ตอนที่ 453: ทายาทของตระกูลไป๋.

ทุกคนเริ่มคุยกันหลังจากรับรู้ข้อมูลดังกล่าว ตอนนี้ที่ปรึกษาจักรพรรดิทั้งห้ารู้ถึงตัวตนที่แท้จริงของผู้พิทักษ์จักรพรรดิ พวกเขาจึงเริ่มปฏิบัติต่อตระกูลเจียงหยางด้วยความสุภาพโดยไม่วางท่าสูงส่งเช่นที่เคยมีมาก่อน พวกเขาทั้งห้ามีทัศนคติที่ทำให้ตระกูลเจียงหยางรู้สึกเป็นเกียรติ ทำให้สมาชิกในตระกูลรู้สึกภูมิใจ

เนื่องจากตระกูลเจียงหยางเชื่อมโยงกับเจี้ยนเฉิน พวกเขาจึงกระโดดข้ามประตูมังกรอย่างฉับพลันและเปลี่ยนเป็นมังกรที่ยิ่งใหญ่ ตอนนี้ราชาแห่งอาณาจักรเกอซุนเป็นกลุ่มที่อยู่ในระดับต่ำที่สุดในแง่ของอำนาจในหมู่ผู้คนที่มีอยู่ อย่างไรก็ตามราชาไม่ได้สนใจการจัดอันดับเลย เขามีความสุขมาก เขาสาบานได้ว่าตลอดชีวิตของเขา เขาไม่เคยมีความสุขเหมือนตอนนี้มาก่อน

ทุกคนพูดคุยกันต่อสักพักก่อนที่งานเลี้ยงจะเริ่มขึ้น หลังจากนั้นเจียงหยางป้าจึงเชิญทุกคนมาทานอาหารอร่อย ๆ

“เซียงเอ๋อ ตามพ่อมา ! ” เจียงหยางป้าดึงมือของเจี้ยนเฉินขณะที่พวกเขาเดินออกไป เจี้ยนเฉินรู้สึกได้ว่ามือของพ่อสั่นเล็กน้อย

งานเลี้ยงถูกจัดในห้องโถงที่กว้างขวาง สาวใช้ที่เก่งที่สุดมารวมตัวกันและเริ่มเตรียมที่นั่งหลายที่รอบ ๆ โต๊ะ

ที่ปรึกษาจักรพรรดิทั้งห้าจากอาณาจักรฉินหวง, ราชาแห่งอาณาจักรเกอซุน, ผู้นำของตระกูลเจียงหยาง,เจียงหวูจี่, เจี้ยนเฉินและไป๋หยุนเทียนแม่ของเขานั่งอยู่ที่โต๊ะเดียวกัน

ข้อตกลงนี้เกิดขึ้นหลังจากการหารือระหว่างผู้อาวุโสระดับสูงของตระกูลเจียงหยาง เจียงหยางป้าและไป๋หยุนเทียนไม่ใช่บุคคลที่อยู่ในอันดับสูงสุด ถึงกระนั้นเพราะลูกชายที่โดดเด่นของพวกเขา พวกเขาจึงมีอำนาจมากขึ้นในขณะที่สถานะของพวกเขาได้รับการยกระดับ

สำหรับเจียงหวูจี่ แม้จะเป็นพ่อบ้านของตระกูลเจียงหยางแต่เขาก็มีสถานะพิเศษภายในตระกูล เขาสมควรได้รับสิทธิ์อย่างเต็มที่ที่จะนั่งในงานเลี้ยงนี้พร้อมกับผู้อาวุโสระดับสูงของตระกูล

“อ้า เซียงเอ๋อได้ประโยชน์จากความหายนะ เมื่อเขาถูกบังคับให้ออกจากบ้านเมื่อหกปีก่อนตอนอายุ 15 ปี ข้าไม่เคยคิดเลยว่าเซียงเอ๋อจะเติบโตอย่างรวดเร็วภายในเวลาที่ไม่น่าเชื่อเช่นนี้” เจียงหยางป้าถอนหายใจอย่างชื่นชมที่โต๊ะ

