ตอนที่ 387: พลังบรรพกาล

**เปลี่ยนพลังโกลาหล เป็นพลังบรรพกาลค่ะ**

ตอนนี้จิตวิญญาณกระบี่สีฟ้าและสีม่วงอยู่ในร่างมนุษย์และสามารถพูดได้ เจี้ยนเฉินจึงสามารถสื่อสารกับพวกเขาได้อย่างง่ายดาย มันไม่ยากเหมือนเมื่อก่อนที่พวกเขาต้องการใช้กระแสจิต เจี้ยนเฉินถามคำถามมากมายที่เขาไม่เข้าใจและเริ่มแก้ปัญหาที่เขามี อย่างน้อยที่สุด สิ่งที่สำคัญที่สุดที่เขาเรียนรู้ก็คือจิตวิญญาณของกระบี่ยอมรับว่าเป็นตัวการนำเขามาสู่โลกนี้

“อ๊ะ ฉิงโซว จือหยิง มีโอกาสที่ข้าจะสามารถบ่มเพาะกับพลังเซียนอีกหรือไม่ ? ” เจี้ยนเฉินถามอย่างรวดเร็ว การสูญเสียพลังเซียนทำให้เขาไม่สามารถใช้ทักษะมายาพริบตาหรือเพลงกระบี่ที่รวดเร็วอย่างไม่น่าเชื่อที่ทำให้เขามีชื่อเสียงอันโด่งดังได้ ดังนั้นสิ่งนี้ทำให้เขาต้องฝืนใจอย่างมาก

จิตวิญญาณของกระบี่มองหน้ากันก่อนที่จะหันไปมองเจี้ยนเฉินอย่างลังเล ในช่วงเวลาสั้น ๆ ที่เงียบสงบ ในที่สุดจือหยิงก็กล่าวว่า “นายท่าน หากใช้วิธีพิเศษท่านจะสามารถบ่มเพาะกับพลังเซียนได้ต่อไป อย่างไรก็ตามพลังเซียนของโลกนี้อ่อนแอเกินไป”

อ่อนแอเกินไปรึ ? เจี้ยนเฉินถามด้วยความไม่เชื่อ

จือหยิงพยักหน้า “ใช่แล้ว นายท่าน พลังเซียนของโลกนี้อ่อนแอเกินไป ดังนั้นข้าจึงขอแนะนำให้ท่านอย่าเพิ่งเริ่มต้นการบ่มเพาะอีกครั้ง” เขาหยุดพูดสักครู่ เขารีบพูดต่อไปก่อนที่เจี้ยนเฉินจะพูดอะไรออกมา “นายท่าน ฉิงโซวกับข้าทั้งคู่ เราสามารถช่วยท่านบ่มเพาะพลังบรรพกาลได้”

” บ่มเพาะพลังบรรพกาลหรือ? พลังบรรพกาลนี้แข็งแกร่งกว่าหรือ ? ” เจี้ยนเฉินถามด้วยความสงสัย

จือหยิงพยักหน้า “ใช่แล้ว นายท่าน พลังบรรพกาลเป็นพลังที่แข็งแกร่งที่สุด”

“ข้าจะบ่มเพาะพลังบรรพกาลได้อย่างไร ? ” เจี้ยนเฉินถามด้วยความกระตือรือร้น เขาไม่อยากปล่อยให้โอกาสทองหลุดลอยไป

“นายท่าน ข้ากับฉิงโซวก็เกิดมาจากบรรพกาล ร่างหยินและหยางของเรานั้นวิวัฒนาการมาจากพลังบรรพกาล และตราบใดที่ฉิงโซวกับข้าประสานเข้าด้วยกัน เราจะสามารถดึงพลังบรรพกาลออกจากพลังงานใด ๆ ในโลกก็ได้” จือหยิงพูดด้วยความพึงพอใจราวกับว่าการบ่มเพาะพลังบรรพกาลเป็นความสามารถที่ยอดเยี่ยมมาก.

