Advent of the Archmage – Chapter 385: ไอหมอนี่โหดชะมัด

อ่านนิยายจีนเรื่อง Advent of the Archmage ตอนที่ 385 อ่านนิยายจีน.COM | อ่านนิยายจีนแปลไทย.

Chapter 385: ไอหมอนี่โหดชะมัด

 

นี่เป็นครั้งแรกของลิงค์ที่ต้องเผชิญหน้ากับนักรบระดับตํานานเผ่ามนุษย์ในชีวิตจริง

 

เมื่อเปรียบเทียบกับในเกมส์ นักรบในชีวิตจริงมีออร่าที่น่าสนใจมากกว่า การกระทําของเขาคล่องแคล่วและรวดเร็วอย่างไม่น่าเชื่อ!

 

ภายในเกม, เนื่องจากความเร็วในการตอบสนองของมนุษย์โดยเฉลี่ยและเพื่อความสมดุลระหว่างอาชีพในเกม ความเร็วระดับนี้จึงไม่เคยปรากฏขึ้นมาก่อน

 

แม้ว่าลิงค์ใกล้จะมีพลังระดับตํานานแล้ว แต่ถ้าเขาพบนักรบแบบนี้ในตอนที่เขาเพิ่งมาถึงฟิรุแมนเป็นครั้งแรก เขาก็คงจะพ่ายแพ้ในทันที แต่ตอนนี้เขาไม่ใช่มือใหม่อีกต่อไป เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญในการต่อสู้

 

ในชั่วพริบตา, หัวหน้าคนนั้นก็พุ่งเข้ามาอยู่ในระยะ 30 ฟุตจากตัวลิงค์ เขายกดาบขึ้นแล้วตัดผ่านอากาศ มีเส้นใยออร่าต่อสู้ที่เหมือนกับคริสตัลพุ่งมาทางลิงค์

 

ฉันไม่สามารถป้องกันพลังเลเวล 10 ได้

 

ความคิดของลิ้งค์นั้นบ้าบินมาก ในมุมมองของเขา, เขาเห็นนานะถอยออกไป 60 ฟุต ในขณะที่อุ้มมิลด้ากับริเอลไว้ เธอมีประสบการณ์การต่อสู้มากมาย ในตอนที่เธอวิ่ง, เธอก็ไม่ได้วิ่งเป็นเส้นตรงเหมือนกับลิงค์ แต่เธอวิ่งไปทางซ้ายทีขวาที จึงทําให้เป็นไปไม่ได้ที่นักรบระดับตํานานจะฆ่าพวกเขาได้ทั้งหมด

 

ลิงก์รู้สึกโล่งใจขึ้นเล็กน้อย เขาเริ่มตอบโต้อย่างเต็มกําลัง เขาไม่สามารถป้องกันการโจมตีได้ แต่เขาสามารถซ่อนได้

 

ฝ่ายตรงข้ามใช้ออร่าต่อสู้เพื่อพุ่งผ่านอากาศ ลิงค์ได้คาดการณ์การเคลื่อนไหวต่อไปของเขาเอาไว้แล้ว เขาชี้คทาเพลิงพิโรธแห่งสวรรค์ที่อยู่ในมือซ้ายไปยังจุดนึ่งบนพื้น ลูกบอลมิติปรากฏขึ้นในทันที แล้วพวกมันทั้งหมดก็ลอยอยู่รอบตัวลิงค์อย่างช้าๆ

 

การควบคุมของเขาเกี่ยวกับความลึกซึ้งของมิตินั้นได้ พัฒนาขึ้นอีกครั้ง ในอดีต, ลูกบอลมิติของเขามีขนาดเท่า เมล็ดงาเท่านั้น เราจะสามารถเห็นมันได้ก็ต่อเมื่อมองดูใกล้ๆ

 

