ลำนำบุปผาพิษ – ตอนที่ 2785 พบพาน 3 / บทที่ 2786 พบพาน 4

อ่านนิยายจีนเรื่อง ลำนำบุปผาพิษ ตอนที่ ตอนที่ 2785 พบพาน 3 / บทที่ 2786 พบพาน 4 อ่านนิยายจีน.COM | อ่านนิยายจีนแปลไทย.

บท​ที่​ ​2785​ ​พบพาน​ ​3

วาจา​ท่อน​หลัง​ของ​เขา​ไม่ได้​เอ่ย​ออกมา​อีก​ ​เนื่องจาก​กู้​ซีจิ​่ว​โยน​โจ๊ก​ชาม​นั้น​ลง​บน​พื้น​ทันที​ ​โจ๊ก​หก​ไป​ทั่ว

พร้อมกับ​ที่​โจ๊ก​ชาม​นั้น​หล่น​ลง​บน​พื้น​ ​เธอ​ก็​เอ่ย​ออกมา​คำ​หนึ่ง​ ​“​ไสหัวไป​!​”

ฟั่น​เชียน​ซื่อ​หน้าซีด​แล้ว​ ​มือ​ที่อยู่​ใน​แขน​เสื้อ​ของ​เขา​สั่นเทา​ ​ช้อนตา​ขึ้น​หมาย​จะ​เอ่ย​อัน​ใด​ ​กู้​ซีจิ​่ว​เปิดปาก​พูด​อีกครั้ง​ ​“​สุขภาพ​ของ​ตัว​อาจารย์​เอง​อาจารย์​แจ้ง​แก่​ใจดี​ ​ไม่ต้อง​รบกวน​ให้​เจ้า​มา​เป็นกังวล​ ​ไสหัว​ออก​ไป​ปลีก​วิเวก​บำเพ็ญ​หนึ่ง​เดือน​ ​อย่า​โผล่​หน้า​มา​ให้​ผู้​ทรงสิทธิ์​อย่าง​ข้า​เห็น​อีก​!​”

ฟั่น​เชียน​ซื่อ​กำมือ​ทันที​ ​เงียบ​ไป​ครู่หนึ่ง​ ​“​ขอรับ​!​”​ ​ในที่สุด​ก็​ค่อยๆ​ ​ถอย​ออก​ไป​แล้ว

ภายใน​ห้อง​หนังสือ​ตก​อยู่​ใน​ความ​เงียบ​ ​มี​เพียง​โจ๊ก​ชาม​นั้น​ที่​ยัง​หก​อยู่​บน​พื้น​ ​กลิ่นหอม​ของ​โจ๊ก​อบอวล​ไป​ทั่ว​ห้อง

กู้​ซีจิ​่ว​มอง​โจ๊ก​ชาม​นั้น​ ​ถอนหายใจ​ ​นวด​คลึง​หว่าง​คิ้ว​ ​เธอ​ดมกลิ่น​หอม​ของ​โจ๊ก​ชาม​นั้น​ ​จากนั้น​ก็​ถอนหายใจ​อีก​ครา

อันที่จริง​เธอ​ชอบ​โจ๊ก​ชาม​นี้​มาก​ ​เดิมที​เธอ​ไม่มี​ความโหยหิว​อยาก​อาหาร​ ​แต่​เธอ​ชมชอบ​อาหาร​เลิศ​รส​ใน​แดน​มนุษย์​เสมอมา​ ​มักจะ​เร้น​กาย​ออก​ไป​ ​ไป​ตาม​ภัตตาคาร​เหมือน​มนุษย์​ทั่วไป​ ​เพื่อ​คลาย​ความอยาก​อาหาร

ตี้​เฮ่า​เห็น​นาง​เดิน​วนรอบ​โจ๊ก​ที่หก​กระจาย​ชาม​นั้น​ถึง​สาม​รอบ​เต็ม​ ​ถึง​ได้​โบก​แขน​เสื้อ​เก็บกวาด​โจ๊ก​ชาม​นั้น​อย่าง​หักใจ​ไม่​ลง​อยู่​บ้าง

