ลำนำบุปผาพิษ – ตอนที่ 2703 ความภักดี 3 / บทที่ 2704 ความภักดี 4

อ่านนิยายจีนเรื่อง ลำนำบุปผาพิษ ตอนที่ ตอนที่ 2703 ความภักดี 3 / บทที่ 2704 ความภักดี 4 อ่านนิยายจีน.COM | อ่านนิยายจีนแปลไทย.

บท​ที่​ ​2703​ ​ความภักดี​ ​3

เมื่อมุก​โลหิต​เหล่านี้​ร่วง​ลง​บน​ขวดโหล​ ​ก็​ซึม​ทะลุ​ลง​ไป

ผ่าน​ไป​ครู่หนึ่ง​ ​ขวดโหล​เหล่านี้​ก็​สั่น​ไหว​ขึ้น​มา​เล็กน้อย​ราวกับ​มีชีวิต​ ​มี​ไอ​หมอก​เริ่ม​ลอย​ม้วน​ขึ้น​มาด​้า​นบน

ไอ​หมอก​ที่​ผุด​ขึ้น​มาจาก​โหล​แต่ละ​ใบ​มีสีสัน​แตกต่าง​กัน​ไป​ ​แดง​ส้ม​เหลือง​เขียว​น้ำเงิน​คราม​ม่วง​ ​เป็น​สี​รุ้ง​พอดี

รูปลักษณ์​ของ​ขวดโหล​ดู​เก่าแก่​เรียบง่าย​ ​ด้านบน​มี​ลวดลาย​ที่​ซับซ้อน​อยู่​ ​ลวดลาย​เหล่านั้น​คล้าย​แมลง​ทว่า​มิใช่​แมลง​ ​คล้าย​สัตว์​ทว่า​มิใช่​สัตว์​ ​ท่ามกลาง​ไอ​หมอก​สลัว​เลือนราง​ ​ผัง​ลวดลาย​เหล่านั้น​บิดเบี้ยว​เปลี่ยนรูป​ราวกับ​มีชีวิต​ ​สีสัน​ก็​ค่อยๆ​ ​แปรเปลี่ยน​ไป​ ​เดิมที​เป็น​สีขาว​น้ำนม​เช่นเดียวกับ​ขวดโหล​ ​แต่​ต่อมา​สีสัน​กลับ​แดงฉาน​ขึ้น​เรื่อยๆ​…

เห็นได้ชัด​ว่า​ใน​โหล​มีบาง​สิ่ง​อยู่​ ​หยาด​โลหิต​ที่​ผุด​ออกมา​จาก​ปลายนิ้ว​ของ​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​เริ่ม​ร้อย​เรียง​เป็น​สาย​ ​แต่ละ​หยด​พุ่ง​ขึ้นไป​ใน​อากาศ​ ​ผสม​รวมตัว​เข้ากับ​ไอ​หมอก​เหล่านั้น​ ​ควบคู่​ไป​กับ​การ​ประกอบ​พิธี​ของ​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ ​ขวดโหล​เหล่านั้น​ค่อยๆ​ ​สั่น​ไหว​อยู่​ตรงนั้น​ ​มีเสียง​ร้อง​โหยหวน​แว่ว​ออกมา​จาก​ด้านใน​ ​ราวกับ​มีสัตว​์​ร้าย​อัน​ใด​ถูก​คุมขัง​ทรมาน​ไว้​ด้านใน​ ​ทว่า​ไม่​อาจ​หลบหนี​ออกมา​ได้​…

