ตอนที่ 1324 – กลับสู่อาณาจักรแห่งท้องทะเล

สิ่งที่หยางหลี่พูดนั้นเป็นเหมือนเรื่องราวของเซียนราชาแห่งตระกูลเจียงหยาง วิธีการดังกล่าวมีอยู่จริงได้อย่างไรที่ใครบางคนสามารถปิดผนึกความทรงจำของพวกเขาในอาวุธของบรรพบุรุษของพวกเขาแล้วนำวิญญาณของพวกเขาไปสู่สงสารวัฏ

อย่างน้อยที่สุดสิ่งที่พวกเขารู้ว่ามีเซียนจักรพรรดินับไม่ถ้วนที่ปรากฎในทวีปเทียนหยวนในอดีตและมีหลายคนที่มีวิญญาณที่ได้รับบาดเจ็บเช่นกัน อย่างไรก็ตามไม่มีใครทำสิ่งที่หยางหลี่ทำได้สำเร็จโดยผ่านการกลับชาติมาเกิดนับไม่ถ้วนก่อนที่จะตื่นขึ้นและฟื้นความทรงจำในอดีตของเขา

“พวกเจ้าทั้งห้าคนรู้ความผิดของเจ้าหรือไม่ ? ” หยางหลี่ยังคงตัดสินความผิดผู้อาวุโสสูงสุดทั้งห้า เขาไม่เพียงแต่ฟื้นคืนความทรงจำในอดีตของเขาเท่านั้น แต่เขายังเก็บความทรงจำในปัจจุบันของเขาไว้ด้วย

“หืมม เจียงหยางซูหยุนคง เจ้าคิดว่าเจ้าสามารถใช้โอกาสนี้เพื่อวางท่าเป็นบรรพบุรุษผู้ก่อตั้งโดยใช้ทักษะลับในการควบคุมยุทธภัณฑ์จักรพรรดิใช่หรือไม่ ? เพราะถ้ามันเป็นเรื่องจริง มันเป็นความคิดที่สมปรารถนา เจ้าคิดว่าเจ้าสามารถหลอกเราด้วยเรื่องราวที่เจ้าเพิ่งสร้างขึ้นได้หรือไม่ ? เจ้าคิดว่าเราเป็นเด็กหรือ ? ” เจียงหยางชิงหยุนร้องออกมา เขาตัดสินใจที่จะไม่อยู่ที่นี่อีกต่อไป เขาหันกลับทันทีเพื่อหนี เขาเดินทางไปยังเมืองทหารรับจ้างโดยเร็วที่สุด

พวกเขาเริ่มเชื่อในส่วนที่ว่าเขาคือหยางหลี่ แต่พวกเขาปฏิเสธที่จะยอมรับเพราะพวกเขาทำผิดพลาดไปมากแล้ว สิ่งที่รุนแรงที่สุดในบรรดาความผิดเหล่านนั้นคือการปิดผนึกพรสวรรค์ของหยางหลี่ ทำให้เขาไม่สามารถเข้าถึงระดับเซียนผุ้คุมกฎได้ตลอดชีวิตของเขา เขาเกือบเสียชีวิตเพราะเรื่องนั้น

“ข้าอยากจะดูว่าเจ้าหนีไปต่อหน้าข้าได้อย่างไร” หยางหลี่ร้องอย่างเยือกเย็น เขาไม่อบอุ่นเหมือนเมื่อก่อน สีหน้าของเขาค่อนข้างมืดครึ้ม ถ้าเจียงหยางชิงหยุนยอมรับความผิดพลาดของเขาเอง เขาอาจจะปล่อยให้อีกฝ่ายจากไปได้อย่างง่ายดาย แต่เขาไม่เพียงปฏิเสธที่จะยอมรับ พวกเขายังทำผิดพลาดมากกว่าเดิม นี่คือสิ่งที่หยางหลี่โกรธ

