ตอนที่ 327 – สิ้นสุดการแข่งขันการเอาชีวิตรอด

ในส่วนที่เกี่ยวกับข้อมูลนี้ เจี้ยนเฉินก็ตกตะลึงอย่างแท้จริง หวงหลวนและตู่กูเฟิงต่างก็มาจากตระกูลใหญ่ที่มีบรรพบุรุษเป็นเซียนผู้คุมกฎอยู่ในฐานะผู้ดูแลและอยู่ในตำแหน่งสูงในตระกูล ดังนั้นพวกเขาจึงรู้เรื่องเหล่านี้พอสมควร ในขณะที่หมิงตงเกิดในหมู่บ้านเล็ก ๆ แต่เป็นเพราะเซียนผู้คุมกฎที่ลึกล้ำที่อาศัยอยู่ในเทวสถานลอยฟ้ามีความสัมพันธ์กับหมิงตง เขาก็สามารถที่จะเรียนรู้เคล็ดลับหลายอย่างที่ทำให้เขาเป็นคนที่มีความรู้เหมือนกับหวงหลวนและตู่กูเฟิง

พวกเขาทั้งสามยังคงเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับความลับของเซียนผู้คุมกฎอย่างต่อเนื่อง ทำให้เจี้ยนเฉินไม่เพียงเข้าใจ แต่ยังจำแนกความแข็งแกร่งของพวกเขาได้

จำนวนพลังงานทั้งหมดที่สะสมภายในโครงกระดูกของเซียนผู้คุมกฎนั้นสามารถถูกดูดซับโดยผู้ฝึกตนเพื่อการบ่มเพาะ อย่างไรก็ตาม มีเพียงเซียนสวรรค์เท่านั้นที่จะแข็งแกร่งพอที่จะดึงพลังงานออกจากโครงกระดูกของเซียนผู้คุมกฎได้ เนื่องจากพลังงานของเซียนผู้คุมกฎนั้นมีความเข้มข้นเกินไป

นอกจากนั้น ยุทธภัณฑ์ผู้คุมกฎก็มีความลับที่น่าตกใจอยู่ภายใน เซียนผู้คุมกฎที่เสียชีวิตในด้วยการนั่งตายจะสามารถฟื้นคืนชีพได้ด้วย นี่เป็นเหมือนนิทานอาหรับราตรีที่ไม่มีใครเคยเห็นมาก่อน แม้ว่าจะมีเพียงเซียนผู้คุมกฎที่อยู่ในขั้นสวรรค์ที่ 9 เท่านั้นที่จะสามารถตัดการเชื่อมต่อกับอาวุธเซียนของพวกเขาได้ แต่ตำนานที่เหลือนั้นไม่มีอะไรมากไปกว่านั้นเว้นแต่จะมีความลับที่มนุษย์ทั่วไปไม่รู้

ข้อมูลทั้งสองเรื่องนี้ทำให้ เจี้ยนเฉินต้องคิดมาก เขารู้สึกอย่างแท้จริงว่าโลกนี้แปลกเกินไปและแตกต่างจากโลกดั้งเดิมที่เขาเคยอาศัยอยู่

ตู่กูเฟิงหยิบหนังสือที่ไม่รู้จักออกมาจากแหวนมิติของเขาแล้วส่งมอบให้กับเจี้ยนเฉิน “นี่คือทักษะการต่อสู้ระดับสวรรค์ แต่มีเพียงบุคคลที่มีคุณสมบัติธาตุน้ำเท่านั้นที่จะสามารถฝึกมันได้ มันไม่มีประโยชน์สำหรับข้า ดังนั้นเจ้าควรจะเอามันไป”

เมื่อได้ยินดังนั้น ดวงตาของเจี้ยนเฉินก็เป็นประกายเช่นกัน เขาหยิบหนังสือเล่มนั้นขึ้นมาดูเนื้อหา เขาต้องการทำให้แน่ใจด้วยตัวเองว่ามันเป็นทักษะการต่อสู้อย่างแท้จริงสำหรับผู้ฝึกตนธาตุน้ำเท่านั้น

