ตอนที่ 487 – สู่สงคราม (4)

ในวันที่สอง มีคนกลุ่มใหญ่มารวมตัวกันที่โรงเตี๊ยมแห่งหนึ่งเพื่อตัดสินใจว่าพวกเขาควรจัดการกับอาณาจักรอินทรีสวรรค์อย่างไร คนที่ออกความเห็นมากที่สุดคือหมิงตง, เจี้ยนเฉิน และราชา บางครั้งฉินจี๋จะแทรกบ้างคำสองคำและที่ปรึกษาจักรพรรดิ 10 คนรวมถึงแม่ทัพ 3 คนจากอาณาจักรฉินหวงยังคงนิ่งเงียบตลอดการหารือ ภารกิจของพวกเขาคือการใช้พลังในการจัดการกับอาณาจักรอินทรีสวรรค์ ดังนั้นพวกเขาจะยกเรื่องกลยุทธ์ให้กับเจี้ยนเฉิน

ในขณะนั้น ทหารคนหนึ่งจากกองทัพเทพดาบตะวันออกเข้ามาและคุกเข่าลงที่พื้น” รายงานท่านแม่ทัพ ทหาร 500,000 นายจากกองทัพเทพดาบตะวันออกได้มารวมตัวกันครบแล้ว”

“ทหารรวมตัวกันเร็วกว่าที่ข้าคาดไว้มาก” ฉินจี๋ยิ้มและหัวเราะ

ฉินหวู่หมิงมองไปที่เจี้ยนเฉิน “ผู้พิทักษ์จักรพรรดิ แนวทางการปฏิบัติต่อไปของเราจะเป็นอย่างไร ? “

เจี้ยนเฉินยืนตรง “เราออกเดินทางเดี๋ยวนี้ ! “

หลังจากนั้น กลุ่มคนกลุ่มใหญ่ได้ขี่สัตว์อสูรออกจากเมืองลอร์ คราวนี้ แม่ทัพทั้งสาม ที่ปรึกษาจักรพรรดิ 10 คน ฉินจี๋ เจียงหยางป้า เจี้ยนเฉิน องค์หญิงโหยวเยว่ หมิงตง ตู่กูเฟิงและคนที่เพิ่งมาถึงหยุนเจิ้งและศิษย์พี่อันกำลังจะไปรวมตัวกับทหาร

แม้แต่ราชาแห่งอาณาจักรเกอซุนก็เป็นผู้นำกองทัพพร้อมด้วย 2 คนที่แข็งแกร่งที่สุดของอาณาจักรเกอซุน – อาจารย์ใหญ่สำนักคากัต, คาเฟอร์และผู้พิทักษ์วัง เย่หมิง

เมื่อกลุ่มคนออกจากเมืองลอร์ พวกเขาเห็นกลุ่มคนจำนวนมากในระยะไกลด้วยการปรากฏตัวอันน่าทึ่งที่พุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า แม้จากที่ไกลออกไป ทุกคนรู้สึกถึงแรงกดดันที่แผ่ออกมาจากพวกเขาซึ่งแม้แต่เมืองลอร์ก็รู้สึกถึงผลกระทบ เป็นผลให้ทหารรับจ้างและพ่อค้าภายในเมืองอดไม่ได้ที่จะจับจ้องมองพวกเขาด้วยความประหลาดใจ จะได้ยินเรื่องไร้สาระอย่างต่อเนื่อง แต่มีเพียงไม่กี่คนที่กล้าเดินใกล้พวกเขา

เจี้ยนเฉินในฐานะหัวหน้ากลุ่ม พวกเขามาถึงหน้ากองทัพที่แข็งแกร่ง 500,000 คน ทหารแต่ละคนยืนอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย ดวงตาของพวกเขาเปล่งประกายเย็นยะเยือกและด้านข้างของพวกเขามีหมาป่าสีฟ้าขนาดยักษ์ยาว 3 เมตร

อาณาจักรฉินหวงมีความสามารถพิเศษในการฝึกฝนสัตว์อสูรเพื่อต่อสู้ กองทหารที่ยอดเยี่ยมที่สุดคือทหารแห่งเทพดาบตะวันออกซึ่งได้พาสัตว์อสูรตามหลังพวกเขาผ่านประตูมิติมา

เมื่อได้พบกับสิ่งเหล่านี้เจี้ยนเฉินก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกแปลกใจอย่างแน่นอน เขาไม่ได้คิดว่าในช่วงเวลาสั้น ๆ ทหาร 500,000 นายที่เข้ามาในประตูมิติ พวกเขาจะมีเวลามากพอที่จะนำสัตว์อสูรเข้ามาได้มากมาย สิ่งที่น่าตกใจยิ่งกว่าก็คือความจริงที่ว่าอาณาจักรฉินหวงสามารถทำให้สัตว์อสูรที่โหดเหี้ยมที่สุดตัวหนึ่งกลายเป็นสัตว์อสูรสงครามที่เชื่อฟังได้ สิ่งนี้สามารถนำไปสู่ความชื่นชมต่อวิถีชีวิตของอาณาจักรฉินหวง