ฉิงโซวที่สวมเสื้อฟ้าพูดว่า “นายท่าน การหลอมพลังบรรพกาลจำเป็นต้องมีปราณเป็นจำนวนมาก มันต้องใช้เวลา 10 ปีในการหลอมจำนวนพลังบรรพกาลที่น้อยที่สุดจากปราณโลกที่นี่ นายท่าน ยุทธภัณฑ์ผู้คุมกฎในมือของท่านมีพลังงานจำนวนมาก จือหยิงและฉิงโซวสามารถใช้พลังงานนั้นเพื่อหลอมให้เป็นพลังบรรพกาลได้”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ เจี้ยนเฉินก็ยินดีมาก ยุทธภัณฑ์ผู้คุมกฏนั้นไร้ประโยชน์สำหรับเขาเพราะเขาไม่สามารถใช้พลังของมันได้ ทำให้พวกเขากลายเป็นขยะ 2 ชิ้น เขาครอบครองสมบัติผนึกภูผาอยู่ เขายังต้องกังวลเกี่ยวกับตระกูลชิ พวกเขากำลังใช้วิธีการพิเศษในการตามหาเขาซึ่งเป็นเรื่องน่าอัปยศเพราะเจี้ยนเฉินไม่รู้ว่าจะรับมือกับพวกเขาอย่างไร ตอนนี้จิตวิญญาณกระบี่สามารถบรรเทาอาการปวดศีรษะครั้งใหญ่ได้ด้วยการหลอมพลังงานภายในอาวุธให้เป็นพลังบรรพกาล นี่จะเป็นการพัฒนาความแข็งแกร่งของเขา ซึ่งเป็นสิ่งที่เขาเห็นด้วยอย่างแน่นอน

“ไม่มีปัญหา ข้าจะมอบกระบี่ตันหยวนและสมบัติผนึกภูผาให้กับเจ้า พวกเจ้าจะหลอมให้มันเป็นพลังบรรพกาลได้เมื่อไหร่ ? ” เจี้ยนเฉินถามอย่างกระวนกระวายเล็กน้อย.

จือหยิงและฉิงโซวยิ้มเมื่อเห็นใบหน้าที่ร้อนใจของเจี้ยนเฉิน “นายท่าน เราสามารถหลอมพลังบรรพกาลได้ทุกเมื่อที่ท่านต้องการ อย่างไรก็ตามเนื่องจากปราณโลกในโลกนี้ค่อนข้างอ่อนแอ การหลอมพลังบรรพกาลจึงต้องใช้ปราณจำนวนมาก สิ่งนี้จะทำให้การบ่มเพาะของนายท่านในอนาคตยากยิ่งขึ้น”

“ไม่ต้องกังวล ถ้ามันต้องเลวร้ายถึงขั้นนั้น ข้าจะหายุทธภัณฑ์ผู้คุมกฎเพิ่ม” เจี้ยนเฉินโบกมืออย่างไม่กังวล

“ถ้านายท่านต้องการเช่นนั้นก็กรุณาส่งมอบยุทธภัณฑ์ผู้คุมกฎให้เราด้วย จือหยิงและฉิงโซวจะหลอมพลังบรรพกาลให้ท่าน” ฉิงโซวพูด

เจี้ยนเฉินถอนตัวออกมาจากจิตใต้สำนึก เขาคว้ากระบี่ตันหยวนและสมบัติผนึกภูผาก่อนที่จะคิดกับตัวเองว่า “จือหยิง ฉิงโซว ขั้นตอนต่อไปคืออะไร? “

ทันทีที่เขานึก เขาก็รู้สึกว่าสมองของเขาสั่นไหวครู่หนึ่งก่อนที่จือหยิงและฉิงโซวจะหายตัวไปจากความคิดของเขา ในช่วงเวลาต่อมา พวกเขาออกจากจิตใต้สำนึกของเขาและปรากฏขึ้นเหนือหัวของเขา ตอนนี้ทั้งสองดูเหมือนแสงและละอองหมอกอ่อน ๆ ในร่างมนุษย์ โดยที่ไม่สามารถมองเห็นใบหน้าของพวกเขาได้

