ตอนที่ 1457: 7 สีแห่งแก่นวิญญาณ (2)

” ที่จริงแล้วมีพลังงานดั้งเดิมอยู่มากที่นี่ มันช่างน่าประหลาดใจจริง ๆ พลังงานดั้งเดิมที่นี่เพียงพอที่จะสามารถสร้างเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงระดับ 7 ได้หลายร้อยคนเลย” ประธานของสมาคมเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงแสดงความคิดเห็น

อย่างไรก็ตาม ประธานและผู้อาวุโสสูงสุดก็ตะลึงไปชั่วขณะหนึ่ง สายตาของเขาเบิกกว้างราวกับไข่ห่านและจ้องมองไปที่บางสิ่งที่อยู่ศูนย์กลางของห้อง พวกเขาทำอะไรไม่ถูก

วัตถุทรงกลมสีขาวขนาดเท่าหัวกำลังลอยอยู่ตรงนั้น กลุ่มพลังอันบริสุทธิ์ของพลังงานดั้งเดิมไหลพล่านอยู่ข้างในมัน กลายเป็นหมอกหนาซึ่งห่อหุ้มวัตถุทรงกลมนี้ไว้ มันยากมากที่จะค้นหาว่าวัตถุทรงกลมนี้ถ้าไม่มองมันอย่างละเอียดดี ๆ

ประธานและผู้อาวุโสสูงสุดไม่สามารถมองไปที่อื่นได้เมื่อเขาพบกับวัตถุทรงกลมนี้ พวกเขายินดีเป็นอย่างมาก ไม่นานต่อมาที่พวกเขาเคลื่อนเท้าไปด้วยสีหน้ามึนงง เคลื่อนไปที่วัตถุทรงกลมด้วยจิตใต้สำนึก ไม่นาน พวกเขายืดมือที่สั่นออกไปที่มัน

ช่วงที่พวกเขาสัมผัสกับวัตถุทรงกลม ร่างการของเขากระตุกทันทีขณะที่พวกเขารู้สึกท่วมท้นไปด้วยความตกใจ วัตถุทรงกลมที่ไหลพล่านอย่างต่อเนื่องด้วยพลังงานดั้งเดิมซึ่งถูกบีบอัดจากพลังดั้งเดิมของพลังเซียนธาตุแสง ปริมาณที่ซ่อนอยู่ภายในมันมากมายจนเกินที่จะหยั่งถึง

ประธานและผู้อาวุโสสูงสุดยืนอยู่ที่นั่นด้วยความมึนงง แม้ด้วยความแข็งแกร่งทางจิตใจของพวกเขา พวกเขาก็พูดไม่ออกจากอาการตกใจ

ไม่นาน ในที่สุดพวกเขาก็ได้สติ พวกเขาทั้งสองทำความเข้าใจ ขณะที่สายตาใช้ตรวจสอบวัตถุทรงกลมอย่างต่อเนื่อง เพื่อที่จะทนกับอาการตกใจที่ไม่สามารถควบคุมได้และความไม่เชื่อ

” เจี้ยนเฉิน ตอนนี้เจ้าอยู่ในระดับ 7 หรือ 8 ? ” ผู้อาวุโสสูงสุดมองไปที่ เจี้ยนเฉิน และยังคงสั่นอยู่ แสงได้ลอดผ่านดวงตาของเขา เขาถูกเติมเต็มไปด้วยความคาดหวังที่ยิ่งใหญ่

เจี้ยนเฉินยิ้มอย่างลึกลับและยกมือขวาขึ้น กลุ่มแสงสีขาวปรากฏออกมาจากปลายนิ้วของเขาทันที มันไม่ใช่พลังเซียนธาตุแสงธรรมดา แต่เป็นกลุ่มของพลังงานดั้งเดิม

ความแตกต่างเพียงอย่างเดียวคือ พลังงานดั้งเดิมที่เจี้ยนเฉินใช้ ไม่ได้กำเนิดจากหน้าผากของเขา มันปรากฏออกมาจากนิ้วมือของเขา ในขณะเดียวกัน กลุ่มของพลังงานดั้งเดิมแข็งแกร่งกว่าพลังดั้งเดิมของพลังเซียนธาตุแสงที่ถูกใช้โดยประธานและผู้อาวุโสสูงสุดกว่าหลายเท่าตัว

ดวงตาของประธานและผู้อาวุโสสูงสุดหรี่ลงทันที พวกเขาจ้องค้างไปที่กลุ่มพลังงานดั้งเดิมที่อยู่ปลายนิ้วของเจี้ยนเฉิน พวกเขาค่อย ๆ ตื่นเต้นมากขึ้นมาอีกครั้ง