แม่ทัพแห่งกองทัพเทพดาบตะวันออก ฉินหวู่หมิงมาถึงด้านหน้ากองทหาร ” ฟังคำสั่ง ทหาร ! ขึ้นอานและออกเดินทาง ! “

ไม่มีทหารแม้แต่คนเดียวที่พูดอะไรออกมาสักคำ ทหาร 500,000 คนกระโดดขึ้นไปบนสัตว์อสูรที่อยู่ข้าง ๆ พวกเขาโดยไม่พูดอะไรหรือพยายามทำให้เสียเวลา ทั้งหมดทำตามคำสั่งเจี้ยนเฉินอย่างรวดเร็ว เดินทางออกจากอาณาจักรเกอซุน

ในตอนนี้ผู้คนจำนวนมากชุมนุมกันที่ประตูเมืองลอร์ พวกเขาแต่ละคนจ้องมองไปที่ทหารเกราะเงินและเริ่มพูดคุยกันด้วยความสงสัย

“คนเหล่านี้คือใคร ? ด้วยการปรากฏตัวที่ดุร้ายเช่นนี้ หัวใจของข้าก็รู้สึกหวาดกลัว ! “

“นี่อาจเป็นภารกิจของกลุ่มทหารรับจ้างขนาดใหญ่ใช่หรือไม่ ? “

“เป็นไปได้อย่างไร? อย่าบอกข้าว่าอาณาจักรเกอซุนมีกลุ่มทหารรับจ้างขนาดใหญ่เช่นนี้ แม้แต่อาณาจักรข้างเคียงก็ไม่มีกลุ่มทหารรับจ้างที่มีผู้คนมากมายเท่านี้ ดูท่าขบวนนี้มีคนหลายแสนคนที่นี่”

“พวกเขาต้องเป็นกองทัพอยู่แล้ว ตั้งแต่เมื่อใดที่อาณาจักรเกอซุนมีกองทัพที่กล้าหาญเช่นนี้? แม้แต่แววตาของพวกเขาก็ยังทำให้ข้าหัวใจจะวาย มันเหมือนกับว่าพวกเขาเป็นสัตว์อสูรที่อันตราย พวกทหารเหล่านี้ช่างน่ากลัวจริง ๆ “

“ข้าไม่เชื่ออาณาจักรเกอซุนมีทหารที่มีความสามารถสูงเช่นนี้ ลองดูที่ธงของพวกเขา – นั่นไม่ใช่สัญลักษณ์ของอาณาจักรเกอซุน มันมีตัวอักษร “ฉิน” อยู่ ข้าได้ยินมาว่าที่ปรึกษาจักรพรรดิจากอาณาจักรฉินหวงได้มาที่นี่เมื่อเร็ว ๆ นี้ เจ้าคิดว่าทหารเหล่านี้อาจมาจากอาณาจักรฉินหวงหรือไม่ ? “

“เจ้าไม่เห็นสัตว์อสูรที่ด้านข้างของพวกเขาหรือ ? นั่นคือสัตว์อสูรระดับ 2 และ ระดับ 3 ข้าเคยเห็นสัตว์อสูรระดับ 4 หลายครั้ง สวรรค์ เพียงแค่สัตว์อสูรเหล่านั้นก็ไม่อาจคำนวณได้แล้ว”

“ดู คนที่อยู่ด้านหน้าทหาร ชายเสื้อคลุมสีขาวนั่นไม่ใช่ราชาของเราหรือไม่ ? ฝ่าบาททรงเป็นผู้นำทัพ เจ้าคิดว่าเขาจะออกไปต่อสู้กับสี่อาณาจักรหรือไม่ ? “

“ไม่กี่วันที่ผ่านมา มีคนหลายคนจากอาณาจักรอินทรีสวรรค์ได้เข้ามาทำลายพระราชวัง ข้าเชื่อว่าฝ่าบาททรงนำกองทัพมาจัดการกับพวกเขา ! “

กองทัพ 500,000 คนทำให้ทุกคนในบริเวณใกล้เคียงหยุดอยู่กับที่ พวกเขายืนขวางประตูสู่เมืองลอร์ ผู้คนมากกว่าหนึ่งพันคนยืนขึ้นและเฝ้าดูกองทัพเทพดาบตะวันออกจากที่ไกล ๆ

