สองในสามของดาร์กเอลฟ์นักรบที่แข็งแกร่งได้ถูกโค่นล้มในชั่วพริบตา

 

ลิงค์ ไม่รู้ว่าคนอื่นจะคิดยังไง เขาแค่รู้สึกโล่งใจที่จัดการฆ่า จิ๊ก ได้

 

ส่วนหนึ่งมาจากความแข็งแกร่งของเขา แต่ก็ต้องขอบคุณความเย่อหยิ่งของ จิ๊ก และความจริงที่ว่ามันประเมิน ลิงค์ ต่ำไปด้วย ,จากจิตใต้สำนึก นักรบคิดว่ามันสามารถขยี้นักเวทย์หนุ่มได้เหมือนกับแมลง ,ไม่เคยเลยสักครั้งที่จะเห็นว่า ลิงค์ เป็นคู่ต่อสู้ที่เท่าเทียมกับมัน

 

พูดอีกอย่างนึงก็คือมันชะล่าใจมากเกินไป

 

ตอนนี้ ลิงค์ เหลือค่าโอมนิอยู่ 2 พ้อยท์ และมานาอีก 5 พ้อยท์ โดยไม่ต้องลังเล เขาได้เปลี่ยนค่าโอมนิทั้งหมดที่เขามีให้เป็นค่ามานาสูงสุด ตอนนี้ค่ามานาสูงสุดของเขาได้กลายเป็น 81 หน่วย,และใช้ได้ 25 หน่วย

 

มานาที่เขามีนั้นมากพอแล้วสำหรับเขาที่จะจัดการกับดาร์กเอลฟ์นักรบที่ชื่อ เทอรี่

 

ลิงค์ หันไปหา เทอรี่ เขาชี้คทาของเขาไปที่เอลฟ์ตัวนั้น ปลายคทาส่องประกายออกมาด้วยเวทย์มนต์

 

ลิงค์ กำลังรอให้มันโจมตีเข้ามา

 

เอลฟ์ตัวนั้นเป็นแค่นักรบเลเวล 2,ตราบเท่าที่มันโมตีก่อน จุดอ่อนของมันก็จะเด่นชัดขึ้นมา ลิงค์ จะใช้โอกาสนั้นเพื่อมอบระเบิดที่รุนแรงให้กับมัน เหมือนกับที่เขาเคยทำกับ เชอร์แมน และผู้บังคับบัญชาของมัน จิ้ก

 

เทอรี่ กลืนน้ำลายและเดินถอยไปสองสามก้าว ทันทีทันใดนั้น มันก็วิ่งหนีอย่างสุดชีวิต และหายตัวเข้าไปในความมืดในชั่วพริบตา

 

โอเค ดูเหมือนว่าความกล้าหาญของมันจะหนีไปกับมันด้วยสินะ

 

มันต้องวิ่งไปขอความช่วยเหลือแน่ๆ ฉันต้องรีบแล้ว! ลิงค์ คิด ,ลิงค์ เข้าใจสิ่งที่ เทอรี่ กำลังคิดอยู่ เพราะถึงยังไงก็ยังมีพวกดาร์กเอลฟ์อีกหลายตัวในสถาบันแห่งนี้

 

เขากวักมือไปทางเงามืดที่ เซลีน ซ่อนตัวอยู่ “ไปกันเถอะ พวกเราต้องรีบออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุดเท่าที่พวกเราจะทำได้”

 

หอคอยวาร์ปอยู่ตรงหน้าของพวกเขา ด้วยความที่ไม่มีศัตรูมาขวางทางพวกเขาอีกแล้ว มันจึงเป็นเวลาที่จะออกไป

 

เซลีน เดินออกมาจากความมืด ดวงตาสีฟ้าครามของเธอฉายออกมาด้วยแสงแปลกๆ เธอยิ้มขณะที่พูดออกมา “ลิงค์ นายใช้เวทย์มนต์ได้ยอดเยี่ยมสุดๆไปเลย ยอดเยี่ยมยิ่งกว่าคนส่วนใหญ่ที่ฉันรู้จักเสียอีก”

 

ใบหน้าของเธอไม่มีความหวาดกลัวอยู่เลยแม้แต่น้อย,จะมีก็แต่ความชื่นชม

 