ควับ ! กระบี่หยางธรรมะพุ่งออกไปจากมือของหยางหลี่ด้วยแสงระยิบระยับเมื่อไล่ล่าเจียงหยางชิงหยุนอย่างรวดเร็ว มันลอยอยู่เหนือหัวของเจียงหยางชิงหยุน ก่อนที่จะขยายตัวในทันทีกลับไปสู่ขนาดที่ยาว 30 เมตร หลังจากนั้นมันกดลงมาอย่างดุร้ายด้วยการปรากฎตัวที่ยิ่งใหญ่ส่งเจียงหยางชิงหยุนลงไปที่พื้น

เจียงหยางชิงหยุนคำรามออกมา พลังงานที่ทรงพลังพุ่งทะยานออกมาจากร่างของเขาอย่างรุนแรงขณะที่เขาพยายามหยุดกระบี่หยางธรรมะ กระบี่นั้นมีความยาวเพียง 30 เมตร แต่มันหนักกว่าภูเขา แม้ด้วยความแข็งแกร่งอย่างเต็มรูปแบบของเซียนราชาขั้นสูงสุดของเจียงหยางชิงหยุน เขาก็ไม่สามารถหยุดมันได้

บูม ! มือของเจียงหยางชิงหยุนจมลงในดินอย่างแรงและส่งเสียงหนัก ๆ เขาต้องการที่จะระเบิดเปิดขุดอุโมงค์และหนีไป

พลังงานมหาศาลและทรงพลังรั่วไหลออกมาจากกระบี่หยางธรรมะทำให้พื้นดินแข็งเหมือนเหล็ก การจู่โจมของเจียงหยางชิงหยุนซึ่งสามารถทำลายภูเขาได้อย่างง่ายดายในวันอื่น ๆ ล้มเหลวในการขุดอุโมงค์ในขณะนี้

เมื่อเห็นว่ากระบี่หยางธรรมะได้หลุดออกจากมือของหยางหลี่แล้ว ดวงตาของเซียนราชาอีกสี่คนจากสาขาชิงและสาขาหยวนก็เปล่งประกายขึ้นมาทันที พวกเขามองหน้ากันและโจมตีหยางหลี่พร้อมกัน

พวกเขาทั้งสี่ไม่ได้ออมกำลัง พวกเขาจู่โจมเต็มที่ พวกเขาเหวี่ยงอาวุธของพวกเขาทั้งหมดไปที่หยางหลี่ซึ่งไม่มีอาวุธ อาวุธเซียนสลับกันไปมาและสร้างตาข่ายขนาดใหญ่ที่มองไม่เห็นรอบตัวเขา ตัดเส้นทางหลบหนีใด ๆ นอกจากนั้นพวกเขาก็แช่แข็งมิติรอบ ๆ เขาจำกัดการเคลื่อนไหวของเขา

หยางลี่ถูกตรึงโดยรอบ ๆ มิติ แต่เขาก็ไม่ได้โกรธเลย ริมฝีปากของเขาขดเหมือนเขาเพิ่งได้ยินเรื่องตลกและด้วยประกายส่องผ่านดวงตาของเขา กระบี่ปราณอันทรงพลังปะทุออกมาจากกระบี่ที่บังคับเจียงหยางชิงหยุนที่อยู่ห่างออกไป พวกมันพุ่งไปทางเซียนราชาทั้งสี่

กระบี่ปราณทั้งสี่ทรงพลังอย่างน่าตกใจ พวกมันทุกเล่มมีความยาว 2 เมตรและเปล่งประกายด้วยแสงแพรวพราว เมื่อใดก็ตามที่พวกมันพุ่งผ่านมิติจะฉีกเปิดทิ้งไว้ข้างหลังสี่รอยดำยาว

ฉับ! ฉับ! ฉับ! ฉับ!

