ตอนที่ 415: สงครามในยามค่ำคืน

มันเป็นคืนที่มืดมนเป็นพิเศษ มืดจนไม่สามารถมองเห็นมือของตัวเองได้ เมฆดำซ่อนดวงจันทร์ไว้อย่างสมบูรณ์และทำให้โลกตกอยู่ในความมืดมิด ไม่มีแสงจันทร์ให้เห็นแม้แต่น้อย

การต่อสู้ด้านล่างนั้นรุนแรงมาก ไม่ว่าจะมองไปทางไหน ใคร ๆ ก็สามารถมองเห็นได้ว่าเป็นทะเลแห่งคบไฟเมื่ออาณาจักรเกอซุนและอาณาจักรมังกรซ่อนปะทะกัน ทุก ๆ วินาทีที่มีคนล้มตาย แผ่นดินถูกย้อมเป็นสีแดงด้วยเลือดและกำแพงเมืองเต็มไปด้วยรู ไกลออกไปเล็กน้อย กองศพถูกวางซ้อนกันเหมือนภูเขา

ปัง ! ปัง ! ปัง ! …….

ปืนใหญ่ผลึกแกนอสูรบนกำแพงเมืองส่งเสียงดังอย่างต่อเนื่อง ส่งเสียงดังกังวานออกมาในแต่ละครั้ง การยิงแต่ละครั้งส่งผลกระทบรุนแรง มันสังหารทหารได้เป็นจำนวนมาก ทหารฝ่ายศัตรูบางคนสูญเสียแขนขาหรือกลายเป็นเศษถ่าน เหลือไว้เพียงความเจ็บปวดหรือความตาย

อาณาจักรมังกรซ่อนและอาณาจักรเกอซุนยังคงต่อสู้กันตลอดทั้งวัน ทั้งสองฝ่ายสูญเสียอย่างหนักก ความหายนะทำให้ทหารกว่า 200,000 ที่แพ้ในการต่อสู้ครั้งนี้เสียชีวิต

“บุก…”

ฆ่า…!

เสียงคำรามของทหารสามารถได้ยินได้ตลอดเวลาเนื่องจากมีทหารอีก 10,000 คนจากอาณาจักรมังกรซ่อนที่พุ่งเข้าชนกำแพง

“วูช ! วูช ! วูช ! วูช …”

ลูกศรจำนวนนับไม่ถ้วนเริ่มลอยขึ้นไปในอากาศและโจมตีทหารของข้าศึก. พลังการเจาะแข็งแกร่งมากและมันยังสามารถเจาะทะลุทหารหลายคนได้ในคราวเดียว ทหารหลายคนล้มลงไปนอนกองกับพื้นพร้อมด้วยเสียงร้องอันเจ็บปวด

แต่การยิงด้วยหน้าไม้ก็มีขีดจำกัดก่อนที่จะถึงจุดจบ หลังจากการต่อสู้ที่ยาวนาน อาณาจักรเกอซุนได้ใช้ลูกศรสายฟ้าและแกนอสูรสำหรับปืนใหญ่ผลึกแกนอสูรจนหมด ลูกศรที่พวกเขาใช้ยิงตอนนี้สร้างขึ้นจากช่างฝีมือและช่างตีเหล็กระหว่างการทำสงคราม นี่หมายความว่าพวกเขาจะยิงได้แค่สองสามครั้งและมันก็หมดอีกครั้ง

ทันใดนั้นทุกคนก็ได้ยินเสียงระเบิดจากอีกฟากหนึ่งของกำแพงเมืองก่อนที่ส่วนหนึ่งของกำแพงจะพังทลายลง กำแพงที่ถล่มลงมาทำให้ทหารจำนวนนับไม่ถ้วนถูกฝังอยู่ใต้ซากปรักหักพัง

ปัง !

