ตอนที่ 322 – ทักษะการต่อสู้ระดับสวรรค์ครบสมบูรณ์ (2)

ทันทีที่ตู่กูเฟิงตะโกนออกมาดัง ๆ ทุกคนก็เริ่มเงียบลงเพราะความโกรธของพวกเขาก็กลับคืนมาเนื่องจากมีใครบางคนปิดทางเข้าถ้ำ การสร้างความปั่นป่วนของตู่กูเฟิงทำให้ทุกคนโกรธแค้นในทันทีและก็เริ่มด่าทอเขา

” ระยำ ใครกล้าตะโกนเสียงดัง พวกเขากำลังรนหาที่ตายอยู่หรือ? “

” ใครตะโกนเสียงดัง ? เผยตัวออกมา ! “

“บัดซบ ช่างยโสอะไรเช่นนี้! รีบ ๆ เผยตัวออกมา ! หากเจ้าต้องการตาย พี่น้องที่นี่อนุญาตให้เจ้าแสดงตัวที่ถนน !”

ทันใดนั้น หลังจากที่ผู้คนตะโกนคำด่าทอของพวกเขา พวกเขาหันกลับมามองดาบเปลวไฟที่กวัดแกว่งโดยตู่กูเฟิงและเจี้ยนเฉินที่สวมเสื้อคลุมสีขาว ทันใดนั้นการด่าทอทั้งหมดก็หยุดลง ในขณะที่สีหน้าของพวกเขาแสดงความตกใจ ในขณะที่คนสองสามคนที่ด่าทอใบหน้าซีดเซียว

ในเสี้ยววินาทีนั้น ทั่วทั้งบริเวณก็พลันเงียบ ด้านหน้าของพวกเขาคือตู่กูเฟิง หนึ่งในจอมยุททั้งห้าคนและเจี้ยนเฉินผู้แข็งแกร่งอย่างไม่น่าเชื่อ ไม่มีแม้แต่คนเดียวที่กล้าที่จะหายใจเสียงดัง

“ใครก็ตามที่เพิ่งด่าทอพวกเราให้ก้าวออกมาทันที” ตู่กูเฟิงคำรามเสียงดังพร้อมกับใบหน้าที่ดุร้าย

ไม่มีแม้แต่คนเดียวที่ส่งเสียง แต่ก็ไม่มีแม้แต่คนเดียวที่ขยับ ทุกคนยืนอยู่ตรงนั้นอย่างเงียบ ๆ ในขณะที่คนที่ด่าทอ พวกเขารู้สึกว่าหัวใจของพวกเขาเต้นอย่างบ้าคลั่ง ในเวลาเดียวกันทุกคนก็เริ่มหาทางออกสำหรับเขาทั้งสอง

ตู่กูเฟิงมองดูทุกคนอย่างช้า ๆ เห็นได้อย่างชัดเจนว่าจะไม่ยอมปล่อยให้เจ้าพวกสารเลวที่ด่าทอพวกเขาไป

“ไม่เป็นไร ไม่ต้องกังวลกับเรื่องแบบนี้ สิ่งสำคัญอันดับแรกของเราคือแผ่นกระดาษทักษะเหล่านั้น” เจี้ยนเฉินพูดกับตู่กูเฟิงก่อนที่จะวิ่งผ่านฝูงชนและมุ่งเข้าสู่ภายในถ้ำอย่างรวดเร็ว

ตู่กูเฟิงแค่นเสียงใส่ทุกคนแล้วติดตามเจี้ยนเฉินเข้าไปในทันทีโดยไม่พูดอะไรอีก

ฝั่งขวาด้านหน้าของถ้ำมีคนหลายคนยืนอยู่ซึ่งรวมถึงศิษย์พี่อันและหยุนเจิ้ง โดยรวมมีชาย 8 คนคอยดูแลสถานที่ที่คอยผลักคนหลายร้อยคน อีกสี่คนมาจากกลุ่มของฉินจี๋ ในขณะที่สองคนสุดท้ายมาจากเทียนมู่หลิง

“เจี้ยนเฉิน ในที่สุดเจ้าก็กลับมาแล้ว ! รีบเข้ามา ไม่งั้นสมบัติทั้งหมดจะถูกนำไปโดยพวกเขา ! ” ศิษย์พี่อันร้องอย่างร้อนใจ