หันไปหาหวงหลวน เขาพูดว่า” ถ้าข้าจำไม่ผิด เจ้าก็มีธาตุน้ำ ทักษะการต่อสู้ระดับสวรรค์นี้เหมาะสำหรับเจ้า”

เมื่อมองดูทักษะการต่อสู้ นางก็โยนมันกลับไปที่เจี้ยนเฉิน” ทักษะการต่อสู้ระดับสวรรค์ของข้าสูงกว่าทักษะนี้ ข้าไม่ต้องการมัน”

“เจ้าเรียนทั้งคู่ไม่ได้หรือ ? ” เจี้ยนเฉินถาม

หวงหลวนจ้องมองเจี้ยนเฉินราวกับเป็นตัวประหลาด “ทักษะการต่อสู้ระดับสวรรค์เป็นทักษะการต่อสู้ที่สูงที่สุดในทวีป ทักษะการต่อสู้ระดับสวรรค์แต่ละอย่างลึกซึ้งเป็นอย่างมากทำให้คนทั่วไปจะไม่สามารถเข้าใจทักษะการต่อสู้ระดับสวรรค์ได้ทั้งหมดในชั่วชีวิตของพวกเขา ไม่ได้หมายความว่าการเรียนรู้ทักษะการต่อสู้มากขึ้นนั้นจะดี แม้ว่าจะต้องเรียนรู้ทักษะการต่อสู้ระดับสวรรค์หลายอย่าง พวกเขาก็คงจะไม่เก่งไปกว่าคนที่เชี่ยวชาญเพียงวิชาเดียว ดังนั้นเราควรพยายามฝึกฝนทักษะการต่อสู้ระดับสวรรค์อย่างเต็มที่และไม่ต้องเสียเวลาเรียนรู้ทักษะการต่อสู้ระดับสวรรค์อันอื่นอีก มันเป็นการสูญเสียพลังงานและสูญเสียความก้าวหน้าไปอีกขั้น”

เมื่อได้ยินเหตุผลของนาง เจี้ยนเฉินก็โต้เถียงไม่ได้ เขาเก็บทักษะการต่อสู้เข้าไปเพราะเขาไม่ได้ใช้มันในตอนนี้ มันจะเป็นประโยชน์เมื่อกลุ่มทหารรับจ้างอัคนีขยายตัวในอนาคต

เจี้ยนเฉินเอาแหวนมิติของเจียเต๋อหวูคังและชิเซียงกรานออกมา เขานำป้ายออกมาจากแหวนมิติ พวกมันส่งเสียงกระทบกันขณะวางลงมาบนโต๊ะ ด้วยการประเมินแบบคร่าวๆมีป้ายทั้งหมดประมาณ 2,000 อัน

” หมิงตง เจ้าหายไปนาน ป้ายเหล่านี้จำเป็นต่อการเดินหน้าต่อไป” เจี้ยนเฉินพูดกับเขา

หมิงตงกล่าวด้วยท่าทางที่มีความสุข เยี่ยมมาก! ข้าขาดป้ายเหล่านี้จริง ๆ ตอนนี้ป้ายหายากมาก เราได้พบกับคนหลายคนบนท้องถนนอยู่แล้ว แต่ป้ายของพวกเขาถูกยึดครองโดยคนอื่นแล้วทำให้ข้ามีป้ายราว ๆ 100 อันเท่านั้น หมิงตงเริ่มนำป้ายบางส่วนใส่เข้าไปในแหวนมิติของเขา

“นี่น่าจะเพียงพอแล้ว ป้าย 500 อันควรเพียงพอที่จะให้ข้าได้ไปต่อ” หมิงตงพูดในขณะที่เขารับป้ายไป 400 อัน

“นั่นอาจจะไม่เพียงพอ หากเจ้าต้องการไปต่อเจ้าจะต้องมีป้ายอย่างน้อย 1,200 อันเนื่องจากจำนวนผู้เข้าร่วมมีมากกว่าที่เจ้าคิด ข้าเดาได้แค่ว่ามีคนอย่างน้อย 500,000 คนในรอบนี้” ตู่กูเฟิงกล่าว