เสียงระเบิดดังขึ้นอีกครั้ง เมื่อปืนใหญ่ผลึกแกนอสูรยิงตรงไปที่ประตูเมือง ประตูที่มีรูปร่างผิดปกติเล็กน้อยถูกพัดกลับไปทันที มันหล่นทับทหารหลายคนที่อยู่ข้างหลัง

เสียงคำรามของทหารดังขึ้นในอากาศเมื่อกองทัพของอาณาจักรมังกรซ่อนเริ่มพลุกพล่านเข้ามาผ่านประตูเข้าไปในเมืองที่ได้รับความเสียหาย

พวกเขารีบระดมพลกองทัพเพื่อปกป้องประตูเมืองทันที ทหารของอาณาจักรเกอซุนพยายามที่จะป้องกันศัตรูที่บุกรุกไม่ให้พวกเขาสามารถเข้าถึงเมืองได้ ภายในพริบตา การต่อสู้เกิดขึ้นพร้อมกับทัพของทั้งสองฝ่ายปะทะกันอย่างดุเดือด พวกเขาฟาดฟันกันอย่างบ้าระห่ำ

ในขณะนั้น แสงสีฟ้าจาง ๆ ก็พุ่งเข้ามาก่อนที่จะหยุดลงเหนือกำแพงเมืองหลายเมตร แสงก่อให้เกิดรัศมีขนาดใหญ่ที่ทรงพลัง มันเริ่มปกคลุมทั่วทั้งบริเวณ

พื้นที่รอบแสงเริ่มสั่นคลอนเมื่อต้องเจอกับพลังอันมหาศาล ราวกับว่าอากาศกำลังถูกกำจัดออกจากบรรยากาศ ทหารที่ต่อสู้อยู่เบื้องล่างเริ่มรู้สึกราวกับว่ามีก้อนหินก้อนใหญ่วางอยู่บนหน้าอกของพวกเขา มันทำให้พวกเขาหายใจลำบาก

เซียนปฐพีไม่อาจต้านทานพลังที่ปล่อยออกมาจากเซียนสวรรค์ได้ง่าย ๆ ทหารเหล่านี้เป็นเพียงพลเรือนธรรมดา ดังนั้นเมื่อแสงจ้าปรากฏขึ้น ทั้งสองฝ่ายจึงพักรบชั่วคราว พวกเขาไม่สามารถแม้แต่จะเงยหน้าขึ้นไปได้ ใบหน้าของพวกเขาก็เริ่มแดงขึ้นจากความพยายามที่จะเคลื่อนไหว

เจี้ยนเฉินลอยอยู่กลางอากาศก่อนที่จะมองขึ้นไปบนฟ้า เสียงผิวปากดังไปทั่วทั้งพื้นที่ ทันใดนั้นเมฆก็เบาบางราวกับว่าพวกมันถูกระเบิดเพราะเสียง เผยให้เห็นดวงดาวมากมายที่ซ่อนอยู่ข้างหลัง

ทหารด้านล่างได้รับผลกระทบเช่นกัน เสียงฟ้าร้องดังสั่นสะเทือนแก้วหูของพวกเขา มันสั่นสะเทือนอยู่ในหูเป็นเวลานาน

“เซียนสวรรค์แห่งอาณาจักรมังกรซ่อนออกมายอมรับความตายซะ ! ” เจี้ยนเฉินคำราม เขาล้อมรอบตัวเองด้วยธาตุลมและบินข้ามท้องฟ้าเหมือนดาวตกสีฟ้าไปในทิศทางของค่ายทหารของศัตรู

พวกเขาตอบสนองต่อคำท้าทายของเจี้ยนเฉิน ระลอกคลื่นขนาดใหญ่ 5 ลูกระเบิดขึ้นไปในอากาศก่อนที่จะปะทะกับเจี้ยนเฉิน ในช่วงเวลาต่อมาร่างคนทั้งห้าเริ่มลอยขึ้นไปในอากาศ

ย้อนกลับไปในเมือง ตงยี่จุนป่ายและเกาอวี่ฉินทั้งสองยังคงพักฟื้นอยู่แถวกำแพง สายตาของพวกเขาเปล่งประกายด้วยสายฟ้า ดวงตาของพวกเขาสามารถส่องแสงสว่างในความมืด มันทำให้พวกเขาเห็นทุกสิ่งที่พวกเขามองอย่างชัดเจน แม้แต่ผู้ที่บาดเจ็บสาหัสอย่างเทียนซิงก็ยังไม่สามารถนั่งเฉยได้ เขารีบไปพบพวกเขาบนกำแพงเมือง พวกเขาทั้งสามต่างก็อยากรู้อยากเห็นว่าผู้พิทักษ์จักรพรรดินั้นแข็งแกร่งแค่ไหน เขาจึงจะสามารถฆ่าเซียนสวรรค์ทั้งห้าได้ด้วยตัวเอง นอกเหนือจากทั้งสามคนนี้ แม่ทัพหลายคนของอาณาจักรเกอซุนก็มารวมตัวกันรอบ ๆ เช่นกัน โดยมุ่งไปที่การต่อสู้ที่กำลังจะมาถึง