เสียง​นั้น​เสมือน​ภูตผี​นับไม่ถ้วน​ร่ำไห้​ ​ทำให้​คน​รู้สึก​เสียวฟัน​ขึ้น​มา

ไอ​หมอก​หนา​ขึ้น​เรื่อยๆ​ ​ลวดลาย​เหล่านั้น​ที่อยู่​บน​ขวดโหล​ก็​สดใส​ขึ้น​เรื่อยๆ​ ​ทีละ​นิดๆ​ ​บน​ผัง​ลวดลาย​มี​ของเหลว​หยด​ลง​ไป​ทีละ​หยด​ๆ​ ​ของเหลว​นั้น​เป็น​สีชมพู​ ​ราวกับ​กลีบดอก​ท้อ​ที่​ผลิบาน​รับสาย​ลม​ใน​เดือน​สาม​ ​ดู​น่ามอง​นัก

เห็นได้ชัด​ว่า​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​สิ้นเปลือง​พลังจิต​ไป​กับ​สิ่ง​นี้​ยิ่ง​ ​ของเหลว​เหล่านั้น​เพิ่ง​รวมตัวกัน​ได้​ไม่​กี่​หยด​ ​บน​หน้าผาก​ของ​เขา​ก็​มี​เหงื่อ​ซึม​ออกมา​แล้ว

จวบจน​เขา​รวบรวม​ปริมาณ​ได้​เต็ม​จอก​สุรา​ใบ​หนึ่ง​ ​เขา​ก็​เหงื่อ​เปียก​ซึม​อาภรณ์​แล้ว

ตอนที่​เขา​เก็บ​พลัง​ ​ในที่สุด​ไอ​หมอก​บน​โหล​เจ็ด​ใบ​นั้น​ก็​สลาย​หาย​ไป​ ​ลวดลาย​บน​ขวดโหล​ก็​คล้าย​มะเขือ​ม่วง​ต้อง​เหมันต์​ ​เหี่ยวเฉา​ไป​ทันที

เขา​ถอนหายใจ​ออกมา​เบา​ๆ​ ​โบก​แขน​เสื้อ​ครา​หนึ่ง​ ​โหล​เจ็ด​ใบ​นั้น​ก็​สลาย​เป็น​ธุลี​สูญสิ้น​ไป

เขา​ถือ​จอก​ของเหลว​ล้ำค่า​ถ้วย​นั้น​ ​มุม​ปาก​เผย​รอยยิ้ม​น้อย​ๆ​ ​ออกมา​จางๆ​…

เขา​เปิด​กลไก​บางอย่าง​ ​มองเห็น​กู้​ซีจิ​่​วกั​บอู​อู๋​เหยี​ยน​ต่าง​คน​ต่าง​นั่ง​อยู่​ตรงนั้น​ ​เป็น​สถานการณ์​ที่​ผู้ใด​ก็​ไม่​เปิดปาก​เอ่ย​วาจา

สายตา​เขา​ร่อน​ลง​บน​ใบหน้า​อู​อู๋​เหยี​ยน​ก่อน​ ​ถอนหายใจ​เบา​ๆ

อู​อู๋​เหยี​ยน​เป็น​สุนัข​ในสังกัด​ตัว​หนึ่ง​ที่​ภักดี​ต่อ​เขา​ที่สุด​ ​เขา​หักใจ​สละ​นาง​ไม่​ลง​จริงๆ​ ​แต่ว่า​…

สายตา​เขา​หันเห​ไป​ที่​ใบหน้า​ของ​กู้​ซีจิ​่ว​ต่อ​ ​นิ่ง​ไป​แวบ​หนึ่ง​ ​ดวงตา​ฉายแวว​เร่าร้อน​และ​ไม่​ยินยอม​แวบ​หนึ่ง

เพียรพยายาม​มา​เนิ่นนาน​ขนาด​นี้​แล้ว​ ​มองเห็น​ความสำเร็จ​ใกล้​เข้ามา​แล้ว​ ​เขา​ไม่​ยินยอม​ให้​ล้มเหลว​ลง​ใน​ขั้นสุดท้าย​!

เขา​จะ​ไม่มีวัน​ปล่อย​ให้​หลุด​รอดไป​ได้​อีกแล้ว​!