เจี้ยนเฉินตกใจอย่างมาก เขาไม่ได้คิดว่าจะมีจำนวนผู้เข้าร่วมมากขนาดนั้น เขาคิดว่าอย่างมากก็จะมีเพียง 200,000 คนที่จะเข้าร่วม

หมิงตงรับป้ายอีกกอง เพื่อความปลอดภัยตอนนี้เขามีป้าย 1,500 อันซึ่งควรรับประกันได้ว่าเขาจะอยู่ใน 500 อันดับแรก จำนวนป้ายของเจี้ยนเฉิน, หวงหลวนและตู่กูเฟิงนั้นเกินจำนวนนั้นมาก ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ได้คิดถึงป้ายเหล่านี้เลย

จากนั้นเจี้ยนเฉินก็เรียก ฉินเซียว ฉินเจว๋ ศิษย์พี่อันและหยุนเจิ้งมารวมกันเพื่อที่จะแบ่งป้ายที่เหลือออกจากกัน

“ข้ามาเพื่อทำหน้าที่เป็นผู้คุ้มกันให้กับฉินเซียวเท่านั้น ข้าจะไม่เข้าร่วมรอบชิงชนะเลิศ” ฉินเจว๋ซึ่งปกติจะอยู่เงียบ ๆ พูดขึ้น ในขณะที่เขามอบป้ายที่เขามีให้กับคนอื่น ๆ

“ข้ามาเพื่อมีส่วนร่วมในภารกิจเพื่อหาประสบการณ์ตามบิดาของข้า ข้าจะไม่เข้าร่วมรอบชิงชนะเลิศเช่นกัน ด้วยความแข็งแกร่งในปัจจุบันของข้าการเข้าร่วมจะสิ้นสุดลงด้วยความตายของข้าเท่านั้น” ฉินเซียวพูด

เจี้ยนเฉินหันมามองที่ศิษย์พี่อันและหยุนเจิ้ง แม้ว่าเขาจะรู้จักทั้งสองเป็นเวลาไม่นาน แต่ทั้งคู่ก็เดินทางร่วมกันมากับเจี้ยนเฉิน ดังนั้นเจี้ยนเฉินจะไม่ทำผิดต่อพวกเขา

หยุนเจิ้งและศิษย์พี่อันได้ปรึกษากันชั่วระยะเวลาหนึ่ง ก่อนที่หยุนเจิ้งจะหันหลังและมอบป้ายของเขาให้แก่ศิษย์พี่อัน

“ความแข็งแกร่งของศิษย์พี่อันนั้นสูงกว่าของข้า และเขาก็มีธาตุดินด้วย เขายังช่วยชีวิตข้าไว้หลายครั้ง ดังนั้นข้าจะให้โอกาสเขา” หยุนเจิ้งพูด

หลังจากที่ได้รับป้ายแล้ว เจี้ยนเฉินก็นำแกนอสูรระดับ 5 สี่อันมอบให้แก่ศิษย์พี่อันและหยุนเจิ้งเป็นรางวัลสำหรับการปกป้องถ้ำ

“ตอนนี้เราทุกคนมีป้ายเพียงพอ สิ่งที่เหลือคือการรอ หลังจากผ่านไปสองสามวัน ในที่สุดเราก็จะสามารถออกจากสถานที่ปีศาจนี้ได้ พวกเราทุกคนต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมากในหนึ่งปีนี้ ดังนั้นพวกเราทุกคนควรมีความสุขในตอนนี้ ! ขออนุญาตให้ข้าใช้สิ่งนี้เพื่อสร้างความบันเทิงให้แก่ทุกคน ! ” หมิงตงหัวเราะขณะที่เขาหยิบซากสัตว์อสูรขนาดยักษ์ออกมาจากแหวนมิติของเขา ทำให้กระโจมโป่งออกมาด้านนอก

“สวรรค์ เจ้าฆ่าแม้แต่สิงโตอัสนีม่วง ? ” ฉินเจว๋และศิษย์พี่อันร้องออกมาด้วยความประหลาดใจ ขณะที่พวกเขาจ้องไปที่ซากที่เต็มไปด้วยเลือดของสิงโตอัสนีม่วง

นอกเหนือจากเจี้ยนเฉิน, ตู่กูเฟิงและหวงหลวน ทุกคนไม่ทราบถึงความแข็งแกร่งของหมิงตง ฉินเซียวและฉินเจว๋ต่างก็เชื่อว่าหมิงตงเป็นเซียนผู้เชี่ยวชาญพิเศษคนเดียวกันกับที่พวกเขารู้จักเมื่อปีที่แล้ว

หมิงตงยิ้มอย่างมีความสุขในขณะที่เขาหัวเราะ “สิงโตอัสนีม่วงตัวนี้เป็นสัตว์อสูรที่ค่อนข้างจะแปลก ข้ามั่นใจว่ามันจะกลายเป็นสัตว์อสูรกลายพันธุ์ ความแข็งแกร่งของมันอยู่ในระดับสูงสุดแล้วสำหรับสัตว์อสูร ระดับ 5 และไม่อ่อนแอไปกว่าความแข็งแกร่งของเซียนปฐพี ถ้าไม่ใช่เพราะมันบาดเจ็บหนักแล้ว ข้าจะไม่สามารถฆ่ามันได้อย่างง่ายดายเหมือนที่ข้าทำ อย่างไรก็ตามการขุดตามลิ่นจักรพรรดิที่บ้าคลั่งนั้นช่างไกลเกินกว่าความสามารถ มันจึงหลบหนีไปได้ แต่ข้าก็ยังสามารถทำให้เราได้ลิ้มรสและเพลิดเพลินไปกับเนื้อสัตว์อสูรระดับสูงและผลประโยชน์ที่ดีมากมาย ! “

หลังจากออกจากกระโจม เจี้ยนเฉินเริ่มดูสิ่งของที่เขานำมาจากช่องลับในถ้ำด้วยตัวของเขาเอง ก่อนที่ถ้ำของอมตะจะถล่มตัวลงมา เขาสามารถคว้าทักษะการต่อสู้ระดับปฐพี 3 ทักษะ วิธีการบ่มเพาะระดับปฐพี 4 อย่าง ขวดหยกสีขาวหลายขวดที่มีกลิ่นสมุนไพรที่ยอดเยี่ยมและสิ่งที่มีค่าสองสามอย่างที่ค่อนข้างไร้ประโยชน์ นอกจากนี้ยังมีเม็ดยาพลังเซียนธาตุแสงที่ทำให้เจี้ยนเฉินตกตะลึงตั้งแต่ยาพลังเซียนธาตุแสงมีความบริสุทธิ์ในยาเม็ดเหล่านี้มีมากกว่ายาของเขาเอง

“เม็ดยาเหล่านี้มีเอกลักษณ์ ข้าพนันได้เลยว่าสิ่งนี้เป็นสิ่งที่เซียนผู้คุมกฎค้นพบ” เจี้ยนเฉินคิด

จากนั้นเจี้ยนเฉินหยิบกล่องสีม่วงและสีทองออกมาแล้วเปิดขึ้นอย่างช้า ๆ ซึ่งเผยให้เห็นขนสีขาวขนาดเล็กที่อยู่ภายใน

เจี้ยนเฉินดึงขนออกจากกล่องเบา ๆ ก่อนที่จะรู้สึกว่าหัวใจของเขาเต้นไม่เป็นจังหวะ ทันใดนั้นเขาหยิบขนสีขาว 2 ชิ้นออกจากแหวนมิติของเขาเอง ขน 3 ชิ้นนี้มีขนาดและสีเหมือนกัน จนดูเหมือนว่าพวกมันเกือบจะเหมือนกัน

ในบรรดาขนทั้งสามชิ้นนี้เป็นของที่ระลึกที่ไป่หยุนเทียนให้กับเจี้ยนเฉิน ซึ่งเป็นของขวัญอำลาของนางที่ให้กับเขาซึ่งเป็นของสืบทอดมาจากตระกูลของนาง

“ขนเหล่านี้มีความลับอะไรซ่อนอยู่?” เจี้ยนเฉินถือขนสามชิ้นด้วยความสับสน เจี้ยนเฉินคิดค้นหาในเรื่องนี้หลายครั้ง แต่เขาก็ไม่เคยพบคำตอบ

เจี้ยนเฉินรู้ว่าไม่มีทางที่เขาจะสามารถค้นหาความลึกลับที่อยู่เบื้องหลังเศษขนเหล่านี้ ดังนั้นเขาจึงไม่เคยลอง ทำให้แน่ใจว่าขนทั้งสามชิ้นอยู่ด้วยกัน เขาเก็บไว้ในแหวนมิติของเขาอีกครั้ง

ในอีกสองสามวันต่อมา เจี้ยนเฉินและกลุ่มยังคงว่างงานอย่างไร้กังวล ด้วยความแข็งแกร่งของกลุ่มก็เพียงพอที่จะป้องกันไม่ให้ใครเข้ามายังกระโจมของพวกเขา ดังนั้นในอีกไม่กี่วันข้างหน้าพวกเขาก็อยู่ในค่ายอย่างสงบ ทุกวันพวกเขาจะกินอาหาร 3 มื้อจากเนื้อของสิงโตอัสนีม่วง ในขณะที่รอการแข่งขันให้จบลง

เจี้ยนเฉินไม่ได้ว่างในช่วงเวลานี้ นอกเหนือจากมื้ออาหาร เขาจะใช้เวลาอยู่กับตัวเองในกระโจมของเขาเพื่อศึกษาทักษะการต่อสู้ระดับสวรรค์ที่เขาพบในถ้ำนั่นคือขโมยชะตาสวรรค์ ทักษะการต่อสู้นี้สามารถเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับตัวเอง – เป็นสิ่งที่เจี้ยนเฉินพบว่ามีประโยชน์อย่างไม่น่าเชื่อ

ในเวลานี้คนหลายคนเจอกลุ่มของเจี้ยนเฉิน แต่พวกเขาได้แต่มองกลุ่มจากระยะไกลได้เท่านั้น ไม่มีแม้แต่คนเดียวที่กล้ารบกวนพวกเขาและกลัวว่าถ้าพวกเขาทำให้กลุ่มเจี้ยนเฉินขุ่นเคือง พวกเขาก็จะถูกฆ่าเสียชีวิต

เมื่อเหลือเพียง 3 วันในการแข่งขันได้มีข่าวลือที่ไม่ดีเกิดขึ้น ขึ้นไปทางเหนือ มีชายสามคนที่แข็งแกร่งเป็นพิเศษกำลังถูกพูดถึง แต่ละคนเป็นผู้ใช้พลังเซียนธาตุแสง พลังเซียนประเภทนี้ไม่ค่อยจะพบเห็นได้บ่อยนัก แต่ผู้ใช้พลังเซียนธาตุแสงเหล่านี้ถูกเรียกว่านักรบธาตุแสงโดยส่วนใหญ่และมีบางส่วนที่เรียกว่าผู้อมตะ

นั่นเป็นเพราะหากหนึ่งในนั้นต้องรักษาอาการบาดเจ็บ พวกเขาก็สามารถรักษาตัวเองได้อย่างรวดเร็ว ภายในการสู้รบหากไม่มีใครสามารถฆ่าพวกเขาได้ในการโจมตีเพียงครั้งเดียวมันก็ยากที่จะฆ่าพวกเขา

นักรบธาตุแสงสามารถใช้พลังเซียนธาตุแสงเพื่อรักษาอาการบาดเจ็บเหมือนเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสง แต่สิ่งที่แตกต่างเกี่ยวกับพวกเขาคือพวกเขาสามารถรักษาตัวเองได้เท่านั้นและไม่สามารถรักษาบาดแผลของคนอื่น

เมื่อชายสามคนที่มีความสามารถในการใช้พลังเซียนธาตุแสงปรากฎขึ้น มันทำให้ทุกคนซุบซิบขึ้นในทันที นั่นเป็นเพราะพลังเซียนธาตุแสงเป็นสิ่งที่หาได้ยากอย่างไม่น่าเชื่อในทวีป ในช่วงเวลาสั้น ๆ ทุกคนเริ่มเปรียบเทียบกับ 3 คนนี้กับห้าจอมยุทธ และเริ่มมีข่าวลือแพร่กระจาย

คนผู้หนึ่งได้กล่าวว่าพวกเขาได้เห็นนักรบธาตุแสง คนหนึ่งตัดหัวสัตว์อสูรระดับ 5 ออกมา

อีกคนบอกว่าพวกเขาเห็นนักรบธาตุแสงฆ่าเซียนปฐพีนับสิบคน

ไม่ว่าจะมีข่าวลือใดก็ตาม แต่ไม่มีสักคนที่พูดถึงเรื่องนี้อย่างโจ่งแจ้ง

เมื่อเขาได้ยินข่าวลือเรื่องทั้งสามนี้แม้แต่เจี้ยนเฉินก็รู้สึกกดดันบางอย่าง นั่นเป็นเพราะในทวีปเทียนหยวนที่มีขนาดใหญ่เขาได้เดินทางไปยังสถานที่ต่าง ๆ และได้พบกับผู้คนมากมาย แต่สำหรับคนที่มีพลังเซียนธาตุแสง นี่เป็นครั้งแรกที่พบเพราะมีผู้ใช้พลังเซียนธาตุแสงไม่มาก

สามวันผ่านไปอย่างรวดเร็ว วันนี้เป็นวันที่การแข่งขันการเอาชีวิตรอดได้สิ้นสุดลง

เจี้ยนเฉินและคนอื่น ๆ ได้เก็บกระโจมกันแล้วนั่งรอบนพื้นเพื่อรอ หลังจากครึ่งวันสถานที่ที่สว่างก่อนหน้านี้มืดลงก่อนที่ท้องฟ้าจะพลันมีสีขี้เถ้า ในช่วงเวลาต่อไปพลังงานจำนวนมากก็เริ่มพุ่งทะลุท้องฟ้าเพื่อทำลายล้างมัน

ในขณะที่เป็นท้องฟ้าเปลี่ยนเป็นเข้มขึ้นเรื่อย ๆ พื้นที่ทั้งหมดเริ่มที่จะมืดมนมากขึ้น พลังงานที่บ้าคลั่งในท้องฟ้ายังคงก่อให้เกิดความวุ่นวายในท้องฟ้า ก่อนที่ท้องฟ้าจะแตกในที่สุดราวกับว่ามีใครบางคนทำลายมัน

รอยแตกบนท้องฟ้ายังคงขยายตัวอย่างต่อเนื่อง ก่อนที่จะเต็มไปทั่วสถานที่ ตอนนี้สถานที่ทั้งหมดมืดสนิทโดยมองไม่เห็นแสงใด ๆ ไม่สามารถมองเห็นแม้แต่ดาวดวงเดียวซึ่งทำให้ทุกคนรู้สึกกดดันเล็กน้อย

ทันใดนั้นพลังที่มีแรงดึงดูดมหาศาล จนรู้สึกได้แม้แต่เจี้ยนเฉินก็รู้สึกว่าเขาไม่สามารถต้านทานได้

ดูเหมือนว่าโลกนี้กำลังจะล่มสลายเมื่อสถานที่นั้นมืดมนลง เจี้ยนเฉินไม่สามารถบอกได้ว่าเกิดอะไรขึ้นอีกต่อไป แต่เขารู้สึกได้ถึงพลังงานที่แข็งแกร่งอย่างไม่น่าเชื่อกำลังยกเขาขึ้นไปในอากาศ

……

ประมาณ 20 ชั่วลมหายใจที่เข้ามาในความมืด ในที่สุดมันก็แตกก่อนที่โลกจะกลับมาปรากฏตัวตามปกติ ความแตกต่างก็คือไม่สามารถมองเห็นคนแม้แต่คนเดียว ทุกคนถูกขนย้ายไปจากที่นี่

ทันใดนั้นมีพลังงานแปลก ๆ อยู่เต็มอากาศในขณะที่ศพของผู้เข้าแข่งขันเริ่มค่อย ๆ จางหายไป