ร่างของเจี้ยนเฉินเป็นเหมือนลูกศรที่พุ่งไปยังเซียนสวรรค์ทั้งห้าที่กำลังจะมาถึงพร้อมกับเจตนาฆ่า

“อืม เจ้ากล้าพูดเช่นนั้นแต่เจ้าไม่มองตัวเองเลย” เสียงดังก้องจากเซียนสวรรค์ของอาณาจักรมังกรซ่อนพูดสบประมาท

เจี้ยนเฉินไม่ตอบ ดวงตาของเขาเปล่งประกายไฟฟ้าให้กับพวกเขาขณะที่เขายังคงพุ่งเข้าหาเซียนสวรรค์ทั้งห้า ปราณกระบี่สีม่วง-ฟ้าส่องแสงในมือของเขา รังสีอำมหิตรั่วไหลออกมาจากร่างของเขา ในเวลาไม่นานเขาก็เริ่มก่อพลังงานดั้งเดิมโดยมีความตั้งใจที่จะฆ่าเซียนสวรรค์โดยเร็วที่สุด

“เมื่อเจ้ามารนหาที่ตายถึงที่นี่ ข้าก็จะช่วยส่งเสริมเจ้าเอง” เซียนสวรรค์พูดขณะที่เขาดึงอาวุธเซียนอออกมา

ข้างล่าง ทหารจำนวนมากลืมเกี่ยวกับศัตรูที่อยู่ตรงหน้าพวกเขา แต่ทุกคนมองขึ้นไปบนฟ้า พวกเขาจดจ่ออยู่กับการต่อสู้ที่กำลังจะเกิด ทหารเหล่านี้รู้สึกถึงแรงดึงดูดที่ไม่อาจปฏิเสธได้ที่มีต่อเซียนสวรรค์ แต่ละคนรู้ว่าในการต่อสู้มีการเดิมพันสูง ฝ่ายใดที่ชนะจะมีผลโดยตรงต่อผลรวมของสงคราม

ชายสามคนปะทะกันอย่างรวดเร็วในกลางอากาศขณะที่เซียนสวรรค์ 2 คนเฉือนเจี้ยนเฉินด้วยอาวุธเซียนของพวกเขาอย่างไร้ความเมตตา

กระบี่พลังงานดั้งเดิมที่อยู่ในมือของเจี้ยนเฉินพุ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว มันปะทะกับอาวุธอีก 2 ชิ้น เมื่อปะทะกันจึงเกิดการระเบิดครั้งใหญ่ในขณะที่พลังเซียนบินออกจากเซียนสวรรค์ทั้งสองและปิดบังผู้ชายทั้งสามไว้ในคลื่นกระแทก

เซียนสวรรค์ 2 คนจากอาณาจักรมังกรซ่อนไม่ได้ตระหนักถึงพลังงานดั้งเดิมในจิตวิญญาณกระบี่ ดังนั้นเมื่อทั้งสองฝ่ายต่อสู้กัน เซียนสวรรค์จึงไม่ทันตั้งตัว เป็นผลให้อาวุธเซียนของพวกเขาเกิดรอยแตกบิ่นขึ้นมาใหม่ ด้วยเหตุนี้ พวกเขาจึงตกใจมากเมื่อรู้สึกว่าตัวเองบาดเจ็บ และเริ่มมีเลือดออกมาจากมุมปาก

เจี้ยนเฉินใช้ประโยชน์ในช่วงเวลาที่พวกเขาตกใจ มือของเจี้ยนเฉินก็ยิงไปข้างหน้าอีกครั้ง พลังงานดั้งเดิมพุ่งผ่านคืนที่มืดมิด มันโจมตีหนึ่งในสองเซียนสวรรค์ที่ไม่ทันระวัง ในวินาทีต่อมาหัวของเขาถูกตัดขาดและจิตวิญญาณของเขาก็ถูกเจี้ยนเฉินทำลาย

ในเวลานี้ เซียนสวรรค์อีกคนก็รู้สึกตัว ซึ่งทันเวลาที่จะเห็นสหายของเขาตายอยู่ข้าง ๆ เขาตัวสั่นและล้มเลิกความคิดในการต่อสู้กับเจี้ยนเฉินและพยายามบินกลับไปหาเซียนสวรรค์อีก 3 คน “ทุกคนพุ่งไปข้างหน้า ! ระวังอาวุธเซียนของเขา อย่าสัมผัสมันเด็ดขาด ! “