ตี้​เฮ่า​อด​ส่าย​หัว​ไม่ได้​ ​เห็นได้ชัด​ว่า​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​เกิด​ความคิด​เป็นอื่น​ขึ้น​มา​แล้ว​ ​แต่​กู้​ซีจิ​่ว​ผู้​เป็น​อาจารย์​ ​มี​เพียง​ไมตรีจิต​ระหว่าง​ศิษย์​อาจารย์​แก่​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ ​ไม่มีความรู้​สึก​ฉันท์​ชาย​หญิง

หรือว่า​ที่​ต่อมา​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​เปลี่ยนเป็น​ชั่วร้าย​ก็​เพราะ​ไม่ได้​รับ​รัก​ตอบ​จึง​ก่อเกิด​เป็นความ​เกลียดชัง​?

ตี้​เฮ่า​รับ​ชม​ต่อไป

เทพ​ผู้สร้าง​โลก​อย่าง​กู้​ซีจิ​่ว​ถูก​โจ๊ก​ชาม​นี้​กระตุ้น​ความอยาก​อาหาร​ขึ้น​มา​แล้ว​ ​จึง​ออก​ไป​ข้างนอก​เสีย​เลย​ ​ไป​เสาะหา​ภัตตาคาร​ที่​ดีที​่​สุด​ใน​แดน​ปีศาจ​ ​สั่ง​ว่า​ต้องการ​ดื่ม​โจ๊ก​ข้าว​ก่ำ​ชาม​หนึ่ง

ผู้คน​ใน​ภัตตาคาร​ยังคง​มีอยู่​มากมาย​ ​โหวกเหวก​จอแจ​อยู่​บ้าง

กู้​ซีจิ​่​วก​็​ไม่ต้องการ​ห้อง​รับรอง​ส่วนตัว​ ​เธอ​ชอบ​บรรยากาศ​คึกคัก​แบบนี้​ ​บรรยากาศ​แบบนี้​ทำให้​เธอ​แช่มชื่น​เบิกบาน

กลิ่น​ของ​โจ๊ก​ข้าว​ก่ำ​ที่​ภัตตาคาร​แห่ง​นี้​ปรุง​ก็​ยอดเยี่ยม​นัก​ ​เพียงแต่​แพง​ไป​หน่อย​ ​โจ๊ก​หนึ่ง​ชาม​ต้อง​จ่าย​ด้วย​หิน​วิญญาณ​พัน​ก้อน

โชคดี​ที่​กู้​ซีจิ​่ว​พก​หิน​วิญญาณ​ติดตัว​มา​ไม่น้อย​ ​ต่อให้​แพง​กว่านี​้​เธอ​ก็​กิน​ไหว

เธอ​จึง​สั่งอาหาร​เลิศ​รส​ลือชา​อีก​เจ็ด​แปด​อย่าง​มาด​้วย​เสีย​เลย​ ​กิน​ดื่ม​เปรมปรีดิ์​อยู่​ตรงนั้น​ ​ขณะที่​กำลังกิน​อย่าง​เจริญอาหาร​ ​จู่ๆ​ ​ก็​รู้สึก​ว่า​รอบข้าง​พลัน​เงียบ​ลง​ ​มีเสียง​สูด​หายใจ​แผ่ว​หวิว​ดัง​ขึ้น​มา​เป็น​ระลอก

“​สวรรค์​ ​หล่อ​เหลือเกิน​!​”

“​หล่อเหลา​เกินไป​แล้ว​!​”

“​ไม่​ ​คำ​ว่า​หล่อ​ไม่​อาจ​บรรยาย​ถึง​เขา​ได้​ ​อย่าง​เขา​คือ​หล่อเหลา​รูปงาม​!​”

ผู้คน​รอบข้าง​พากั​นวิ​พากษ์​วิจารณ์

กู้​ซีจิ​่ว​สนใจ​ใคร่รู้​อยู่​บ้าง​ ​เงยหน้า​ขึ้น​อย่าง​เอื่อย​เฉื่อย​ ​มองเห็น​ว่า​ภายใน​ห้องโถง​มี​ชายหนุ่ม​คน​หนึ่ง​ก้าว​เข้ามา