การตอบสนองของเธอนั้นค่อนข้างแปลกเล็กน้อย วิธีการที่เธอชะม้ายตามองขณะที่เธอยิ้ม ทำให้ ลิงค์ รู้สึกว่า เคยเห็นเธอมาก่อนที่จะแข็งแกร่งขึ้น

 

เซลีน คนนี้ไม่ใช่แค่คนธรรมดาทั่วๆไป ฉันต้องเคยเห็นเธอมาก่อนซักที่นึงแน่ๆ

 

“นี่, นายจะยืนมึนอีกนานไหม? มันอันตรายนะถ้าพวกเรามัวแต่ชักช้าอยู่ที่นี่” เซลีน ตบไหล่ของ ลิงค์ เบาๆ เรียกสติของเขากลับมา

 

“อ้อ ใช่”

 

เวลาเป็นแก่นสารของชีวิต ลิงค์ ไม่ครุ่นคริดไปให้มากกว่านี้ และแทนที่ด้วยการที่เขาเดินตาม เซลีน ต้อยๆ เข้าไปในหอคอยวาร์ป

 

แต่ขณะที่เขามองเธอจากด้านหลัง บั้นท้ายอันอวบอั๋นของเธอ,ขาที่เรียวยาวของเธอ,ผมหางม้าที่เด้งไปเด้งมาอยู่ข้างหลังเธอ,ร่างกายอันสง่างามของเธอที่ส่ายไปส่ายมาขณะที่เธอเดิน… บางสิ่งบางอย่างได้กระเทาะออกมาข้างในตัว ลิงค์ เขายืนเหม่อลอยอีกครั้ง

 

ในที่สุดเขาก็นึกออก

 

เซลีน ดูเหมือนกับใครบางคนที่เขารู้จัก ถ้าพูดให้เฉพาะเจาะจงมากกว่านี้ก็คือปีศาจที่เขารู้จัก ปีศาจ NPC ที่เคยหักอก ลิงค์ ในชีวิตสุดท้ายของเขา!

 

ปีศาจตนนั้นชื่อว่า เซลีน ฟลังดร์ ซึ่งเป็นที่รู้จักกันดีในฐานะเจ้าหญิงปีศาจ และเธอยังเป็นที่รู้จักในฐานะหนึ่งในสีอันดับคนที่สวยที่สุดในเกมเลเจนด์

 

แม่ของเธอเป็นมนุษย์ แต่พ่อของเธอเป็นครึ่งเทพอันโด่งดัง,เจ้าแห่งความลึก โนโซม่า  ครึ่งเทพที่เคยต่อสู้กับ ลิงค์ จนถึงตาย ตามข้อมูลที่อัพเดทล่าสุดในเกมส์ ในการจะฆ่าไฟนอลบอสได้นั้น สิ่งหนึ่งที่จำเป็นก็คือการทำภารกิจระดับยากที่สุดภารกิจนึงให้สำเร็จ และคนที่ให้ภารกิจนั้นก็เป็นใครไปไม่ได้นอกจาก เซลีน ฟลังดร์

 

ในฐานะครึ่งปีศาจ, เซลีน ฟลังดร์ เป็นคนที่มีพรสวรรค์อย่างมาก ตั้งแต่ยังสาว เธอก็ได้เป็นตำนานที่ยิ่งใหญ่แล้ว เจ้าแห่งความลึก โนโซม่า เกลียดความจริงที่ว่าลูกสาวแบบเธอหนีเขาเข้าไปในดินแดนของมนุษย์ เขาจึงส่งลูกน้องของเขาไล่ตามเธอไป และเพื่อให้บรรลุผล โนโซม่า ได้ฆ่าแม่ที่เป็นมนุษย์ของ เซลีน

 

ตั้งแต่ตอนนั้นเป็นต้นมา เซลีน และพ่อปีศาจของเธอได้กลายเป็นศัตรูปฏิญาณกัน เธอหลบหนีจากเงื้อมมือของพ่อของเธอตั้งแต่ตอนที่ยังเป็นเด็ก เธอได้เริ่มต่อสู้กลับก็ตอนที่ถูกต้อนให้จนมุมจากการที่ โนโซม่า ได้เข้ามาที่โลกแห่งฟิรุแมน

 

“ฉันไม่สามารถเลือกเกิดได้ แต่ฉันสามารถเลือกทางเดินของฉันเองได้!”

 

“พ่อของฉันอะหรอ? เหอะ! เขามันก็แค่ขี้แห่งความลึก!”

