ลิงค์ ได้ทำการตัดสินใจอย่างถูกต้องในช่วงจังหวะเร่วด่วน เขาเพิ่งจะหนีจากแผนสังหารของ มอเฟียส มาได้ แต่ก็ไม่ได้อยู่ในจุดที่จะวางใจหรือแม้กระทั่งห่วงอาการบาดเจ็บของตัวเองได้เลย เขากวาดสายตาไปทั่วห้องโถงและตะโกน “แจ็คเกอร์ แอนเดอร์สัน โจมตีหุ่นเชิดต่อเลย!”

 

ทุกคนมักจะลืมหน้าที่ของตัวเองหลังจากที่ได้รับบาดเจ็บ แต่ ลิงค์ ยังคงไม่ลืมว่าอุปสรรคที่ใหญ่ที่สุดก็คือหุ่นเชิด ยักช่า เป็นเพียงแค่หมากตัวหนึ่งในแผนการอันซับซ้อนของ มอเฟียส เท่านั้น

 

หลังจากที่ ลิงค์ หนีจากการซุ่มโจมตีมาได้ ยักช่า ก็หมดประโยชน์แล้ว ขณะที่อีกด้านหนึ่งก็คือ มอเฟียส ที่เป็นนักเวทย์ทรงพลังระดับตำนาน ถึงแม้ว่าพลังที่อยู่ในหุ่นเชิดของเขาจะเป็นเพียงแค่ส่วนหนึ่งเท่านั้น แต่เขาก็ยังคงเป็นอันตรายอย่างมากถ้าไม่รีบจัดการกับเขาอย่างรวดเร็ว มันใช้เวลาเพียงแค่ไม่กี่วิสำหรับเขาเท่านั้นที่จะทำให้เรื่องที่ไม่คาดฝันเกิดขึ้น

 

ความจริงที่ว่า ลิงค์ ยังมีแรงพอที่จะออกคำสั่งได้ทำให้ แจ็คเกอร์ รู้สึกสบายใจ ถึงแม้ว่าตัวเขาจะเต็มไปด้วยความโกรธและอยากจะบดขยี้ ยักช่า ให้กลายเป็นเนื้อสับก็ตาม แต่พอได้ยินคำสั่งของ ลิงค์ เขาก็เริ่มที่จะโจมตีไปที่หุ่นเชิดในทันที

 

แอนเดอร์สัน เองก็พุ่งเข้าไปเช่นกันก่อนที่จะอุทานออกมา “ท่าน ลิงค์ ช่างเป็นเด็กหนุ่มที่ทรหดจริงๆ! คิดดูสิเขายังคงสติได้หลังจากที่บาดเจ็บหนักขนาดนั้น!”

 

ก่อนหน้านี้ แอนเดอร์สัน ไม่ได้เคารพ ลิงค์ มากนัก นั่นก็เพราะว่าเขาสงสัยในเวทมนตร์ของเขา  และเนื่องจากอายุที่น้อยของ ลิงค์ และร่างกายที่อ่อนแอของเขา เขาจึงรู้สึกว่าไม่ว่าจะเป็นคมดาบใดก็ตามก็สามารถทำให้เด็กหนุ่มคนนี้กลัวได้

 

เขาไม่เคยเข้าใจเลยว่าทำไมเจ้าหญิง แอนนี่ ถึงประเมิณ ลิงค์ เอาไว้สูงขนาดนั้น ลิงค์ เป็นนักเวทย์อัจฉริยะ แต่โดยทั่วไปแล้วก็มีนักเวทอัจฉริยะมากมายภายในวัง ในฐานะเจ้าหญิงมันไม่มีเหตุผลอะไรเลยที่จะต้องให้การสนับสนุน ลิงค์ ขนาดนี้ แต่ตอนนี้เขาเข้าใจแล้ว

 

เขารู้สึกละอายตัวเอง ถ้าเกิดว่าเขาได้อยู่ในสถานการณ์เช่นนี้ เขาคงจะพ่ายแพ้ไปแล้วอย่างแน่นอน!