บนกำแพงผู้นำของอีก 3 ตระกูลในเมืองลอร์ยืนรวมตัวกันอยู่ แต่ละคนจ้องมองด้วยความไม่เชื่อที่กองทัพรวมตัวต่อหน้าพวกเขา

ในเวลานี้ทุกคนรู้เหตุผลว่าทำไมอาณาจักรเกอซุนจึงสามารถขอความช่วยเหลือจากอาณาจักรฉินหวงได้ ทั้งหมดล้วนเป็นเพราะความเมตตาของนายน้อยสี่ตระกูลเจียงหยาง ด้วยการสนับสนุนของอาณาจักรฉินหวง อาณาจักรเกอซุนจะเป็นใหญ่ในพื้นที่นี้

ทหารแต่ละคนเริ่มเพิ่มความเร็ว พวกเขาเก่งกาจในการขี่สัตว์อสูรของพวกเขาด้วยความเร็วสูง ขณะที่พวกเขาเร่ง พวกเขาก็เริ่มเดินทางไปพร้อมกับสายลม ทิ้งรอยฝุ่นสีเหลืองขนาดใหญ่ที่ปกคลุมบรรยากาศ หากไม่ใช่เพราะความจริงที่ว่าทหารของกองทัพเทพดาบตะวันออกได้รับการฝึกฝนมาอย่างดีแล้ว ทหารจะไม่สามารถควบคุมผ่านฝุ่นได้โดยไม่ต้องกลัวว่าจะถูกโจมตี

คราวนี้เจี้ยนเฉินและเซียนสวรรค์อีก 15 คนได้ละทิ้งความสามารถในการบินและขี่สัตว์อสูรของเขาแทน โดยเจี้ยนเฉินเป็นผู้ขี่นำพวกเขาทั้งหมดไปทางทิศใต้พร้อมกับสามแม่ทัพและคนอื่น ๆ ในการสร้างรูปสามเหลี่ยมอยู่ข้างหลังเขา

อาณาจักรอินทรีสวรรค์นั้นอยู่ทางใต้ของอาณาจักรเกอซุน การจะไปถึงมันจะต้องให้พวกเขาผ่านป้อมปราการทางใต้ไปยังอาณาจักรอันเดรียสและอีกสองอาณาจักรก่อนที่จะถึงอาณาจักรอินทรีสวรรค์ มันเป็นระยะทางที่ไกลเซียนสวรรค์จะใช้เวลา 2 วันในการบินเพื่อไปที่นั่น ด้วยกองทัพขนาดใหญ่เช่นนี้มันจะต้องใช้เวลาอย่างน้อย 10 วัน

หลังจากสองวันของการเดินทางที่รวดเร็ว ในที่สุดกองทัพก็มาถึงป้อมปราการทางใต้ แม่ทัพผู้รับผิดชอบป้อมปราการดังกล่าวได้รับแจ้งมานานแล้ว ดังนั้นเขาจึงรอห่างจากป้อม 10 กิโลเมตร

หลังจากกองทัพพักที่ป้อมพักหนึ่ง ทหารอีก 500,000 นายจากอาณาจักรเกอซุนก็ได้เข้าร่วม เมื่อรวมกับกองทัพเทพดาบตะวันออก ตอนนี้กองทัพมีกำลังทั้งหมด 1,000,000 นายซึ่งแบ่งแยกกันด้วยธง ด้านหนึ่งเป็นตัวแทนของอาณาจักรฉินหวง ในขณะที่อีกด้านหนึ่งถือธงสัญลักษณ์ของอาณาจักรเกอซุน

การกระทำเช่นนี้ได้มีการหารือกันระหว่างราชาแห่งอาณาจักรเกอซุนและเจี้ยนเฉิน การกระทำเช่นนี้เทียบเท่ากับการประกาศต่อโลกว่าราชอาณาจักรฉินหวงและอาณาจักรเกอซุนมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกัน ในทำนองเดียวกันมันจะทำหน้าที่ข่มขู่ต่อหลายอาณาจักรโดยรอบ

เมื่อกองทัพหนึ่งล้านเข้าไปใกล้อาณาจักรอันเดรียส พวกเขาพบพ่อค้าและกลุ่มทหารรับจ้างหลายกลุ่ม การอภิปรายและข่าวลือเริ่มต้นจากทุกด้าน ในเวลาเดียวกันเครือข่ายข้อมูลของทุกอาณาจักรที่อยู่รอบ ๆ ก็ส่งข่าวกลับไปยังอาณาจักรของตนอย่างรวดเร็ว