เรือน​กาย​สูงโปร่ง​ ​เกศา​ดำ​ดุจ​ย้อม​หมึก​ ​ขนง​เนตร​ดุจ​วาด​แต้ม​ ​จี้​หยก​สี​โลหิต​ชิ้น​หนึ่ง​ห้อย​อยู่​กลาง​หน้าผาก​ ​ส่อง​ประกาย​แวววาว​ ​ริมฝีปาก​บาง​หยัก​ขึ้น​เล็กน้อย​เป็น​องศา​ที่จะ​อบอุ่น​ก็​มิใช่​จะ​เย็นชา​ก็​มิ​เชิง​ ​สอง​เนตร​กระจ่าง​ดุจ​นภา​ดาษดา​รา​ ​ดู​ใส​พิสุทธิ์​ทว่า​ลุ่มลึก

สายตา​เขา​ดั่ง​วารี​ ​กวาด​ผ่าน​ภายใน​ห้องโถง​แวบ​หนึ่ง

ทุกคน​ล้วน​รู้สึก​ว่า​เขา​กำลัง​มอง​ตน​อยู่​ ​หัวใจ​แต่ละคน​พลัน​เต้น​ตึก​ตัก​ขึ้น​มา​ ​เหล่า​บุรุษ​ยืด​อก​เหยียด​เอว​ ​เหล่า​สตรี​ง่วนอยู่กับ​การ​ประทิน​โฉม​ตน​ ​ด้วย​อยาก​แสดง​ด้าน​ที่​งดงาม​สมบูรณ์​ที่สุด

ตี้​เฮ่า​ที่อยู่​นอก​ห้วง​ฝัน​มือ​สั่น​ไป​แวบ​หนึ่ง​ ​แทบจะ​หยุด​ร่าย​วิชา​แล้ว​!

ชาย​คน​นี้​เป็น​ใคร​กัน​?​!

ทำไม​บุคลิก​กลิ่นอาย​ถึง​ได้​ดู​คุ้นตา​ขนาด​นี้​!​ ​ค่อนข้าง​เหมือน​…​ค่อนข้าง​เหมือนกับ​ท่าน​พ่อ​ของ​เขา​ตี้ฝู​อี​!

เพียงแต่​รูปโฉม​ไม่​เหมือนกัน​ ​รูปโฉม​ของ​คุณชาย​ท่าน​นี้​ด้อย​กว่า​รูปโฉม​ที่แท้​จริง​ของ​ตี้ฝู​อี​อยู่​บ้าง

นึกไม่ถึง​เลย​ว่า​ใน​ยุคสมัย​นั้น​ ​จะ​มี​คน​ผู้​หนึ่ง​ที่​บุคลิก​กลิ่นอาย​คล้ายคลึง​กับ​บิดา​ของ​ตน​ยิ่งนัก​อยู่​ด้วย​…

ตี้​เฮ่า​ตื่นเต้น​สนอกสนใจ​ขึ้น​มา​ ​รับ​ชม​ละคร​ต่อไป

ทุก​โต๊ะ​ภายใน​ภัตตาคาร​ล้วน​มี​คน​อยู่​ ​เพียงแต่​บาง​โต๊ะ​ก็​มาก​ ​บาง​โต๊ะ​ก็​น้อย​ ​และ​มีที​่​มา​เพียงลำพัง​เหมือน​กู้​ซีจิ​่ว​ ​อยู่​ด้วย

“​เถ้าแก่​ ​ยัง​มี​ห้องส่วนตัว​อยู่​หรือไม่​?​”​ ​ชายหนุ่ม​คน​นั้น​เอ่ย​ถาม​ ​น้ำเสียง​ดั่ง​ธารา​ไหล​กระทบ​หยก​ ​เสนาะ​หู​อย่างยิ่ง

พนักงาน​และ​เถ้าแก่​ร้าน​ส่ายหน้า​พร้อมกัน​ ​เวลานี้​ห้องส่วนตัว​ก็​เต็ม​แล้ว​เช่นกัน