 

“ฉันขอสาบานเลยว่าฉันจะฆ่าเขาให้ได้!”

 

“โอ้ ลิงค์ นายช่างเป็นนักเวทย์ที่มีเสน่ห์จริงๆ พูดตามตรงฉันคิดว่าฉันตกหลุมรักนายเข้าแล้วหล่ะ ฮิฮิ นายไม่เชื่อฉันใช่ไหม?”

 

“อีตาบื้อ ฉันชอบที่จะมองนายและรักความซื่อบื้อของนาย,ท่าทางที่เอ๋อๆของนาย”

 

ทุกๆคำพูดของ เซลีน ฟลังดร์ จากชีวิตสุดท้ายของเขาได้ก้องอยู่ในหัวของ ลิงค์! ทุกๆเสียงหัวเราะของเธอได้กระซวกหัวใจของเขา

 

แม้ว่าเธอจะเป็นเพียงแค่ NPC ที่บริษัทเกมสร้างเธอขึ้นมาเป็นพิเศษ แต่ความเจ็บปวดของเธอ,ความตั้งใจของเธอ,ความรักติดตลกของเธอ,ตัวตนที่น่าทึ่งของเธอ,และความน่ารักนั้น แต่นอกจากเสน่ห์แสนซุกซนของเธอ ทุกๆอย่างที่เกี่ยวกับเธอได้ทำให้ ลิงค์ เคลิบเคลิ้ม

 

เป็นเวลานานมากแล้วที่ ลิงค์ ได้ปกปิดภาพลวงตาที่ว่าเธอเป็นเพียงแค่NPC และคิดว่าเธอมีตัวตนจริงๆ

 

ลิงค์ ดึงสติกลับมาอย่างรวดเร็ว

 

เขารู้ว่า เซลีน คนนี้เป็นคนที่แตกต่างจากเจ้าหญิงปีศาจที่มีชื่อเสียงคนนั้นอย่างมาก ผู้หญิงจากความทรงจำของเขามีดวงตาสีดำเหมือนกับท้องฟ้ายามค่ำคืน และหัวก็เต็มไปด้วยผมสีดำเข้ม ,เขี้ยวเล็กๆน่ารัก,ที่เห็นได้เล็กน้อยจากมุมปากสีแดงของเธอ และเขาเล็กๆที่งอกขึ้นมาบนหน้าผากของเธอ แต่ เซลีน คนนี้มีผมสีทองดวงตาสีเขียว พวกเขาแต่งตางกันอย่างสิ้นเชิง

 

ฉันต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ,ลิงค์ คิด ทำไมฉันต้องเหม่อลอยเพราะเธอในเวลาแบบนี้ด้วยนะ เธอเป็นแค่ NPC ในเกม เธออาจจะมีตัวตนในโลกแห่งนี้เช่นกัน แต่เธอและ เซลีน ที่อยู่เบื้องหน้าฉันไม่ใช่คนคนเดียวกันอย่างแน่นอน

 

เขาปัดความคิดของเขาเข้าไปในรอยแยกที่ลึกที่สุดในจิตใจของเขา และ ลิงค์ ก็ตาม เซลีน เข้าไปในหอคอยวาร์ป

 

มีห้องโถงใหญ่ข้างในหอคอย พื้นของห้องโถงถูกสลักไว้ด้วยอักษรเวทย์มนต์จำนวนมาก มีอนุสาวรีย์อยู่ 4 แห่งตั้งอยู่รอบๆห้องโถง,แสงสีขาวไหลไปรอบๆส่วนปลายของพวกมัน

 

หอคอยวาร์ปแห่งนี้มีขนาดเล็ก มีประตูวาร์ปเพียงแค่บานเดียวและมันสามารถเคลื่อนย้ายคนได้แค่ทีละคน

 

เมื่อมองไปที่อักษรเวทย์, ลิงค์ ก็นึกถึงภารกิจที่เขาได้รับจากระบบเกมส์ขึ้นมา

 

ยับยั้งสัญญาณ, หยุดยั้งพวกดาร์กเอลฟ์จากการใช้หอคอยวาร์ปในการติดต่อกับกองทัพดาร์กเอลฟ์ที่เหลือที่อยู่นอกเมือง เป้าหมายของภารกิจนั้นชัดเจนมากๆ – ชะลอการมาถึงของกองทัพดาร์กเอลฟ์

 

