ลำนำบุปผาพิษ – ตอนที่ 2810 เท็จกลับจริง จริงกลับเท็จ 2 / บทที่ 2811 เท็จกลับจริง จริงกลับเท็จ 3

อ่านนิยายจีนเรื่อง ลำนำบุปผาพิษ ตอนที่ ตอนที่ 2810 เท็จกลับจริง จริงกลับเท็จ 2 / บทที่ 2811 เท็จกลับจริง จริงกลับเท็จ 3 อ่านนิยายจีน.COM | อ่านนิยายจีนแปลไทย.

บท​ที่​ ​2810​ ​เท็จ​กลับ​จริง​ ​จริง​กลับ​เท็จ​ ​2

ฟัน​แขน​ของ​เพชฌฆาต​ผู้​นั้น​จน​เลือด​พุ่งกระฉูด​ ​ย่อม​ลงทัณฑ์​แล่​เนื้อ​ต่อไป​ไม่ได้​แล้ว

ราชัน​ปีศาจ​หรี่​ตา​แวบ​หนึ่ง​ ​พลัน​ลุกขึ้น​มา​ ​ในที่สุด​ก็​ออกโรง​แล้ว

พลัง​ยุทธ์​ของ​เขา​อยู่​ใน​ขั้น​ซ่าง​เสิน​แล้ว​ ​ทุก​กระบวน​ท่า​ล้วน​เปี่ยม​ด้วย​พลัง​ที่​เคลื่อน​เขา​ย้าย​สมุทร​ได้​ ​เมื่อ​เขา​สำแดง​ฝ่ามือ​นี้​ออกมา​ ​เว้นแต่​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​จะ​ล่าถอย​ไป​เสีย​ ​มิเช่นนั้น​ก็​มี​แต่​ต้อง​ถูก​ผู้อื่น​ซัด​กระเด็น​ไป

กู้​ซีจิ​่ว​ย่อม​มองเห็น​ทุกอย่าง​อยู่​ใน​สายตา​ ​เพียงแต่​เธอ​คำนวณ​แล้ว​ว่า​กระบวน​ท่านี​้​ของ​ราชัน​ปีศาจ​ไม่มีทาง​ล้ม​ศิษย์​ของ​ตน​ได้​ ​ขอ​เพียง​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​หลบเลี่ยง​นิดหน่อย​ก็​หลีก​พ้น​แล้ว

กลับ​คาดไม่ถึง​ว่า​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​จะ​ไม่​หลบ​ไม่​หลีก​เลย​ ​ไม่สน​ใจ​กระบวน​ท่า​โจมตี​อัน​ทรงพลัง​ของ​ราชัน​ปีศาจ​ที่​โจมตี​เข้ามา​จาก​ด้านหลัง​ ​ตรง​เข้า​ฟาดฟัน​ตรวน​เหล็กไหล​ที่​จองจำ​ ​‘​อู​เชียน​เหยี​ยน​’​ ​เอาไว้​บน​เสา​ลงทัณฑ์​!

ผล​คือ​ ​ตรวน​เหล็กไหล​เส้น​หนึ่ง​ถูก​ฟัน​ขาด​สมปรารถนา​ ​แต่​ฝ่ามือ​ของ​ราชัน​ปีศาจ​ก็​ซัด​ลง​บน​แผ่น​หลัง​ของ​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ด้วย​!

ฟั่น​เชียน​ซื่อ​แทบจะ​ลอยคว้าง​ออก​ไป​แล้ว​!

กระอัก​โลหิต​ออกมา​กลางอากาศ​…

สมควร​ตาย​!

กู้​ซีจิ​่ว​หน้า​เปลี่ยนสี​ ​เคลื่อนย้าย​เข้าไป​กลางอากาศ​ ​รับ​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ไว้​…

แรง​ที่​กระแทก​ใส่​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​นั้น​มหาศาล​ ​กู้​ซีจิ​่ว​โอบ​เขา​ไว้​หมุน​เป็น​วง​ ​ถึง​ได้​สลาย​แรง​กระแทก​นั้น​ไป​ได้​ ​จากนั้น​ก็​ร่อน​ลง​บน​แท่น​สูง​อย่าง​สง่า