————————————————————————————-

บท​ที่​ ​2786​ ​พบพาน​ ​4

เพียงแต่​ ​พวกเขา​หวัง​ให้​คุณชาย​ท่าน​นี้​สามารถ​รั้ง​อยู่​ได้​ยิ่งนัก​ ​ดังนั้น​เถ้าแก่​ร้าน​จึง​เสนอแนะ​อย่างกระตือรือร้น​ ​“​คุณชาย​มิสู​้​ขอ​แบ่ง​โต๊ะ​กับ​ผู้อื่น​ดู​เล่า​?​”

จากนั้น​ก็​กวาดตา​มอง​แขก​ท่าน​อื่น​ภายใน​ห้องโถง​ ​“​มีท​่าน​ใด​สามารถ​แบ่ง​โต๊ะ​ให้​คุณชาย​ท่าน​นี้​สักหน่อย​ได้​หรือไม่​?​ ​ผู้น้อย​สามารถ​งดเว้น​หรือ​ลดราคา​อาหาร​บางส่วน​ได้​…​”

“​ข้า​!​”

“​ข้า​เอง​!​”

“​มาทาง​ข้า​นี่​ ​ทาง​ข้า​สามารถ​แบ่ง​โต๊ะ​ให้​ได้​…​”

ทันใดนั้น​ ​มี​แขก​ใน​โต๊ะ​ลุกขึ้น​มาถึง​เจ็ด​แปด​โต๊ะ​ ​มีทั​้ง​หญิง​ทั้ง​ชาย​ ​แน่​ล่ะ​จริงใจ​อย่างยิ่ง

ชัดเจน​ยิ่งนัก​ ​รูปโฉม​อัน​หล่อเหลา​งดงาม​ของ​คุณชาย​ท่าน​นี้​สามารถ​สยบ​ทุกคน​ได้​ ​ไม่ว่า​จะ​เป็น​ชาย​หรือ​หญิง​…

กู้​ซีจิ​่ว​ยก​กาสุ​รา​ขึ้น​ริน​ให้​ตนเอง​จอก​หนึ่ง​ ​เธอ​ย่อม​มองเห็น​ฉาก​นี้​ด้วย​เช่นกัน​ ​อด​ยิ้ม​แวบ​หนึ่ง​ไม่ได้

ทุกคน​ล้วน​หมกมุ่น​อยู่​ใน​ถุง​หนัง​อัน​เน่าเหม็น​ ​ล้วน​ถูก​รูปลักษณ์​ดึงดูด​ได้​ง่ายๆ​ ​เธอ​มอง​ชายหนุ่ม​คน​นั้น​อย่าง​สนอกสนใจ​อย่างยิ่ง​ ​อยาก​เห็น​ว่า​เขา​จะ​เลือก​โต๊ะ​ไหน

ใน​บรรดา​คนที​่​ลุกขึ้น​มา​เชื้อเชิญ​ ​ก็​มีโต​๊ะ​ที่อยู่​ใกล้​กับ​กู้​ซีจิ​่​วอ​ยู่​ด้วย​ ​เป็น​สตรีที​่​งาม​ยวน​ตา​อย่างยิ่ง​นาง​หนึ่ง​ ​ที่​ประ​เหมาะ​บังเอิญ​ก็​คือ​ ​สตรี​นาง​นี้​ก็​สวม​อาภรณ์​สีแดง​เช่นกัน​ ​เข้าคู่​กับ​คุณชาย​ท่าน​นี้

สตรี​นาง​นี้​ก็​เหมือนกับ​กู้​ซีจิ​่ว​ ​ครอง​โต๊ะ​เพียงลำพัง

เดิมที​ก่อนหน้านี้​มี​ชายหนุ่ม​หลาย​คนที​่​เข้ามา​เกี้ยว​พาช​วน​คุย​หมาย​จะ​ขอ​แบ่ง​โต๊ะ​กับ​นาง​ ​ล้วน​ถูก​นาง​ใช้​สายตา​พิฆาต​แช่แข็ง​กลับ​ไป