แต่ตอนนี้, ความถี่ของลูกบอลมิติสูงขึ้นกว่าเดิมถึง 100 เท่า ในตอนที่มันอัดแน่นจนถึงขีดสุด, พวกมันจะไม่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า แม้กระทั่งลิงค์ก็มองไม่เห็นพวกมัน เขารู้การมีอยู่ของพวกมันได้แค่ความเข้มของมานาที่พวกมันปล่อยออกมาเท่านั้น

 

ในขณะที่เขากําลังทํากับดักนี้, เขาก็พุ่งไปในทิศทางตรงกันข้ามกับของนานะ

 

ตอนนี้, พลังมังกรของเขาได้มาถึงครึ่งทางของเลเวล 9 แล้ว ความแข็งแกร่งทางร่างกายของเขาเองก็อยู่ที่ระดับนี้เช่นกัน เพราะการคาดการณ์ของเขา, เขาหลบการโจมตี ของหัวหน้าทหารไปได้หนึ่งมิลลิเมตร จากนั้นเขาก็ดีดตัวออกจากพื้นแล้วแทงดาบพุ่งไปทางหัวหน้าทหาร

 

“โฮ, นักเวทย์รู้จักทักษะดาบงั้นรึ ช่างน่าสนใจจริงๆ!” อัศวินยังอยู่กลางอากาศ ลิงค์เร็วมาก ถ้าเป็นนักรบที่ไม่ถึงระดับตํานานคงจะตายไปแล้วอย่างแน่นอน แต่ว่าเขาไม่ใช่

 

ฟู่ว ออร่าเหมือนกับคริสตัลปะทุขึ้นอีกครั้ง ร่างกายของหัวหน้าทหารดูเหมือนกับจะเทเลพอร์ท และในชั่วพริบตา, เขาก็ลงมาถึงพื้นจากระยะสามฟุตกลางอากาศ

 

เขาเร็วมากจนในตอนที่เขาถึงพื้น, มีภาพลวงตาอยู่ข้างหลังเขา ก่อนที่ภาพลวงตานี้จะหายไป, ร่างกายของเขาก็เปลี่ยนเป็นริ้วแสงอีกครั้งในขณะที่เขาพุ่งเข้าหาลิงค์

 

ในระหว่างกระบวนการนี้, เขาก็เหวี่ยงดาบตามมาด้วย เส้นออร่าต่อสู้พุ่งเข้าใส่ลิงค์ มันมีทั้งหมดสามเส้น เส้นนึงโจมตีไปที่ลิงค์โดยตรงในขณะที่อีกสองเส้นปิดกั้นทางหนีของเขาเอาไว้ เขาไม่สามารถซ่อนตัวหรือหลบได้เลย

 

“ตายซะ!” ในสายตาของหัวหน้าทหาร, นักเวทย์ระดับต่ําคนนี้ก็เป็นแค่ไอ้กระจอก

 

แต่ว่าหลังจากนั้นก็มีบางอย่างเกิดขึ้น!

 

ในจังหวะก่อนที่การโจมตีจะมาถึง, ลิ้งค์ได้ทําสองอย่าง อย่างแรก, เขาเปิดใช้ดาบราชามังกรพิโรธ ทันใดนั้นเอง, พลังของเขาก็เพิ่มขึ้นอีกสิบเท่าและความเร็วเพิ่มขึ้นอีกห้าเท่า ต่อมา, เขาก็เปิดใช้ลูกบอลมิติที่เขาวางเอาไว้ตามเส้นทางที่หัวหน้าทหารวิ่งเข้ามา

 

พึ่บ ลูกบอลมิติปะทุขึ้น มันกลายเป็นคลื่นหมอกกว้างสิบฟุตในทันทีและขวางหัวหน้าทหารเอาไว้

 

“แยกมิติ!”