“​อาจารย์​!​”​ ​ดวงตา​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ส่อง​ประกาย​นิดๆ​ ​เอ่ย​เสียง​แผ่ว​คำ​หนึ่ง​ ​ผล​คือ​กระอัก​โลหิต​ออกมา​อีก​รอบ​…

เห็นได้ชัด​ว่า​เขา​บาดเจ็บสาหัส​ ​ดวง​หน้า​หล่อเหลา​ซีด​ขาว​ปาน​กระดาษ​ ​แต่​นัยน์ตา​กลับ​เจิดจ้า​จน​น่า​ตะลึง​ ​“​อาจารย์​…​ศิษย์​นึก​ว่า​…​นึก​ว่า​ท่าน​ไม่ต้องการ​ข้า​แล้ว​…​”

“​โง่เง่า​!​”​ ​กู้​ซีจิ​่ว​ปล่อย​เขา​ลง​บน​พื้น​ ​จากนั้น​ก็​ยัด​ยาลูกกลอน​เม็ด​หนึ่ง​ใส่​ปาก​เขา​ ​“​อาจารย์​ยัง​ไม่ได้​ขับ​เจ้า​ออกจาก​สำนัก​เสียหน่อย​ ​แล้ว​จะ​ไม่ต้องการ​เจ้า​ได้​อย่างไร​?​”

ฟั่น​เชียน​ซื่อ​กลืน​ยาลูกกลอน​เข้าไป​อย่างว่า​ง่าย​ ​เดิมที​เขา​กระอัก​โลหิต​อยู่​ตลอด​ ​แต่​พอกลืน​ยาลูกกลอน​เข้าไป​ชั่วประเดี๋ยว​ ​ก็​หยุด​กระอัก​เลือด​แล้ว​ ​เพียงแต่​ดวง​หน้า​หล่อเหลา​ยังคง​เผือด​ซีด​อย่างหนัก​ ​“​อาจารย์​ ​ศิษย์​พยายาม​สุด​ความสามารถ​แล้ว​ ​ยังคง​ช่วยเหลือ​เชียน​เหยี​ยน​ไม่ได้​…​”

กู้​ซีจิ​่ว​ขมวดคิ้ว

ไม่ต้อง​ถาม​เลย​ ​วาจา​ก่อนหน้า​นั้น​ของ​ตน​ไป​กระตุ้น​เขา​เข้า​ ​ดังนั้น​ใน​ยาม​นี้​เขา​จึง​ลงมือ​อย่าง​ไม่​คำนึงถึง​สิ่งใด​ทั้งสิ้น​…

นี่​คือ​เขา​ขุ่นเคือง​เธอ​หรือ​?

ที่​เธอ​บอก​ให้​เขา​ช่วยเหลือ​ผู้อื่น​ก็​เพียง​ต้องการ​ปฏิกิริยา​อย่างหนึ่ง​จาก​เขา​ ​มิใช่​ให้​บุ่มบ่าม​ลงมือ​เช่นนี้

ศิษย์​คน​นี้​เฉลียวฉลาด​ยิ่งนัก​เสมอมา​ ​เหตุใด​ครั้งนี้​จึง​โง่เขลา​ไป​เสีย​เล่า​?

เดิมที​กู้​ซีจิ​่ว​แปลง​โฉม​ไว้​ ​แต่​ใน​ยาม​ที่​เธอ​เหิน​ขึ้นไป​รับ​ตัว​ศิษย์​ก็ได้​กลับคืน​รูปโฉม​เดิม​แล้ว​ ​เพียงแต่​ ​บน​หน้า​เธอ​สวมหน้ากาก​ไว้​อัน​หนึ่ง​ ​บดบัง​รูปโฉม​ที่​งดงาม​ปาน​บุปผา​ของ​เธอ​เอาไว้

บัดนี้​เธอ​สวม​เสื้อคลุม​สีเขียว​อ่อน​ยืน​อยู่​ตรงนั้น​ ​บน​ร่าง​แฝง​อำนาจ​ที่​สะกด​ข่ม​ผู้คน​อย่างหนึ่ง​ไว้

“​เจ้า​เป็น​ผู้ใด​?​”​ ​ราชัน​ปีศาจ​ยืน​อยู่​ข้าง​เสา​ลงทัณฑ์​ ​ตะโกน​ถาม​เสียงดัง