 

นอกจากนี้ หลังจากที่ได้เห็นการที่ ลิงค์ ตอบโต้กับวิกฤติ เขาก็เชื่อว่าเขาน่าจะพอใจหากได้เป็นฝ่ายตรงข้ามของ ลิงค์ ในการต่อสู้

 

ในอีกด้านนึง มอเฟียส กำลังสับสน “มันเป็นไปได้ยังไงกัน?”

 

การซุ่มโจมตีของเขาถูกทำลาย และถึงแม้ว่าฝ่ายตรงข้ามของเขาจะได้รับบาดเจ็บ แต่เขาก็ยังคงตั้งสติได้อยู่

 

ตราบใดที่นักเวทย์ยังมีสติอยู่ ความองอาจในการต่อสู้ของเขาก็ไม่ได้ส่งผลอะไร

 

“ไม่น่าแปลกใจเลยที่นักเวทย์คนนี้สามารถจัดการ แอนดี้ กับ เฟลิเดีย ได้ เขาไม่ได้โชคดีเพียงอย่างเดียวเท่านั้น”

 

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ มอเฟียส เจอคู่ต่อสู้ที่มีคุณค่าอย่างนี้ ยังไงก็ตาม การที่แพ้ให้กับพวกหน้าใหม่กลุ่มเดิมซ้ำกันถึงสองครั้งในวันเดียวนั้น-นับว่าเป็นครั้งแรก

 

เขาจมดิ่งอยู่กับความคิด เขาลืมไปชั่วขณะนึงว่าเขากำลังอยู่ในระหว่างการต่อสู้

 

การสูญเสียสมาธิของเขาทำให้ แจ็คเกอร์ มีโอกาสที่จะพุ่งเข้าใส่หุ่นเชิดได้อย่างเต็มแรง ตู้ม! หุ่นเชิดถอยหลังเซจากแรงกระแทก แอนเดอร์สัน ตามไปโจมตีต่อด้วยดาบใหญ่ในทันที ทำให้สามารถสร้างรอยแผลที่คอให้กับหุ่นเชิดได้เพิ่มขึ้นอีก2นิ้ว

 

การโจมตีด้วยดาบของเขาในครั้งนี้ยังไปทำลายรูปแบบรูนของหุ่นเชิดอีกด้วย!

 

หุ่นเชิดหยุดการเคลื่อนไหวแล้วก็เริ่มมีแสงไหลออกมาจากรอยแตกที่ด้านนอกของมัน หินในร่างกายของมันเริ่มหลุดออก เป็นสัญญานให้เห็นว่ามีปัญหากับรูปแบบของรูนที่ควบคุมการเคลื่อนไหวและการคงสภาพของหุ่นตัวนี้

 

หลังจากการสั่นอย่างรุนแรงอยู่พักนึง แขนของหุ่นเชิดก็ห้อยลงอย่างไร้ชีวิตชีวาและออร่าสีดำรอบๆมันก็หายไป ตอนนี้มันเป็นแค่ก้อนหินธรรมดาๆ

 

หุ่นเชิดของมอเฟียสถูกทำลายแล้ว!

 

แต่การสลายตัวของหุ่นยังคงมีต่อ นี่อาจเป็นเพราะความดุเดือดในการต่อสู้ที่ทำให้เกิดการทำลายการรวมกันของหินอย่างสมบูรณ์ ก่อนหน้านี้หินได้ถูกยึดเอาไว้ด้วยกันด้วยพลังระดับตำนานของ มอร์เฟียส เพียงเท่านั้น ซึ่งส่วนที่เหลือทั้งหมดในตอนนี้ก็คือก้อนคริสตัลสีดำขนาดเท่ากำปั้น

 