 

ครั้งนี้ ลิงค์ไม่ได้ใช้ยับยั้งมิติ ความแตกต่างระหว่างเลเวล 9 กับเลเวล 10 นั้นใหญ่เกินไป ยับยั้งมิติใช้ไม่ได้ผลและจะทําให้เสียโอกาสโจมตี ในอีกด้านนึง ปรากฏการณ์แปลกประหลาดที่ถูกสร้างขึ้นโดยแยกมิตินั้นสามารถหยุดฝ่ายตรงข้าม ได้พักนึงและลดปฏิกิริยาตอบสนองของอีกฝ่าย

 

ข้างในลูกบอลมิติ, สนามพลังเข้าสู่สภาพโกลาหลตามความคิดของลิงค์ ข้างในนั้น, ใบไม้, ต้นหญ้า, ก้อนหิน, และเศษดินทั้งหมดได้เปลี่ยนเป็นฝุ่นสีขาว ไม่ต้องบอกเลยว่าการโจมตีของเขานั้นทรงพลังแค่ไหน, แค่มองด้วยตาเปล่าก็เห็นถึงความน่าประทับใจของมันแล้ว

 

หัวหน้าทหารกําลังพุ่งเข้าใส่ลิงค์ แต่พอเห็นสิ่งนี้, เขาก็ตกตะลึง, และจังหวะของเขาก็สะดุด ซึ่งนี้ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับประสบการณ์การต่อสู้ แต่มันคือสัญชาตญาณป้องกันตัวเองของเขา

 

ในตอนที่มีบางอย่างที่ไม่สามารถอธิบายเกิดขึ้น, สัญชาตญาณตามธรรมชาติของสิ่งมีชีวิตจะบอกให้หลีกเลี่ยงมัน เขาไม่สามารถพุ่งเข้าไปอย่างโง่ๆทั้งอย่างนั้นได้

 

การที่หัวหน้าทหารเสียจังหวะนั้นได้มอบโอกาสให้กับลิงค์

 

ในตอนที่ออร่าต่อสู้เข้ามา, พลังที่เพิ่มขึ้นของลิงค์ก็ระเบิดออก เทคนิคการใช้ดาบขั้นพื้นฐานที่คาร์โนสเคยสอนรวมทั้งจังหวะเท้า ตอนนี้พวกมันมีประโยชน์แล้ว

 

ด้วยพลังอันยิ่งใหญ่ที่เขามี, ลิงค์จึงพุ่งเร็วกว่าหัวหน้าทหาร เส้นออร่าต่อสู้ทั้งสามได้เข้ามาติดๆกัน ลิงค์ก้าวไปด้านข้าง, แล้วหลบเส้นแรกไปได้ในระยะเผาขน จากนั้นเขาก็ขยับเท้าและพุ่งกลับไปยังตําแหน่งเดิม, แล้วก็หลบอีกสองเส้นที่ตามมาปิดทางหนีของเขา

 

ความเร็วของเขาสูงมาก หากมองแค่ผ่านๆ มันจะเหมือนกับว่าเขาไม่ได้ขยับเลย เส้นออร่าต่อสู้ผ่านตัวเขาไปเหมือนกับว่าเขาเป็นแค่เงา

 

“โอ้, เจ้ามีฝีมือใช้ได้เลยนี่!” หัวหน้าทหารก็ตกใจเช่นกัน ความเร็วของลิงค์สูงมากจริงๆ!

 

แต่นั่นไม่ใช่ทั้งหมด

 

ในขณะที่ทําการเคลื่อนไหวเหล่านี้, แสงสีแดงเพลิงก็ได้ปรากฏขึ้นบนคทาเพลิงพิโรธแห่งสวรรค์ ด้วยเสียงฟู่ว, แส้คริสตัลสีแดงก็ปรากฏออกมา มันตัดเส้นออร่าที่อยู่กลางอากาศทิ้งแล้วฟาดตรงไปยังหัวของหัวหน้าทหารเหมือนกับสาย

 

เขาฟันแส้ด้วยความตกตะลึง การเคลื่อนไหวนี้เองก็เป็นสัญชาตญาณ การที่คนเราสามารถควบคุมสัญชาตญาณของตัวเองในระหว่างการต่อสู้ได้หรือไม่ นั่นคือความแตกต่างระหว่างนักรบผู้เชี่ยวชาญและนักรบทั่วๆไป