“ศิษย์พี่อัน ใครที่บอกให้เจ้า 2 คนปกป้องสถานที่นี้?” เจี้ยนเฉินพูดอย่างสับสนต่อหยุนเจิ้งและศิษย์พี่อัน

” มันเป็นเพราะผู้หญิงคนที่ชื่อเทียนมู่หลิง ต้องขอบคุณการเกลี้ยกล่อมของนาง นางนำหยุนเจิ้งและข้ามาที่นี่เพื่อเฝ้าระวังปล่อยให้พวกเขาทั้งสามอยู่ข้างใน” สีหน้าของศิษย์พี่อันบูดเบี้ยวแสดงให้เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ได้อยู่ที่นั่นด้วยความสมัครใจของเขา

เจี้ยนเฉินตบไหล่ของศิษย์พี่อันด้วยใบหน้าที่เคร่งเครียด “เจ้าสองคนระวังที่นี่ มั่นใจได้ ตราบใดที่ได้รับผลประโยชน์ ข้า เจี้ยนเฉินจะไม่ลืมเจ้า 2 คน”

“ไม่เป็นไร เจี้ยนเฉิน เจ้าไม่จำเป็นต้องพูดคำนั้นกับข้า รีบไป ไม่งั้นสมบัติทุกชิ้นจะถูกนำไปและเราจะขาดทุน ! ” ศิษย์พี่อันกล่าว

โดยไม่มีคำอื่นและภายใต้สายตาที่จับจ้องของทุกคน เจี้ยนเฉินและตู่กูเฟิงก็หายตัวเข้าไปในถ้ำอย่างรวดเร็ว

“แปลก เขามิได้ไล่ตามตู่กูเฟิงไปมิใช่หรือ? เขาถึงกับสังหารเซียนปฐพีของตระกูลตู่กูไปหลายคน แต่เขาเพิ่งกลับมาพร้อมกับตู่กูเฟิงราวกับว่าพวกเขาไม่มีเรื่องอะไรกันในตอนแรก”

“ใช่ มันแปลกมาก หรือเจี้ยนเฉินและตู่กูเฟิงได้ทำข้อตกลงลับบางอย่าง? “

“ข้าสงสัยว่าจะเป็นเช่นนั้น เจี้ยนเฉินได้ฆ่าคนในตระกูลตู่กูไปหลายคนแล้ว ด้วยอารมณ์ของตู่กูเฟิงไม่มีทางที่พวกเขาจะประนีประนอมได้ ต้องมีบางอย่างที่เราไม่รู้”

สำหรับคนของกลุ่มฉินจี๋ พวกเขาเริ่มกระซิบกระซาบกัน

เดินเข้าไปในถ้ำ เจี้ยนเฉินเห็นชาย 4 คนที่ถูกเขาฆ่าซึ่งมาจากตระกูลตู่กู ทันใดนั้นใบหน้าของเขาก็ฝืนยิ้ม ก่อนหน้านี้เขาไม่คิดว่าเรื่องนี้กับตู่กูเฟิงจะทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ ดังนั้นเมื่อเขาต่อสู้กับกลุ่มของตู่กูเฟิง เขาไม่ได้ยั้งมือไว้ ด้วยเรื่องเร่งด่วนเช่นนี้ เจี้ยนเฉินจึงไม่ยอมผ่อนปรนกับพวกเขา ดังนั้นเขาจึงสามารถไล่ตามตู่กูเฟิงทัน ไม่เช่นนั้นมันจะเป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะสามารถทำได้

ตอนนี้ เจี้ยนเฉินอดไม่ได้ที่จะรู้สึกปวดหัว ในสถานการณ์ปัจจุบันมันค่อนข้างยากที่จะอธิบายต่อตู่กูเฟิงว่าเกิดอะไรขึ้น อย่าลืมว่าเขาและตู่กูเฟิงได้จับมือกันแล้วและเป็นสหายกันในตอนนี้ ไม่ใช่ศัตรู

ตู่กูเฟิงรู้อย่างแน่นอนว่าเซียนปฐพีทั้งสี่คนที่เขานำติดตามมานั้นเสียชีวิตด้วยน้ำมือของเจี้ยนเฉิน ราวกับเขารู้ว่าเจี้ยนเฉินกำลังคิดอะไรอยู่ เขาพูดว่า “พวกเขามาจากตระกูลตู่กูและไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับข้าเลย นอกจากนี้พวกเขาเป็นเพียงสมาชิกจากสาขาภายนอก สองคนเป็นสาวกที่ได้รับการยอมรับในตระกูลตู่กูและไม่ใช่สมาชิกหลัก พวกเขาอายุน้อยกว่า 50 ปี ดังนั้นบิดาของข้าจึงจ้างพวกเขาให้เป็นผู้คุ้มกันของข้า”

