีจิ​่​วก​็​ยืน​อยู่​เบื้องหน้า​เขา​อย่าง​เย็นชา​ ​วาด​ฝ่ามือ​ ​ทาบ​ลง​บน​หน้าผาก​เขา​ ​มีแสง​เรืองรอง​ผุด​ออกมา​จาก​ฝ่ามือ​…

ร่างกาย​ของ​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​แข็งทื่อ​ ​คิด​หลบเลี่ยง​ตาม​สัญชาตญาณ​ ​แต่​ก็​สะกด​กลั้น​ ​อดทน​ไว้

แสงรุ้ง​ไหล​เข้าสู่​สมอง​ ​เขา​ปวดหัว​อย่างยิ่ง​ ​ราวกับ​มีบาง​สิ่ง​กำลัง​ถูก​ถอดถอน​แยก​ออก​เป็น​ส่วน​ๆ​ ​อย่างรุนแรง​ ​เขา​อดทน​ไม่​ดิ้นรน​ขัดขืน​ ​ฝ่ามือ​ของ​กู้​ซีจิ​่ว​ถอน​ออก​ไป​จาก​หน้าผาก​ของ​เขา​แล้ว​ ​เอ่ย​อย่าง​เยือกเย็น​ ​“​เปิ่น​จุน​ไม่มี​ลูกศิษย์​เนรคุณ​อย่าง​เจ้า​!​ ​นับจากนี้ไป​ ​เจ้า​กับ​เปิ่น​จุน​ไม่มี​อะไร​เกี่ยวข้อง​กัน​อีกแล้ว​!​ ​ไสหัวไป​ซะ​!​”​ ​เมื่อ​ครู่​นาง​ลงมือ​ลบล้าง​ความทรงจำ​บางส่วน​ของ​เขา​ไป​ ​ทำให้​เขา​จดจำ​บทสนทนา​เหล่านั้น​ที่​ใช้​วิชา​มายา​หลอก​ถาม​ไม่ได้​อีก

จากนั้น​ก็​หันหลัง​กลับ​เข้าไป​ใน​หุบเขา​ ​โบกมือ​ปิดกั้น​เขตแดน​อีกครั้ง

ฟั่น​เชียน​ซื่อ​คุกเข่า​ตัวตรง​อยู่​ตรงนั้น​ ​สมอง​ขาวโพลน​ไป​หมด​…

….

ฟั่น​เชียน​ซื่อ​คุกเข่า​อยู่​ด้านนอก​หุบเขา​มาสิบ​วัน​เต็ม​แล้ว​ ​ไม่​กิน​ไม่​ดื่ม​ไม่​นอนมา​สิบ​วัน​ ​เอ่ย​เพียง​ประโยค​เดียว​ซ้ำไปซ้ำมา​ ​“​อาจารย์​ ​ศิษย์​ทราบ​ความผิด​แล้ว​ ​อย่า​ไล่​ศิษย์​ออกจาก​สังกัด​เลย​…​”

ความนิยม​ของ​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ใน​หุบเขา​เสียง​สวรรค์​ยังคง​ค่อนข้าง​ดี​ ​ทุกคน​ล้วน​ช่วยกัน​ขอ​ความเมตตา​ให้​เขา​ ​รวมถึง​อู​เชียน​เหยี​ยน​ด้วย

จนปัญญา​ที่​กู้​ซีจิ​่ว​ตัดสินใจ​แน่วแน่​แล้ว​ ​ยืนกราน​ไม่ยอม​เพิกถอน​คำสั่ง​ ​และ​ไม่​ให้​ผู้ใด​ออก​ไป​เยี่ยม​ดู​เขา​เลย