“ค่อนข้างถูกต้อง ลูกเขยของข้ามีพรสวรรค์มาก ช่างเป็นพรสวรรค์ที่ไม่เคยเห็นมาก่อน” ราชาเยินยอ

เมื่อได้ยินสิ่งที่พวกเขาทั้งสองพูดกัน ที่ปรึกษาจักรพรรดิทั้งห้าก็มองหน้ากันอย่างตกใจ แม้ว่าเจี้ยนเฉินจะยังเด็ก แต่พวกเขาต่างก็คิดว่าอายุที่แท้จริงของเจี้ยนเฉินน้อยกว่าที่พวกเขาคาดเดา ท้ายที่สุดแล้วรูปพรรณสัณฐานของบุคคลไม่ใช่วิธีที่แท้จริงในการกำหนดอายุ หลังจากได้ยินสิ่งที่เจียงหยางป้าพูด ที่ปรึกษาจักรพรรดิทั้งห้าจึงรู้ว่าเจี้ยนเฉินอายุน้อยกว่าที่พวกเขาคิด เขาอายุเพียง 21 ปี

เขาเป็นเซียนสวรรค์ในตอนที่อายุ 21 ปี !

เซียวเทียนตกตะลึงเมื่อคิดเช่นนั้น แต่เดิมเขาคาดการณ์ว่าอย่างมากเจี้ยนเฉินก็อายุ 50 ปี และอย่างน้อยที่สุดก็คง 30 ปี ตอนนี้พวกเขาทุกคนรู้ถึงอายุที่แท้จริงของเจี้ยนเฉิน พวกเขาก็ตกตะลึงจนตาค้างและเงียบงัน

การเป็นเซียนสวรรค์เมื่ออายุ 21 ปีเป็นสิ่งที่ไม่มีใครเคยเป็นมาก่อน อัจฉริยะที่โดดเด่นคนสุดท้ายตลอดประวัติศาสตร์ของทวีปเทียนหยวนนั้นมีอายุอย่างน้อย 30 ปีเมื่อเขาได้เป็นเซียนสวรรค์ สิ่งที่น่าแปลกใจยิ่งกว่านั้นในเวลาต่อมาอัจฉริยะคนเดิมได้กลายมาเป็นเซียนระดับราชา !

ที่ปรึกษาจักรพรรดิทั้งห้าได้ข้อสรุปอย่างแน่วแน่ พวกเขาจะพยายามอย่างสุดความสามารถที่จะประจบประแจงกับผู้พิทักษ์ที่อายุน้อยที่สุดในประวัติศาสตร์ของอาณาจักรฉินหวงและพยายามสร้างมิตรภาพที่ลึกซึ้งกับเขา ในใจของพวกเขา พวกเขารู้ว่าอย่างน้อยที่สุดผู้พิทักษ์จักรพรรดิหนุ่มคนนี้จะกลายเป็นเซียนระดับราชา

หลังจากงานเลี้ยงจบลงไม่มีใครไปไหน พวกเขามารวมกันที่ห้องโถงใหญ่ของตระกูลเจียงหยาง ซึ่งพวกเขาก็เริ่มสนทนากันอีกครั้ง ทั้งกลุ่มเพิ่งจะแยกย้ายกลับตอนกลางคืนเท่านั้น

ราชาแห่งอาณาจักรเกอซุนสนทนากับเจียงหยางป้าและไป๋หยุนเทียนเป็นการส่วนตัวว่า,” ญาติที่รักของข้า บัดนี้ในที่สุดสงครามก็สิ้นสุดลง ข้ายังมีอีกหลายสิ่งที่ต้องทำ พรุ่งนี้ข้าต้องลากลับก่อน ข้าหวังเป็นอย่างยิ่งว่าเจ้าจะมาเยี่ยมเยียนพระราชวังกับข้าและหารือเกี่ยวกับการหมั้นหมายลูกสาวของข้าและเซียงเทียน ตอนนี้พวกเขาทั้งคู่อายุมากขึ้น มันก็ถึงเวลาสมควรที่จะแต่งงาน”