เจี้ยนเฉินยกมือ คลื่นพลังงานลึกลับเริ่มไหลขึ้นมาจากสมบัติผนึกภูผา มันลอยไปทางจือหยิง มันบินขึ้นจากมือของเจี้ยนเฉินและส่องสว่างเหนือหัวของเขาไปยังที่ที่จือหยิงและฉิงโซวลอยอยู่

จือหยิงและฉิงโซวปิดตาและยกแขนขึ้น แสงสีฟ้าและแสงสีม่วงสามารถมองเห็นได้จากมือของพวกเขาก่อนที่จะห่อหุ้มสมบัติผนึกภูผา ลำแสงหมุนมันจนอยู่ในรูปแบบเดียวกับสัญลักษณ์หยินหยาง

ครึ่งชั่วยามต่อมา สมบัติผนึกภูผาก็ถูกหลอมและถูกแปลงให้กลายเป็นแก่นแท้ที่บริสุทธิ์แต่ทรงพลังซึ่งกระเพื่อมอยู่ในมือของจือหยิงและฉิงโซว

อย่างไรก็ตาม จือหยิงไม่ได้หยุดกระบวนการนั้นและเริ่มใช้พลังงานดั้งเดิมของเขาโจมตีมัน สิ่งนี้ดำเนินต่อไปอีกครึ่งชั่วยาม ทำให้พลังงานเปลี่ยนเป็นสีเทาเหมือนก้อนควัน มันเป็นสีจาง ๆ และยังมีอากาศที่ไม่สามารถอธิบายได้

จือหยิงและฉิงโซวยกมือทั้งสองขึ้น ทำให้ควันสีเทาเข้ามาในร่างของเจี้ยนเฉินก่อนที่จะไปหยุดอยู่ในจุดตันเถียนของเขา

“นายท่าน เร็วเข้า ใช้บัญญัติกระบี่นภาและแปลงพลังบรรพกาลให้เป็นพลังของท่านเอง” จือหยิงและฉิงโซวทั้งคู่พูดพร้อมกัน

เจี้ยนเฉินไม่รอช้า เขารีบทำตามที่พวกเขาบอก

กระบวนการนี้ใช้เวลา 2 ชั่วยามของเจี้ยนเฉิน หลังจาก 2 ชั่วยามผ่านไป เจี้ยนเฉินก็สามารถเปลี่ยนพลังบรรพกาลให้เป็นพลังงานของเขาได้สำเร็จ

เมื่อเขามองดูพลังงานภายในจุดตันเถียนที่เหมือนก้อนควัน เขาก็อดไม่ได้ที่จะถามว่า” จือหยิง ฉิงโซว นี่เป็นพลังบรรพกาลจริง ๆ หรือ ? “

ใช่แล้วนายท่าน นี่คือพลังบรรพกาลในระยะแรก” จือหยิงพูด

เมื่อได้ยินสิ่งนี้เจี้ยนเฉินก็สับสน “พลังบรรพกาลระยะแรกหรือ ? นั่นหมายความว่าอย่างไร ?

จือหยิงดูอับอายเล็กน้อย แต่เขาไม่ได้พูดอะไรอีก

ฉิงโซวเริ่มยิ้มราวกับว่านางกำลังพยายามขอโทษเขา ” นายท่าน นี่เป็นพลังบรรกาลที่อ่อนแอที่สุด พลังที่แท้จริงที่พบภายในพลังบรรพกาลนั้นยังไม่สามารถสร้างขึ้นมาใหม่ได้เนื่องจากปริมาณพลังงานในยุทธภัณฑ์ผู้คุมกฏเหล่านี้ยังคงอ่อนแอเกินไป ดังนั้นพลังบรรพกาลที่แท้จริงจึงไม่สามารถบรรลุได้”