ยังคง​เป็น​อู​เชียน​เหยี​ยน​ที่​เสี่ยงอันตราย​จาก​การถูกลงโทษ​ ​วิ่ง​ออกมา​ส่ง​ข้าว​ส่ง​น้ำ​ให้​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ ​แต่​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ไม่​กิน​ ​ตามที่​เขา​พูด​คือ​ ​ถ้า​อาจารย์​ไม่​ยกโทษให้​เขา​ ​เขา​ก็​จะ​ไม่​ลุกขึ้น​แม้แต่​วัน​เดียว​ ​แม้ว่า​จะ​ต้อง​คุกเข่า​อยู่​ที่นี่​ไป​จน​ฟ้า​ดิน​สลาย​ก็ตาม

เขา​อยู่​นอก​หุบเขา​ผ่ายผอม​ลง​ทุกวัน​ ​พวก​อู​เชียน​เหยี​ยน​ที่อยู่​ใน​หุบเขา​ก็​นั่ง​ไม่​ติด​แล้ว​เช่นกัน​ ​คิด​หา​สารพัด​หนทาง​เพื่อ​หา​โอกาส​ขอ​ความเมตตา​ให้​เขา

กู้​ซีจิ​่​วรำ​คาญ​จน​ทนไม่ไหว​ ​จึง​ออกคำสั่ง​อย่างหนึ่ง​ไป​เสีย​เลย​ ​“​ถ้า​ผู้ใด​ขอ​ความเมตตา​ให้​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​อีก​ ​ผู้​นั้น​ก็​จะ​ถูก​ขับไล่​ออก​ไป​เช่นกัน​!​”

เมื่อ​ประกาศ​คำสั่ง​นี้​ออก​ไป​ ​ในที่สุด​หู​ของ​เธอ​ก็ได้​รับ​ความสงบ​ขึ้น​มาก

เหล่า​เด็กรับใช้​ส่วนใหญ่​ล้วน​ไม่กล้า​เอ่ยถึง​อีก​ ​มี​เพียง​อู​เชียน​เหยี​ยน​ที่​ยัง​ดื้อรั้น​ ​ยังคง​ทำใจ​กล้า​ขอ​ความเมตตา​ให้​เขา​อยู่​ ​สุดท้าย​ก็​ถูก​กู้​ซีจิ​่ว​ขับไล่​ออก​ไป​เช่นกัน

ด้วยเหตุนี้​ ​ผู้​ที่​คุกเข่า​อยู่​ด้านนอก​หุบเขา​จึง​กลายเป็น​สอง​คน​แล้ว​…

ถึงอย่างไร​ก็​เป็น​ศิษย์​ที่​ตน​ตั้งใจ​สอนสั่ง​มาถึง​ยี่สิบ​ปี​ ​แถม​ยัง​เป็น​ผู้สืบทอด​เพียง​คนเดียว​ด้วย​ ​ถ้า​บอกว่า​กู้​ซีจิ​่ว​ไม่​ปวดใจ​เลย​ก็​โกหก​แล้ว

แต่​ครั้งนี้​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ล้ำเส้น​เธอ​เข้า​แล้ว​จริงๆ​ ​หากว่า​ครั้งนี้​ยอมให้​อภัย​ง่ายๆ​ ​เกรง​ว่าวัน​หน้า​เขา​คงจะ​กำเริบเสิบสาน​ยิ่งกว่า​นี้​ ​ไม่รู้​ว่า​จะ​ก่อเรื่อง​อะไร​ขึ้น​มาบ​้าง

ตอนนี้​เธอ​รักษาพลัง​ยุทธ์​ไว้​ได้​สอง​ส่วน​ยัง​ว่า​ดี​หน่อย​ ​สามารถ​ชิง​สยบ​เขา​ก่อน​ได้​ ​ถ้าหาก​วันหน้า​พลัง​ยุทธ์​ของ​เธอ​เสื่อมถอย​ลง​อย่างที่​ไม่​อาจ​เลี่ยง​ได้​ ​ถ้า​เขา​จับ​สังเกต​ได้​จริงๆ​ ​ไม่แน่​ว่า​อาจจะ​บังคับ​หักหาญ​เธอ​กระทำ​เรื่อง​เลวร้าย​ผิดศีลธรรม​ขึ้น​มา