ราชาแห่งอาณาจักรอัสเดรียสเป็นคนแรกที่รู้ว่าราชอาณาจักรเกอซุนได้รวบรวมทหารกว่าล้านคนและกำลังจะเข้าสู่อาณาจักรของเขา เมื่อเขาได้ยินเสียงสะบัดของธงของอาณาจักรฉินหวงที่กำลังปลิวไปพร้อมกับกองทัพ ราชาก็ทรงหวาดกลัวอย่างยิ่งและสั่นไปมาด้วยความตกใจ เขาเรียกประชุมหารือกับเสนาบดีของเขาทั้งหมดทันที

ภายในพระราชวังของอาณาจักรอันเดรียส อัครเสนาบดี ขุนนางและทหารจำนวนมากแสดงสีหน้าให้เห็นได้จากภายในด้วยอาการหวาดวิตก

“ข้าไม่รู้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างอาณาจักรฉินหวงกับอาณาจักรเกอซุนนั้นใกล้ชิดกว่าที่เราคิดไว้ในตอนแรก สำหรับพวกเขา การส่งทหารจำนวนมากไปช่วยอาณาจักรเกอซุน เรารู้สิ่งนี้ได้หลังจากรายงานด่วนของเราเมื่อสองวันก่อน ทหารทุกคนมีสัตว์อสูรที่แข็งแกร่งช่วยพวกเขาในการใช้กำลังทางทหารของพวกเขา เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามีเซียนสวรรค์ทั้งหมดกี่คน ดังนั้นในแง่นี้ พวกเจ้าทุกคนคิดว่าเราควรทำอย่างไรในตอนนี้” ราชาแห่งอาณาจักรอันเดรียสพูดเบา ๆ พร้อมกันความวิตกกังวลอย่างมาก

” ฝ่าบาท โปรดอย่ากังวลกับเรื่องนี้ เราได้ยอมจำนนต่ออาณาจักรเกอซุนมานานนับตั้งแต่สงครามครั้งที่ผ่านมาและให้ค่าสินสงครามจำนวนไม่น้อย มันไม่น่าจะมีปัญหาอีกสำหรับอาณาจักรเกอซุนที่จะสร้างปัญหาให้กับเรา จากสิ่งที่สายลับของเรารายงานให้เราเมื่อสองวันก่อน เหตุผลที่อาณาจักรเกอซุนดำเนินการดังกล่าวคือการต่อสู้กับอาณาจักรอินทรีสวรรค์ อาณาจักรอันเดรียสของเราตั้งอยู่ระหว่างสองอาณาจักรโดยบังเอิญ ดังนั้นข้ามั่นใจว่าอาณาจักรเกอซุนจะเดินทางผ่านอาณาจักรอันเดรียสของเราเท่านั้น และมุ่งหน้าสู่อาณาจักรอินทรีสวรรค์” แม่ทัพคนหนึ่งในชุดเกราะตอบ

“ฝ่าบาท ข้ารับใช้ผู้ต่ำต้อยคนนี้เห็นด้วยกับความคิดของแม่ทัพมู่ หลายวันที่ผ่านมา มีคนจากอาณาจักรอินทรีสวรรค์ไปก่อปัญหาขึ้นภายในอาณาจักรเกอซุนและไม่เพียงทำลายพระราชวัง แต่พวกเขายังพยายามจะลักพาตัวราชาแห่งอาณาจักรเกอซุน การกระทำเช่นนี้ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเป็นการตบหน้าอาณาจักรเกอซุน ดังนั้นผู้รับใช้ที่ถ่อมตนผู้นี้จึงเชื่อว่าอาณาจักรเกอซุนกำลังอยู่ในระหว่างการจัดการกับพวกเขาและไม่ใช่กับอาณาจักรอันเดรียสของเรา เราควรมั่นใจได้”

เมื่อได้ยินชายสองคนข้างหน้าเขาพูด ราชาแห่งอาณาจักรอันเดรียสก็นั่งลงบนบัลลังก์และคิดสักครู่ก่อนจะพยักหน้า “คำพูดของเจ้ามีเหตุผล ด้วยการที่อาณาจักรเกอซุนและอาณาจักรฉินหวงดูราวกับว่าพวกเขามีความสัมพันธ์เป็นบ้านพี่เมืองน้องกัน เราไม่กล้าที่จะล่วงเกินพวกเขา หากพวกเขาต้องการผ่านอาณาจักรอันเดรียสของเราไปยังอาณาจักรอินทรีสวรรค์ ขอให้เราเปิดประตูให้พวกเขาเพื่อให้พวกเขาผ่านไปอย่างรวดเร็ว”

“พะย่ะค่ะ ฝ่าบาท” เราไม่ควรเพียงเปิดประตูให้พวกเขาเท่านั้น เราควรต้อนรับพวกเขาเป็นการส่วนตัว อย่าลืมว่าผู้คนที่มาในตอนนี้ก็ก็มีคนที่มาจากอาณาจักรฉินหวงด้วยเช่นกัน”