เซียนสวรรค์ 3 คนที่ตั้งใจจะเฝ้าดูแปลกใจเมื่อได้ยินการขอความช่วยเหลือ แต่พวกเขาก็กระโดดเข้าต่อสู้ทันทีโดยไม่ลังเล และเริ่มต่อสู้กับเจี้ยนเฉินพร้อมกัน 4 คน

เจี้ยนเฉินยังคงส่งคลื่นพลังงานดั้งเดิมของเขาออกไปรอบดาบในขณะที่เซียนสวรรค์ทั้งสี่คนต่อสู้กับเขา ปราณกระบี่สีม่วง-ฟ้าส่องสว่างอย่างต่อเนื่องในท้องฟ้ายามค่ำคืน ราวกับมันกำลังร่ายรำไปพร้อมกับพลังงานดั้งเดิม

ตอนนี้เซียนสวรรค์ทั้งสี่ระวังตัวมากขึ้นในการปะทะกับกระบี่ของเจี้ยนเฉิน ดังนั้นการโจมตีของพวกเขาจึงหลีกเลี่ยงอาวุธของเจี้ยนเฉิน พวกเขาหลบหลีกจนทำให้เจี้ยนเฉินรำคาญ

“ทักษะการต่อสู้ระดับปฐพี -พายุสังหาร ! ” เสียงระเบิดดังขึ้นเมื่อเซียนสวรรค์เริ่มใช้ทักษะการต่อสู้ของเขา

ลมในอากาศเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วก่อนที่มันจะห่อตัวเจี้ยนเฉินด้วยพายุใหญ่ ภายในพายุไซโคลนแห่งลม ใบมีดส่องสว่างปรากฏขึ้นก่อนที่จะแทงเจี้ยนเฉินจากทุกมุม

เมื่อเห็นเจี้ยนเฉินติดกับดัก เซียนสวรรค์อีกสามคนก็เริ่มใช้ทักษะการต่อสู้ของพวกเขาอย่างรวดเร็วเช่นกัน

“ทักษะการต่อสู้ระดับปฐพี – กระบี่อเวจี ! “

“ความลับที่สามของการควบคุมน้ำ – การเปลี่ยนน้ำเป็นน้ำแข็ง ! “

“กระบี่หนักรูปแบบที่ห้า — แหวกอากาศ !”

ด้วยเสียงตะโกน 4 ครั้งในที่สุดเซียนสวรรค์ทั้งสี่ก็ใช้ทักษะการต่อสู้ระดับปฐพีในความพยายามที่จะปิดกั้นเจี้ยนเฉินด้วยแรงกดดันของพวกเขา

เจี้ยนเฉินฉุนเฉียว ดวงตาของเขาเริ่มเปล่งประกายในขณะที่เขาเริ่มควบคุมลมรอบตัวเขา ด้วยความคิดที่แข็งแกร่ง เขาสามารถทำให้ลมทำตามเขา เขายิงพลังงานดั้งเดิมของกระบี่ตรงไปที่ทักษะการต่อสู้ของอีกสามคน.

ปัง !

หลังจากเกิดการระเบิดเสียงดัง พลังงานก็กระเพื่อมและกระจายไปทั่วบริเวณด้วยแรงทำลายล้างที่แรงกว่าพายุ ไม่มีกำลังที่จะหยุดยั้งได้ และทหารที่อยู่ข้างล่างก็ได้รับผลกระทบอย่างหนัก ค่ายทหารหลายแห่งของอาณาจักรมังกรซ่อนได้รับความเสียหาย

” ปกป้องกำแพงเมือง ! ” ตงยี่จุนป่ายร้องออกมา เกาอวี่ฉินจึงเปิดใช้ม่านพลังด้วยพลังเซียนซึ่งมันปรากฏบนกำแพงเมือง

ในตอนนี้เมืองชั้นหนึ่งถูกคลื่นพลังงานและวัตถุอันตรายอื่น ๆ ซัดหลายครั้ง เนื่องจากมีคนจำนวนมากในนั้น ถ้ามันถล่มลงมา ผู้คนคงบาดเจ็บล้มตายอย่างน่ากลัว