ถึงแม้​ยุค​นี้​จะ​ไม่​ถือว่า​ความรัก​ระหว่าง​ศิษย์​อาจารย์​เป็นเรื่อง​ผิดศีลธรรม​ ​แต่​อย่าง​แรก​คือ​กู้​ซีจิ​่ว​ไม่เคย​มี​ความคิด​ใน​เชิง​นั้น​ต่อ​เขา​เลย​ ​อย่างที่​สอง​คือ​ตน​ที่​เป็น​ไม้​ใกล้​ฝัง​แล้ว​ไม่​คิด​จะ​ข้องแวะ​มีสัม​พันธ์​รัก​กับ​ลูกศิษย์​ ​ถึงแม้​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​จะ​ดู​สุภาพอ่อนโยน​ยิ่งนัก​ ​แต่​ลึก​ลง​ไป​ใน​กระดูก​ของ​เขา​แล้ว​เป็น​คนที​่​หัวรุนแรง​ยิ่ง​ ​และ​ถือ​ทิฐิ​นัก​ ​หาก​ปักใจ​เรื่อง​ใด​ไป​แล้ว​ ​ใช้​วัว​เก้า​ตัว​ก็​ลาก​กลับมา​ไม่ได้

หากว่า​เธอ​ปล่อย​ให้ความรู้​สึก​อัน​บิดเบี้ยว​นี้​ของ​เขา​พัฒนา​ขึ้น​มา​ ​ทันทีที่​เธอ​สิ้นชีพ​วิญญาณ​สลาย​ ​ไม่รู้​ว่า​เขา​จะ​ก่อเรื่อง​อะไร​ขึ้น​มาบ​้าง

จะ​ต้อง​ทำลาย​ความคิด​นี้​ของ​เขา​ให้​สิ้นซาก​ไป​ซะ​!

แต่ว่า​ ​ควร​ทำ​ยังไง​ล่ะ​ถึง​จะ​ขจัด​ความคิด​นี้​ของ​เขา​ไป​อย่าง​สิ้นเชิง​ได้​?

กู้​ซีจิ​่ว​ปวดหัว​นัก​!

จิตใจ​เธอ​สับสน​ว้าวุ่น​ ​จึง​ปิด​ด่าน​เสีย​เลย​ ​คิด​จะ​คำนวณ​ชะตา​ดู​ให้​ดี​ๆ​ ​เสียหน่อย

อันที่จริง​แล้ว​ความรุ่งโรจน์​ล่มสลาย​ของ​หก​ภพ​ภูมิ​ก็​ทำนาย​ด้วย​ศาสตร์​ดารา​ได้​ ​เมื่อ​แปด​ปีก่อน​จู่ๆ​ ​กู้​ซีจิ​่​วก​็​ฟื้นฟู​ความทรงจำ​ด้าน​ศาสตร์​ผัง​ดารา​ได้

และ​ใน​ส่วนลึก​ของ​ถ้ำ​แห่งหนึ​่ง​ใน​หุบเขา​เสียง​สวรรค์​ของ​เธอ​ ​ก็​มีส​ถาน​ที่​ที่​เหมาะสำหรับ​มอง​ดาว​คำนวณ​ชะตา​อยู่​พอดี​ ​เนื่องจาก​ความทรงจำ​ของ​เธอ​ไม่​ครบถ้วน​ ​ดังนั้น​สำหรับ​ผัง​ดาว​บางส่วน​เธอ​ก็​ไม่​ค่อย​เข้าใจ​สัก​เท่าไหร่​ ​อย่างไรก็ตาม​เพียง​ตรอง​ดู​ให้​มาก​หน่อย​ ​เธอ​ก็​จะเข้า​ใจมาก​ขึ้น​อีก​นิด

