ตอนที่ 1460: การคืนชีพผ่านเซียนอาวุธ (2)

ไข่มุกราตรีขนาดเท่ากับหัวถูกติดไว้ภายในหลังคาของห้องที่เจี้ยนเฉินอยู่ มันปล่อยแสงอ่อน ๆ ออกมาซึ่งส่องสว่างไปทั่วห้องนั้น เจี้ยนเฉินนั่งอยู่กลางห้องลับ เขาทบทวนวิธีการฟื้นคืนชีพเจ้าของอาวุธเซียนอย่างเงียบ ๆ คิดทุก ๆ ขั้นตอนที่เกี่ยวข้อง เขากำลังเตรียมการสุดท้ายสำหรับขั้นตอนที่เขากำลังจะดำเนินการ

ไม่นานต่อมา สายตาของเจี้ยนเฉินก็เปิดกว้างขึ้นมาทันที มันส่องสว่างทำให้ห้องนั้นค่อย ๆ สว่างขึ้นมา

เขาค่อย ๆ ยกมือขวาของเขาขึ้นมา ขณะที่เขาจ้องมองไปที่ปลายนิ้วชี้ขวาของเขา ทันใดนั้น บอลแสงก็ปรากฏขึ้นตรงนั้น แม้ว่าแสงจะสลัวมาก แต่มันก็ส่องสว่างไปทั่วทั้งห้องเหมือนกับแสงอาทิตย์ ทำให้ไข่มุกส่องสว่างที่อยู่บนเพดานมืดลงไปทันที

นี่เป็นพลังงานดั้งเดิมของพลังเซียนธาตุแสง แม้ว่าพลังงานนี้จะถูกเก็บไว้ในดวงวิญญาณ แต่หลังจากที่ไปถึงระดับ 8 เจี้ยนเฉินสามารถใช้พลังงานดั้งเดิมได้ตามที่เขาต้องการ ตอนนี้ เขาสามารถอัญเชิญมันผ่านมือของเขาได้

เจี้ยนเฉินใช้พลังงานดั้งเดิมของพลังเซียนธาตุแสงที่อยู่บนนิ้วชี้ขวาของเขาเหมือนกับปากกา ค่อย ๆ วาดจารึกพิศวงและซับซ้อนอย่างช้า ๆ บนอากาศ เขาเคลื่อนที่อย่างช้า ๆ เพ่งความสนใจไปกับขั้นตอนนี้ เขากลัวว่าบางสิ่งจะผิดพลาดและจะนำไปสู่ความล้มเหลว

จารึกที่เขาวาดในอากาศไม่กระจายหายไป แต่มันกลับลอยและส่องสว่างแสงสีขาวบาง ๆ แทน จารึกแต่ละตัวมีพลังงานดั้งเดิมของพลังเซียนธาตุแสง

เจี้ยนเฉินวาดจารึกไปทั้งหมด 36 อัน แต่ละจารึกแตกต่างกันและมันก็รวมตัวกันเป็นอาคมขนาดใหญ่บนอากาศ

เหงื่อผุดออกมาจากหน้าผากของเจี้ยนเฉิน ดูเหมือนว่าการวาดจารึกนี้จะยากอย่างมากสำหรับเขา

ในที่สุด เจี้ยนเฉินก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกออกมา ขณะที่เขาจ้องมองไปที่จารึก 36 อันที่อยู่ในอากาศ เขาคิดกับตัวเอง “อาวุธเซียนทุก ๆ ชิ้นประกอบไปด้วยดวงวิญญาณของเจ้าของก่อนที่ถูกก่อขึ้นจากพลังชีวิตทั้งสาม จากนั้นข้าจะต้องใช้ทักษะลับเพื่อที่จะหลอมอาวุธและใช้พลังของมันเพื่อบรบอัดร่างกายของพลังงานออกมา ด้วยวิธีเช่นนั้น วิญญาณที่เปราะบางภายในอาวุธเซียนจะสามารถฟื้นคืนชีพได้ ถ้าข้าต้องการที่จะปลุกดวงวิญญาณภายในอาวุธเซียน ข้าจำเป็นต้องส่งจารึก 36 เหล่านี้ที่ถูกบีบอัดจากพลังงานดั้งเดิมของพลังเซียนธาตุแสงเข้าไปที่อาวุธเซียนนี้ การบีบอัดจารึกเหล่านี้เป็นขั้นตอนที่ยากที่สุด ข้าไม่เคยคิดมาก่อนว่าข้าจะสำเร็จด้วยการลองครั้งแรก” เจี้ยนเฉินอดไม่ได้ที่จะยิ้มบาง ๆ ออกมา ขณะที่เขาจ้องมองไปที่อาคมที่เขาสร้างขึ้นมันมาจากจารึก 36 อัน