เมื่อได้ยินคำพูดของตู่กูเฟิง เจี้ยนเฉินก็ถอนหายใจออกอย่างโล่งอก

ตู่กูเฟิงมีรอยยิ้มเล็ก ๆ บนใบหน้าของเขา “ดูเหมือนว่าตัวเลือกของข้าค่อนข้างฉลาด ข้าไม่ได้ติดตามคนผิด เจ้าและหมิงตงเป็นอัจฉริยะที่สวรรค์ส่งเสริมที่ยอดเยี่ยมกว่าข้า ข้าเชื่อว่าถ้าข้าติดตามพวกเจ้าทั้งสอง ข้าจะได้สัมผัสกับสิ่งที่น่าประทับใจยิ่งกว่าประสบการณ์ของข้า”

บางที ! เจี้ยนเฉินพูดอย่างคลุมเครือ

หลังจากนั้นชายสองคนก็บินเข้าไปในถ้ำเพื่อดูฉินจี๋, เทียนมู่หลิงและหญิงสาวสวมชุดเหลืองที่บินไปทั่วบริเวณราวกับพยายามหาสมบัติ ร่างชิเซียงกรานนอนอยู่ในพื้นที่ที่ห่างไกลโดยไม่มีใครสนใจ ในขณะที่ร่างของเจียเต๋อหวูคังถูกนำตัวออกไป

เมื่อพวกเขาเห็นเจี้ยนเฉินและตู่กูเฟิงเดินกลับเข้าไปในถ้ำราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างคนทั้งสองเช่นนั้น ฉินจี๋, เทียนมู่หลิงและหญิงสาวสวมชุดสีเหลืองก็ตกตะลึงราวกับว่าพวกเขาเห็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้เกิดขึ้น พวกเขาตกใจมากจนอดไม่ได้ที่จะหยุดนิ่ง

“เจี้ยนเฉิน พวกเจ้าทั้งสอง …” ฉินจี๋เต็มไปด้วยความสับสนขณะที่เขาจ้องไปที่เจี้ยนเฉินและตู่กูเฟิง พวกเขาสองคนมองไม่เหมือนเคยต่อสู้กันมา

เทียนมู่หลิงมองทั้งคู่และถามว่า “เป็นไปได้หรือไม่ที่เจ้าสองคนไม่ได้ต่อสู้กัน ? “

เจี้ยนเฉินมองไปที่เทียนมู่หลิงอย่างงงงวย “ต่อสู้ ? ทำไมเราถึงต้องต่อสู้ ? “

“เพราะ..” เทียนมู่หลิงพูดไม่ออกในขณะที่นางพยายามหาคำพูดที่เหมาะสม นางไม่สามารถบอกเจี้ยนเฉินได้ “เจ้าเพิ่งฆ่าสี่เซียนปฐพีของตระกูลตู่กู เจ้าและตู่กูเฟิงไม่ใช่ศัตรูกันเช่นนั้นหรือ ? ” นางไม่ได้โง่เขลาขนาดนั้น

เทียนมู่หลิงและฉินจี๋ที่งงนั้นไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างเจี้ยนเฉินและตู่กูเฟิง แต่พวกไม่ได้โง่เขลาที่จะไม่รู้ว่ามีอะไรซ่อนเร้นเกิดขึ้น อย่างไรก็ตามพวกเขาฉลาดมากพอที่จะไม่ถาม

“หืมม มีเรื่องน่าอายบางอย่าง” หญิงสาวสวมชุดสีเหลืองพูดประโยคเดียวด้วยเสียงร้องของนาง

เจี้ยนเฉินหัวเราะด้วยรอยยิ้มที่เขินอาย “ไม่มีอะไรที่น่าละอาย”