เขา​ก้าว​ออก​ไป​…

….

ยาม​ที่​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ก้าว​ทะลุ​จอ​ออกมา​อีกครั้ง​ราวกับ​ซาดา​โกะ​[1]​ ​กู้​ซีจิ​่ว​ไม่มี​ความประหลาดใจ​เลย​สักนิด​ ​เพียง​ลอบ​ตั้งท่า​ระวัง​ขึ้น​มา

อู​อู๋​เหยี​ยน​กลับ​ถอนหายใจ​อย่าง​โล่งอก​ ​นายท่า​นอ​อก​มา​แล้ว​ ​นาง​ก็​ไม่ต้อง​กลัว​ว่า​กู้​ซีจิ​่​วจะ​เล่น​ลวดลาย​ใหม่​อัน​ใด​แล้ว

“​พวก​เจ้า​พูดคุย​กัน​เป็น​อย่างไรบ้าง​?​ ​สำราญ​ดี​หรือไม่​?​”​ ​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ยิ้มน้อย​ๆ​ ​คล้าย​จะ​สัพยอก

“​ไม่เลว​เจ้าค่ะ​ ​แม่นาง​กู้​ยัง​เล่าเรื่อง​สัตว์เลี้ยง​ของ​นาง​ให้​ข้า​น้อย​ฟัง​ด้วย​”​ ​อู​อู๋​เหยี​ยน​ไม่​ปิดบัง​ฟั่น​เชียน​ซื่อ

ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ไม่​แสดง​สีหน้า​ ​ยิ้มน้อย​ๆ​ ​เช่นกัน​ ​“​สัตว์เลี้ยง​ไม่​กี่​ตัว​นั้น​ของ​ซีจิ​่​วน​่า​สนุก​ยิ่งนัก​จริงๆ​ ​เพียงแต่​ไม่มี​ประโยชน์​เท่าไหร่​”

“​ข้าม​อง​พวก​มัน​เป็น​สหาย​ ​ไม่ได้​เห็น​พวก​มัน​เป็น​เครื่องมือ​ ​เหตุใด​ต้อง​สนใจ​ด้วยว่า​มีประโยชน์​หรือไม่​?​”​ ​กู้​ซีจิ​่ว​หยัก​มุม​ปาก​โต้​เขา​ไป​ประโยค​หนึ่ง

ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ส่ายหน้า​นิดๆ​ ​เอ่ย​เสียง​เรียบ​ ​“​ซีจิ​่ว​ ​จง​จำ​วาจา​หนึ่ง​เอาไว้​ ​สัตว์เลี้ยง​ก็​คือ​สัตว์เลี้ยง​ ​ต้อง​เลี้ยง​ตัว​ที่​มีประโยชน์​เท่านั้น​ ​ในเมื่อ​เลี้ยง​แล้วก็​ต้อง​ทำให้​พวก​มัน​สยบ​เชื่อง​เชื่อ​อย่าง​สมบูรณ์​ ​เช่นนี้​พวก​มัน​ถึง​จะ​เชื่อฟัง​คำสั่ง​อย่างแท้จริง​ ​เห็น​เจ้า​เป็น​นาย​เหนือ​เป็น​ผู้ชี้นำ​”

“​โอ้​ ​ดูเหมือน​นี่​จะ​เป็นแนว​ทางการ​สยบ​สัตว์​ของ​ท่าน​ผู้สูงศักดิ์​สินะ​ ​ช่าง​เลือดเย็น​อย่าง​เหนือ​ธรรมดา​โดยแท้​ ​เช่นนั้น​หากว่า​วันหนึ่ง​พวก​มัน​บาดเจ็บสาหัส​จน​ใช้ประโยชน์​ไม่ได้​เล่า​?​ ​ท่าน​จะ​สังหาร​หรือ​ทอดทิ้ง​มัน​ไป​อย่าง​ไม่​ลังเล​เลย​ใช่ไหม​?​”