แต่ต่อมา สีหน้าของเขาก็แข็งทื่อขึ้นมาทันที จารึก 36 เริ่มจางหายไปอย่างรวดเร็ว กระจายตัวออกไปอย่างสิ้นเชิงเพียงไม่กี่วินาที

“ข้าล้มเหลวงั้นเหรอ ? ” เจี้ยนเฉินงง ก่อนที่เขาจะถอนหายใจ พลังงานดั้งเดิมของพลังเซียนธาตุแสงภายในจารึกได้ระเหยไปแล้วจริง ๆ ทำให้เขาสูญเสียพลังบางส่วนไป

อย่างไรก็ตาม เขาก็สูญเสียมันไปเพียงนิดเดียวเท่านั้น ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรสำหรับเขา เซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงระดับ 8

“ขั้นตอนนี้ยากเหมือนที่มันถูกบันทึกไว้จริง ๆ มันซับซ้อนเกินกว่าที่มันดูเหมือน อย่างไรก็ตาม ทำไมข้าถึงมาล้มเหลวเอาตอนนี้ล่ะ ? ” เจี้ยนเฉินไม่เสียใจเลยแม้แต่นิดเดียว เขาครุ่นคิดและหาเหตุผลแทนว่าทำไมเขาถึงล้มเหลว

หลังจากการล้มเหลวครั้งแรก เจี้ยนเฉินลองอีกครั้งแล้วครั้งเล่าและไม่สนเลยว่าเขาจะเหนื่อยล้าสักเท่าไหร่ การบีบอัดจารึก 36 อันไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเขา สิ่งที่เขาพบว่ามันยากคือ วิธีที่เขาจะหาเหตุผลว่าทำไมจารึกจะกระจายหายไปทันทีที่อาคมได้ก่อตัวขึ้นมา ผ่านมานาน แต่เจี้ยนเฉินก็คิดไม่ออกว่าอะไรผิดพลาดไป

ภายในพริบตา 7 วันผ่านไป เจี้ยนเฉินพยายามครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ผลลัพธ์ก็ยังคงล้มเหลวเหมือนเดิม อย่างไรก็ตาม เขาก็จมปรักกับความคิดหลังจากความล้มเหลวและหาเหตุผล ในที่สุด เขาก็ค้นพบเหตุผลที่อยู่เบื้องหลังความล้มเหลวของเขาทั้งหมดหลังจาก 7 วันผ่านไป

“อาคมที่ถูกสร้างโดยจารึก 36 อันสามารถปลุกวิญญาณเปราะบางภายในอาวุธเซียนได้ ไม่เพียงแต่จารึกเหล่านี้จำเป็นต้องประกอบไปด้วยพลังงานดั้งเดิมของพลังเซียนธาตุแสง แต่มันยังจำเป็นต้องการดวงวิญญาณและชีวิตจากผู้ร่ายด้วย” ในที่สุดเจี้ยนเฉินก็เข้าใจ โดยไม่ลังเลใด ๆ เขาเริ่มหลอมวิญญาณของเขาเข้าไปกับจารึก 36 อันทันทีและใช้กระบี่จือหยิงกรีดนิ้วของเขา เขากระจายเลือดเขาไปในส่วนของจารึกทั้ง 36 อัน

นี่ไม่ใช่เลือดธรรมดาทั่วไป มันเป็นเลือดที่มาจากร่างบรรพกาล มันมีพลังงานมากมายและมีชีวิต แม้ว่ามันจะเป็นแค่หยดเลือด แต่มันมีอำนาจพอที่จะฆ่าเซียนผู้คุมกฎคนหนึ่งเลย

เจี้ยนเฉินหลอมหยดเลือดและวิญญาณของเขาบางส่วน เข้าไปในจารึก 36 อัน ทำให้มันส่องสว่างขึ้นทันที แสงของมันเปลี่ยนจากสีขาวเป็นสีแดงอ่อน ๆ ขณะที่มันปล่อยแสงมัว ๆ สีแดงออกมา ในตอนนั้น จารึกดูเหมือนจะได้รับชีวิตเข้าไป

ครั้งนี้จารึกคงอยู่และไม่ได้กระจายหายไป พวกนั้นสร้างอาคมที่สมบูรณ์และครบถ้วน

สายตาของเจี้ยนเฉินสว่างขึ้นมาทันที ด้วยความกระตือรือร้นและความตื่นเต้น เขาส่งอาคมนั้นเข้าไปในยุทธภัณฑ์ผู้คุมกฎที่เขาได้เตรียมมาก่อนหน้านี้ทันที