————————————————————————————-

บท​ที่​ ​2848​ ​ด่าน​เคราะห์

หลาย​ปี​มานี​้​เธอ​อบรมสั่งสอน​ศิษย์​บ้าง​ ​ไป​ฝึกฝน​ที่​แดน​น้ำแข็ง​บ้าง​ ​ช่วงเวลา​ที่สามา​รถ​สงบใจ​พินิจ​คำนวณ​ผัง​ดาว​มีอยู่​ไม่​มาก​เลย​จริงๆ

เธอ​อยู่​ภายใน​ถ้ำ​นั้น​ถึง​หนึ่ง​เดือนเต็ม​ ​ครั้งนี้​เธอ​มองเห็น​แนวทาง​สาย​หนึ่ง​ ​ค่อนข้าง​ฉงน​อยู่​บ้าง

เธอ​มองเห็น​ดาว​หก​แฉก​ที่​เป็นตัวแทน​ของ​เธอ​ ​รัศมี​สีสัน​มืด​สลัว​ลง​แล้ว​ ​ถึงแม้​จะ​ยัง​เจิดจ้า​พอ​ ​แต่​ก็​เหมือน​อาทิตย์​อัสดง​ลับ​เหลี่ยม​เขา​แล้ว​ ​แขวนลอย​อยู่​ตรงนั้น​อย่าง​เดียวดาย​ค่อยๆ​ ​ร่วงหล่น​ลง​ไป​…

เธอ​ถอนหายใจ​เบา​ๆ​ ​เวลา​ของ​เธอ​เหลือ​ไม่​มาก​แล้ว​จริงๆ​!

ท่ามกลาง​ดวงดาว​ที่​พร่างพราว​อยู่​เต็ม​ฟากฟ้า​ ​เธอ​ยัง​พบ​ดาว​ใหญ่​อีก​สอง​ดวง​ด้วย​ ​ดวง​หนึ่ง​เป็น​สีม่วง​เจิดจ้า​เรืองรอง​ ​ดวง​หนึ่ง​สดใส​ทว่า​มี​หมอก​ดำ​ชั้นหนึ่ง​ปกคลุม​อยู่​ ​ดู​ค่อนข้าง​แปลกประหลาด

กู้​ซีจิ​่​วก​อด​เข่า​มอง​ดาว​สีม่วง​ดวง​นั้น​ ​มีความรู้สึก​คุ้นตา​อยู่​รางๆ​ ​ขึ้น​มา​วูบ​หนึ่ง

ตามปกติ​แล้ว​รัศมี​ของ​ดาว​ดวง​ใหม่​จะ​ไม่​ค่อย​มั่นคง​นัก​ ​ถึงแม้​จะ​ดู​เจิดจ้า​ยิ่ง​ ​แต่​มักจะ​มอบ​ความรู้สึก​เลื่อนลอย​อย่างหนึ่ง​ให้​ผู้คน​อยู่​เสมอ​ ​วงโคจร​ก็​ไม่​เสถียร

แต่​ดาว​สีม่วง​ดวง​นั้น​เห็นได้ชัด​ว่า​เป็น​ดาว​ดวง​ใหม่​ ​แต่​ราวกับ​พญา​หงส์​ที่​ฟื้นคืนชีพ​กลับมา​จาก​กอง​เถ้า​ ​ไม่ว่า​จะ​เป็น​สีสัน​ความ​เจิดจ้า​หรือว่า​วงโคจร​ ​ล้วน​เสถียร​มั่นคง​ยิ่ง​ ​โคจร​อย่าง​มีระเบียบ​แบบแผน​ ​แน่วแน่​ไม่​เอนเอียง