 

เมื่ออยู่ต่อหน้านักเวทย์สายต่อสู้อย่างลิงค์, การใช้สัญชาตญาณคือข้อห้ามที่ยิ่งใหญ่ที่สุด โดยเฉพาะหลังจากที่ลิงค์เรียนทักษะดาบพื้นฐานมาแล้ว เพราะเขาคุ้นเคยกับการเคลื่อนไหวเพื่อป้องกันตัวที่นักรบชอบใช้มากยิ่งขึ้น

 

ดังนั้น, หัวหน้าทหารพลาดแล้ว แม้ผู้สังหารปีศาจกระตุกเล็กน้อย แล้วสัมผัสกับดาบ มันอาจจะดูเหมือนโชค, แต่จริงๆแล้วมันคือการคาดการณ์ของลิงค์ ด้วยความผิดพลาดนี้, หัวหน้าทหารได้สูญเสียโอกาสในการป้องกันตัวเองไป แส้ของลิงค์อ้อมผ่านได้สําเร็จแล้วโจมตีที่ท้ายทอยของเขา

 

เพี๊ยะ! แสงคริสตัลสีแดงสาดไปทุกทิศทางศรีษะของหัว

 

สู้แล้วป้องกันศรีษะเอาไว้ได้ อย่างไรก็ตาม, แม้ว่าออร่อต่อสู้บริสุทธิ์นี้จะอยู่ระดับตํานาน, แต่มันก็กระทันหันเกินไป โครงสร้างของมันหลวมมากและไม่ได้เข้มข้นเหมือนออร่าต่อสู้

 

ซึ่งผลลัพธ์ก็คือเศษพลังของลิงค์ซึมเข้าไปในท้ายทอยของหัวหน้าทหารได้สําเร็จ ท้ายทอยของมนุษย์นั้นคือจุดตาย คนทั่วไปสามารถฆ่าใครก็ได้ด้วยการกระแทกตรงจุดนั้นเพียงเล็กน้อย ในการต่อสู้ที่เกี่ยวพันถึงชีวิตแบบนี้, การที่กําลังจะถูกโจมตีที่ท้ายทอยก็คือสัญญาณที่บอกว่ากําลังจะถูกฆ่าแล้ว

 

หัวหน้าทหารรู้สึกมึนงงเล็กน้อยเหมือนกับว่าโลกกําลังหมุน เขาเริ่มเห็นภาพซ้อนและรู้สึกตัวว่าเขาเจอปัญหาแล้ว

 

“อ้ากก!” เขาตะโกน เขาเหวี่ยงดาบและเริ่มโจมตีเป็นวงกว้างเบื้องหน้าเขา

 

ฟูว, ฟูว, ฟูว! เส้นออร่าต่อสู้ซ้อนทับกันเบื้องหน้าเขาเหมือนกับพัด ความถี่ของมันหนาแน่นมากจนเป็นไปไม่ได้ที่จะหลบ

 

แต่ว่านี่มันก็เปล่าประโยชน์ ลิงค์คาดการณ์เอาไว้ตั้งแต่ต้นแล้ว

 

ถ้าหัวหน้าทหารอยู่คนเดียว, เขาคงจะถูกฆ่าไปแล้วอย่างแน่นอน แต่เขามีทหารอยู่ด้วยประมาณ 30 คน พอเห็นว่าหัวหน้าของพวกเขากําลังเจอปัญหา, พวกเขาก็เริ่มยิงธนูใส่ลิงค์ในทันที

 

ลิงค์ไม่ได้ยึดติดกับการต่อสู้: เขาเริ่มเตรียมตัวถอยแล้ว ในช่วงเวลานี้, เขาไม่ได้มองไปที่ลูกธนูเลย ด้วยการใช้เสียงแยกแยะตําแหน่งของพวกมัน, เขาก็ชีคทาเพลิงพิโรธแห่งสวรรค์อย่างไม่ค่อยใส่ใจ—ยับยั้ง