————————————————————————————-

บท​ที่​ ​2704​ ​ความภักดี​ ​4

ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ยิ้ม​แวบ​หนึ่ง​ ​ทว่า​ไม่ได้​ปฏิเสธ​ ​“​แน่นอน​ ​ในเมื่อ​ไม่มี​ประโยชน์​แล้ว​จะ​เก็บ​ไว้​ทำไม​อีก​?​”

“​แล้ว​ถ้าหาก​มัน​เคย​กระทำ​เรื่องราว​มากมาย​ให้ท่า​นล​่ะ​?​ ​เคย​ช่วยเหลือ​ท่าน​ไว้​มากมาย​ล่ะ​?​”

“​เรื่องราว​ที่​พวก​มัน​ทำให้​ข้า​คือ​หน้าที่​อัน​พึงกระทำ​ ​ช่วยเหลือ​ก็​เช่นกัน​ ​ไม่​อาจ​หักล้าง​อัน​ใด​ได้​ ​อย่างมาก​ข้า​ก็​จะ​ให้​พวก​มัน​ได้​ตาย​สบาย​หน่อย​เท่านั้น​”

“​เช่นนั้น​กับ​ลูกน้อง​ของ​ท่าน​เล่า​?​ ​เป็น​เช่นนี้​เหมือนกัน​หรือ​?​”

ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ยิ้ม​แล้ว​ ​“​ซีจิ​่ว​ ​เจ้า​หลอก​ถาม​ข้า​เช่นนี้​ ​คิด​จะ​ยุแยง​ให้​ความสัมพันธ์​นาย​บ่าว​ของ​อู๋​เหยี​ยน​กับ​ข้า​ร้าวฉาน​หรือ​?​”​ ​แล้ว​หันไป​เอ่ย​ถาม​อู​อู๋​เหยี​ยน​ ​“​อู๋​เหยี​ยน​ ​เจ้า​ถูก​นาง​ยุแยง​ไป​แล้ว​กระ​มัน​?​”

“​นายท่าน​โปรด​วางใจ​ ​นาง​ยุแยง​ไม่ได้​หรอก​เจ้า​คะ​ ​อู๋​เหยี​ยน​จงรักภักดี​ต่อนาย​ท่าน​อย่างแน่นอน​!​”

ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ถาม​ต่อ​อีก​ประโยค​หนึ่ง​ ​“​แล้ว​หากว่า​ข้า​ให้​เจ้า​ไป​ตาย​ล่ะ​?​”

“​เช่นนั้น​อู๋​เหยี​ยน​ก็​จะ​สิ้นชีพ​อย่างสงบ​ ​จะ​ไม่​ขมวดคิ้ว​เลย​สักนิด​!​”​ ​อู​อู๋​เหยี​ยน​เอ่ย​เสียงดัง​หนักแน่น

สีหน้า​ฟัน​เชียน​ซื่อ​ผ่อนคลาย​ ​ยื่นมือ​ไป​ตบ​ไหล่​นาง​ ​“​อู๋​เหยี​ยน​ ​ข้า​รู้อยู่​แล้ว​ว่า​เจ้า​ดีที​่​สุด​ ​ข้า​จะ​ตกรางวัล​ให้​เจ้า​”​ ​เขา​ตวัด​แขน​เสื้อ​ ​ปรากฏ​สุรา​จอก​หนึ่ง​ขึ้น​กลางฝ่ามือ​ ​“​มา​เถอะ​ ​ข้าม​อบ​สิ่ง​นี้​ให้​เจ้า​เป็น​รางวัล​”

อู​อู๋​เหยี​ยน​ก้มหัว​เอ่ย​ขอบคุณ​แล้ว​รับ​มา​ ​จอก​สุรา​ขาว​กระจ่าง​ดั่ง​หยก​ ​แต่​สุรา​ใน​จอก​กลับเป็น​สีแดง​อ่อน​ราวกับ​ดอก​ท้อ​ที่​บานสะพรั่ง​ใน​เดือน​สาม​ ​มีกลิ่นหอม​หวาน​จางๆ​ ​อย่างหนึ่ง​ที่​อธิบาย​ไม่​ถูก​โชย​ออกมา