“อ่า ข้าเข้าใจแล้ว” เจี้ยนเฉินพูดอย่างชัดเจน. อย่างไรก็ตามเขาเพิ่งรู้เพียงพื้นฐานบางอย่างเกี่ยวกับพลังบรรพกาลเท่านั้น ยุทธภัณฑ์ผู้คุมกฎถูกสร้างขึ้นหลังจากพลังงานที่ตกผลึกจากเซียนสวรรค์ขั้นที่ 9 แต่เขาไม่คิดว่าพลังที่ครอบงำจากสิ่งเหล่านี้จะส่งผลให้เกิดพลังบรรพกาลได้เพียงเล็กน้อย จากสิ่งนี้ เจี้ยนเฉินจึงไม่สามารถจินตนาการได้ว่าพลังบรรพกาลแข็งแกร่งถึงเพียงใด

“นายท่าน วิธีการบ่มเพาะของทวีปนี้ไม่เหมาะกับวิธีการบ่มเพาะของพลังบรรพกาล ในอนาคต ท่านจะสามารถบ่มเพาะได้โดยใช้บัญญัติกระบี่นภา บัญญัติกระบี่นภาเป็นวิธีการบ่มเพาะระดับสูงที่เขียนขึ้นโดยเทพ ภายในมีวิธีการบ่มเพาะโดยใช้ปราณของโลกใดก็ได้และแปลงมันเป็นพลังบรรพกาล ! ” จือหยิงพูด

วิธีการบ่มเพาะเป็นวิธีพิเศษในการดูดซับและหลอมพลังงานเพื่อให้กลายเป็นความแข็งแกร่งของผู้บ่มเพาะ. บัญญัติกระบี่นภาเป็นวิธีการบ่มเพาะที่ลึกลับอย่างยิ่งซึ่งทำงานในทุกสถานการณ์เพื่อแปลงพลังงานให้เป็นพลังบรรพกาล

เจี้ยนเฉินพยักหน้า เขาถอนหายใจด้วยความชื่นชม เขาไม่คิดว่าบัญญัติกระบี่นภาจะมีจุดประสงค์ดังกล่าว

“นายท่าน แต่..” จือหยิงอ้าปากอีกครั้งก่อนที่จะลังเลเพราะเขาไม่รู้ว่าควรบอกเจี้ยนเฉินดีหรือไม่

แต่อะไร ?

ฉิงโซวกระพริบตาอย่างรวดเร็วครู่หนึ่งขณะที่นางก็ลังเลก่อนที่จะพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาว่า “นายท่าน บัญญัติกระบี่นภามี 3 เล่ม ท่านมีเล่มแรกแต่ไม่มีอีก 2 เล่มที่เหลือ”

อะไรนะ ! เจี้ยนเฉินร้องอุทานออกมา ไม่สามารถระงับความตกใจได้ เราจะทำอย่างไรกับอีก 2 เล่ม ?

จือหยิงและฉิงโซวมองหน้ากัน ทั้งคู่ดูลังเลก่อนที่ฉิงโซวจะพูดว่า”นายท่าน อันที่จริงเล่มแรกนั้นก็เพียงพอสำหรับท่านในการบ่มเพาะพลังบรรพกาล. อีกสองเล่มนั้นยังห่างไกลจากท่าน”

จือหยิงชิงพูดต่อไปว่า “ใช่ นายท่านไม่จำเป็นต้องมองหาอีก 2 เล่มในเวลานี้ เล่มเดียวก็เพียงพอแล้ว รอจนกว่าท่านจะแข็งแกร่งมากขึ้น จากนั้นอีกสองเล่มถึงจะมีประโยชน์ ยิ่งไปกว่านั้นพลังบรรพกาลค่อนข้างโหดร้าย หากท่านต้องการบ่มเพาะพลังบรรพกาลในอนาคต ท่านก็ต้องหลอมให้ร่างกายกลายเป็นร่างบรรพกาลด้วยเช่นกัน มีเพียงร่างบรรพกาลเท่านั้นที่จะสามารถต้านทานพลังบรรพกาลได้ ไม่เช่นนั้นถ้านายพยายามแล้วใช้พลังบรรพกาล มันจะสร้างความเสียหายอย่างมหาศาล”