“ระดับ 8 ! ระดับ 8 ! นี่มันคือพลังงานดั้งเดิมที่ครอบครองโดยเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงระดับ 8 ! ” ประธานอุทานออกมาขณะที่สายตาของเขาเริ่มไหม้ไปด้วยความสนใจ แม้แต่ผู้อาวุโสสูงสุดก็เป็นเช่นเดียวกัน

เซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงระดับ 7 ต้องการที่จะไปถึงระดับ 8 ก่อนที่พวกเขาจะตายไป เหมือนกับเซียนผู้คุมกฎที่ต้องการกลายเป็นเซียนราชา และเซียนราชาที่ต้องการกลายเป็นเซียนจักรพรรดิ สิ่งที่น่าเสียดายเพียงอย่างเดียวที่โลกไม่ได้ครอบครองพลังงานดั้งเดิมของพลังเซียนธาตุแสงธรรมชาติเอาไว้ ดังนั้นการไปถึงระดับ 8 นั้นเป็นไปไม่ได้เลย

แม้แต่อดีตกาลก็มีเพียงแค่เซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงระดับ 8 เพียงคนเดียวเท่านั้นที่ปรากฏตัวขึ้นและเขาก็ก้าวผ่านอย่างสมบูรณ์ด้วยการใช้วัตถุเซียน

“เซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงระดับ 8 คนที่ 2 ในที่สุดก็ปรากฏตัวบนทวีปเทียนหยวน” ผู้อาวุโสสูงสุดถอนหายใจ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยหลากหลายอารมณ์ขณะที่เขาต้องมองเจี้ยนเฉิน ทวีปเทียนหยวนไม่เคยเห็นคนที่เป็นทั้งนักสู้และเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงมาก่อน ถึงกระนั้นไม่เพียงแต่คนที่อยู่ข้าง ๆ พวกเขาที่ก้าวผ่านเซียนจักรพรรดิและกลายเป็นผู้มีอำนาจของมนุษย์ แต่เขายังเป็นเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงระดับ 8 อีก และกลายเป็นเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงระดับ 8 คนที่ 2 ในประวัติศาสตร์ทั้งหมด

ทันใดนั้น สีหน้าของประธานก็เปลี่ยนไปทันที เขาถามเจี้ยนเฉินอย่างตื่นเต้น ” เนื่องจากเจ้าเป็นเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงระดับ 8 แล้ว ตอนนี้เจ้ามีพลังที่จะชุบชีวิตอาวุธเซียนหรือไม่ ? ”

สีหน้าของเจี้ยนเฉินเศร้า และเขาก็ส่ายหน้าช้า ๆ “ข้าได้ส่วนหนึ่งของทักษะลับในการคืนชีพอาวุธเซียนมาจากวัตถุมิติ แต่มันก็ไม่สมบูรณ์ มันไม่เพียงพอที่จะชุบชีวิตเจ้าของอาวุธเซียนได้ ประธาน ผู้อาวุโสสูงสุด สมาคมมีทักษะลับนี้หรือไม่ ? ”

ประธานและผู้อาวุโสสูงสุดทั้งสองถอนหายใจ ความสิ้นหวังเติมเต็มบนใบหน้าพวกเขา ประธานพูดด้วยความเสียดาย “สมาคมของเราไม่มีวิธีลับที่ทรงพลังเช่นนั้นหรอกและตามที่ข้าเข้าใจ เซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงระดับ 8 ในอดีตกาลไม่สามารถคืนชีพเจ้าของอาวุธโบราณได้เช่นกัน มันชัดเจนว่าเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงไม่ได้ครอบครองทักษะลับฉบับสมบูรณ์เช่นกัน

เจี้ยนเฉินเงียบไป เขาผิดหวังอย่างยิ่ง การไปถึงระดับ 8 ในฐานะเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงไม่ได้เพิ่มความแข็งแกร่งของเขาแม้แต่นิดเดียวเลย สิ่งดึงดูดเพียงอย่างเดียวที่เขาสามารถจับตาได้คือความสามารถในการคืนชีพเจ้าของอาวุธเซียน ถึงกระนั้นตอนนี้ เขาไม่มีทักาะที่สมบูรณ์อยู่ดี การไปถึงระดับ 8 นั้นไร้จุดหมาย

เจี้ยนเฉินเอาวัตถุเซียนในสมาคมออกมาและนำประธานและผู้อาวุโสสูงสุดฝึกฝนข้างใน เขาหวังว่าพวกเขาจะสามารถไปถึงระดับ 8 ได้เช่นกัน