กลิ่นหอม​นั้น​ทำให้​ทารกในครรภ์​ของ​นาง​เคลื่อนไหว​ครา​หนึ่ง​ ​ตัวนาง​ก็​กลืนน้ำลาย​อึก​หนึ่ง​เช่นกัน

นาง​ไม่​สงสัย​ใน​ตัว​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​เลย​สักนิด​ ​ในเมื่อ​ตกรางวัล​ให้​นาง​ ​นาง​ย่อม​ดื่มได้

สุรา​นี้​หอมหวน​เกินไป​ ​นาง​หักใจ​ดื่ม​รวดเดียว​หมด​ไม่ได้​ ​จึง​จิบ​นิดๆ​ ​อึก​หนึ่ง​ก่อน

ใน​สุรา​แฝงกลิ่น​คาว​โลหิต​ชนิด​หนึ่ง​เอาไว้​ ​แต่​หลังจาก​อู​อู๋​เหยี​ยน​จิบ​อึก​นี้​เข้าไป​ ​ก็​รู้สึก​แมลง​ตะกละ​ถูก​ล่อ​ออกมา​อย่าง​สมบูรณ์​แล้ว​ ​รู้สึก​เพียง​ว่า​สุรา​จอก​นี้​เลิศ​รส​อย่างยิ่ง​ ​ความปรารถนา​ที่​ไร้​ซึ่ง​เหตุ​ผุด​ขึ้น​มา​ใน​หัวใจ

น้ำลาย​สาย​หนึ่ง​ไหล​ย้อย​ออกมา​จาก​มุม​ปากของ​นาง​ ​ไม่สน​ใจ​อะไร​อีกต่อไป​ ​ยก​จอก​สุราชิ​ดริม​ฝีปาก​อีกครั้ง​ ​หมาย​จะ​ดื่ม​รวดเดียว​หมด

‘​ฟุ่บ​!​’​ ​ไม่ทราบ​ว่า​กระแส​ดัชนี​สี​รุ้ง​สาย​หนึ่ง​พุ่ง​ออกมา​จาก​ซอก​มุม​ใด​ ​พุ่งตรง​เข้าใส่​จอก​สุรา​ใน​มือ​ของ​นาง​!

‘​เพล้ง​!​’​ ​จอก​สุรา​หลุดมือ​ร่วง​ลงพื้น​แตก​กระจาย​ ​สุรา​กระจาย​ออกมา​ ​ไหล​นอง​พื้น

นาง​เงยหน้า​ขึ้น​ทันที​ ​ถลึงตา​ใส่​กู้​ซีจิ​่ว​ ​“​สารเลว​!​ ​เจ้า​ทำ​อะไร​?​!​”

นาง​ดูรา​วกับ​หมาป่า​ที่​ถูก​คน​แย่ง​กระดูก​ติด​เนื้อ​ไป​อย่างกะทันหัน​ ​นัยน์ตา​แดงฉาน​ ​โผ​เข้าใส่​กู้​ซีจิ​่ว​แล้ว​!

สีหน้า​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​พลัน​แปรเปลี่ยน​ไป​เช่นกัน​ ​เขา​ไม่​นึก​เลย​ว่า​กู้​ซีจิ​่​วจะ​ลงมือ​ใน​ยาม​นี้​ ​ดังนั้น​จึง​ไม่ได้​ตั้งท่า​ระวัง​นาง

ประกอบกับ​นาง​ลงมือ​ว่องไว​เกินไป​ ​ไม่น่าเชื่อ​เลย​ว่า​ ​‘​สุรา​’​ ​จอก​นนี​้​จะ​หก​ไป​เช่นนี้​!​ ​หก​ไป​แล้ว​!