กระบี่ปราณสี่เล่มมาถึงตรงหน้าเซียนราชาทั้งสี่คนทันที พวกเขาสี่คนไม่สามารถหลบกระบี่ปราณขณะที่พวกมันทะลุผ่านทรวงอก

เซียนราชาทั้งสี่กระอักเลือดออกมาเต็มปากเต็มคำ พวกเขาบาดเจ็บสาหัส กระบี่ปราณทั้งสี่นั้นมาจากกระบี่หยางธรรมะ ดังนั้นพลังของพวกมันจึงไม่อาจเทียบได้กับการโจมตีปกติ แม้ว่าพวกมันจะไม่ได้สร้างความเสียหายที่คุกคามชีวิตพวกเขา แต่ก็ทำให้พวกเขาบาดเจ็บอย่างไม่สามารถคาดเดาได้

“พวกเจ้าแข็งแกร่งขึ้นและกล้าหาญมากขึ้นที่โจมตีข้า หลังจากรู้ตัวตนของข้า ถ้าไม่ใช่เพราะความจริงที่ว่าพวกเจ้าเป็นทายาทสายตรงของตระกูลเจียงหยาง ข้าคงเอาชีวิตของพวกเจ้าไปนานแล้ว หยางหลี่กล่าวพร้อมสีหน้าที่มืดครึ้ม

เซียนราชาเริ่มกลัว พวกเขาสามารถบอกได้ว่าผู้เยาว์ซึ่งอ้างตัวว่าเป็นบรรพบุรุษผู้ก่อตั้งและเพิ่งมาถึงเซียนราชาอยู่ในระดับที่พวกเขาไม่สามารถต้านทานได้แม้ว่าพวกเขาจะอยู่ในขั้นสูงสุด

นี่เป็นเพราะยุทธภัณฑ์จักรพรรดินั้นทรงพลังเกินไป พวกเขาเชื่อว่าเขาสามารถใช้พลังงานทั้งหมดที่ซ่อนอยู่ภายในอาวุธ

ด้วยการโบกมือ หยางหลี่เรียกกระบี่กลับคืนมา อย่างไรก็ตามเจียงหยางชิงหยุนไม่กล้าวิ่งหนีอีกต่อไป

“เจ้าห้าคนกลับมาและคิดทบทวนการกระทำของเจ้าและชดเชยความผิดพลาดที่เจ้าทำในอดีต หากไม่ใช่เพราะความจริงที่ว่าทวีปเทียนหยวนกำลังประสบกับภัยพิบัติและต้องการผู้คน มิฉะนั้นทำไมข้าถึงปล่อยให้เจ้าไปอย่างง่ายดาย ? ” หยางลี่พูดกับทั้งห้าคนอย่างเฉยเมย หลังจากนั้นเขามองไปที่เจียงหยางซูเซียวและเจียงหยางซูหยวนเซียว เขาอดไม่ได้ที่จะเต็มไปด้วยอารมณ์ผสมปนเป หลังจากช่วงเวลาแห่งความเงียบงันเขาพูดว่า “ในช่วงเวลาที่ข้าจากไป เจ้าสามารถจัดการกับเรื่องต่าง ๆ ในตระกูล หลังจากที่ข้ากลับมา ข้าจะให้พลังงานดั้งเดิมแก่เจ้าและจะพยายามทำให้ดีที่สุดเพื่อทำให้เจ้าเป็นเซียนจักรพรรดิ” เมื่อถึงเวลานั้น หยางหลี่ก็ฉีกเปิดประตูมิติแล้วจากไป

เจียงหยางซูเซียวและเจียงหยางซูหยวนเซียวยืนพูดไม่ออก ในขณะนั้นพวกเขาเต็มไปด้วยความรู้สึกทุกประเภทและไม่รู้ว่าจะอธิบายได้อย่างไร การกลับมาของบรรพบุรุษผู้ก่อตั้งของพวกเขาเป็นสิ่งที่พวกเขาควรจะมีความสุข แต่พวกเขาไม่รู้สึกมีความสุขเลย