สายตา​กู้​ซีจิ​่​วร​่อ​นล​งบน​ดาวฤกษ์​ที่​มี​หมอก​ดำ​ห่อหุ้ม​ดวง​นั้น​อีกครั้ง​ ​ดาว​ดวง​นี้​มอง​แวบเดียว​ก็​รู้​แล้ว​ว่า​เป็น​ดาว​ดวง​ใหม่​ ​เพียงแต่​เสถียร​ยิ่งนัก​เช่นกัน​ ​แต่​เสถียร​สู้​ดาว​สีม่วง​ดวง​นั้น​ไม่ได้​ ​ได้รับ​ผลกระทบ​จาก​ดาว​ดวง​อื่น​ ​วิถี​โคจร​ใน​ยาม​นี้​ค่อนข้าง​ลาดเอียง​ไป​บ้าง​เล็กน้อย​ ​แต่​ก็​ไม่​ถึงขั้น​หลุด​วงโคจร

ดาว​หมอก​ดำ​ดวง​นั้น​น่าจะเป็น​ตัวแทน​ของ​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​กระมัง​?

เช่นนั้น​ดาว​อีก​ดวง​เป็นตัวแทน​ของ​ใคร​ล่ะ​?

เงา​ร่าง​ของ​ตี้ฝู​อี​ผุด​ขึ้น​มา​ใน​ใจ​ ​คง​มิใช่​ว่า​ดาว​ดวง​นี้​เป็นตัวแทน​ของ​เขา​กระมัง​?​!

หรือว่า​วันหน้า​เขา​ก็​จะ​ได้​เป็น​เทพ​ด้วย​?

วันหน้า​เขา​กับ​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ก็​ร่วมมือ​กัน​ดูแล​ปกครอง​หก​ภพ​ภูมิ​นี้​หรือ​?

เดิมที​ความทรงจำ​ด้าน​ศาสตร์​ดารา​ของ​เธอ​ราวกับ​มี​เส้นด้าย​หนา​ๆ​ ​พัวพัน​อยู่​แต่​ตอนนี้​เส้นด้าย​นี้​ค่อย​คลี่คลาย​ออก​ไป​ทีละ​ชั้น​ๆ​ ​ทำให้​ความทรงจำ​ใน​ส่วน​นี้​ของ​เธอ​แจ่มชัด​ขึ้น​มา​เรื่อยๆ​…

ไม่ทัน​รู้​เนื้อ​รู้ตัว​เธอ​ก็​ศึกษา​คำนวณ​มา​หนึ่ง​เดือน​แล้ว

จิตใจ​ก็​ค่อยๆ​ ​สงบ​ลง

ใน​วันนี้​ ​ขณะที่​เธอ​กำลัง​พินิจ​ดารา​อยู่​ ​จู่ๆ​ ​ก็​เห็น​ว่า​หมอก​ดำ​ชั้น​นั้น​ที่อยู่​รอบกาย​ของ​ดาว​หมอก​ดำ​ดวง​นั้น​จู่ๆ​ ​อัสนี​ที่​เจิดจ้า​สาย​หนึ่ง​พุ่ง​ลงมา​จาก​อากาศ​ ​ฟาด​ลง​บน​ร่าง​มัน​ ​ทำให้​มัน​โยก​ไหว​อย่างรุนแรง​…

กู้​ซีจิ​่ว​ตะลึงงัน​ ​คล้าย​จะ​นึก​อะไร​ได้​ใน​ทันใด​ ​“​แย่​แล้ว​!​ ​น่า​ตาย​นัก​!​”

เรือน​กาย​วูบ​ไหว​ ​เลือนหาย​ไป​จาก​ภายใน​ถ้ำ​แห่ง​นี้​ทันที​ ​พอ​เธอ​ปรากฏตัว​ขึ้น​มา​อีกครั้ง​ ​ก็​อยู่​ด้านนอก​หุบเขา​เสียง​สวรรค์​แล้ว

….