บางทีอาจจะสามารถชะลอพวกมันได้แค่ชั่วโมงหรือสองชั่วโมง แต่เวลานั้นก็มีค่าอย่างมากแล้วเพราะนี่เป็นการซุ่มโจมตี เพราะฉะนั้นทุกๆวินาทีที่พวกดาร์กเอลฟ์เสียไปก็หมายถึงการเปิดโอกาสที่เหนือความคาดหมายให้กับเมืองแกลดสโตน

 

ลึกๆแล้ว ลิงค์ ตั้งใจจะทิ้งภารกิจนี้ไป แต่ระหว่างทางที่เขามาที่นี่ ลิงค์ ได้เห็นโศกนาฏกรรมมากมาย ทำให้ตอนนี้เขาเริ่มลังเล

 

บางที,แค่บางทีนะ, ฉันควรจะทำลายหอคอยนี้ เพราะถ้าฉันทำอย่างนั้น ฉันอาจจะสามารถช่วยเหลือผู้คนได้เป็นจำนวนมาก ลิงค์ คิด

 

เสียงของ เซลีน ดังขึ้นมา “นี่,เป็นอะไรหรอ? ทำไมนายถึงเหม่อลอยอย่างนั้นหล่ะ? เร็วๆเข้าสิ ฉันพร้อมที่จะไปแล้วนะ ตามฉันมา”

 

เธอยืนอยู่บนที่วาร์ปเรียบร้อยแล้ว

 

ลิงค์ เงยหน้าขึ้นมองเธอ ใบหน้าอันงดงามเบื้องหน้าเขาดูเหมือนจะผสานกับใบหน้าของเจ้าหญิงปีศาจ ,สร้างความตกตะลึงให้กับหัวใจของ ลิงค์

 

ใช้แล้ว, หอคอยวาร์ปนี้ต้องถูกทำลาย แค่ให้พวกดาร์กเอลฟ์ไม่สามารถไล่ตาม เซลีน ผ่านทางหอคอยวาร์ปได้ก็พอ และฉันจะได้รับค่าโอมนิ 20 พ้อยท์ ซึ่งฉันสามารถหาทางออกอื่นเพื่อหนีจากเมืองแกลดสโตนได้อย่างแน่นอน!

 

ลิงค์ ตัดสินใจในที่สุด เขาจะทำภารกิจนี้ให้สำเร็จและทำลายหอคอยวาร์ป

 

แน่นอนว่าเขาจะไม่บอกอะไรกับ เซลีน เขารู้สึกว่าถ้าเขาบอกไปสักครั้งนึง เธอจะอยู่เผชิญหน้ากับทุกๆสิ่งด้วยกันกับเขา ซึ่งนั่นอันตรายเกินไป

 

เขายิ้มออกมา “ฉันแค่กำลังคิดถึงปัญหาเวทย์มนต์ที่ซับซ้อนอยู่หน่ะ เธอไปก่อนเถอะ เดี๋ยวฉันตามไป ฉันจะเปิดประตูวาร์ปให้เธอเอง”

 

การเปิดประตูวาร์ปเป็นงานง่ายๆ เขาแค่ต้องส่งมานาบางส่วนเข้าไปในอักษรเวทย์

 

ลิงค์ แตะอักษรเวทย์ด้วยคทาของเขา แล้วอนุสาวรีย์ทั้งสีที่อยู่รอบๆห้องโถงก็ยิงแสงสีขาวใส่ที่อักษรเวทย์ที่สลักไว้บนเพดาน อักษรเวทย์ขนาดใหญ่ได้ถูกเปิดใช้งาน แสงสีขาวส่องลงมาจากมัน ห่อหุ้ม เซลีน ไว้ในอักษรเวทย์นับไม่ถ้วนที่วับไปวับมาอยู่ในเสาแห่งแสง

 

ตัวตนของ เซลีน ถูกกลบด้วยแสงสีขาว แล้วเมื่อแสงหายไปเธอก็หายไปด้วย

 

ด้วยความที่จุดอ่อนของเขาจากไปแล้ว ลิงค์ จึงถอนหายใจออกมาอย่างหนักหน่วง

 

เขาเปิดประตูวาร์ปอีกครั้ง และแสงจากอนุเสาวรีย์ก็ปรากฏขึ้นมาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ไม่มีใครยืนอยู่บนที่วาร์ป

 