 

ฟู่ว สนามพลังรูปร่างเหมือนลูกบอลปรากฏขึ้นที่ปลายคทา มันเพิ่มเส้นผ่านศูนย์กลางขึ้นเป็นสิบฟุต ในจังหวะต่อมา, ลูกธนูก็มาถึง พวกมันเจาะเข้ามาในสนามพลัง เหมือนกับเทียนที่ปักอยู่หน้าเค้ก, พวกมันหยุดนิ่งอยู่กลางอากาศ

 

ทหารพวกนี้ส่วนใหญ่มีเลเวล 9 และไม่สามารถหลุดพ้นจากเวทมนตร์ของลิงค์ได้ ก่อนที่หัวหน้าทหารจะฟื้นตัว, แสงสีขาวของเวทย์ข้ามมิติก็ปรากฏขึ้นจากดาบราชามังกรพิโรธ แสงนั้นห่อหุ้มลิงค์เอาไว้เหมือนกับน้ํา

 

นานะเห็นฉากนี้แล้วหยุดหนี้ในทันที เธอหันกลับมาแล้ววิ่งมาทางลิงค์ หลังจากนั้นไม่นาน, เธอก็เข้ามาอยู่ในระยะของเวทมนตร์ แล้วแสงสีขาวก็ปกคลุมพวกเขาทุกคน

 

ด้วยเสียงฟุบ, ทั้งกลุ่มก็หายไป

 

หลังจากนั้นในทันที, สนามพลังยับยั้งก็หายไป หลังจากเสียงชิ้ง, ลูกธนูที่ค้างอยู่กลางอากาศก็เร่งความเร็วขึ้นอย่างกระทันหันแล้วปักลงกับพื้น

 

หัวหน้าทหารเองก็ฟื้นตัวขึ้นมาระดับนึงแล้ว ด้วยการกุมหัวที่หนักอึ้งของเขา, เขาก็เงยหน้าขึ้นด้วยความตกใจอย่างเต็มที่ เมื่อสักครู่นี้เขารู้สึกถึงประสบการณ์เฉียดตายอ ย่างแท้จริง แม้ว่านักเวทย์คนนี้จะอยู่แค่ขั้นที่ 1 ก็ตาม 

 

“นักเวทย์คนนั้นเป็นใครกัน? มีใครรู้จักเขาไหม?” เขาถามด้วยน้ําเสียงอ่อนแรง

“ข้าคิดว่าเขาชื่อลิงค์นะครับ” ทหารคนนึงตอบด้วยความไม่มั่นใจ “เขาเป็นลูกศิษย์คนใหม่ของร็อกแฮม..นักเวทย์ อย่างเป็นทางการที่ได้รับสัญลักษณ์เวทมนตร์”

 

หัวหน้าทหารตกใจเล็กน้อย “อ้อ, เขานั่นเอง ถ้างั้นก็ช่างมันเถอะ ในเมื่อเขาหนีไปได้, พวกเราก็จะไม่ไล่ตามเขา มุ่งหน้าไปที่หมู่บ้านลากูกันต่อเถอะ”

 

เขาไม่ได้มีเรื่องขุ่นเคืองใจกับลิงค์และแค่กําลังปฏิบัติตามคําสั่ง ในเมื่อลิงค์เป็นลูกศิษย์ของร็อกแฮมและหนีจากเขาไปได้, เขาก็ไม่มีเหตุผลอะไรให้ยึดติดกับเรื่องนี้เอง เขาแค่เห็นแก่ร็อกแฮม…แต่ไอหมอนี่มันโหดชะมัด!