จากนั้นใบหน้าของเจี้ยนเฉินก็เริ่มจริงจังขึ้นเมื่อเขามองไปที่ฉินจี๋และเทียนมู่หลิง ก่อนที่เขาจะพูดอะไร ฉินจี๋ได้หยิบเอาแผ่นกระดาษทักษะต่อสู้ขั้นสวรรค์ออกจากแหวนมิติของเขาทันทีและกล่าวก่อนที่เจี้ยนเฉินจะอ้าปากพูดว่า “เจี้ยนเฉิน เราสองคนต่อสู้เคียงข้างกัน ไม่มีคนอื่น สามารถพูดได้ว่าเป็นพวกเดียวกัน แผ่นกระดาษทักษะเหล่านี้ไม่มีประโยชน์สำหรับข้า ดังนั้นข้าจึงมอบให้เจ้า เจ้ามีความต้องการสิ่งเหล่านี้มากกว่าข้า” ฉินจี๋เดินขึ้นไปที่เจี้ยนเฉินมอบหนังสือหนังและแผ่นกระดาษทักษะของเขาให้แก่เจี้ยนเฉิน

การกระทำของฉินจี๋ทำให้ทิ้งเจียนเฉินพูดไม่ออก ด้วยรอยยิ้มที่มีเสน่ห์เขาตอบว่า “อ้า ข้าไม่มีคำพูดใดที่จะอธิบายความรู้สึกขอบคุณของข้า ข้า เจี้ยนเฉินจะจดจำเรื่องนี้ไว้” ด้วยสิ่งนั้น เขารับเอาแผ่นกระดาษทักษะด้วยด้วยความดีใจ

ตู่กูเฟิงได้มอบแผ่นกระดาษทักษะของเขาแก่เจี้ยนเฉินมานานแล้ว ด้วยแผ่นกระดาษทักษะของฉินจี๋ตอนนี้เจี้ยนเฉินมีแผ่นกระดาษทักษะ 17 ใน 19 หน้า นั่นหมายความว่ามีเพียง 2 แผ่นจากเทียนมู่หลิงที่เหลือทิ้งไว้ เขาก็จะมีทุกแผ่นของทักษะการต่อสู้ระดับสวรรค์

เจี้ยนเฉินมองไปที่เทียนมู่หลิงด้วยรอยยิ้มจาง ๆ “พี่เทียนมู่หลิง เป็นไปได้ไหมที่ท่านจะมอบแผ่นกระดาษทักษะ 2 แผ่นนี้ให้ข้า ? “

เมื่อฟื้นจากอาการตกใจจากการเห็นเจี้ยนเฉินและตู่กูเฟิงกลับมาอย่างปลอดภัย เทียนหลิงหลิงหัวเราะขณะที่นางตอบว่า “น้องชาย ถ้าพี่สาวของเจ้าปฏิเสธ เจ้าจะต้องฆ่าพี่สาวคนนี้” ด้วยสิ่งนี้นางคิดว่าการแสดงออกที่น่าสมเพช ทำให้ใครก็ตามที่มองนางต้องสงสาร

เจี้ยนเฉินยิ้มด้วยความอับอาย “พี่เทียนมู่หลิงชอบพูดเล่นกับข้า ข้าไม่มีความคับแค้นใจกับท่าน ทำไมข้าต้องฆ่าท่าน อย่างไรก็ตาม แผ่นกระดาษทักษะทั้งสองแผ่นของท่านไม่มีค่าอะไรเลยและข้าบังเอิญขาดไป 2 แผ่น เป็นไปได้หรือไม่ที่เจ้าไม่ต้องการเห็นทักษะการต่อสู้ระดับสวรรค์นี้หายไปจากโลกนี้และสาบสูญไปชั่วนิรันดร์ ? “

“คำพูดของน้องเจี้ยนเฉินมีความหมายบางอย่างกับพวกมัน ทักษะการต่อสู้ระดับสวรรค์ที่ครบสมบูรณ์ยังคงดึงดูดสายตา ถ้ามันไม่สมบูรณ์ มันจะเป็นการกระทำของอาชญากรที่ป่าเถื่อน” ด้วยเหตุนี้เทียนมู่หลิงจึงจ้องมองเจี้ยนเฉินสายตาที่มีเสน่ห์ในขณะที่แขนหยกสีขาวของนางกดช้า ๆ กับ กระบี่สกปรก ของเจี้ยนเฉินในขณะที่นางหายใจออกช้า ๆ พี่ชาย ด้วยวิธีนี้ ท่านก็ส่งทักษะการต่อสู้ระดับสวรรค์ที่ไม่ครบสมบูรณ์ให้แก่พี่สาวเพื่อทำให้สมบูรณ์ มันเป็นวิธีที่ดีใช่ไหม? แน่นอน พี่สาวของเจ้าจะไม่ปฏิบัติต่อเจ้าอย่างไม่ยุติธรรม”

