ตอนที่ 1151: การต่อสู้ระหว่างผู้เข้มแข็ง (1)

แม้ว่าทุกครั้งที่ผลไม้เซียนปรากฏขึ้น เซียนราชาก็จะสามารถยกระดับได้ไปถึงเซียนจักรพรรดิ ตอนนี้ผลไม้เซียนได้ปรากฏขึ้น ดูเหมือนว่าเซียนจักรพรรดิจะปรากฏขึ้นในทวีปเทียนหยวน 1 คนแล้ว มันเป็นเหมือนคำอวยพรสำหรับทวีป วูเฉินซีพึมพำกับตัวเองก่อนที่จะหันหน้าไปทางเจียงหยางหู่ นางพูด จัดการเรื่องของตัวเจ้าในไม่กี่วันนี้ ข้าหวังว่าเจ้าจะหลุดพ้นจากโซ่ตรวนชีวิตของปุถุชน จากนั้นหัวหน้าอารามก็เดินออกไป

มีความขัดแย้งอยู่ในแววตาของเจียงหยางหู่และมันก็เปลี่ยนเป็นความสับสนเป็นครั้งคราว ดูเหมือนว่าเขาจะไม่รู้ว่าควรทำอย่างไรราวกับหลงทาง เขาไม่อาจหาเส้นทางที่เขาต้องการเดินได้

ทันใดนั้นเจียงหยางหู่ก็มองไปที่วูเฉินซีผู้ซึ่งกำลังเดินออกทางประตูและพูดว่า หัวหน้าอาราม ข้าต้องการกลับไปเยี่ยมบ้าน

เจียงหยางหู่ เจ้ายังคงกังวลเกี่ยวกับบ้านของเจ้าอยู่อีกรึ ? หัวหน้าอารามหยุดและถามโดยไม่หันหลังกลับ

มันเป็นเวลาหลายปีแล้วที่ข้ากลับไปครั้งสุดท้าย ข้าไม่รู้ว่าสถานการณ์ของพวกเขาเป็นอย่างไร รวมถึงสถานการณ์ของน้องชายและน้องสาวของข้าด้วย มีความรู้สึกเล็กน้อยที่หลงเหลืออยู่ในแววตาของเจียงหยางหู่ที่กำลังหวนระลึกถึง

เจ้าไม่ต้องกังวลจนเกินไป ตอนนี้ตระกูลเจียงหยางนั้นยอดเยี่ยมราวกับตะวันยามเที่ยงและน้องชายของเจ้าก็สามารถสั่นคลอนได้ทั้งทวีป หัวหน้าอารามถอนหายใจอย่างอ่อนโยน

แต่ข้าก็ยังคงต้องการกลับไป ข้าอยากจะเห็นท่านแม่ของข้า เจียงหยางหู่พูด

หลังจากที่หยุดสักพักหัวหน้าอารามก็พูดว่า กลับไปเถอะ กลับไปยังโลกมนุษย์และทำความเข้าใจมัน มันอาจจะช่วยเจ้าได้

เจียงหยางหู่ออกเดินทางจากอารามจิตพิสุทธิ์ หัวหน้าอารามไม่ได้ออกมาส่งเจียงหยางหู่กลับไปยังตระกูลเจียงหยางโดยใช้ประตูมิติ นางให้เขาเดินทางไปด้วยตัวเองแทน นางทำให้เขาเดินทางไกลเพื่อกลับไปยังอาณาจักรเกอซุนด้วยตัวเอง

เพียงเจียงหยางหู่ที่เดินออกไป ชายวัยกลางคนที่ดูธรรมดาก็เดินมาด้านหน้าหัวหน้าอาราม เขาป้องมือและพูดว่า หัวหน้าอาราม !

อาณาจักรเกอซุนอยู่ไกลจากที่นี่มาก เจียงหยางหู่ต้องเจอกับความยากลำบากระหว่างทาง วูซินปกป้องเขาอย่างลับ ๆ ด้วย ยื่นมือเฉพาะตอนที่ชีวิตของเขาตกอยู่ในอันตรายเท่านั้น หัวหน้าอารามสั่ง

ขอรับ หัวหน้าอาราม วูซินหายตัวจากไป เขามุ่งหน้าไปยังทิศทางเดียวกับเจียงหยางหู่ด้วยความเร็วที่รวดเร็วอย่างมาก

หัวหน้าอารามกลับไปยังห้องโถงที่เรียบง่ายอย่างมาก มันเต็มไปด้วยผู้คนอยู่เนิ่นนานแล้ว พวกเขาล้วนเป็นบุคคลสำคัญของอาราม