คริสตัลสีดำดูไม่โดดเด่นอะไร-กับทุกคนยกเว้น ลิงค์ ไม่มีใครรู้สึกถึงการมีอยู่ของมัน พวกเขาต่างก็สนใจการหักหลังของ ยักช่า มากกว่า และเสียงที่น่ากลัวก็หายไปด้วยเช่นกัน

 

ลูซี่ ใช้ประโยชน์จากแผลที่เท้าของ ยักช่า และปลดปล่อยพายุดาบ 9 ครั้งใส่หัวใจของ ยักช่า ดาบวายุนั้นเบาและแทบจะไม่มีน้ำหนักเลย และด้วยความโกรธของ ลูซี่ ความเร็วอันบ้าคลั่งนั้นจึงเป็นอะไรที่ ยักช่า ไม่สามารถป้องกันได้ มันใช้เวลาเพียงแค่ไม่กี่วินาทีเท่านั้นก่อนที่หัวใจของเขาจะถูกเจาะทะลุ

 

หลังจากเสร็จสิ้นภารกิจ ลูซี่ ก็วิ่งไปหา ลิงค์ และกุมมือเขา “ท่านคะ ท่านเป็นยังไงบ้าง?”

 

เธอปลดเสื้อผ้าของ ลิงค์ อย่างไม่ลังเลเพื่อเปิดดูบาดแผลที่อยู่ข้างใต้ “นายท่าน มันเป็นอย่างนี้ได้ยังไง!” ลูซี่ เอามือปิดปากของเธอ พร้อมกับมีน้ำตาไหลพราก

 

มันคือแผลยาวสามนิ้วที่ท้องของ ลิงค์ และด้วยผลของออร่าต่อสู้เนื้อรอบๆของเขาจึงถูกทำลายไปด้วยและเลือดก็ไหลพุ่งออกมาจากบาดแผล สำหรับทหารธรรมดา นี่นับว่าเป็นบาดแผลที่ถึงตายได้เลย

 

นี่คืออาการบาดเจ็บภายในและมันก็ไม่มีทางที่จะหยุดเลือดได้ พวกเขาทำได้แค่มองชีวิตของ ลิงค์ ค่อยๆหมดไป

 

“นายท่านเพิ่งจะอายุแค่ 17 เองนะ!” ลูซี่ ร้องไห้สะอึกสะอื้น

 

แจ็คเกอร์ แอนเดอร์สัน และ กิลเดิร์น ต่างเงียบก็เงียบกันหมดเมื่อได้เห็นบาดแผล

 

ประสบการณ์บอกพวกเขาว่า ลิงค์ คงไม่รอดแล้ว

 

ในอีกด้านหนึ่ง ลิงค์ รู้สึกตลกกับท่าทางของแต่ละคน “พวกนายเป็นอะไรกัน? ฉันยังไม่ตายซะหน่อย ลูซี่ นี่มันแค่แผลเล็กน้อยเอง หยุดร้องได้แล้ว!”

 

“อะไรนะ?” ลูซี่ มองไปที่ ลิงค์ ด้วยตาที่บวมฉึ่ง นี่เรียกว่าเป็นแผลแค่เล็กน้อยหรอ? เธอไม่เข้าใจ

 

ลิงค์ วางมือของเขาอย่างอ่อนโยนลงบนแผลและเริ่มรวบรวมมานา แสงสีขาวเกิดขึ้นที่มือเขา-นี่มันการเตรียมพร้อมของเวทย์พายุหิมะ

 

แน่นอน ลิงค์ วางแผนที่จะใช้พายุหิมะใส่ตัวเอง ซึ่งเขาเพียงแค่จะใช้เวทย์นี้ก็เพื่อรวบรวมอนุภาคธาตุน้ำเท่านั้น

 

ด้วยการรักษาเวทย์มนตร์เอาไว้ในสภาพเตรียมพร้อม องค์ประกอบของน้ำก็เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องที่แผลและกลายเป็นน้ำแข็ง หลังจากผ่านไปประมาณ 30 วินาที ลิงค์ ก็เอามือออก