TL หมายเหตุ:ชื่อของเจี้ยนเฉินในภาษาจีนสามารถทับศัพท์เพื่อหมายถึง กระบี่สกปรก ท่านสามารถเข้าใจเรื่องตลกที่เหลือได้เอง

แขนอีกข้างของเทียนมู่หลิงกดที่ไหล่เจี้ยนเฉินด้วยน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นขณะที่นางเริ่มเหนี่ยวตัวไว้กับเขา ริมฝีปากสีแดงของนางอยู่ห่างจากริมฝีปากของเจี้ยนเฉินหลายเซนติเมตรและด้วยคำพูดแต่ละคำ จะรู้สึกได้ถึงลมหายใจของนางบนริมฝีปากของเขา นี่เป็นความรู้สึกแปลก ๆ ที่แสดงออกถึงเสน่ห์และความเย้ายวน ถ้าไม่ได้มีความมุ่งมั่นของเขาเอง หัวใจของเขาจะต้องวุ่นวาย

เมื่อเจี้ยนเฉินได้ยินคำพูดของนาง สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปในทันที เขาต้องการทักษะการต่อสู้ระดับสวรรค์อย่างยิ่งยวดและเนื่องจากพวกเขายากที่จะได้รับอย่างไม่น่าเชื่อ เขาจะปล่อยมันไปอย่างง่ายดายได้อย่างไร?

การเปลี่ยนแปลงบนสีหน้าของเจี้ยนเฉินได้ถูกสังเกตเห็นโดยเทียนมู่หลิงทันที “ไอ้หยา น้องชายใบหน้าของเจ้าหล่อมากเมื่อก่อน มันจะเกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างรุนแรงได้อย่างไร? พี่สาวของเจ้าแค่ล้อเล่นกับเจ้า ถ้าเจ้าต้องการแผ่นกระดาษทักษะในมือพี่สาวของเจ้า เจ้าต้องตอบรับคำขอของข้า”

“ขออะไร ! ” เจี้ยนเฉินพูดด้วยความเร่งรีบ

” ฮ่าฮ่า ดูเหมือนว่าน้องเจี้ยนเฉินต้องการทักษะการต่อสู้ระดับสวรรค์นี้ ดังนั้นพี่สาวของเจ้าจะไม่ทำให้เจ้าอับอาย คำขอนี้ค่อนข้างง่าย ตราบใดที่เจ้าให้พี่สาวของเจ้าจูบปากแล้วมันก็จะเป็นของเจ้า เป็นอย่างไร? มันไม่ง่ายหรอกหรือ ? ” ริมฝีปากของเทียนมู่หลิงยังห่างจากริมฝีปากเจี้ยนเฉินหลายเซนติเมตรและคำพูดแต่ละคำที่ทำให้ลมหายใจของนางกดกับเจี้ยนเฉินเพื่อให้เกิดอาการคัน

เมื่อได้ยินคำขอ เรียบง่าย ของเทียนมู่หลิง เจี้ยนเฉินก็พูดไม่ออกขณะที่มีเหงื่อออกมาบนใบหน้าของเขา คำพูดของนางชัดเจนทำให้หน้าของเจียนเฉินแดง

” หืมม **! แพศยา*! ไร้ยางอาย ! ” อีกด้านหนึ่งหญิงสาวสวมชุดสีเหลืองจ้องมองเทียนมู่หลิงอย่างรังเกียจขณะที่นางกัดฟันเข้าด้วยกัน เมื่อนางเห็นว่าเทียนมู่หลิงสนิทสนมกับเจี้ยนเฉินมากเพียงใด นางก็รู้สึกอึดอัดใจโดยไม่ทราบสาเหตุ

“ฮ่าฮ่าฮ่า ข้าเกือบจะลืมเรื่องคนรักของน้องชายไปแล้ว ดูสิคนรักของเจ้าเริ่มอิจฉา” เทียนมู่หลิงหัวเราะขณะที่นางขยิบตาที่มีเสน่ห์ให้กับหญิงสาวชุดเหลือง ทำให้หน้าอกของหญิงสาวชุดเหลืองขยับขึ้นและลงด้วยความโกรธก่อนที่เทียนมู่หลิงจะพูดว่า “เจ้าไม่ควรพูดจาไร้เหตุผลเช่นนี้”