จากนั้น ลิงค์ ก็หันแล้ววิ่งออกจากห้องโถงไป ตอนที่เขาวิ่งออกมาได้ประมาณ 100 ฟุต แสงสีขาวบนเพดานได้ส่องลงมาอีกครั้ง

 

ในขณะนั้น ลิงค์ ได้หันไปและยิงบอลเพลิงใส่อักษรณ์เวทย์

 

หอคอยวาร์ปที่ซึ่งเป็นอุปกรณ์เวทย์มนต์อันซับซ้อน การทำลายมันนั้นเป็นเรื่องที่ง่ายดาย – มันต้องการเพียงแค่ปล่อยเวทย์มนต์เลเวล 0 ออกมานิดหน่อยเพื่อโยนมานาเข้าไปข้างในมันจนทำให้ยุ่งเหยิง

.

เวทย์มนต์ ถูกห้ามใช้ภายในระยะ 100 ฟุต จากหอคอยวาร์ป ซึ่งนั่นเป็นข้อห้ามในสถาบันเวทย์มนต์!

 

ปัง!

 

บอลเพลิงสีขาวได้ปะทะกับอักษรเวทย์ ขยี้มันจนเป็นอนุภาคแสงเล็กๆนับไม่ถ้วน และอนุภาคเหล่านั้นก็ได้แปลงเป็นมานาที่บริสุทธิ ในเวลาเดียวกันนั้นลำแสงได้ตกลงมาที่มัน เหวี่ยงเข้าไปในความยุ่งเหยิงจากระเบิดที่ไม่คาดคิดของมานา อักษรเวทย์บนเพดานได้ระเบิดขึ้นด้วยเสียงดัง ตู้ม!

 

การระเบิดเริ่มเป็นปฏิกริยาเป็นลูกโซ่ขนาดใหญ่ มานาจำนวนมหาศาลที่ถูกเก็บไว้ในหอคอยถูกเหวี่ยงออกมาจนเกิดความวุ่นวาย

 

ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!

 

หอคอยวาร์ปแผ่มานาออกมา— มันทำให้มองไม่เห็น ลูกแก้วแสงสีขาวทองลอยขึ้นไปและหายไปในอากาศ ปล่อยมานาออกมาอย่างบ้าคลั่งและไม่สามารถควบคุมได้ ในความสับสนวุ่นวายของมันทั้งหมด รอยแตกมากมายได้ปรากฏออกมานอกกำแพงของหอคอยวาร์ป อักษรเวทย์มากมายถูกฉีกเป็นชิ้นๆ ปล่อยคลื่นพลังงานเวทย์ออกมามากขึ้น

 

ภายในแสงจ้าและเสียงอันดังก้อง หอคอยวาร์ปได้พังลงมาเป็นเศษซาก

 

ลิงค์ อยู่ห่างจากมัน จากนั้นเขาก็ย้อนกลับไปที่ป่าเล็กๆที่เขาเคยซ่อนตัวอยู่ในเงาของต้นไม้เก่าแก่ และเขาก็ปกคลุมตัวเองด้วยเวทย์หายตัวระดับต้นอีกครั้งนึง

 

เหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นที่หอคอยวาร์ไป ได้ดึงดูดความสนใจของพวกดาร์กเอลฟ์นักฆ่า พวกมันทั้งหมดรู้ถึงความสำคัญของหอคอย และพวกมันก็รีบวิ่งมาที่หอคอย ไม่สิต้องเรียกว่าเศษซากของหอคอย

 

ขณะที่กำลังซ่อนตัวอยู่ในเงา ลิงค์ ได้ยินเสียงแจ้งเตือนของระบบเกมส์ขณะที่เขาเฝ้ามองพวกดาร์กเอลฟ์วิ่งผ่านพวกเขา

 

ภารกิจ: หยุดสัญญาณ,สำเร็จ

ผู้เล่น ลิงค์ ได้รับค่าโอมนิ 20 พ้อยท์

ส่วนที่สามของภารกิจ: หลบหนี

รายละเอียด: หนีจากการตามล่าของดาร์กเอลฟ์นักฆ่า

รางวัล: 20 โอมนิพ้อยท์

 

ขณะที่มองไปที่เนื้อหาของภารกิจ ลิงค์ ยิ้มออกมาอย่างเจ็บแสบ เมืองทั้งเมืองเต็มไปด้วยพวกนักเอลฟ์นักฆ่า  ซึ่งเขาได้ฆ่าผู้บัญชาการดาร์กเอลฟ์ จิ้ก และทำลายหอคอยวาร์ป ที่สำคัญกว่านั้นเขายังปล่อยให้นักรบ เทอรี่ หนีไปอีก เห็นได้ชัดว่า ลิงค์ เป็นเป้าหมายหลักของพวกมัน