“ฮ่าฮ่า แน่นอน องค์ราชาโปรดอย่ากังวล เมื่อตระกูลเจียงหยางสงบลง ข้าจะพาเซียงเทียนไปยังพระราชวังทันที ข้าหวังว่านี่จะไม่สร้างปัญหาให้แก่พระองค์” เจียงหยางป้าหัวเราะ แม้ว่าตัวตนของลูกชายของเขาจะแตกต่างกันอย่างมากมาย เจียงหยางป้าเองก็ยังคงยอมรับการแต่งงานนี้ เหตุผลหนึ่งก็เพราะเขาต้องการที่จะให้ความมั่นใจกับราชา และเหตุผลอื่นก็เพราะเขายอมรับองค์หญิง เจียงหยางป้าเคยเห็นองค์หญิงมาก่อนและได้สนทากับนางด้วยความชื่นชม องค์หญิงเป็นหญิงสาวที่โดดเด่นมาก

“ฮ่าฮ่าฮ่า พูดแบบนั้นได้อย่างไร ? ข้ายินดีที่จะต้อนรับเจ้า มันไม่ใช่การสร้างปัญหาเลย” ราชาหัวเราะเสียงดัง หลังจากนั้นอารมณ์ร่าเริงก็จางหายไปในขณะที่เขากระแอมและเดินจากไป

หลังจากที่ราชาจากไป เจียงหยางป้าและไป๋หยุนเทียนก็เดินไปที่ห้องของเจี้ยนเฉิน พวกเขาเห็นที่ปรึกษาจักรพรรดิทั้งห้าคนอยู่ในห้องของเจี้ยนเฉิน

เจียงหยางป้าและภรรยาของเขาพูดทักทายที่ปรึกษาจักรพรรดิก่อนที่จะหันไปหาเจี้ยนเฉิน “เซียงเอ๋อ คืนนี้เจ้าพักผ่อนก่อน พรุ่งนี้เช้าเราจะออกเดินทางไปยังพระราชวัง”

“ขอรับท่านพ่อ ! ” เจี้ยนเฉินตอบ นี่เป็นความคาดหวังของเขา เนื่องจากตัวตนของเขาในฐานะผู้พิทักษ์จักรพรรดิแห่งอาณาจักรฉินหวงถูกเปิดเผย มันคงเป็นเรื่องแปลกถ้าราชาแห่งอาณาจักรเกอซุนไม่พยายามผูกมัดตระกูลเจียงหยางโดยเร็วที่สุด

หลังจากคิดเกี่ยวกับตัวตนของตัวเอง เจี้ยนเฉินก็รู้ว่าอาณาจักรเกอซุนจะมีอำนาจขึ้นอย่างแน่นอน ต้องขอบคุณอาณาจักรฉินหวง ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นอาณาจักรเกอซุนก็คือภูมิลำเนาของเขา เป็นสถานที่ที่ตระกูลเจียงหยางได้วางรากฐานไว้ นี่เป็นสิ่งที่เขาควรทำในฐานะที่เป็นลูกหลานของตระกูลเจียงหยาง

เจียงหยางป้าและไป๋หยุนเทียนต้องการพูดกับเจี้ยนเฉินอีกเล็กน้อย แต่เมื่อพวกเขาเห็นที่ปรึกษาจักรพรรดิทั้งห้า พวกเขาก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องออกไป

หลังจากที่เจียงหยางป้าและไป๋หยุนเทียนจากไป เจี้ยนเฉินก็ถอนหายใจลึกก่อนที่จะนั่งลง “พรุ่งนี้เช้าข้าต้องไปที่พระราชวัง ท่านทั้งห้าคนควรอยู่ที่นี่สักสองสามวัน”

“ได้เลย ผู้พิทักษ์จักรพรรดิ ! ” เซียวเทียนตอบกลับ ทัศนคติของเซียวเทียนต่อเจี้ยนเฉินก็ยิ่งแสดงความเคารพมากขึ้นกว่าแต่ก่อน ด้วยศักยภาพที่น่ากลัวของเจี้ยนเฉิน เขาจะยังคงสามารถต่อสู้กับพวกเขาทั้งห้าด้วยความแข็งแกร่งของตัวเองได้ในตอนนี้