เพียงแต่​ยาม​นี้​เขา​ไม่สน​ใจ​จะ​ลงโทษ​ตัว​ต้นเหตุ​อย่าง​กู้​ซีจิ​่ว​แล้ว​ ​แต่​ตวัด​แขน​เสื้อ​ครา​หนึ่ง​ ​มี​ลำแสง​เข้า​ครอบคลุม​สุรา​ที่หก​นอง​…

ล้วน​กล่าว​กัน​ว่าน​้ำ​หก​แล้ว​ยาก​จะ​เก็บ​คืน​ ​แต่​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ทำให้​สุรา​ที่หก​นอง​พื้น​กลับมา​อยู่​ใน​จอก​สุรา​อีก​ใบ​หนึ่ง​ได้​อีกครั้ง​อย่าง​น่า​ตะลึง

เพียงแต่​ ​ถึงอย่างไร​ก็​เป็น​ของเหลว​ ​อีกทั้ง​พื้น​ยาน​ใต้​ฝ่าเท้า​สร้าง​ขึ้น​จาก​วัสดุ​พิเศษ​ ​ถึงแม้​จะ​ทนทาน​ยิ่ง​ ​แต่​ก็​ดูดซับ​น้ำ​ได้ดี​ยิ่งนัก

สุรา​ที่​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​กอบกู้​คืน​มา​ได้​มี​แค่​สาม​ใน​สี่​ของ​ปริมาณ​เดิม

กู้​ซีจิ​่ว​ย่อม​ไม่​ปล่อย​ให้​อู​อู๋​เหยี​ยน​ทำร้าย​เธอ​ได้​ ​เงา​ร่าง​ไหว​วูบวาบ​ ​หลบเลี่ยง​การ​โจมตี​ของ​นาง​ ​เอ่ย​เสียง​เบา​ ​“​สุรา​นั้น​มีพิษ​ ​ดื่ม​ไม่ได้​!​”

ร่าง​ของ​อู​อู๋​เหยี​ยน​ที่​พุ่ง​เข้า​โจมตี​ชะงัก​ไป​แวบ​หนึ่ง​ ​ถลึงตา​มอง​กู้​ซีจิ​่ว​ ​“​เจ้า​พูดเหลวไหล​อัน​ใด​?​!​ ​นายท่าน​ไม่มีทาง​วางยาพิษ​ข้า​…​”

กู้​ซีจิ​่ว​ยิ้ม​เย็น​ ​“​เป็นความ​จริง​ ​สุรา​นั้น​คือ​สุรา​พิษ​จริงๆ​!​”

ถึง​เธอ​จะ​มอง​ไม่​ออก​ว่า​สุรา​นั้น​กลั่น​ขึ้น​จาก​วัตถุดิบ​ใด​ ​แต่​ได้กลิ่น​คาว​เหียน​ของ​โลหิต​เจือ​อยู่​ใน​กลิ่นหอม​ของ​สุรา​ ​จากนั้น​ก็​เห็น​ว่า​พอ​ดื่ม​เข้าไป​แล้ว​อู​อู๋​เหยี​ยน​ที่​ควบคุมตัว​เอง​ได้​เป็น​อย่างดี​เสมอมา​ก็​เริ่ม​น้ำลายไหล​ ​เห็นได้ชัด​ว่า​ผิดปกติ​แล้ว​…

————————————————————————————-

[1]​ ​ซาดา​โกะ​ ​คือ​ชื่อตัว​ละครใน​ภาพยนตร์​สยองขวัญ​เรื่อง​ ​The​ ​ring​ ​เป็น​วิญญาณ​พยาบาท​ที่​เผยแพร่​คำสาป​มรณะ​ผ่าน​เทป​วิดีโอ

คอมเม้นต์

การแสดงความเห็นถูกปิด