หัวหน้าอาราม ผลไม้เซียนจะปรากฏเพียงครั้งเดียวทุก ๆ 40,000 ปีและสุกเรียบร้อยแล้ว เราต้องทำอย่างไร ? เราต้องเข้าร่วมในการต่อสู้ด้วยหรือไม่ ? ชายชราผมขาวคนหนึ่งยืนขึ้นและถามหัวหน้าอาราม

วูเฉินซีนั่งอยู่บนเบาะที่เก่าแก่ นางพูดอย่างใจเย็นว่า เราฝึกฝนพระสูตรจิตพิสุทธิ์ของอารามจิตพิสุทธิ์ เราต้องชำระจิตใจให้บริสุทธิ์จากกิเลสและตัณหารวมถึงความปรารถนา เพื่อที่เราจะไม่ได้แปดเปื้อน เราไม่เคยมีส่วนร่วมในการต่อสู้ทุกครั้งที่ผลไม้ปรากฏ อย่างน้อย ๆ ผู้อาวุโสสองสามท่านได้ไปกับผู้เชี่ยวชาญเพื่อศึกษาความลึกลับของรังมรณะ ดังนั้นเราจะไม่เข้าร่วมกับศึกครั้งนี้”

..

ในเวลาเดียวกัน ใบมีดขนาดใหญ่ก็ลอยขึ้นเหนือผืนดิน 3 เมตรในบริเวณต้องห้ามของสำนักดาบทรราช มันส่องแสงเรืองรอง

ชายวัยกลางคนที่สวมเสื้อคลุมนั่งอยู่บนใบมีด พลังงานบริสุทธิ์ที่ไหลออกมาจากใบมีดได้ถูกชายกลางคนดูดซับราวกับปลาวาฬที่ว่ายอยู่ในน้ำ

เขาเป็นบรรพชนที่ก่อตั้งสำนักดาบทรราช กุยไฮ่ยี่เต่า ปัจจุบันเขาได้บ่มเพาะด้วยการดูดซับพลังงานภายในยุทธภัณฑ์จักรพรรดิ

ยุทธภัณฑ์จักรพรรดิกว่า 100 อย่างได้หลอมรวมเข้ากับดาบแล้ว พลังงานที่รวมตัวกันอยู่ในนั้นน่าสะพรึงกลัวอย่างมาก แม้กระทั่งเซียนราชาขั้นสูงสุดก็ยังพบว่ามันยากที่จะควบคุมมัน พวกเขาต้องได้รับผลกระทบที่รุนแรงอย่างมาก

อย่างไรก็ตามในฐานะเจ้าของอาวุธ กุยไฮ่ยี่เต่าสามารถใช้อาวุธนี้ได้เหมือนกับมือที่สาม แม้ว่าเขาจะไม่ได้เป็นคนที่สมบูรณ์แบบ แต่เขาก็ไม่ได้รับผลกระทบใด ๆ

ทันใดนั้นดวงตาของกุยไฮ่ยี่เต่าก็ลืมขึ้น มีแสงสองเส้นพุ่งออกมาจากสายตาของเขาและทะลวงพื้นดินที่ว่างเปล่านั้นจนแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ แสงจากความโกลาหลลดลงและหลังจากนั้นไม่นานภาพของรังมรณะก็ปรากฏออกมาอย่างชัดเจน มิติที่บิดเบี้ยวอย่างต่อเนื่องยากที่จะคงลักษณะของมันเอาไว้ได้ อย่างไรก็ตามแสงสว่างเก้าสีก็ปรากฏขึ้น

นี่คืออะไรกัน ? ใบหน้าของกุยไฮ่ยี่เต่าเปลี่ยนไป เขาพยายามที่จะรักษาความสงบของเขาและหลังจากนั้นไม่นานเขาก็ถอนหายใจด้วยความประหลาดใจ ช่างทรงพลังและท้าทายสวรรค์ยิ่งนัก ใครกันที่ทำเรื่องเหล่านี้ ?

มีหลายคนบินด้วยความเร็วปานสายฟ้าจากระยะไกล กุยไฮ่ยี่เต่าก็กลับไปยังที่ที่เขาอยู่ก่อนที่มิติตรงหน้าของเขาจะหายไปเช่นกัน

คนเหล่านี้เป็นผู้อาวุโสสูงสุดของสำนักดาบทรราช พวกเขาคุกเข่าลงอย่างนอบน้อมด้านนอกบริเวณต้องห้ามและหนึ่งในนั้นพูดออกมาอย่างสุภาพว่า บรรพชน ผลไม้เซียนที่ปรากฏทุก ๆ 40,000 ปีได้สุกแล้ว อนุญาตให้พวกเราไปยังถ้ำมรณะเพื่อไปเอาผลไม้เซียน เพื่อที่บรรพชนนจะได้ตัดผ่านเป็นเซียนจักรรดิ ?