ตอนนี้​นาง​กลับ​ลุกขึ้น​มา​เชื้อเชิญ​ด้วยตัวเอง​อย่างที่​พบเห็น​ได้​ยาก​นัก

ชายหนุ่ม​คน​นั้น​ก้าว​มาทาง​นี้​จริงๆ​ ​ดวงตา​ของ​สตรี​นาง​นั้น​ส่อง​ประกาย​เล็กน้อย​ ​รอยยิ้ม​ตรง​มุม​ปาก​เด่นชัด​ขึ้น​ ​“​คุณชาย​ ​เชิญ​…​”

วาจา​ท่อน​หลัง​คำ​นั้น​ของ​นาง​ไม่ได้​เอ่ย​ออกมา​ ​เนื่องจาก​ชายหนุ่ม​ผู้​นี้​เดินผ่าน​ข้าง​ตัวนาง​ไป​ ​เดิน​ไป​หยุด​อยู่​หน้า​โต๊ะ​ของ​กู้​ซีจิ​่ว​ ​“​แม่นาง​ท่าน​นี้​ ​ขอ​แบ่ง​โต๊ะ​ได้​หรือไม่​?​”

กู้​ซีจิ​่ว​ตะลึงงัน

เธอ​ออกมา​โดยที่​ใช้​เวทย์​วิชา​อำพราง​รูปโฉม​ดั้งเดิม​ของ​ตน​แล้ว​ ​ตอนนี้​แปลง​เป็นสาว​น้อย​ที่​มี​รูปโฉม​ธรรมดา​สามัญ​เท่านั้น​ ​ไม่​ถึงขั้น​อัปลักษณ์​ก็​กล่าว​ไม่ได้​ว่าง​ดงาม​ ​ธรรมดา​และ​ปะปน​ไป​กับ​ฝูงชน​ยิ่งนัก​ ​ประเภท​ที่​พอ​โยน​เข้าไป​ใน​กลุ่มคน​ก็​จะ​หาไม่​เจอ​เลย

กู้​ซีจิ​่ว​มั่นใจ​มาก​ว่า​รูปโฉม​เช่นนี้​จะ​ปลอดภัย​แน่นอน​ ​กลับ​คาดไม่ถึง​เลย​ว่า​คุณชาย​ตรงหน้า​ที่​รูปโฉม​หล่อเหลา​งดงาม​ถึง​เพียงนี้​จะ​มา​ขอ​แบ่ง​โต๊ะ​กับ​เธอ​…

เธอ​ลูบ​หน้า​ดู​อย่าง​ไม่​อาจ​ควบคุมตัว​เอง​ได้​ ​ยืนยัน​ให้​มั่นใจ​ว่ายัง​เป็น​ใบหน้า​สามัญ​นั้น​อยู่​ ​ไม่ได้​กลับ​สู่​รูปโฉม​เดิม​ ​แล้ว​ถึง​ได้​มอง​คุณชาย​คน​นั้น​แวบ​หนึ่ง

คุณชาย​คน​นั้น​ยืน​อยู่​ตรงนั้น​อย่าง​เอื่อย​เฉื่อย​ ​มอง​เธอ​อย่าง​ยิ้ม​มิ​เชิง​ยิ้ม​ ​ดวงตา​คู่​นั้น​คล้าย​จะ​ทั้ง​จดจ่อ​และ​คล้าย​ไร้อารมณ์

ท่าทาง​นี้​ดึงดูด​ผู้อื่น​มาก​จริงๆ​ ​กล่าว​กันตาม​จริง​แล้ว​ ​บุรุษ​ที่อยู่​เบื้องหน้า​ผู้​นี้​ไม่ว่า​จะ​มีท​่า​ที​อย่างไร​ก็​ดึงดูด​ผู้คน​ได้​อย่างยิ่ง​ ​ทำให้​คน​ใจเต้น​ได้

แต่​กู้​ซีจิ​่ว​ไม่ได้​ใจเต้น​ ​เธอ​คิด​ว่า​สายตา​ของ​คุณชาย​ท่าน​นี้​มีปัญหา​อยู่​บ้าง​ ​ด้วยเหตุนี้​เธอ​จึง​เอ่ย​เตือน​เขา​ ​“​ข้า​ไม่ได้​เชิญ​เจ้า​…​เจ้า​มองดู​เถิด​ผู้คน​รอบข้าง​ที่​เชื้อเชิญ​ท่าน​มีมาก​มาย​ถึง​เพียงนี้​…​”