เทียนมู่หลิงเป็นผู้เชี่ยวชาญในการทำเช่นนี้ หญิงสาวสวมชุดเหลืองไม่ใช่คู่ต่อสู้ของนาง

“ลืมไปเลย ข้าจำคำพูดของน้องชายได้แล้วตอนนี้ อารมณ์น้องสาวไม่ดีใช่มั้ย มันแย่มาก ! ข้าจะไม่หยอกล้อเจ้าอีกต่อไป น้องชาย หากเจ้าต้องการหน้าทักษะการต่อสู้ระดับสวรรค์ พี่สาวของเจ้าก็จะมอบให้เจ้า เรื่องตลกแบบนี้ไม่ใช่สิ่งที่พี่สาวชอบ” เทียนมู่หลิงยกตัวเองออกจากไหล่ของเจี้ยนเฉินและหยิบแผ่นกระดาษทักษะ 2 แผ่นที่เหลือออกจากเข็มขัดมิติของนาง จากนั้นด้วยการเหลือบมองไปด้านข้าง นางพูดกับเจี้ยนเฉิน “น้องชาย อย่าลืมนะ เจ้าเป็นหนี้ข้า”

เจี้ยนเฉินรีบหยิบสองหน้าที่เหลือและเริ่มรวบรวมหน้าทั้งหมดบนพื้นอย่างรวดเร็ว สำหรับคำสองคำสุดท้ายของเทียนมู่หลิง เขาไม่ได้ให้ความสนใจกับพวกมัน

หญิงสาวสวมชุดสีเหลืองจ้องมองเทียนมู่หลิงอย่างดุดันราวกับว่านางไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าที่จะผ่านางออกเป็นพันชิ้น การเผชิญหน้ากับคนที่พูดจาหยาบคายกับผู้หญิง มันทำให้นางรำคาญจริง ๆ

“หญิงสาวผู้นี้น่าสนใจทีเดียว” เทียนมู่หลิงมองไปที่นางและพึมพำความคิดของนางเองพร้อมกับรอยยิ้มบาง ๆ จากนั้นโดยไม่สนใจเจี้ยนเฉิน นางเริ่มค้นหาถ้ำอีกครั้ง

อีกไม่นานเจี้ยนเฉินได้รวบรวมกระดาษ 19 แผ่นเข้าด้วยกันอย่างสมบูรณ์ ทักษะการต่อสู้ระดับสวรรค์นี้เขียนขึ้นมาจากหนังสัตว์อสูรที่ไม่รู้จัก แต่ในขณะที่มันอ่อนนุ่มอย่างผิดปกติ ความเหนียวของมันก็ชัดเจนมากซึ่งหมายความว่ามันจะไม่เสียหายได้ง่าย

เขียนบนหน้าปกของทักษะการต่อสู้คือคำว่า «ขโมยชะตาสวรรค์» ตัวอักษรตรงหน้า ทำให้เจี้ยนเฉินเริ่มสั่นเทาอย่างมีความสุขในขณะที่มองดูทักษะต่อสู้ทั้งหมด

ขโมยชะตาสวรรค์นี้เป็นทักษะการต่อสู้ระดับสวรรค์ อนุญาตให้ผู้ฝึกเพิ่มความแข็งแกร่งของตัวเองชั่วคราวสามถึงสิบเท่าโดยอัตราของการใช้พลังเซียนของพวกเขาจะเพิ่มขึ้นอย่างเท่าเทียมกัน อัตราความแข็งแกร่งของคนเพิ่มแบบทวีคูณจะสะท้อนให้เห็นว่าพวกเขาใช้พลังเซียนอย่างรวดเร็วเพียงใด

หากความแข็งแกร่งของบุคคลเพิ่มขึ้น 10 เท่า เซียนปฐพีวัฏจักรที่ 6 ก็สามารถต่อสู้กับเซียนสวรรค์และฆ่าเขาได้ โดยธรรมชาตินี่เป็นเพียงการคาดเดาของเจี้ยนเฉิน อย่าลืม เขาไม่เคยต่อสู้กับเซียนสวรรค์ ดังนั้นเขาจะไม่รู้ว่าเซียนสวรรค์นั้นแข็งแกร่งเพียงใด