ทันทีที่ที่ปรึกษาจักรพรรดิทั้งห้าออกไป สาวใช้คนหนึ่งที่รออยู่ข้างนอกก็เข้ามาในห้อง “นายน้อยสี่ ฮูหยินสี่และท่านผู้นำตระกูลต้องการพูดคุยกับท่านในห้องโถง ! “

“ข้าเข้าใจแล้ว เจ้าไปได้ ! ” เจี้ยนเฉินตอบ

เจ้าค่ะ ! สาวใช้ถอนตัวออกไป

เจี้ยนเฉินเดินขึ้นไปบนเตียงของเขามองดูลูกเสือขาวที่นอนหลับอย่างสงบสุขบนหมอนสักครู่ก่อนออกจากห้องของเขาเพื่อพูดคุยกับพ่อแม่ของเขา

ข้างนอกค่อนข้างมืดมากแล้ว แต่ตระกูลเจียงหยางยังคงสว่างด้วยแสงไฟ สามารถมองเห็นทหารชุดเกราะดำลาดตระเวนรอบ ๆ ด้วยท่าทางเคร่งขรึม มีทหารยามรักษาการประจำของตระกูลเจียงหยางอยู่ครบ แต่ทหารชุดเกราะดำก็มีหน้าที่ปกป้องราชาด้วย

เมื่อเจี้ยนเฉินเข้ามาในห้องโถง เขาไม่ต้องกังวลกับสิ่งที่เห็นตามปกติในตอนกลางวัน ภายในห้องโถงมีเพียง 3 คน สองคนเป็นพ่อแม่ของเขาในขณะที่คนที่สามเป็นชายวัยกลางคนที่สวมชุดเกราะดำ เขาจำชายวัยกลางคนคนนี้ได้ เขานั่งตรงข้ามกับไป๋หยุนเทียนและเจียงหยางป้า เขาคือลุงของเขาเอง – ไป๋เต๋า

“เซียงเอ๋อ มาคารวะท่านลุงของเจ้า ! ” ไป๋หยุนเทียนบอกเจี้ยนเฉินในขณะที่ไป๋เต๋าหันมามองเจี้ยนเฉินด้วยท่าทางที่มีความสุข

เจี้ยนเฉินก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วก่อนที่จะพูดว่า “คารวะท่านลุงขอรับ ! “

ไป๋เต๋าลุกขึ้นจากเก้าอี้พร้อมรอยยิ้มที่สดใส “ฮ่าฮ่า เยี่ยมมาก ! ไม่น่าแปลกใจที่เจ้าเป็นความภาคภูมิใจของตระกูลไป๋ของเรา ! ‘ ในขณะที่ไป๋เต๋าพูด เขาก็เดินไปหาเจี้ยนเฉินและฟาดหน้าอกของเขาอย่างรวดเร็วดุจสายฟ้า พลังเซียนธาตุลมประกอบเข้าด้วยกันที่กำปั้นของเขาและระเบิดเหมือนพายุจากแรงหมัดของเขา

ไป๋เต๋าบุกเข้ามาอย่างกะทันหัน เมื่อรวมกับความแข็งแกร่งของเขาในฐานะเซียนปฐพี แม้แต่เจียงหยางป้าก็ไม่เห็นการโจมตีที่เข้ามา

ริมฝีปากของเจี้ยนเฉินยิ้มอย่างอ่อนโยนขณะที่เขาเริ่มรวบรวมพลังงานของโลกในฝ่ามือของเขาทันที จากนั้นเขาได้ปะทะกับการโจมตีของไป๋เต๋าด้วยการกวัดแกว่งฝ่ามืออันสง่างาม

ในขณะที่ทั้งสองฝั่งปะทะกันจะได้ยินเสียงอู้อี้จากการสัมผัส อย่างไรก็ตามการควบคุมพลังงานที่ยอดเยี่ยมจากทั้งสองด้านทำให้ไม่มีคลื่นกระแทกออกไปด้านนอก

เติ้งเด้งเด้ง ….