 

ฟึ่บ ที่ระยะห่างออกไปหนึ่งพันฟุต, แสงสีขาวได้สว่างขึ้นในป่า กลุ่มของลิงค์ปรากฏขึ้นอีกครั้ง พวกเขาอยู่ในพื้นที่สูง ถ้าพวกเขาปีนต้นไม้, พวกเขาก็จะมองเห็นสถานการณ์ในระแวกใกล้เคียงและทหารที่อยู่ตรงถนนหน้าประตูเมือง

 

หลังจากที่ปรากฏตัวขึ้น, ลิงค์ก็รีบปีนขึ้นต้นไม้ เขามองไปทางหมู่บ้านใบไม้ผลิ ตามที่เขาคาดเอาไว้, ทหารไม่ได้ไล่ตามพวกเขามา หัวหน้าทหารยืนเฉยๆเป็นเวลาพักนึงแล้วจากนั้นก็ไปทางจุดหมายเดิมของพวกเขา

 

ลิงค์ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก การต่อสู้เมื่อสักครู่นี้น่าตกใจจริงๆ ในตอนที่เขาเผชิญหน้ากับนักรบระดับตํานาน, แรงกดดันของเส้นบางๆระหว่างความเป็นและความตายได้มาอัดแน่นที่หน้าอกของเขา

 

พอปืนลงมา, ริเอลก็มองเขาอย่างเคารพ “มาสเตอร์ลิงค์, ท่านเพิ่งจะเอาชนะนักรบระดับตํานานได้!”

 

มิลด้าเองก็มองเขาด้วยความตกใจ ดวงตาของเธอมีน้ําตาคลออยู่

 

ลิงค์ไม่ได้รู้สึกภูมิใจอะไรเลย “ก็แค่โชคดีหน่ะ ที่นี่คืออารากู่ นักรบพวกนี้มีระดับตํานานก็จริงแต่ไม่ได้เป็นผู้เชี่ยวชาญในการต่อสู้หรอก”

 

นอกจากมังกรแล้ว, นักสู้ระดับตํานานของฟิรุแมนทุกคนต่างก็เป็นปรมาจารย์ด้านการต่อสู้ – พวกเขาคือนักสู้ไร้เทียมทานที่เคยผ่านประสบการณ์เหมือนตกนรกมาแล้ว มันเป็นไปไม่ได้เลยที่นักสู้ระดับต่ํากว่าจะเอาชนะพวกเขาได้ แค่รอดชีวิตมาได้ก็ถือว่ามีฝีมือแล้ว

 

“ไปกันเถอะ พวกเราอยู่ในหมู่บ้านใบไม้ผลิไม่ได้แล้ว บัลล่าน่าจะเป็นไปบ้าไปแล้ว การเผชิญหน้ากับคนเสียสติแบบนั้น, คงมีแค่ร็อกแฮมเท่านั้นแหละที่จะทําได้

 

“ พวกเรากําลังจะไปตามหาถ้ํานั้นหรอ?” มิลด้าถาม 

 

“ใช่ จากพงศาวดาร, มันอยู่ในยอดเขาดาร์โรวที่อยู่ออกมาจากเมืองอินทรีย์ดําไปทางเหนือ 100 ไมล์ มันไม่ได้ไกลเท่าไหร่”

 

“ถ้างั้นจะมัวรออะไรกันอีกหล่ะ? ไปกันเลย!” ริเอลอยากจะออกจากโลกบ้าๆนี่ใจจะขาดแล้ว

 

หมู่บ้านใบไม้ผลิ

 

มีฮอบบิทสามคนกําลังซ่อนอยู่ในเงาข้างนอกห้องทํางานเวทมนตร์

 

“มันใช้เทเลพอร์ทหนีไปแล้ว”

 

“ไอเวรเอ้ย มันใช้เทเลพอร์ทได้ยังไง? มันไม่ใช่นักบวชนะ มันไปเอาพลังนั้นมาจากไหน? มันอาจจะใช้การเคลื่อนที่ระยะสั้นก็ได้ มันไปได้ไม่ไกลนักหรอก ตามหามันซะ”

 

ฮอบบิททั้งสามคนถอยเข้ามาในเงาแล้วหายไป

 

คอมเม้นต์

การแสดงความเห็นถูกปิด