กู้​ซีจิ​่ว​หัวเราะ​หยัน​ ​“​ที่​เจ้า​บีบคั้น​ศิษย์​ของ​ข้า​ ​มิใช่​อยาก​เห็น​เปิ่น​จุน​ปรากฏตัว​หรอก​หรือ​?​ ​เหตุใด​พอ​หน​นี้​เปิ่น​จุน​ปรากฏตัว​ขึ้น​ ​เจ้า​รู้แจ้ง​แล้วยัง​แสร้ง​ถาม​อยู่​อีก​เล่า​?​”

“​เจ้า​คือ​เทพ​ผู้สร้าง​โลก​?​”

“​ตัวจริง​เสียง​จริง​”

หลังจาก​พูดคุย​กัน​สั้น​ๆ​ไม่​กี่​ประโยค​ ​ก็​ทำให้​เหล่า​ประชาชน​ที่มา​ร่วม​ชม​เรื่อง​ครื้นเครง​ล้วน​เบิกตา​กว้าง​ ​กลั้นหายใจ​กัน​หมด​แล้ว

นี่​ก็​คือ​เทพ​ผู้สร้าง​โลก​หรือ​?​ ​ทรงอำนาจ​บารมี​ยิ่งนัก​จริงๆ

ทำให้​ผู้คน​ที่​ได้​เห็น​นาง​แข้ง​ขาอ่อน​ยวบ​ ​ต้องการ​คุกเข่า​คารวะ​บูชา​โดย​ตัวเอง

ด้านล่าง​แท่น​ ​ราษฎร​ปีศาจ​บางส่วน​ที่​พลัง​ยุทธ์​ต่ำต้อย​ก็​คุกเข่า​ลง​ไป​แล้ว​จริงๆ​…

เมื่อ​คน​หนึ่ง​คุกเข่า​ลง​ไป​ ​ย่อม​ส่งผล​กระทบ​ออก​ไป​เป็น​ระลอก​ ​ผู้คน​มากมาย​คุกเข่า​ลง​ไป

สีหน้า​ราชัน​ปีศาจ​ลุ่มลึก​ดุจ​วารี​ ​ยิ้มเยาะ​ ​“​เจ้า​บอกว่า​เจ้า​คือ​เทพ​ผู้สร้าง​โลก​ ​มี​หลักฐาน​ใด​มายืน​ยัน​เล่า​?​”

กู้​ซีจิ​่ว​เลิก​คิ้ว​ ​ยัง​มิทัน​ได้​เอ่ย​วาจา​ ​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ที่อยู่​ด้าน​ข้าง​ก็​เอ่ย​ขึ้น​แล้ว​ ​“​ข้า​ยืนยัน​ได้​ ​นาง​ก็​คือ​เทพ​ผู้สร้าง​โลก​อาจารย์​ของ​ข้า​!​”

แวว​อึมครึม​สาย​หนึ่ง​วาบ​ผ่าน​ดวงตา​ของ​ราชัน​ปีศาจ​ ​หัวเราะเยาะ​ ​“​เจ้า​รึ​?​ ​ไม่แน่​ว่า​อาจ​เป็น​เพราะ​เปิ่น​หวาง​นึก​สงสัย​ว่า​เจ้า​รวมหัว​กับ​อู​เชียน​เหยี​ยน​ประทุษร้าย​เทพ​ผู้สร้าง​โลก​จน​สิ้นชีพ​ไป​แล้ว​ ​ถึง​ได้​สร้างตัว​ปลอม​ผู้​นี้​ออกมา​ก็ได้​!​”

ดวงตา​เขา​ลุกโชน​ดั่ง​อัคคี​ ​จ้อง​ร่าง​กู้​ซีจิ​่ว​เขม็ง​ ​“​หาก​คิด​จะ​พิสูจน์​ว่า​เจ้า​เป็น​เทพ​ผู้สร้าง​โลก​หรือไม่ก็​ง่าย​นัก​ ​ประลอง​กับ​เปิ่น​หวาง​!​ ​มิเช่นนั้น​เปิ่น​หวาง​จะ​ตั้งข้อหา​แอบอ้าง​สวมรอย​ให้​เจ้า​ ​จับกุม​เจ้า​เสีย​!​”

————————————————————————————-

บท​ที่​ ​2811​ ​เท็จ​กลับ​จริง​ ​จริง​กลับ​เท็จ​ ​3

นี่​สิ​ถึง​จะ​เป็น​เป้าหมาย​สูงสุด​ของ​เขา​!