ไม่เพียงแต่ระดับ 8 จะเป็นความฝันของพวกเขาเท่านั้น แต่อายุขัยของเขาก็เพิ่มขึ้นอย่างมากเช่นกัน

ยิ่งไปกว่านั้น เจี้ยนเฉินให้เซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงระดับ 8 ที่เป็นสหายกับเขาในอดีต กวานหยูไค่ เข้าไปในวัตถุมิติเช่นกัน เขาเอ่ยถึงคุณหนูใหญ่ตระกูลคารา คาราลี่เว่ย จะสามารถเข้าไปในวัตถุมิติเพื่อฝึกฝนได้เช่นเดียวกัน

เจี้ยนเฉินอยู่ที่สมาคมไม่กี่ชั่วยามก่อนจะออกไป เขาเลือกเส้นทางไปที่แม่น้ำหอมข้างนอกเมืองด้วยตัวของเขาเอง เขายืนข้าง ๆ แม่น้ำและจ้องมองผิวน้ำที่ว่างเปล่า เขาคิดทุกเรื่องที่เกิดขึ้นในอดีต

ไม่เพียงแค่เข้าที่ประสบการการต่อสู้ที่เข้มข้นบนแม่น้ำหอมนี้ แต่เขายังเจอกับนางฟ้าเฮายู่ที่นั่นอีกด้วย ทำให้โหยวเย่วกลายเป็นลูกศิษย์ของนาง

“แม่น้ำหอมมีความทรงจำที่ลึกซึ้ง ข้าแปลกใจว่าแม่น้ำนี้ยาวแค่ไหน และเรือสามารถแล่นไปได้ไกลแค่ไหน” เจี้ยนเฉินถอนหายใจหลังจากเป็นเวลานาน ในที่สุดเขาก็บินขึ้นไปบนอากาศด้วยชั้นแสงสีม่วง หายตัวไปภายในพริบตา

เจี้ยนเฉิน กลับไปที่เมืองอัคนีด้วยกระบี่จือหยิงง เขาทักทาย โหยวเยว่ ไป๋เหลียน และสหายเก่าของเขาก่อนที่จะไปที่สวนหลังจวนเจ้าเมือง

ไม่มีผู้คุ้มกันที่นั่น มีเพียงแต่ความเงียบ โถงศักดิ์สิทธิ์เพียงหนึ่งเดียวที่ตั้งตระง่านอยู่ที่นั่น แผ่แสงมัว ๆ ออกมาเหมือนกับแสงพระจันทร์ แม้แต่แสงจากดวงอาทิตย์ก็ไม่สามารถบดบังแสงนี้ได้

“เจี้ยนเฉิน มาเยี่ยมเยียนนางฟ้าเฮายู่ ! ” เจี้ยนเฉิน ยืนอยู่ทางเข้าของโถงศักดิ์สิทธิ์จันทร์แจ่มและป้องมือของตัวเองที่หน้าโถง

“เข้ามาสิ ! ”

ขณะที่เสียงของนางฟ้าเฮายู่ดังขึ้น ประตูโถงศักดิ์สิทธิ์ก็เปิดออกอย่างช้า ๆ มีพลังเย็น ๆ พุ่งออกมาทันที

เจี้ยนเฉินก้าวเข้าไปที่โถงศักดิ์สิทธิ์ด้วยกระบี่ที่อยู่ข้างหลังเขา เขาไปที่ชั้นบนของโถงศักดิ์สิทธ์ มันว่างเปล่าข้าง ๆ บัลลังที่ตั้งตระง่านอยู่ท้ายห้อง

ในตอนนี้ เรือนร่างของนางฟ้าเฮายู่ปรากฏตัวออกมาอย่างเงียบ ๆ ด้วยแสงไฟ นางนั่งลงบนบัลลังที่อยู่บนที่สูงและมองลงไปที่เจี้ยนเฉินจากข้างบน สายตาของเธอส่องสว่างและมีความซาบซึ้งบางอย่างให้กับเขา

“เจี้ยนเฉินคารวะนางฟ้าเฮายู่ ! ” เจี้ยนเฉินโค้งคำนับให้นาง เขาไม่รังเกี่ยวที่นางฟ้าจะนั่งอยู่เหนือเขา เขาไม่ได้อายุน้อยไปกว่านางเลยและนางก็เป็นอาจารย์ของคู่หมั้นเขา โหยวเยว่ นางยังให้ความช่วยเหลือกับเขาในอดีตเมื่อเขาถูกขังในตระกูลผู้พิทักษ์เจียงหยาง ดังนั้นเขาจำเป็นต้องโค้งคำนับเมื่อเขาทักทายนางไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม