ตอนที่ 1315 – ความขัดแย้งในตระกูล (1)

ที่จริงแล้วบรรดาเซียนราชาทั้งหมดของทวีปเทียนหยวนได้มารวมตัวกันที่เมืองทหารรับจ้าง มีเพียงเซียนผู้คุมกฎไม่กี่คนเท่านั้นที่สามารถหลีกเลี่ยงเรื่องนี้ได้ชั่วคราว ผู้คนจำเป็นต้องมีระดับอย่างน้อยเซียนราชาเพื่อรับมือกับการคุกคามของต่างโลก เซียนผู้คุมกฎไม่แตกต่างจากไพร่พลชั้นเลวต่อหน้าเซียนราชาและเซียนจักรพรรดิ

แม้ว่าจะมีเซียนผู้คุมกฎมากกว่าเซียนราชาในทวีปเทียนหยวน แต่พวกเขาก็มีจำนวนจำกัด หากพวกเขามีทางเลือก พวกเขาจะไม่ยอมให้เซียนผู้คุมกฎตายอย่างไม่ได้อะไรเพราะพวกเขาเป็นอนาคตของทวีป

ผู้คนกว่าสามสิบคนที่มีอายุต่างกันมารวมตัวกันที่ห้องโถงบรรพบุรุษของตระกูลผู้พิทักษ์เจียงหยาง

พวกเขาทั้งหมดเป็นเซียนผู้คุมกฎและบางคนก็มาถึงชั้นสวรรค์ที่ 9 พวกเขาอยู่ห่างเพียงไม่กี่ก้าวจากการเป็นเซียนราชา

เซียนผู้คุมกฎชั้นสวรรค์ที่ 9 ผู้ชราและสง่างามกล่าวกับกลุ่มว่า “ทุกคน ข้าได้เชิญพวกเจ้ามาที่นี่ในวันนี้เพื่อพูดคุยเรื่องสำคัญ สิ่งนี้ไม่เพียงเกี่ยวข้องกับศักดิ์ศรีของเราเท่านั้น แต่ยังเชื่อมโยงกับศักดิ์ศรีและสถานะที่เราควรมีในฐานะตระกูลผู้พิทักษ์”

ชายชราคือเจียงหยางชิงยี ผู้ที่มีชื่อเสียงที่สุดในสาขาชิงนอกเหนือจากผู้อาวุโสสูงสุด ไม่เพียงเป็นเพราะระดับการบ่มเพาะของเขาเท่านั้น แต่เป็นเพราะพรสวรรค์ของเขาด้วย เขาเป็นหนึ่งในเซียนผู้คุมกฎไม่กี่คนที่สามารถเข้าใจทักษะการต่อสู้ระดับเซียน ในเวลาเดียวกันเขาก็ย่างเท้าเข้าสู่ขอบเขตของเซียนราชาและจะกลายเป็นผู้อาวุโสสูงสุดคนที่สี่ของสาขาชิงในไม่ช้า

ไม่มีเซียนผู้คุมกฎคนใดจากสาขาชิงและหยวนพูดอะไรเลย พวกเขามองไปที่เจียงหยางชิงยี เขากลายเป็นแกนหลักของตระกูลในความรู้สึกที่คลุมเครือในขณะนี้เนื่องจากผู้อาวุโสสูงสุดไม่ปรากฏตัว

เจียงหยางชิงยีหยุดและมองไปรอบ ๆ เขากลายเป็นคนที่เคร่งเครียดมากและจากนั้นก็พูดว่า” ข้าคิดว่าพวกเจ้าบางคนรู้แล้วว่าข้าจะพูดอะไรต่อไป ถูกต้องมันจะเกี่ยวข้องกับสาขาซูที่แยกตัวออกจากตระกูลผู้พิทักษ์ ตั้งแต่สมัยโบราณสาขาทั้งสามล้วนแต่เป็นตระกูลเดียวกัน แต่ผู้คนในสาขาซูได้แตกหักกับเราเรื่องผลไม้เซียนและยังร่วมมือกับสัตว์อสูรเพื่อผนึกโลกใบเล็กของเรา เราเป็นหนึ่งในสิบตระกูลผู้พิทักษ์ ดังนั้นเราเคยประสบกับความอัปยศเช่นนี้มาโดยไม่ทำอะไรตั้งแต่เมื่อไหร่ ? ด้วยเหตุนี้เราจึงไม่สามารถปล่อยเรื่องนี้ไปได้ ผู้อาวุโสสูงสุดเดินทางไปเมืองทหารรับจ้างเพื่อทำเรื่องสำคัญ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ว่าง นี่คือเหตุผลที่เราต้องดำเนินการเป็นการส่วนตัวเพื่อฟื้นคืนศักดิ์ศรีของตระกูล”

“เจียงหยางชิงยี เจ้าวางแผนที่จะสร้างปัญหาให้กับตระกูลเจียงหยางในเมืองลอร์หรือ ? เราจะทำอย่างไรถ้าเราเจอสัตว์อสูรทั้งสาม ? เรารับมือกับพวกเขาไม่ได้” ชายชราอีกคนหนึ่งซึ่งเป็นเซียนผู้คุมกฎชั้นสวรรค์ที่ 9 เช่นกันถาม

เจียงหยางชิงยียิ้มอย่างลึกลับและกล่าวว่า “นั่นไม่จำเป็นต้องเป็นเรื่องจริง เราไม่ได้มองหาปัญหา แต่แก้ไขปัญหาภายในตระกูลของเรา รับคนของสาขาซูเพื่อกลับมายังตระกูลผู้พิทักษ์ของเรา สาขาซูจะไม่สามารถที่จะออกได้อย่างง่ายดายเพียงเพราะพวกเขาต้องการที่จะออก เจ้าไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับสัตว์อสูรทั้งสาม ตามที่ข้ารู้จริง ๆ แล้วบรรดาเซียนราชาทั้งหมดได้รวมตัวกันในเมืองทหารรับจ้าง ดังนั้นสัตว์อสูรทั้งสามจึงไม่มีข้อยกเว้นเช่นกัน ตระกูลเจียงหยางในเมืองลอร์ไม่มีเซียนราชาเฝ้าดูพวกเขา พวกเขามีสหายเก่าเพียงไม่กี่คนที่เรารู้จัก”

“เจียงหยางชิงยีพูดถูกต้องแล้ว เราได้ถูกผนึกในโลกใบเล็กมาเป็นเวลานานแล้ว เราจะปล่อยให้เรื่องนี้ผ่านไปโดยไม่พูดหรือทำอะไรได้อย่างไร ? มิฉะนั้นผู้คนก็จะดูถูกพวกเรา” ชายวัยกลางคนในชุดเสื้อคลุมสีแดงพูดเพิ่มอย่างไร้อารมณ์ เขาเป็นเซียนผู้คุมกฎจากสาขาหยวน ซึ่งปัจจุบันอยู่ที่ขั้นสูงสุดของชั้นสวรรค์ที่ 8

เซียนผู้คุมกฎคนอื่น ๆ เห็นได้ชัดว่าไม่มีอะไรจะพูดในตอนนี้เพราะว่าตัวแทนของทั้งสองสาขาได้ตกลงกันดังนั้นส่วนที่เหลือเห็นด้วยกับคำแนะนำของเจียงหยางชิงยี พวกเขาถูกขังอยู่ในโลกใบเล็กเหมือนนักโทษตั้งแต่ไม่กี่วันที่ผ่านมา พวกเขาโกรธมาก สิ่งที่พวกเขาขาดไปคือคนที่ริเริ่มทุกสิ่ง

ตระกูลเจียงหยางยังคงสงบสุขเหมือนเดิมในเมืองลอร์ มีเพียงคนจากตระกูลสันโดษที่อยู่ใกล้เคียงไม่กี่คนหรือตระกูลโบราณที่มาเยี่ยมพวกเขา เนื่องจากตระกูลเจียงหยาง แม้แต่สถานะของอาณาเกอซุนก็เพิ่มขึ้น พวกเขากลายเป็นอาณาจักรที่มีชื่อเสียงมากกว่าอาณาจักรที่ยิ่งใหญ่ทั้งแปดอาณาจักร

แม้ว่าอำนาจโดยรวมของอาณาจักรจะไม่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว แต่สถานะของมันก็แตกต่างไปจากเมื่อก่อน

ทันใดนั้น ท้องฟ้าเหนือตระกูลที่สงบสุขเริ่มบิดเบี้ยวอย่างรุนแรง ประตูมิติเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว ก่อนที่ผู้คนจะปรากฏตัวขึ้น การปรากฏตัวครั้งใหญ่ก็พุ่งออกมาราวกับคลื่นยักษ์ซัดไปทั่วทั้งภูมิภาคและกลืนกินเมืองลอร์ทั้งหมด

ไม่นานหลังจากนั้นเซียนผู้คุมกฎก็หลั่งไหลออกมาจากประตูมิติ มีทั้งหมด 30 คน พวกเขาทั้งหมดลอยสูงขึ้นไปในอากาศเหนือตระกูลเจียงหยางที่อยู่ข้างใต้พวกเขา

พวกเขาเป็นเซียนผู้คุมกฎจากสาขาหยวนและสาขาชิง พวกเขาผ่านประตูมิติในตระกูลโดยไม่จำเป็นต้องมีเซียนราชา

ประชาชนทุกคนในเมืองรู้สึกถึงการมาถึงของพวกเขาเพราะการปรากฏตัวของเซียนผู้คุมกฎสามสิบกว่าคนนั้นมีพลังมากเกินไปจนเกินกว่าการปรากฏตัวของเซียนราชาคนเดียว มันทำให้อากาศรอบตัวและก้อนเมฆปั่นป่วนเมื่อพลังงานของโลกถูกส่งออกมาอาละวาด มันเตือนทุกคนในเมือง

เซียนผู้คุมกฎในบริเวณที่ต้องห้ามของตระกูลเจียงหยางรู้สึกว่าผู้คนมาด้วยเจตนาร้าย พวกเขาบินขึ้นไปบนท้องฟ้าโดยเร็วที่สุด เซียนผู้คุมกฎทุกคนจากสาขาซูเคลื่อนไปพบกันกับสาขาหยวนและชิงในอากาศ พวกเขาดูพวกสาขาหยวนและสาขาชิงด้วยความโกรธ

” เป็นเจ้า ! ” ” เจ้ามาทำไม ? ” ชายชราเซียนผู้คุมกฎชั้นสวรรค์ที่ 9 จากสาขาซูได้สอบถามเสียงเครียด พวกเขาได้ตัดความสัมพันธ์กับสาขาทั้งสองเมื่อนานมาแล้วดังนั้นพวกเขาจึงไม่เกี่ยวข้องกันอีกต่อไป

เจียงหยางชิงยียิ้มอย่างเย็นชา ตระกูลเจียงหยางในเมืองลอร์เดิมทีเป็นตระกูลสาขาของตระกูลผู้พิทักษ์ของเรา ดังนั้นเราจึงเห็นได้ชัดว่าสามารถมาและไปได้ตามที่เราต้องการ เราจำเป็นต้องมีเหตุผลด้วยหรือ ? ”

“ช่างเป็นเรื่องน่าตลก! ตระกูลเจียงหยางแห่งเมืองลอร์ก่อตั้งขึ้นโดยนายของข้า เจียงหยางซูหยุนคงซึ่งเป็นคนเดียวดาย ตอนนี้เจ้านายคนนั้นไม่ได้เป็นสมาชิกของตระกูลผู้พิทักษ์อีกต่อไปแล้ว ตระกูลเจียงหยางของเมืองลอร์ไม่ได้มีความสัมพันธ์กับตระกูลผู้พิทักษ์ไม่ว่าจะในทางใดทางหนึ่ง ลุงเจียงบินขึ้นมาจากด้านล่างในชุดพ่อบ้าน เขาพูดอย่างแข็งขัน

เขาได้เรียนรู้มาแล้วว่าเจียงหยางชิงหยุนต้องการนำผลไม้เซียนจากนายน้อยสี่ ดังนั้นเขาจึงทำให้สาขาอีกสองแห่งต่อสู้กับสาขาซู เป็นผลให้เขาไม่มีทัศนคติที่ดีต่อของตระกูลผู้พิทักษ์เจียงหยาง บวกกับความจริงที่ว่าเขาเป็นเซียนผู้คุมกฎในขณะนี้เขายืนอยู่ในระดับที่เท่าเทียมกับผู้คนที่นั่น เห็นได้ชัดว่าเขามีความมั่นใจที่จะพูด