กู้​ซีจิ​่ว​ยิ้ม​บาง​ๆ​ ​แวบ​หนึ่ง​ ​“​เห็นที​ว่า​ถ้า​ครั้งนี้​เปิ่น​จุน​ไม่​ลงมือ​สั่งสอน​เจ้า​เสียบ​้า​งคง​ไม่ได้​แล้ว​สินะ​?​”

“​เฮอะ​ ​ตัว​ปลอม​อย่าง​เจ้า​ไหน​เลย​จะ​สั่งสอน​เปิ่น​หวาง​ได้​?​”​ ​ราชัน​ปีศาจ​ยิ้ม​หยัน​ ​แล้ว​กวาดตา​มอง​ ​‘​อู​เชียน​เหยี​ยน​’​ ​บน​เสา​ลงทัณฑ์​แวบ​หนึ่ง​ ​ตรวน​บน​ร่าง​นาง​ขาด​ไป​เพียง​เส้น​เดียว​ ​เส้น​อื่นๆ​ ​ยัง​ล่าม​นาง​ไว้​อยู่​ ​นาง​ถูก​แล่​เฉือน​จน​มอง​เค้าเดิม​แทบ​ไม่​ออก​แล้ว​ ​ชักกระตุก​อยู่​ตรงนั้น​เป็นครั้งคราว​ ​เปล่งเสียง​คร่ำครวญ​ที่​ชวน​ให้​คน​ผวา​ตกใจ​ ​คล้าย​เสียง​ครวญคราง​และ​คล้าย​เสียง​โหยไห้

มือ​ของ​เพชฌฆาต​บาดเจ็บ​แล้ว​ ​เกลือกกลิ้ง​อยู่​บน​พื้น​ลุก​ไม่​ขึ้น​ชั่วขณะ

ราชัน​ปีศาจ​กระตุก​มุม​ปาก​แวบ​หนึ่ง​ ​สั่งการ​ ​“​เปลี่ยนตัว​เพชฌฆาต​อีก​คน​มา​ ​ดำเนินการ​ต่อ​!​”

กู้​ซีจิ​่ว​พลัน​กอดอก​ ​“​เปิ่น​จุน​มาถึง​แล้ว​ ​เจ้า​ยัง​จะ​แล่​เนื้อ​นาง​ต่อ​อีก​หรือ​?​”

“​แน่นอน​!​”​ ​ราชัน​ปีศาจ​ยิ้ม​เหี้ยมเกรียม​ ​“​ถ้า​เจ้า​ยัง​พิสูจน์​ไม่ได้​ว่า​ตน​คือ​ตัวจริง​หรือไม่​ ​โทษทัณฑ์​ของ​นาง​ย่อม​ไม่​อาจ​ผ่อนปรน​ได้​”

“​กล่าว​เช่นนี้​คือ​ ​มี​แต่​เปิ่น​จุน​ต้อง​ประลอง​กับ​เจ้า​ ​ถึง​มี​ความเป็นไปได้​ที่​เจ้า​จะ​ปล่อย​นาง​สินะ​?​”

“​เกรง​ว่า​จะ​ใช่​”

“​ในเมื่อ​เป็น​เช่นนี้​…​”​ ​กู้​ซีจิ​่ว​เลิก​แขน​เสื้อ​ขึ้น​ ​“​เช่นนั้น​ก็​เริ่ม​กัน​เลย​”

เธอ​บอกว่า​จะ​เริ่ม​ก็​เริ่ม​เลย​ ​ไม่มี​ลังเล​เลย​สักนิด​ ​ตรง​เข้า​โจมตี​ราชัน​ปีศาจ​ทันที​!