อะไรนะ ! การบ่มเพาะพลังบรรพกาลต้องมีร่างบรรพกาลหรือ ? เราจะบ่มเพาะสิ่งนั้นได้อย่างไร ? ” เจี้ยนเฉินถามทั้งสอง เขาไม่ได้คิดว่ามันจะซับซ้อนมากเช่นนี้

“นายท่าน การหลอมร่างบรรพกาลได้ถูกอธิบายไว้ในบัญญัติกระบี่นภา ! ” จือหยิงตอบ

จากนั้นเจี้ยนเฉินจึงถามคำหนึ่งด้วยความประหลาดใจ “มันก็หมายความว่าเราต้องใช้พลังบรรพกาลเป็นจำนวนมากใช่หรือไม่ ? “

“ใช่แล้ว มันต้องการพลังบรรพกาลจำนวนมาก ถึงอย่างนั้นนายท่านก็ไม่จำเป็นต้องกังวลตอนนี้ ! ” จือหยิงพูดอย่างระมัดระวัง เขาไม่รู้ว่าเจี้ยนเฉินจะตอบสนองอย่างไรต่อเรื่องนี้

เจี้ยนเฉินเกือบจะรู้สึกวิงเวียนจากการสนทนานี้แต่เขาก็ไม่ผิดหวังมาก เขาสูดหายใจเข้าลึก ๆ เป็นเวลานานและเขาก็เริ่มบ่นพึมพำว่า “ข้าเพิ่งรู้ว่าไม่มีอะไรที่ได้มาเปล่า ๆ ในโลกนี้ ข้าไม่คิดว่าพลังบรรพกาลจะเป็นปัญหาถึงขั้นนี้ ยุทธภัณฑ์ผู้คุมกฎมีพลังบรรพกาลเพียงเศษเสี้ยว การหลอมร่างกายจำเป็นต้องใช้พลังบรรพกาลจำนวนมาก สวรรค์โปรด ข้าจะไปหาพลังงานมากเช่นนี้ได้ที่ไหน ? ” เจี้ยนเฉินไม่รู้ว่าเขาควรมีความสุขหรือเสียใจกับสถานการณ์ทั้งหมดนี้ แม้ว่าเขาจะได้พบกับการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในร่างกายของเขา แต่เส้นทางของเขาก็จะยาวไกลและแคบในตอนนี้

เมื่อเห็นอารมณ์ของเจี้ยนเฉิน ฉิงโซวก็ไม่สามารถนิ่งเงียบอีกต่อไปได้และเริ่มปลอบใจเขาว่า “นายท่าน อย่าเพิ่งท้อแท้ มีเวลาอีกมากในอนาคตและแม้ว่าเส้นทางที่กำหนดไว้สำหรับท่านจะยาวไกลและยากลำบาก วันหนึ่งท่านจะมีทั้งร่างบรรพกาลและพลังบรรพกาล”

เจี้ยนเฉินสงบลงอย่างรวดเร็วหลังจากที่นางพูด เขารู้ดีว่าผลประโยชน์อันยิ่งใหญ่ต้องแลกมาด้วยราคามหาศาล ไม่มีสิ่งใดที่ได้มาเปล่า ๆ และของล้ำค่าทุกชิ้นมีราคาของมัน หากใครก็ตามต้องการพลังจำนวนมาก เขาจะต้องพร้อมที่จะจ่ายในราคาสูง

“ลืมไปเถอะ เราต้องผ่านมันไปทีละขั้น จือหยิง ฉิงโซวมาต่อด้วยกระบี่ตันหยวน สิ่งนี้ไม่มีประโยชน์สำหรับข้า มันทำให้ข้าตกอยู่ในอันตราย ไม่มีทางที่จะบอกได้ว่าตระกูลเจียเต๋อหรือตระกูลชิจะพยายามติดตามเราหรือไม่ ดังนั้นจึงไม่มีประโยชน์ที่จะครอบครองมันไว้เฉย ๆ “