 

เขาได้แช่แข็งแผลทั้งหมดรวมทั้งพื้นที่รอบๆมัน มันส่งผลให้เลือดหยุดไหล และด้วยความที่เนื้อและเส้นปราสาทถูกแช่แข็งด้วย เขาจึงไม่รู้สึกถึงความเจ็บปวดอีกเลย

 

แน่นอนว่า นี่เป็นเพียงแค่มาตรการชั่วคราวเท่านั้น พร้อมกับผลข้างเคียงอันร้ายแรงบนร่างกาย แต่นั่นไม่ใช่ปัญหา ทันทีที่เขากลับไปถึงเมืองริเวอร์โควฟเขาจะได้รับการรักษาด้วยเวทย์ศักดิ์สิทธ์ บาดแผลเช่นนี้ไม่ได้เกินความสามารถในการรักษาของนักบวช

 

ลิงค์ ลุกขึ้นและพยายามที่จะลองเดิน ที่บริเวณท้องของเขายังคงรู้สึกไม่ค่อยสบาย แต่ความรู้สึกที่พลังงานถูกดูดจากการที่เลือดไหลมากนั้นก็หายไปแล้ว

 

“ดีขึ้นแล้วหล่ะ” เขายิ้มไปที่พรรคพวกทั้งหมดของเขา “ดูสิ แค่แผลเล็กๆเอง”

 

เขายังคงใช้ธาตุแห่งการรักษาใส่ตัวเองเพื่อจะได้เติมเลือดที่เขาเสียไปอย่างรวดเร็ว นอกเหนือจากสีหน้าที่ดูซีดเผือดเล็กน้อยของเขา ก็สามารถบอกได้เลยว่า ลิงค์ ไม่เป็นอะไร

 

“ฉันน่าจะอยู่ในสภาพแบบนี้ได้ซักสามวัน” ลิงค์ พูดพลางยิ้มไปด้วย ถึงแม้ว่าเขาจะพ้นจากอันตรายแล้ว แต่ช่องท้องและอวัยวะภายในของเขาก็หยุดการทำงานอย่างสมบูรณ์ เขาไม่สามารถกินอาหารอะไรได้ แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็สามารถเติมพลังให้กับตัวเองได้ด้วยการใช้ธาตุแห่งการรักษาใส่ตัวเองซ้ำไปซ้ำมา

 

นี่มันไม่สามารถเป็นไปได้ในโลกเก่า แต่ในโลกแห่งฟิรุเมน อะไรๆก็สามารถเป็นไปได้

 

ทั้งกลุ่มพูดไม่ออก คุณเคยเห็นใครที่ยังสามารถเล่นตลกและขยับไปมาได้หลังจากที่โดนแทงที่ท้องไหม? ถึงแม้ว่าพวกเขาจะชินกับวิธีการแปลกๆของ ลิงค์ แล้ว แต่วิธีการนี้มันน่าขันเกินไป

 

แต่พวกเขาก็รู้สึกโล่งใจมาก ลูซี่ เช็ดน้ำตาและหน้าแดง เธอไม่คาดคิดมาก่อนเลยว่าเธอจะสูญเสียความเยือกเย็นที่เป็นปกติของเธอไปได้

 

“เอาหล่ะ เราไปตรวจดูเส้นทางที่เปิดออกแล้วจากการที่โค่นหุ่นเชิดกันเถอะ” ลิงค์ หัวเราะ

 

ทันใดนั้น ลิงค์ ก็เห็นข้อความแจ้งเตือนจากระบบเกม

 

ภารกิจส่วนแรก: หนี

ผู้เล่นได้รับ 30 โอมนิพ้อยท

ภารกิจต่อไป:ตรวจหาผาลมหอน(ยังไม่สำเร็จ)

 

มีแต้มโอมนิเพิ่มอีก 30 แต้ม ลิงค์ รู้สึกพอใจ