คุณชาย​คน​นั้น​หยัก​ยิ้ม​แวบ​หนึ่ง​ ​“​แล้ว​ทำไม​เจ้า​ถึง​ไม่​เชิญ​ข้า​ล่ะ​?​”

กู้​ซีจิ​่​วนิ​่ง​ไป

คุณชาย​ผู้​นั้น​ถาม​ต่อ​ ​“​เจ้า​ได้​ถูก​รูปโฉม​ของ​ข้า​ผู้​เป็นคุณ​ชาย​ดึงดูด​หรือไม่​?​”

กู้​ซีจิ​่ว​ส่ายหน้า​ตอบ​อย่างจริงใจ​ ​“​ไม่เลย​”

ชั่วชีวิต​นี้​หนุ่ม​รูปงาม​ที่​เธอ​เคย​เห็น​มาทั​้ง​หมด​สามารถ​เอา​จำนวน​พะ​เรอ​เกวียน​มาบร​รยาย​ถึง​ได้​เลย​ ​อีกทั้ง​นาง​เป็น​เทพ​ผู้สร้าง​โลก​ที่​ไร้​ใจ​ไร้​ปรารถนา​ ​ต่อให้​เป็น​หนุ่ม​หล่อ​ที่​เย้ายวน​ตา​สัก​เท่าใด​เธอ​ก็​ไม่รู้​สึก​รู้​สา

ไม่รู้​ว่า​คุณชาย​ผู้​นั้น​เรียก​พัด​เล่ม​หนึ่ง​ออกมา​จาก​ไหน​ ​เคาะ​ลง​บน​ฝ่ามือ​ ​“​นั่น​ก็​เพียงพอ​แล้ว​ ​ถ้า​คุณชาย​อย่าง​ข้า​ตก​อยู่​ใน​สายตา​ที่​คลั่ง​ใคล​้​หลงใหล​จะ​ดื่ม​สุรา​ไม่รู้​รส​ ​ย่อม​ไม่​อยาก​ไปร​่วม​โต๊ะ​กับ​พวกเขา​ ​ถึงแม้​สายตา​ของ​เจ้า​จะ​ไม่​ค่อย​ได้เรื่อง​ ​แต่​ก็​เป็นเพื่อน​ร่วมโต๊ะ​แบบ​ที่​คุณชาย​อย่าง​ข้า​ต้องการ​พอดี​ ​คุณชาย​อย่าง​ข้า​จะ​นั่ง​ตรงนี้​แหละ​!​”

พลัน​โบก​แขน​เสื้อ​ใส่​ม้านั่ง​ที​หนึ่ง​ ​สะบัด​ฝุ่นผง​ที่​ไม่ได้​มีอยู่​บน​ม้านั่ง​เลย​ ​แล้ว​นั่งลง​อย่าง​ผ่าเผย​วางอำนาจ

กู้​ซีจิ​่​วจึง​หุบปาก​เสีย​ ​แค่​แบ่ง​โต๊ะ​เท่านั้น​ ​เธอ​ไม่​เก็บ​มา​ใส่ใจ​หรอก

คุณชาย​คน​นั้น​เอ่ย​สั่งอาหาร​สามสี​่​อย่าง​เลย​ ​พนักงาน​จด​รายการอาหาร​อย่างว่องไว​ยิ่ง​ ​หลังจาก​ผ่าน​ไป​ครู่หนึ่ง​ ​ก็​ยก​มา​ขึ้น​โต๊ะ​ ​จัดวาง​ไว้​ทาง​ฝั่ง​ของ​คุณชาย​คน​นั้น

คุณชาย​คน​นั้น​กวาดตา​มอง​จานชาม​ที่อยู่​ตรงหน้า​แวบ​หนึ่ง​ ​โบก​แขน​เสื้อ​เล็กน้อย​ ​จานชาม​ที่​เดิมที​ตั้ง​สะเปะสะปะ​อยู่​บ้าง​กลายเป็น​เรียง​กัน​สอง​แถว​ดุจ​ทหาร

คอมเม้นต์

การแสดงความเห็นถูกปิด