เซียนราชาทั้งห้าคนต่างก็งงงวย พวกเขาลากสังขารของพวกเขาไปยังเมืองทหารรับจ้าง พวกเขาต้องการใช้เซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงที่นั่นรักษา อย่างไรก็ตามพวกเขาห้าคนไม่สงบ บรรพบุรุษผู้ก่อตั้งของพวกเขากลับมาซึ่งทำให้พวกเขาตกใจอย่างมาก

เจียงหยางซูเซียวและเจียงหยางซูหยวนเซียวกลับไปที่ตระกูลเจียงหยางในเมืองลอร์และอธิบายทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับเจียงหยางซูอวี้หยวน นางตกตะลึงทันทีหลังจากที่รู้ว่าลูกของนางเป็นร่างอวตารของบรรพบุรุษผู้ก่อตั้ง นางเต็มไปด้วยอารมณ์ ในขณะที่สีหน้าของนางสะท้อนความคิดอันขมขื่นของนาง

“ข้าไม่เคยคิดว่าเจียงหยางซูหยุนคงจริง ๆ แล้วจะเป็นร่างอวตารของบรรพบุรุษผู้ก่อตั้งตระกูลเจียงหยาง นี่มันช่างน่าตกใจเหลือเกิน” หวงเทียนป้าพูดไม่ออกเมื่อเขาดูทุกอย่างที่โผล่ขึ้นมาบนยอดเขา จากนั้นเขาก็กลับไปที่กักตนเพื่อทะลวงผ่านด่านครั้งสุดท้ายของเขา

……..

ย้อนกลับไปในอาณาจักรแห่งท้องทะเล เจี้ยนเฉินและเถี่ยต้าประสบความสำเร็จในการออกมาจากโลกจิ๋วหยานหวงและกลับมา พวกเขาปรากฎตัวในวังวนขนาดใหญ่ของพลังงาน

ระดับน้ำที่ลดลงของโลกกินเวลาเพียงครึ่งปีและเกือบจะหมดแล้วดังนั้นพลังงานจึงน้อยลง มันไม่มีที่ไหนยิ่งใหญ่เท่าที่เคยมีมาก่อน

“วิเศษมาก เจ้าออกมาในที่สุด ข้าคิดว่าเกิดอุบัติเหตุขึ้น” เสียงอันรื่นเริงของเทพเจ้าแห่งท้องทะเลดังขึ้นทันทีที่ทั้งสองโผล่ออกมา พวกเขาเห็นร่างมายาของเทพเจ้าแห่งท้องทะเลลอยอยู่ตรงหน้าพวกเขา นางตื่นเต้นมาก

“เทพเจ้าแห่งท้องทะเล โชคดีที่ข้าประสบความสำเร็จและรวบรวมวัสดุทั้งหมดเพื่อสร้างร่างกายของท่านใหม่” เจี้ยนเฉินคำนับไปที่เทพเจ้าแห่งท้องทะเลด้วยรอยยิ้มก่อนที่จะดึงวัสดุทั้งสองออกมาเพื่อให้เทพเจ้าแห่งท้องทะเลดู

เทพเจ้าแห่งท้องทะเลอดไม่ได้ที่จะตัวสั่น นางพูดว่า ” ดีมาก! เยี่ยม! เยี่ยม! เจี้ยนเฉิน ข้าไม่ได้มองเจ้าผิดจริง ๆ เจ้าทำภารกิจที่ข้ามอบให้เจ้าเสร็จแล้ว มันยอดเยี่ยมมาก มันยอดเยี่ยมมาก” เทพเจ้าแห่งท้องทะเลไม่สามารถสงบลงได้เมื่อมีความหวังที่จะได้รับการฟื้นฟู นี่เป็นเพราะนางตั้งตารอวันนี้มานานเกินไป