 

พวกดาร์กเอลฟ์ทั้งหมดที่สถาบันจะต้องตามหาเขาอย่างแน่นอน ไม่ใช่แค่พวกดาร์กเอลฟ์นักฆ่า ,ในอีกไม่นานนี้ ดาร์กเอลฟ์นักเวทย์จะมาถึงที่นี่เพื่อใช้หอคอยวาร์ป แต่เนื่องจากตอนนี้หอคอยวาร์ปได้ถูกทำลายไปแล้ว นักเวทย์นั่นจะต้องเข้าร่วมในการค้นหาเช่นกัน

 

เมื่อนึกถึงนักเวทย์ที่เขาเคยเจอมาในเกม รอยยิ้มของ ลิงค์ ก็เจ็บแสบยิ่งกว่าเดิม

 

ดาร์กเอลฟ์นักเวทย์นั่นไม่เหมือนกับนักเวทย์กระจอกๆที่สถาบันเวทย์มนต์ มันเป็นนักรบนักเวทย์ที่แท้จริง สมาชิกของสภานักเวทย์ ซิลเวอร์มูน แห่งแบล็คฟอเรส ,ระดับหัวหน้า เลเวล 2!

 

แต่ยังโชคดีอยู่ ลิงค์ คิด ฉันมีค่าโอมนิอยู่ 20 และฉันไม่จำเป็นต้องฆ่าพวกมัน ฉันแค่จำเป็นต้องหนีจากพวกมันให้ได้ ฉันยังมีโอกาสอยู่

 

…

 

ที่ชานเมือง ของเมืองแกลดสโตน

 

ในย่ามค่ำคืนที่มืดมิด แสงสีขาวได้วาบขึ้นมา มนุษย์ได้ปรากฏตัวออกมาจากอากาศที่เบาบาง คนๆนั้นก็คือ เซลีน

 

เธอขยับไปที่ด้านข้างและเฝ้ารออย่างอดทน

 

ครึ่งนาทีผ่านไป แต่ก็ไม่มีแสงปรากฏขึ้นมา แต่พอหนึ่งนาทีผ่านไป แสงจ้าสีขาวก็ได้ปรากฏขึ้นมา แต่ไม่ใด้ปรากฏที่ชานเมือง มันกลับปรากฏที่สถาบันนักเวทย์

 

เซลีน ตกตะลึง มองดูแสงวูบวาบอย่างต่อเนื่องและรู้สึกได้ถึงคลื่นมานาจำนวนมากกำลังฟุ้งกระจายออกมาจากที่นั่น เธอคาดเดาสิ่งที่เกิดขึ้นในทันที และเธอก็เข้าใจสิ่งที่ ลิงค์ ทำ

 

“เขาไม่คิดจะมาด้วยตั้งแต่แรกแล้ว เขาตั้งใจจะทำลายหอคอยวาร์ปเพราะกลัวว่าพวกดาร์กเอลฟ์จะไล่นตามฉันผ่านวาร์ป ถึงตอนนี้ฉันจะปลอดภัยแล้ว, แต่เขายังอยู่ในอันตราย!”

 

ในขณะนั้น, เซลีน รู้สึกอึดอัดที่หน้าอก

 

เธอไปก่อนเถอะ เดี๋ยวฉันตามไป ฉันจะเปิดประตูวาร์ปให้เธอเอง” ชายหนุ่มคนนั้นได้ยิ้มขณะที่พูดออกมา

 

รอยยิ้มของเขาปรากฏขึ้นมาในหัวของเธออย่างแจ่มแจ้ง

 

“ไอโง่! ไอบ้า! ไอซื่อบื้อ! ฉันไม่ได้ต้องการให้นายช่วยฉันนะ!” เซลีน  กระทืบเท้าของเธอ และเธอก็ตัดสินใจขึ้นมา “นี่มันไม่ดีเลย ฉันต้องไปพาเขาออกมาจากที่นั่น”

 

เธอโตขึ้นมาอย่างโดดเดี่ยว นอกจากแม้ของเธอแล้ว,ไม่มีใครเคยดีกับเธอขนาดนี้เลย!