นอก​หุบเขา​เสียง​สวรรค์​ ​กลุ่ม​เมฆแดง​ฉาน​ปกคลุม​ทั่ว​นภา​ ​กระแสไฟฟ้า​ดุจ​อสรพิษ​ที่​เลื้อย​โฉบ​อยู่​กลาง​กลุ่ม​เมฆ

สายลม​กรรโชก​อื้ออึง​ ​กวาด​ม้วน​ฝุ่นธุลี​ฟุ้ง​ตลบ

ส่วน​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ก็​ถูก​โอบล้อม​ด้วย​แสงสี​แดง​เพลิง​กลุ่ม​หนึ่ง​ ​ลอย​ขึ้น​สู่​นภา​ ​มี​ฟ้าแลบ​แปลบปลาบ​กำลัง​พัวพัน​อยู่​รอบกาย​เขา​ ​เขา​นั่ง​หลับตา​อยู่​ภายใน​กลุ่ม​แสง​ ​มี​อัสนี​ด่าน​เคราะห์​สาย​หนึ่ง​ผ่า​ลง​บน​ร่าง​ของ​เขา​แล้ว​ ​ผ่า​จน​เขา​กระอัก​โลหิต​ ​ทว่า​เขา​ยังคง​นิ่งเฉย​ไม่​หลบเลี่ยง​ ​เตรียมพร้อม​เผชิญหน้า​กับ​อัสนี​ด่าน​เคราะห์​ที่​เหลือ​อย่าง​ซึ่งหน้า​เช่นนี้​…

ตัว​บัดซบ​!

กู้​ซีจิ​่ว​สถ​บด​้วย​ความโกรธ​ ​เคลื่อน​กาย​ไป​อยู่​นอก​กลุ่ม​แสง​นั้น​ใน​ทันใด​ ​“​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ ​เจ้า​อยาก​ตาย​สินะ​?​!​”

ตอนนี้​เขา​เป็น​ซ่าง​เซียน​ ​และ​สายฟ้า​ใน​ปัจจุบันนี้​ก็​เป็น​อัสนี​ด่าน​เคราะห์​ ​มีทั​้ง​สิ้น​สี่​สิบ​แปด​สาย​ ​ต่อให้​เขา​ทุ่ม​พลัง​ยุทธ์​ทั้งหมด​เข้า​ต้านทาน​ ​ก็​ยัง​ไม่แน่​ว่า​จะ​ต้าน​ไหว

แต่​ตอนนี้​ไอ้​ตัว​บัดซบ​ผู้​นี้​ไม่​แม้แต่​จะ​ติดตั้ง​เขตแดน​คุ้ม​กาย​ ​นั่ง​ซื่อบื้อ​เป็นตัว​ล่อ​เป้า​อยู่​ตรงนั้น​!

ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ลืมตา​ขึ้น​มาทัน​ที​ ​สายตา​ร่อน​ลง​บน​ร่าง​ของ​กู้​ซีจิ​่ว​ ​ลุก​วาว​ขึ้น​มานิด​ๆ​ ​“​อาจารย์​ ​ในที่สุด​ท่าน​ก็​ยอม​อภัย​ให้​ข้า​แล้ว​ใช่ไหม​?​”

กู้​ซีจิ​่ว​ผงะ​ไป​แวบ​หนึ่ง​ ​โทสะ​แล่น​ขึ้น​มาถึง​กระหม่อม​แล้ว​!

ใน​ช่วงเวลา​แบบนี้​ยัง​มี​เวลา​มาสน​ใจ​เรื่อง​พวก​นั้น​อยู่​อีก​หรือ​?​!

“​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ ​โคจร​เคล็ด​ปัญจะ​เมฆา​ที่​เปิ่น​จุน​เคย​สอน​เจ้า​เข้า​ต้าน​ซะ​!​”​ ​เธอ​ชี้แนะ​อยู่​นอก​กลุ่ม​แสง

————————————————————————————-

คอมเม้นต์

การแสดงความเห็นถูกปิด