ทันทีที่จารึก 36 อันสัมผัสกับยุทธภัณฑ์ผู้คุมกฎ พวกมันก็กระจายหายไป พวกมันล้อมรอบดวงวิญญาณที่อยู่ภายในอาวุธผู้คุมกฎที่อยู่ภายใต้การควบคุมของเจี้ยนเฉิน ค่อย ๆ หลอมรวมกับมันและปลุกมันขึ้นมา

ต่อมา วิญญาณบอบบางพวกนั้นก็เริ่มดูดซับจารึก 36 อันอย่างสมบูรณ์ พลังงานดั้งเดิมของพลังเซียนธาตุแสงภายในจารึก 36 อันถูกปลุกและเติมเต็มวิญญาณเข้าไป ทำให้มันฟื้นฟูอย่างรวดเร็ว หยดเลือดนั้นให้ชีวิตกับมัน

เจี้ยนเฉินสามารถรับรู้ได้อย่างชัดเจนถึงความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกับดวงวิญญาณบอบบางพวกนี้ภายในอาวุธเซียน เขาสงบสติความตื่นเต้นของเขาไว้และเริ่มใช้ทักษะลับ บีบอัดอาวุธแข็งภายในบอลพลังบริสุทธิ์ใหม่

ไม่ว่ามันจะเป็นยุทธภัณฑ์ผู้คุมกฎ ยุทธภัณฑ์ราชา หรือแม้แต่ยุทธภัณฑ์จักรพรรดิ มันทั้งหมดก็ถูกบีบอัดจากแรงเซียนที่มีอยู่ภายในเจ้าของมัน สิ่งที่เจี้ยนเฉินกำลังทำตอนนี้คือการคืนอาวุธเซียนกลับไปสู่รูปร่างเดิมของมัน บีบอัดร่างกายพลังงาน

เจี้ยนเฉิน ไม่ได้เจอกับความยากเลยในขั้นตอนนี้ ดำเนินทุกสิ่งไปอย่างราบรื่น ยุทธภัณฑ์ผู้คุมกฎแปรเปลี่ยนเป็นลูกบอลพลังบริสุทธิ์ก่อนที่มันจะเปลี่ยนเป็นร่างของชายแก่

รูปร่างของชายแก่นั้นแตกต่างอย่างเห็นได้ชัด แม้ว่าเขาจะถูกบีบอีดจากพลังงาน แต่ดูเหมือนเขาจะไม่แตกต่างอะไรกับคนหนุ่มสาวที่เปล่งปลั่งและมีเลือดเนื้อ อย่างไรก็ตาม พลังแห่งการมีอยู่ของเซียนผู้คุมกฎของเขาก็ไปกระทบกับผนังของห้อง ทำให้ห้องสั่นสะเทือน ขณะที่ดวงตาของเขาอยู่ในความมึนงงและไม่มีอารมณ์เลยแม้แต่นิดเดียว

“เซียนผู้คุมกฎชั้นสวรรค์ที่ 6 เหมือนที่ข้าได้คาดเอาไว้ แม้ว่าข้าจะสามารถคืนชีพผู้คนผ่านอาวุธเซียนได้ แต่ความแข็งแกร่งของเขายังไม่มากหลังจากถูกคืนชีพขึ้น มันจะไม่ใช่ชั้นสวรรค์ที่ 9” เจี้ยนเฉินพึมพำกับตัวเอง เขาตรวจสอบชายแก่ที่อยู่ต่อหน้าเขาด้วยความสนใจ หมดความสนุกไปทันที

นี่เป็นเพราะว่ามันคือเขาผู้ที่คืนชีพชายแก่นี้จากอาวุธเซียนด้วยความสามารถของเขาในฐานะผู้เชี่ยวชาญเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงระดับ 8

อย่างไรก็ตาม เจี้ยนเฉินสังเกตบางอย่างที่ผิดปกติกับชายแก่คนนี้ สายตาที่ว่างเปล่าและมึนงงของเขาไม่เหมือนกับคนปกติเลยแม้แต่นิดเดียว

“ไม่มีสติเป็นของตัวเองเลย แค่เหมือนกับลูกหมาดี ๆ นี่เอง ! ” เจี้ยนเฉินตระหนักปัญหาที่เกิดขึ้นได้ไม่นาน เขาแปลกใจทันทีและตะลึงอย่างมาก ในขณะเดียวกัน เขาสามารถรับรู้ได้ถึงพลังแห่งการมีอยู่ที่คุ้น ๆ ที่กำลังมาจากชายแก่คนนี้ได้ ที่จริงแล้วมันเป็นพลังแห่งการมีอยู่ของเลือดและวิญญาณของเขา