ราชัน​ปีศาจ​ผงะ​ไป​เล็กน้อย​ ​เขา​หลง​นึก​ว่า​จะ​กระตุ้น​ให้​กู้​ซีจิ​่ว​หงุดหงิด​ได้​ ​กลับ​คาดไม่ถึง​ว่านาง​จะ​สุขุม​เยือกเย็น​ปานนี้​…

ถึงอย่างไร​นาง​ก็​เป็น​เทพ​ผู้สร้าง​โลก​ ​ใช้ชีวิต​มา​เนิ่นนาน​ถึง​เพียงนี้​ ​ความสุขุม​เยือกเย็น​ย่อม​เข้าขั้น​แล้ว​ ​เธอ​จงใจ​แสดงท่าที​เช่นนี้​ออกมา​ ​คง​ต้องการ​ทำให้​ผู้อื่น​นึก​ว่านาง​ไม่ใส่ใจ​ความ​เป็นความ​ตาย​ของ​สาวใช้​คน​นี้​เป็นแน่​ ​ทำให้​คร้าน​จะ​ลงทัณฑ์​ไป​เสีย​…

เฮอะ​ ​เขา​จะ​ไป​หลงกล​นาง​ได้​อย่างไร​?​!

เขา​จะ​ทำให้​เสียง​กรีดร้อง​ของ​ ​‘​อู​เชียน​เหยี​ยน​’​ ​ส่งผล​ต่อ​สมาธิ​ของ​นาง​ ​เช่นนี้​นาง​จะ​ได้​พ่ายแพ้​เร็ว​ขึ้น​!

ด้วยเหตุนี้​ ​ใน​ระหว่าง​ที่​เขา​ต่อสู้​พัวพัน​กับ​กู้​ซีจิ​่ว​ ​ก็ได้​ออกคำสั่ง​ให้​ ​‘​ดูแล​อู​เชียน​เหยี​ยน​ดี​ๆ​’​ ​ไป​ด้วย

เหล่า​เพชฌฆาต​ล้วน​ได้รับ​คำสั่ง​มาก​่อน​แล้ว​ ​ขอ​เพียง​ราชัน​ปีศาจ​สั่งการ​เช่นนี้​ ​พวกเขา​จะ​ต้อง​พุ่ง​เป้า​ลงมือ​กับ​ส่วน​ที่​ไว​ต่อ​สัมผัส​ที่สุด​และ​เกรงกลัว​ความเจ็บปวด​ที่สุด​ของ​ ​‘​อู​เชียน​เหยี​ยน​’​ ​มีด​ทุก​เล่ม​ที่​ใช้​ก็​ต้อง​แช่น้ำ​เกลือ​มาก​่อน​ด้วย​…

ด้วยเหตุนี้​ ​ความเจ็บปวด​บน​ร่าง​ของ​องค์​หญิง​ปีศาจ​จึง​ทวี​ขึ้น​อีก​หลายเท่า​ ​ทำให้​นาง​เจ็บปวด​จน​สลบ​ไป​เลย​!​ ​แต่​ก็​ถูก​เหล่า​เพชฌฆาต​ใช้​น้ำเกลือ​สาด​เพื่อ​ปลุก​ให้​ตื่นขึ้น​มา​อีกครั้ง​ ​ดังนั้น​ ​นาง​จึง​ร้อง​โหยหวน​ปาน​หมู​ถูก​เชือด​ ​ไม่​เหมือน​เสียง​มนุษย์​แล้ว​…

ราชัน​ปีศาจ​เพียง​ถือเอา​เสียง​กรีดร้อง​นี้​เป็น​เสียงดนตรี​อัน​ไพเราะ​ ​สิ่ง​ที่​เขา​คาดไม่ถึง​คือ​ ​กู้​ซีจิ​่ว​ไม่ได้​รับ​ผลกระทบ​เลย​สักนิด​ ​ลื่นไหล​ดุจ​เมฆา​เคลื่อน​คล้อย​ธารา​ไหลริน​ ​ไม่มี​ชะงัก​เลย​สัก​แวบ​ ​กระบวน​ท่า​ของ​นาง​ก็​เป็นแนว​ทาง​เฉพาะ​ของ​ตน​ ​ราชัน​ปีศาจ​ไม่เคย​พบพาน​มาก​่อน​เลย

หลังจาก​ประมือ​กัน​ไป​กว่า​สิบ​กระบวน​ท่า​ ​ราชัน​ปีศาจ​ก็​สำนึก​เสียใจ​บ้าง​แล้ว​!

วรยุทธ์​ของ​กู้​ซีจิ​่ว​สูงส่ง​เลิศล้ำ​กว่า​ที่​เขา​คาดการณ์​ไว้​มาก​นัก​!​ ​ทุก​กระบวน​ท่วงท่า​ล้วน​แฝง​เสียงกึกก้อง​กัมปนาท​ไว้​ ​แถม​นาง​ยัง​มีลูก​ไม้​มากมาย​นัก​ ​ประเดี๋ยว​ก็​เป็น​แส้​เถาวัลย์​บิน​โฉบ​ ​ประเดี๋ยว​ก็​เป็น​กระบี่​ยาว​ส่อง​วูบวาบ​ ​ประเดี๋ยว​ก็​เกิด​บ่อ​ทราย​ขึ้น​บน​พื้น​ ​เกือบจะ​ดูด​สอง​เท้า​ของ​ราชัน​ปีศาจ​เอาไว้​แล้ว​…

โดย​พื้นฐาน​แล้ว​การ​บำเพ็ญ​พลัง​วิญญาณ​ใน​โลก​นี้​จะ​เป็น​เพียง​ธาตุ​เดียว​เท่านั้น​ ​บ้าง​ก็​ทอง​ ​บ้าง​ก็​ไฟ​ ​น้อย​ยิ่งนัก​ที่จะ​มี​ธาตุ​คู่​ ​แต่​กระบวน​ท่าที​่​กู้​ซีจิ​่ว​สำแดง​ออกมา​จะ​ทอง​ไม้​น้ำ​ไฟ​ดิน​ล้วน​มี​หมด​ ​ทำให้​คน​มอง​จน​นัยน์ตา​พร่า​ลาย​ ​แน่นอน​ว่า​อานุภาพ​ก็​เลิศล้ำ​ยิ่ง​เช่นกัน​!

บีบ​ให้​ราชัน​ปีศาจ​ต้อง​ถอยร่น​ไป​ก้าว​แล้ว​ก้าว​เล่า​ ​เกือบจะ​พลัดตก​จาก​แท่น​สูง​แล้ว

ราชัน​ปีศาจ​รับมือ​อย่าง​ยากลำบาก​ไป​พลาง​ ​ลอบ​ก่น​ด่าน​้​อง​สาว​ของ​ตน​อยู่​ใน​ใจ​ไป​พลาง​ ​วรยุทธ์​ของ​เทพ​ผู้สร้าง​โลก​ผู้​นี้​แข็งแกร่ง​เกินไป​แล้ว​!​ ​เกรง​ว่า​ครั้งนี้​เขา​จะ​พ่าย​เสีย​แล้ว​!

เดิมที​เขา​คิด​จะ​เผยโฉม​หน้า​อัน​เหี้ยมโหด​ออกมา​ ​แต่​เกรง​ว่า​หน​นี้​จะ​ต้อง​ถูก​ตบหน้า​ต่อหน้า​สาธารณชน​เสีย​แล้ว​…

กล่าว​เลย​ว่า​เป็นการ​ตบหน้า​กัน​อย่างแท้จริง​!

เท้า​ของ​เขา​พลัน​ถูก​เถาวัลย์​ที่​งอก​ขึ้น​มา​อย่าง​บ้าคลั่ง​พัวพัน​ไว้​ ​เขา​เพิ่งจะ​พยายาม​อย่าง​สุด​ชีวิต​เพื่อ​ฟัน​เถาวัลย์​นี้​ให้​ขาด​ ​ไม่ทัน​ระวัง​ก็​ถูก​ไม้​พลอง​ที่​ทอแสง​ระยิบระยับ​เล่ม​หนึ่ง​กวาด​เข้ามา​ใน​แนว​ขวาง​ ​ฟาด​เข้าที่​เอว​ของ​เขา​จน​เกิด​เสียงดังปึ​้ก​ ​เขา​หน้าซีด​ทันที​ ​ทว่า​ถอยร่น​ไป​อย่างรวดเร็ว​ยิ่ง​ ​เหิน​เข้าไป​ใน​หมู่​องครักษ์

————————————————————————————-

คอมเม้นต์

การแสดงความเห็นถูกปิด