ผลไม้เซียน ? มันคืออะไร ? กุยไฮ่ยี่เต่าเริ่มสนใจมากขึ้น เขาไม่ได้มาจากยุคเดียวกับโมเทียนหยวนและเขาเพิ่งกลับมายังตระกูลผู้พิทักษ์ เห็นได้ชัดว่าเขาไม่รู้เกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในอดีตของโมเทียนหยวน

ผู้อาวุโสสูงสุดได้อธิบายข้อมูลทั้งหมดเกี่ยวกับผลไม้เซียนอย่างละเอีนด อย่างไรก็ตามเมื่อกุยไฮ่ยี่เต่าได้ยินว่าผลไม้นี้สามารถทำให้คนยกระดับไปถึงเซียนจักรพรรดิได้ เขาก็ไม่ได้มีความยินดีแม้แต่น้อย เขายังคงสงบและพูดว่า ข้าไม่ต้องการผลไม้เซียน แต่มันอาจจะมีประโยชน์สำหรับพวกเจ้า เจ้าสามารถไปได้

เหล่าอาวุโสสูงสุดต่างก็ยิ้มแย้มแจ่มใส จากสิ่งที่ถูกกล่าวออกมาสามารถบอกได้ว่าบรรพชนของพวกเขาไม่ต้องการผลไม้เซียนเพื่อตัดผ่านไปยังเซียนจักรพรรดิ มันทำให้พวกเขาตื่นเต้นและยินดีเป็นอย่างยิ่ง

เหล่าอาวุโสสูงสุดทุกคนออกจากสำนักดาบทรราชเพื่อเดินทางออกไป กุยไฮ่ยี่เต่าก็ออกจากบริเวณต้องห้ามเช่นกัน เขาเข้าไปในห้องสมุดที่นั่นอ่านหนังสือเกี่ยวกับโมเทียนหยวนและรังมรณะอย่างหนัก

ในเวลาเดียวกันผู้เชี่ยวชาญจากตระกูลเจียงหยาง, ตระกูลโม่หยวน, นิกายหยางจิ, นิกายเฉินเซียว ,นิกายโพเทียน, นิกายยิหยวน, สำนักธูปสวรรค์และสำนักเลือดเย็น พวกเขาใช้ประตูมิติเพื่อไปยังพื้นที่รังมรณะตรง ๆ

นอกเหนือจากนั้นผู้เชี่ยวชาญระดับสูงของเมืองทหารรับจ้างก็ยังได้รับการสนับสนุนเช่นกัน ไม่เพียงแต่เทียนเจี้ยนผู้ซึ่งอยู่ในระดับเซียนราชาขั้นสูงสุด นอกจากนี้ยังมีผู้อาวุโสที่อยู่อย่างสันโดษและปรากฏตัวเฉพาะช่วงเวลาที่ถูกเผ่ากว่าร้อยเผ่าพันธุ์รุกราน พวกเขาใกล้ที่จะถึงจุบจบของชีวิตและต้องการใช้ช่วงเวลาสุดท้ายของพวกเขาเพื่อให้ได้รับผลไม้เซียนและตัดผ่านไปเป็นเซียนจักรพรรดิ

ตระกูลโบราณบางกลุ่มมีมรดกที่ยาวนานและล้ำลึก ก็มีบันทึกเกี่ยวกับผลไม้เซียนเช่นกัน เซียนราชาของตระกูลของพวกเขาก็ระดมคนออกมาเช่นกัน

ในตอนนี้รังมรณะได้กลายเป็นศูนย์กลางของความสนใจของเหล่าเซียนราชาในทวีปเทียนหยวน นี่เป็นเพราะพลังงานที่ฉีกกระชากความลึกลับของโลก ที่สามารถยกระดับให้คนผู้หนึ่งไปถึงเซียนจักรพรรดิได้อย่างไม่ต้องสงสัย แม้กระทั่งเซียนราชาสองสามคนที่ไม่รู้ว่าผลไม้พวกนี้อยู่ที่ไหน พวกเขาต่างก็เปิดประตูมิติและรีบเข้าไปโดยที่ไม่ได้เข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้น