หลังจากกำปั้นและฝ่ามือประสานกัน ขาของไป๋เต๋าก็ถูกบังคับให้เดินถอยกลับไปหลายก้าว ในขณะที่เขาพยายามทำให้ตัวเองให้มั่นคง เขายิ้มอีกครั้งและพูดว่า “เจ้าสามารถควบคุมพลังของโลกได้จริง ๆ เซียงเทียน ! เจ้ากำลังก้าวเข้าสู่การเป็นเซียนสวรรค์อย่างแท้จริง ไม่น่าแปลกใจที่เจ้าเป็นผู้พิทักษ์จักรพรรดิแห่งอาณาจักรฉินหวง”

“พี่ชาย ตอนนี้ท่านเชื่อข้าแล้วใช่หรือไม่ ? ” ไป๋หยุนเทียนพูดด้วยสีหน้าพึงพอใจ ลูกชายของนางประสบความสำเร็จอย่างสูง มันทำให้นางรู้สึกภูมิใจอย่างยิ่ง

“ข้าเชื่อแล้ว ตอนนี้ข้าเชื่อเจ้าแล้ว ฮ่าฮ่าฮ่า” ไป๋เต๋าหัวเราะด้วยความปลื้มปิติ ดวงตาของเขาแววาวด้วยหยดน้ำที่หายไปอย่างรวดเร็ว ซึ่งหมายความว่าไม่มีใครทันสังเกตเห็นมัน

เจียงหยางป้ายืนขึ้นจากเก้าอี้แล้วยิ้ม “ไป๋เต๋า ท่านและน้องสาวของท่านไม่ได้เจอกันมา 6 ปีแล้ว ทำไมท่านสองคนไม่คุยกันก่อนสักพัก ข้าต้องไปจัดการอีกหลายอย่าง เซียงเอ๋อ ทำไมเจ้าไม่นั่งที่นี่กับลุงและแม่ของเจ้าก่อนล่ะ ? ” เจียงหยางป้าพูดเสร็จก็เดินจากไป

ไป๋เต๋าสงบสติอารมณ์ตัวเองอย่างรวดเร็วและมองหลานชายด้วยท่าทางที่ซับซ้อน “เซียนสวรรค์อายุ 21 ปี ช่างเหลือเชื่อเหลือเกิน ใครจะรู้ว่าหลังจากการล่มสลายของตระกูลไป๋ของเรา เด็กที่โดดเด่นเช่นนี้จะปรากฏขึ้นมา ? ” ไป๋เต๋าถอนหายใจเพราะใบหน้าของเขาค่อย ๆ เคร่งขรึมจริงจังขึ้นมา เมื่อมองดูเจี้ยนเฉิน คำพูดต่อไปของเขาจะจริงจังมากขึ้น “เซียงเทียน ลุงของเจ้ารู้ว่าเจ้าแตกต่างจากในอดีต และข้าก็ต้องการให้เจ้าจดจำไว้ว่า – ในตัวเจ้าไม่ได้มีเพียงเลือดของตระกูลเจียงหยางที่ไหลเวียน เจ้ายังมีเลือดของตระกูลไป๋ของเราอีกด้วย ความแค้นของตระกูลไป๋ของเราขึ้นอยู่กับเจ้า”

ไป๋หยุนเทียนขมวดคิ้วเป็นปม นางใช้สายตาจิกไป๋เต๋าและพูดด้วยความไม่พอใจว่า “พี่ชาย เซียงเอ๋อยังเด็กเกินไป ทำไมท่านต้องพูดถึงเรื่องนี้ตอนนี้ ? เซียงเอ๋อเพิ่งกลับมาจากโลกภายนอกที่ขมขื่นและในที่สุดก็เดินทางกลับบ้าน ท่านไม่จำเป็นต้องให้เขาแบกภาระอะไรในตอนนี้”

“ท่านแม่ ท่านลุงพูดถูก ข้าไม่ใช่แค่ลูกหลานตระกูลเจียงหยาง ข้ามีเลือดของตระกูลไป๋เช่นกัน รอจนกว่าข้าจะมีพลังมากพอ ข้าจะแก้แค้นให้กับตระกูลไป๋อย่างแน่นอน” เจี้ยนเฉินตอบอย่างจริงจัง